29 Αυγ 2017

Πού βρίσκεται σήμερα το κεφάλι του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου;



Η κεφαλή του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου κλάπηκε από την Κωνσταντινούπολη κατά την άλωσή της από τους Σταυροφόρους το 1204, και από το 1206 βρίσκεται στην πόλη Amiens (Αμιένη) της βόρειας Γαλλίας, στον περίφημο καθεδρικό της ναό, ο οποίος χτίστηκε ακριβώς για να στεγάσει το άγιο αυτό λείψανο και μάλιστα συγκαταλέγεται στα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.

Τα παρακάτω αποτελούν μετάφραση ενός δημοσιεύματος του ιστολογίου Full of Grace and Truth, όπου παρατίθενται δύο αποσπάσματα από ένα αφιέρωμα του υπέροχου περιοδικού “Road to Emmaus” (Δρόμος προς Εμμαούς). Σας προτείνουμε να ρίξετε μια ματιά μέχρι το τέλος του δημοσιεύματος. Γίνεται λόγος και για τις αποδείξεις της γνησιότητας της τιμίας κάρας.
Το παρακάτω είναι απόσπασμα από ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο από το περιοδικό Road to Emmaus για ιερά ορθόδοξα λείψανα στη Γαλλία. Πρόκειται για μια συνέντευξη με τον π. Νικολά Nikichine ο οποίος από καιρό ερευνά πολλά από τα φερόμενα λείψανα που έχουν σχέση με την Ορθοδοξία στη Γαλλία και παρουσιάζει εδώ πολλά από τα συμπεράσματά του. Μεταξύ των κειμηλίων που έχουν περισσότερες ιστορικές αποδείξεις, όπως αναφέρει, είναι η κεφαλή του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου στην Amiens της Γαλλίας. […]
“Από το 13ο αιώνα, ο καθεδρικός ναός της Νοτρ Νταμ στην Αμιένη στεγάζει ένα μέρος του κρανίου – τα οστά του προσώπου – του αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή. Αυτό δεν πρέπει να συγχέει αυτούς που γνωρίζουν ότι και το Άγιον Όρος ισχυρίζεται ότι έχει «την κεφαλή του αγίου Ιωάννη» (σημείωση του μεταφραστή: ίσως να εννοεί κάπου αλλού). Αυτή η ονοματοδοσία είναι μια ευσεβής συνήθεια, γιατί ακόμα κι αν έχετε μόνο ένα μέρος του κεφαλιού ή του χεριού, δεν θα λέγατε, «έχουμε πέντε εκατοστά του κρανίου», θα λέγατε, «έχουμε την κάρα του». Στο Άγιον Όρος έχουν ένα άλλο μέρος του κρανίου, αλλά στην Αμιένη έχουμε τα οστά του προσώπου, και μπορείτε να φανταστείτε ακόμη και την προσωπικότητά του πίσω από αυτά τα λείψανα.”
“RTE: Μπορείτε να μας πείτε τώρα για τα αποδεικτικά στοιχεία για ορισμένα από τα λείψανα που έχετε μελετήσει;

Π/ΝΙΚΟΛΑ: Όλα τα κυριότερα λείψανα που ανέφερα προηγουμένως έχουν βάσιμα ιστορικά και επιστημονικά επιχειρήματα από πολλές διαφορετικές πηγές, και αυτή η ποικιλία της συνοχής είναι ισχυρό επιχείρημα από μόνο του. Επίσης, μαθαίνοντας την ιστορία αυτών των λειψάνων, εμείς οι Ορθόδοξοι ανακαλύπτουμε μια άλλη άποψη για την ιστορία της δυτικής Εκκλησίας και έναν νέο τρόπο κατανόησης αυτών των ιστορικών γεγονότων.

