Τα Μυστηριώδη λόγια του Δημοσθένη Λιακόπουλου;

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ

Γυρεύοντας ευτυχία,
φαινόταν όλα ευνοϊκά,
ήταν όμως ουτοπία
που έμελε να γίνει συμφορά.

Η ζωή κυλούσε,
πότε αργά και πότε γρήγορα.
Οι άνθρωποι γεννιόταν,
γέραζαν οι νέοι, άνθρωποι πέθαιναν.

Tο χέρι και ο νους του ανθρώπου πολλά έκαναν
και η ζωή έγινε εύκολη, άνετη,
αλλά για το αν πήγαιναν στην τελική ευτυχία
τα πράγματα ήταν αμφίβολα.

Κι έτσι αυτοί,
που τα είχαν καταφέρει σχεδόν όλα,
αποφάσισαν να αλλάξουν την μοίρα τους
και την μέχρι τώρα ιστορία τους .

Την ιστορία και τις ζωές,
τις αποτελούσαν πολλά γεγονότα.
Μεγάλα, μικρά, ασήμαντα, συνηθισμένα,
καθημερινά, ασυνήθιστα, όμορφα, μεγαλειώδη,
απλά, φαιδρά, τρομαχτικά, στενάχωρα,
γεγονότα διάφορα.

Οι άνθρωποι που φτιάξανε τα γεγονότα
ανάλογα με την εποχή που ζούσανε,
είχανε και μια νοοτροπία.
Αυτή την νοοτροπία έπρεπε να τη μάθουνε,
ώστε αλλάζοντας τα γεγονότα,
να έχουνε επιτυχία.

Θα ΄στελναν, λοιπόν, ανθρώπους στο παρελθόν,
ν' αλλάξουνε τα γεγονότα ,
ώστε αυτοί στο μέλλον να μη ζουν σα πρώτα
και να μπορέσουν στα σίγουρα
να βρουν την ευτυχία
που μέχρι τώρα γι'αυτούς
φαινόταν ουτοπία.

Για να τα κάνουν όμως αυτά
έπρεπε, πρώτα να ξέρουν
της κάθε εποχής την νοοτροπία.

Γι αυτό ανθρώπους φυτέψανε
στον χώρο και στον χρόνο,
ώστε κάθε εποχή να καλύψουνε
και κάθε αποχρώσεως ανθρώπινης σκέψης ,
να 'χουνε τον τόνο.

Και φύγανε τα πνεύματα και πήγαν μες στο χρόνο,
άλλο νωρίς κι άλλο βαθιά και μακριά,
που ο νους ανθρώπου καλά καλά να μην χωρά
και ρίζωσαν μέσα σε μάνες
και γεννήθηκαν και μεγάλωσαν
και θα γεννιούνται και θα μεγαλώνουν
και μεγάλωναν και θα μαθαίνουν
και μάθαιναν ανέκαθεν την νοοτροπία.

Κι όλες τις γνώσεις τις ρουφούσε
το ανθρώπινο το γένος το μελλοντικό
για να μάθει την νοοτροπία
ώστε να μπορέσει
τα άσχημα γεγονότα
όπως πρέπει να αλλάξει
και να βρει την ευτυχία.

Κι αυτοί που φυτευτήκανε
μεγάλωσαν και θα μεγαλώνουν
και θα νιώθουν και θα αισθάνονται
και θα ζουν διάφορες καταστάσεις
όπως τις φέρνουν της ζωής οι περιστάσεις.

Κι όλη αυτή η γνώση
πηγαίνει στο μέλλον
για να γίνει γνωστή
του παρελθόντος η νοοτροπία.

Η γνώση που μαζεύτηκε,
μαζεύεται και θα μαζευτεί
και που ανέκαθεν μαζευότανε
για να γίνει γνωστή η νοοτροπία,
αν δεν την άλλαξε,
θα την αλλάξει την ιστορία.

Μαζί όμως με την ιστορία
αλλάζουν και τα πρόσωπα που την γράφουν
και ζουν τις συνέπειες της
κι αλλάζουν κι αυτοί που συνεχίζουν να την γράφουν,
κι έτσι αυτοί που θέλησαν και άλλαξαν την ιστορία,
αυτόματα θα πάψουν ή έπαψαν ήδη να υπάρχουν
κι επομένως δεν θα ζουν για να απολαύσουν την ευτυχία.

Φαίνεται λοιπόν ότι για τον άνθρωπο
η ευτυχία είναι ουτοπία, αλλά είναι ουτοπία;

Αφού οι άνθρωποι που ζήσανε
ζούνε και θα ζήσουν την νέα ιστορία,
θα ζήσουν την προγραμματισμένη ευτυχία,
από εκείνους που άλλαξαν την ιστορία
δίχως να βρουν ευτυχία;