Για παράδειγμα, η κεφαλή του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου αποκτήθηκε κατά τη λεηλασία της Κωνσταντινούπολης το 1204 (σημείωση του μεταφραστή: από τους λατίνους σταυροφόρους της Δ΄ Σταυροφορίας, οι οποίοι κατέκτησαν την Κωνσταντινούπολη και άρπαξαν όλους τους θησαυρούς της, π.χ. τα διάφορα πολύτιμα κειμήλια που μεταφέρθηκαν και βρίσκονται έως σήμερα στην Βενετία, το Άγιο Μανδήλιο που σήμερα είναι γνωστό ως η Σινδόνη του Τορίνο, η περίφημη εικόνα της Οδηγήτριας που ζωγραφίστηκε από τον ευαγγελιστή Λουκά και κατέληξε στο Montevergine της Ιταλίας, και άλλα πολλά). Αυτό ήταν μια μεγάλη τραγωδία για την ανατολική Εκκλησία, αλλά τώρα βλέπουμε τι έχει συμβεί στη Μικρά Ασία, στην Τουρκία, από την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους το 1453 μέχρι σήμερα. Αν το κεφάλι είχε παραμείνει εκεί, θα είχε χαθεί ή καταστραφεί, όταν η Κωνσταντινούπολη έπεσε στα χέρια των Τούρκων (όπως συνέβη με πολλά λείψανα), ή μήπως θα ήταν ακόμα προσβάσιμο για προσκύνηση;

Τώρα, αυτό το λείψανο είναι στη Γαλλία, σε έναν πολύ όμορφο καθεδρικό ναό, και είναι δυνατό για τους Ορθόδοξους να το προσκυνήσουν με τον πλέον ανοικτό τρόπο. Η 25η Μαΐου, σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο, ή η 7η Ιουνίου, σύμφωνα με την αστική ημερολόγιο, είναι η γιορτή της Τρίτης Ευρέσεως της Κεφαλής του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, και σε αυτή τη γιορτή, το 2004, τελέσαμε την Θεία Λειτουργία με αυτό το λείψανο στην αγία τράπεζα. Αυτό δεν θα μπορούσε ποτέ να συμβεί στη σύγχρονη Τουρκία, και αυτό το είδος προβληματισμού αλλάζει την εκτίμησή μας για το ιστορικό γεγονός της μεταφοράς αυτού του λειψάνου στην Αμιένη. Ο Θεός έχει την δική Του πρόνοια.

Ο Θεός επέτρεψε τη μεταφορά αυτών των λειψάνων εδώ, και αυτή η δυτική κοινωνία είναι τα διατηρεί πιστά. Βεβαίως, η Γαλλία περνάει μια περίοδο αποχριστιανοποίησης, αλλά ακόμη βλέπουμε καθημερινή προσκύνηση των λειψάνων αυτών από έναν μικρό αριθμό πιστών χριστιανών. Ένα άλλο πολύ γνωστό παράδειγμα από τον 11ο αιώνα είναι η μεταφορά («μετακομιδή») του λειψάνου του αγίου Νικολάου από τα Μύρα της Λυκίας (και αυτή βρίσκεται σήμερα στην Τουρκία) στο Μπάρι στην Ιταλία. Στην ακολουθία που είναι αφιερωμένη σε αυτό το γεγονός, λέμε «Δεν ήταν χρήσιμο στα μάτια του Θεού αυτά τα πολύτιμα λείψανα να παραμένουν αδρανή στην έρημο της Λυκίας.» [*** Βλ. την σημείωση παρακάτω] Εμείς οι Ορθόδοξοι πρέπει να αντιμετωπίσουμε ευλαβικά την πρόνοια του Θεού, η οποία εκδηλώνεται σε αυτό.
Αυτή η συνεχής προσκύνηση από ακόμη και μια μειοψηφία Γάλλων πιστών είναι ένα από τα πνευματικά επιχειρήματα για τη γνησιότητά τους. Σε κάθε περίπτωση που έχω μελετήσει, έχω βρει ντόπιους που πιστεύουν, και ακαδημαϊκούς μελετητές που έχουν έγγραφα, ιστορικά βιβλία, και αρχεία που παρουσιάζουν τα ιστορικά και επιστημονικά επιχειρήματα που αποδεικνύουν τη γνησιότητα του λειψάνου. Βεβαίως, αυτοί οι άνθρωποι είναι λίγοι σε αριθμό.

Ο μεγάλος αριθμός των Γάλλων ρωμαιοκαθολικών όχι μόνο δεν γνωρίζουν τίποτα για τα δικούς τους ιερούς τόπους, αλλά και δεν ενδιαφέρονται και πολύ για αυτά. Αυτό δεν είναι δικό τους φταίξιμο – αυτοί οι ίδιοι είναι θύματα των αντι-χριστιανικών, αντι-εκκλησιαστικών, και αντι-λειψανικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.

Δυστυχώς, κάθε αδύναμο σημείο της ιστορίας της δυτικής Εκκλησίας (σημείωση του μεταφραστή: δηλαδή του Παπισμού) μεγεθύνεται με σκοπό να γενικεύσει την εντύπωση της αδυναμίας της Εκκλησίας συλλήβδην. Οι ρωμαιοκαθολικοί είχαν τις αποτυχίες τους, και η ευπιστία των απλών ανθρώπων γινόταν ενίοτε αντικείμενο εκμετάλλευσης από κακούς κληρικούς για το κέρδος, αλλά και πάλι, όταν μελετάτε την ιστορία των μεγάλων λειψάνων, δεν μένει χώρος για αυτές τις απλοϊκές αντιρρήσεις.
Αντιθέτως, έχουμε πολύ κατηγορηματικά και ισχυρά επιχειρήματα. Μπορούμε να αναφέρουμε το παράδειγμα της κεφαλής του αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή στην Αμιένη, η οποία, ανατομικά, είναι ένα οστό του προσώπου χωρίς το σαγόνι. Συγχρόνως, μια εκκλησία στην επισκοπή του Βερντέν (σημείωση του μεταφραστή: άλλη πόλη της Γαλλίας) είχαν, όπως φημιζόταν, το σαγόνι του Αγίου Ιωάννη. Μια επιτροπή συστήθηκε για να εξετάσει τα δύο κειμήλια, και στην προκειμένη περίπτωση, το σαγόνι στο Βερντέν αποδείχθηκε ότι ήταν ενός άλλου ανθρώπου, μετά τον δέκατο αιώνα, αλλά τα συμπεράσματα της ίδιας επιτροπής σχετικά με τα λείψανα του αγίου Ιωάννη στην Αμιένη ήταν εκπληκτικά.

Το οστό της Αμιένης όχι μόνο έχει χρονολογία από τον πρώτο ως τον τρίτο αιώνα μετά Χριστόν, αλλά και αυτό το κομμάτι του κρανίου προσδιορίστηκε ότι ήταν ενός άνδρα μεσογειακής καταγωγής, ηλικίας από 30 μέχρι 45, και επιπλέον υπήρχε μια αρχαία τρύπα που προκλήθηκε από ένα αιχμηρό εργαλείο, ακριβώς στο κάτω μέρος του μετώπου. Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, γνωρίζουμε ότι μετά τον αποκεφαλισμό του, η Ηρωδιάδα μαχαίρωσε το κεφάλι με το μαχαίρι της ως εκδίκηση για την καταγγελία εκ μέρους του του παράνομου γάμου της με τον Ηρώδη.

Αν και αυτό δεν είναι τόσο σημαντικό για τους επιστημονικούς εξεταστές, έχουμε πράγματι αυτό το επιχείρημα από τη δική μας παράδοση, μαζί με άλλα ιστορικά και ανθρωπολογικά επιχειρήματα για τη γνησιότητα του λειψάνου του.
Στην ιστορία των μεγάλων κειμηλίων, έχουμε σχεδόν πάντα αυτή την επιστημονική και πνευματική ταύτιση. Για παράδειγμα, στην ιστορία της Σινδόνης του Τορίνου, η ιστορική τεκμηρίωση δεν είναι πολύ πειστική, αλλά τα πιο εντυπωσιακά επιχειρήματα προέρχονται από την επιστημονική πλευρά, τα πορίσματα των οποίων έχουν συνεχώς αναθεωρηθεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών. (σημείωση του μεταφραστή: Τα τελευταία χρόνια έχουν εντοπιστεί και η πληθώρα των ιστορικών τεκμηρίων σχετικά με την αγία Σινδόνη, εκτός από τα επιστημονικά! Μπορείτε να διαβάσετε για την θύελλα των συγκλονιστικών στοιχείων σε διάφορα βιβλία, όπως για παράδειγμα στα άψογα “The Crucifixion of Jesus: A Forensic Inquiry” του ιατροδικαστή Frederick Zugibe και το “Holy Faces, Secret Places” του ιστορικού ερευνητή Ian Wilson. Το ένα εστιάζει κυρίως στις αποδείξεις που αφορούν στις φυσικές επιστήμες, ενώ το άλλο στις ιστορικές.)
Μετά τη Γαλλική Επανάσταση, είχαμε αυτό που ονομάστηκε «Καθολική Αναγέννηση» στη Γαλλία. Η πρωτόγονη και άξεστη λογικοκρατία και η κριτική των επαναστατών και των Προτεσταντών που προσπαθούσαν να δυσφημίσουν τα λείψανα ώθησαν τους Ρωμαιοκαθολικούς να εξερευνήσουν τις ιστορίες αυτών των αντικειμένων. Μελέτησαν, έκαναν αρχαιολογικές έρευνες, και έφτασαν σε ένα υψηλότερο επίπεδο αντικειμενικής επιχειρηματολογίας υπέρ της γνησιότητας πολλών από αυτά τα λείψανα που ήταν γνωστά από πριν. Όχι μόνο στη Γαλλία, αλλά και στη χριστιανική Ανατολή, έχουμε ακόμη πολλά έγγραφα που δεν έχουν ερευνηθεί, εξαιτίας των γλωσσικών φραγμών, την αρχαιότητας, και της έλλειψης πρόσβασης.

Καθώς συνεχίζουμε να μελετάμε, βρίσκουμε με τον καιρό ακόμη περισσότερα επιχειρήματα υπέρ της γνησιότητας, αλλά η άποψή μου είναι ότι η λογική διερεύνηση δεν μπορεί ποτέ να αποτελεί επαρκή απόδειξη. Περιορίζεται από την φύση της λογικοκρατίας. Το βασικό επιχείρημα για εμάς είναι το επιχείρημα της πίστης μας. Δεν είναι το γεγονός ότι αυτό το λείψανο, αυτό το κόκαλο, είναι πραγματικά από από τον άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή με κάποιον τρόπο να επηρεάζει τη σύγχρονη ζωή μας, το προσωπικό μας πεπρωμένο. Γνωρίζουμε από την ιστορία της Εκκλησίας ότι, αν αυτό λείψανο είναι από τον άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή, τότε έχουμε μια μεγαλύτερη εγγύηση ότι η αδύναμη προσευχή μας θα έχει περισσότερα αποτελέσματα εδώ από ό, τι σε άλλο τόπο.
Το σημείο όπου θέλουμε να καταλήξουμε είναι να δείξουμε ότι δεν είναι μόνο εφικτό, αλλά και χρήσιμο να προσευχόμαστε μπροστά σε άγια λείψανα. Έχουμε αρκετά στοιχεία που να δείχνουν ότι υποστηρίζουν την προσευχή μας. Ο Θεός και οι άγιοι οι ίδιοι μάς δίνουν αρκετά επιχειρήματα. Ωστόσο, ακόμη και αν καλώ προσκυνητές σε αυτά τα ιερά μέρη, προσωπικά, δεν τολμώ να επιβάλω αυτό το σέβας ως μια βεβαιότητα. Μόνο το σύνολο της Εκκλησίας μπορεί να το εξουσιοδοτήσει αυτό. […]“

Μετάφραση: Ραφαήλ Παπανικολάου

πηγη agioritikovima.gr

Εορτή της Αποτομής της Τιμίας Κεφαλής, του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου



Εορτάζει στις 29 Αυγούστου εκάστου έτους.
«Ουκ εξεστί σοί έχειν, τήν γυναίκα τού αδελφού σου». Δεν σου επιτρέπεται από το νόμο του Θεού να έχεις τη γυναίκα του αδελφού σου, ο όποιος ζει ακόμα.
Λόγια του Τιμίου Προδρόμου, που αποτελούσαν μαχαιριές στις διεφθαρμένες συνειδήσεις του βασιλιά Ηρώδη Αντίπα και της παράνομης συζύγου του Ηρωδιάδος, που ήταν, γυναίκα του αδελφού του Φιλίππου.

Ο Ηρώδης, μη ανεχόμενος τους ελέγχους του Προδρόμου, τον φυλάκισε. Σε κάποια γιορτή όμως των γενεθλίων του, ο Ηρώδης υποσχέθηκε με όρκο να δώσει στην κόρη της Ηρωδιάδος ότι ζητήσει, διότι του άρεσε πολύ ο χορός της.

Τότε η αιμοβόρος Ηρωδιάς είπε στην κόρη της να ζητήσει στο πιάτο το κεφάλι του Ιωάννη.

Πράγμα που τελικά έγινε. Έτσι, ο ένδοξος Πρόδρομος του Σωτήρα θα παραμένει στους αιώνες υπόδειγμα σε όλους όσους θέλουν να υπηρετούν την αλήθεια και να αγωνίζονται κατά της διαφθοράς, ανεξάρτητα από κινδύνους και θυσίες.

Και να τι λένε οι 24 πρεσβύτεροι της Αποκάλυψης στο Θεό για τους διεφθαρμένους: «ήλθεν… ο καιρός τών εθνών κριθήναι… καί διαφθείραι τούς διαφθείροντας τήν γήν». Ήλθε, δηλαδή, ο καιρός της ανάστασης των νεκρών για να κριθεί ο κόσμος και να καταστρέψεις (Θεέ μου) εκείνους, που με τη διεφθαρμένη ζωή τους διαφθείρουν και καταστρέφουν τη γη.

Οι εορτές του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου σε ολόκληρο το έτος:
~ Η Σύλληψις (23 Σεπτεμβρίου)
~ Το γενέσιον (24 Ιουνίου)
~ Η Σύναξις (7 Ιανουαρίου)
~ Η Αποτομή της κεφαλής (29 Αυγούστου)
~ Η Α’ και Β’ Εύρεσις της κεφαλής (24 Φεβρουαρίου)
~ Η Γ’ Εύρεσις της κεφαλής (25 Μαΐου)

Απολυτίκιο:
Ήχος β’.
Μνήμη δικαίου μετ᾽ εγκωμίων· σοι δε αρκέσει η μαρτυρία του Κυρίου Πρόδρομε ανεδείχθης γαρ όντως και Προφητών σεβασμιώτερος, ότι και εν ρείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τον κηρυττόμενον· όθεν της αληθείας υπεραθλήσας, χαίρων ευηγγελίσω και τοις εν άδη, Θεόν φανερωθέντα εν σαρκί, τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου, και παρέχοντα ημίν το μέγα έλεος.

Απολυτίκιο Αποτομής της Κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου - 29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

πηγη perivolipanagias.blogspot.gr

ΒΙΝΤΕΟ:Γνωρίστε το ελληνόφωνο χωριό στη Συρία!



Ο λόγος για το χωριό Χαμιδιέ, το ελληνόφωνο χωριό που οι κάτοικοί του μιλάνε ακόμη ελληνικά! 

Δείτε το βίντεο από οδοιπορικό τηλεοπτικής εκπομπής, πολύ πριν το ξέσπασμα του καταστροφικού πολέμου το 2011, όταν η Συρία ήταν μία πανέμορφη χώρα:

Χαμιδιέ Το Χωριό Των Ελληνοφώνων Ελλήνων Κρητικών Στη Συρία

Το χωριό Χαμιδιέ (στα σύνορα Συρίας και Λιβάνου) δημιουργήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα κατόπιν εντολής του σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ, ο οποίος για άγνωστους λόγους έστειλε εκεί Ελληνες από την Κρήτη, οι οποίοι μέχρι σήμερα διατηρούν της κρητική διάλεκτο και χρησιμοποιούν τις μαντινάδες,,, Οι πρόγονοι αυτών των Έλλήνων Κρητικών ,που ζούν τώρα στη Συρία,είχαν εξοριστεί και εκδιωχθεί από την Κρήτη επί τουρκοκρατίας

πηγή: el.gr

28 Αυγ 2017

Επίσκυρος - Το Αρχαίο Ελληνικό Ποδόσφαιρο!



Επίσκυρος:" ό, παιδιά τις, διά σφαίρας", " ό, με τά πολλών, σφαιρισμός " (Ησυχ.) 

{Από το Ομηρικό Λεξικό των LIDDEL & SCOTT}.

 Δηλαδή " αυτός που παίζει με τη σφαίρα (μπάλλα) " ή " αυτός που παίζει με πολλούς τη σφαίρα (μπάλλα)".

Στην αγγλική μετάφραση του ίδιου Λεξικού λέει: Επίσκυρος = Ballgame, football or rugby

Αν ανατρέξουμε στα Ομηρικά έπη θα βρούμε τις πρώτες πληροφορίες για παιχνίδι με μπάλλα στη λεκάνη της Μεσογείου. Μια παρόμοια αναφορά γίνεται και στον "Θεαίτητο" του Πλάτωνα.

Μεγάλη επιτυχία στην αρχαία Ελλάδα γνώρισε το παιχνίδι « Επίσκυρος » που είχε πάρει το όνομά του από τη γραμμή με σκύρα (σπασμένα κομμάτια πέτρας, πετραδάκια) που χώριζε το γήπεδο.Με λίγα λόγια είχαμε και κεντρική διαχωριστική γραμμή, των δύο μεγάλων περιοχών του γηπέδου.



«Φύγετε νεαροί, αυτό το παιχνίδι με την μπάλα φουσκωμένη από αέρα έχει γίνει για μεσήλικες και παιδιά» - Αρριανός ΧΙV 47

"Έριχνε ψηλά την σφαίρα και την γη που έθρεψε πολλούς άρχισε να κτυπά με προικισμένα πόδια και να κάνη στροφές γρήγορες και εναλλασσόμενες, ενώ οι άλλοι νέοι τον ζητωκραύγαζαν και στον ουρανό υψώνονταν δυνατές φωνές." - Οδύσσεια Θ 370 - 375

Μπάλα που βρέθηκε μετά από ανασκαφές στην Σαμοθράκη.
Πληροφορούμεθα λοιπόν από τον αρχαιολόγο Ε. Μπεξή στο περιοδικό ΙΧΩΡ ότι:
Υπήρχε ένα άθλημα με το όνομα "Επίσκυρος".

Το γήπεδο που διεξήγετο ο αγώνας ήταν χωρισμένο σε δύο μέρη με γραμμές από χαλίκια και η μπάλα ήταν κατασκευασμένη από δερμάτινα κομμάτια ραμμένα μεταξύ τους με εντόσθια ζώων, ενώ στις άκρες του γηπέδου ήταν χαραγμένη μία γραμμή που συμβόλιζε τα δύο τέρματα.

Η μπάλα ήταν φουσκωμένη με αέρια και εξωτερικά ήταν ζωγραφισμένη με ζωντανά χρώματα και γεωμετρικά σχήματα. Σκοπός ήταν και για τις δύο ομάδες όπως και σήμερα να περάσουν την μπάλα από την απέναντι εστία, το τέρμα.

Εντύπωση προξενεί επίσης η ιατρική(!) παρατήρηση του αθλήματος. Ο μεγάλος γιατρός της ύστερης αρχαιότητος Γαληνός μας δίνει μία καταπληκτική περιγραφή στο έργο του "Περί ασκήσεων με μικρή μπάλα" του παιχνιδιού.

"Όταν οι παίκτες παρατάσσονται σε αντίθετες σειρές και αγωνίζονται, για να εμποδίσουν τον αντίπαλο να κρατήσει την μπάλα στο κέντρο, τότε είναι βίαια άσκηση με κρατήματα στους ώμους και λαβές πάλης. Έτσι το κεφάλι και ο λαιμός ασκούνται με τις κινήσεις, τα κρατήματα των ώμων και τα πλευρά και το στήθος και το στομάχι ασκούνται από τα κρατήματα και τις λαβές πάλης με τα χέρια. Σε αυτό το παιχνίδι οι γλουτοί και τα πόδια τεντώνονται βίαια, γιατί αποτελούν την βάση των κινήσεων. Ο συνδυασμός με το τρέξιμο μπροστά και πίσω και τα πηδήματα στα πλάγια, κάθε άλλο παρά μικρή άσκηση είναι όχι μόνο για τα πόδια αλλά και για όλο το σώμα που είναι σε κίνηση."

Εάν δεν αρκούν τα λόγια έχουμε και "κατευθείαν αναμετάδοση" από το αρχαιολογικό μουσείο Αθηνών αθλητή - ποδοσφαιριστή, ο οποίος προσπαθεί με άψογη τεχνική να κοντρολάρει την μπάλα πάνω στο δεξί του πόδι. Είναι σαφές ότι ο παίκτης δεν πρέπει να πιάσει την μπάλα με τα χέρια του γι αυτό τα κρατάει πίσω από την πλάτη του. (Αρχική φωτό).

Μας διασώζονται ακόμη και ονόματα διάσημων «ποδοσφαιριστών» της αρχαιότητος ,όπως του Αριστόνικου του Καρυστίου, του Δημοτέλη του Χίου, του Χαιρεφάνη και του Κτησιβίου του Χαλκιδέως.


maiandrosnews
πηγή: el.gr

Τα ελληνικά ευρήματα στο Stonehenge που απέκρυψαν



Μια πρόσφατη αρχαιολογική ανακάλυψη επιβεβαιώνει την σχέση του μνημείου του Stonehedge με τους Μεσογειακούς ταξιδευτές, δηλαδή τους Μινωίτες, τους Μυκηναίους ή τους Μινύες.

Δύο σκελετοί που βρέθηκαν 3 χμ. από το μνημείο και εξετάσθηκαν από ειδικούς απεδείχθησαν Μεσογειακής προέλευσης, ενώ η ηλικία τους εκτιμήθηκε με την μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα στο 1.550 π.Χ..

Από την εξέταση των δοντιών τους με ισότοπα στροντίου και οξυγόνου, η κυρία Jane Evans του εργαστηρίου NIGL μας βεβαιώνει πως η περιοχή της ταφής τους διαφέρει από την περιοχή όπου πέρασαν την παιδική τους ηλικία, η οποία τοποθετείται στη Μεσόγειο.
(ο ένας μάλιστα προκύπτει ότι ήταν 14χρονος γόνος πλούσιας οικογένειας και αυτό είναι μια σημαντική ένδειξη πως τέτοια μακρινά ταξίδια δεν περιορίζονταν σε ενήλικες και επαγγελματίες ταξιδευτές )
Είναι βεβαίως γνωστό ότι την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν πολλοί λαοί από την Μεσόγειο, με επαρκείς γνώσεις ναυσιπλοΐας ώστε να κάνουν μακρινά ταξίδια (οι Φοίνικες εμφανίζονται κυρίως μεταξύ 1200-800 π.Χ.) και βέβαια ούτε οι Έλληνες της εποχής εκείνης περιορίζονταν στα σημερινά στενά όρια του Ελλαδικού γεωγραφικού χώρου.
Έτσι δίδεται απάντηση σε κάποιους οι οποίοι υπεστήριζαν πως τυχόν Μυκηναϊκά ίχνη στο Stonehedge μπορεί να μεταφέρθηκαν ή να χαράκτηκαν αργότερα εκεί και ότι δήθεν δεν αποτελούν απόδειξη για την κατασκευή του μνημείου από τους Έλληνες.



Οι χάνδρες από ήλεκτρον που βρέθηκαν στο σκελετό του 14χρονου, σε σχέση με τα ελλαδικά ευρήματα της Γερμανίας του 1300 π.Χ. από την ομάδα του Hans Peter Duerr, επιβεβαιώνουν τη μεγάλη εξάπλωση των Ελλήνων στην Ευρώπη για μια πολύ μεγάλη χρονική περίοδο. Έλληνες Μυκηναίοι έκαναν αποικίες στην Γερμανία, στην κοιλάδα του ποταμού Amper κοντά στο Μόναχο, τουλάχιστον από το 1560 π.Χ. –σύμφωνα με το ινστιτούτο Doemer- όπου βρέθηκαν επίσης χάνδρες από ήλεκτρο με χαραγμένη μάλιστα τη γραμμική γραφή Β ! (ανασκαφή από τον Manfred Moosauer, ερασιτέχνη αρχαιολόγο)
Σύμφωνα και με τον Βρετανό αρχαιολόγο Stanley Casson, οι Έλληνες είχαν εξερευνήσει τις Βρετανικές Νήσους από την 3η χιλιετηρίδα π.Χ, για την εξαγωγή κασσίτερου.



H κυρία Jane Evans του εργαστηρίου NIGL
Όλα αυτά επιβεβαιώνουν από ευρήματα και επίσημες εκτιμήσεις ξένων μάλιστα επιστημόνων, ότι υπήρχαν Ελληνικές εμπορικές και πολιτισμικές δραστηριότητες σε χώρους πέραν του Αιγαίου, πολύ νωρίτερα από την εποχή που κάποιοι θέλησαν να μας κάνουν να πιστέψουμε, ότι οι Έλληνες ‘κατήλθαν΄από το Βορρά…

Stonehenge | The boy with the amber necklace | BBC East Midlands Today

pyrron
πηγή: el.gr 

27 Αυγ 2017

26 Αυγ 2017

Γιατί ο Ιπποκράτης χρησιμοποιούσε το αλάτι ;



Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε ακούσει ότι…

1) μια δίαιτα με μειωμένη πρόσληψη αλατιού είναι υγιεινή και

2) δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ του μαγειρικού και του θαλασσινού αλατιού. Τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια!

Γιατί όμως είχαμε επικεντρωθεί στη μείωση του αλατιού τα προηγούμενα χρόνια;

Μελέτες που είχαν γίνει τα τέλη της δεκαετίας του ‘70 είχαν ενοχοποιήσει το αλάτι σχετικά με την υπέρταση και τα καρδιαγγειακά νοσήματα. Πρόσφατα ήρθαν στην επιφάνεια νέα στοιχεία. Βρέθηκε λοιπόν ότι αυτές οι μελέτες δεν ήταν σωστά σχεδιασμένες και τα συμπεράσματα που είχαν βγει από αυτές ήταν αυθαίρετα.

Χωρίς το αλάτι δεν θα ήταν δυνατή η ύπαρξη ζωής. Είναι τόσο απαραίτητο όσο το οξυγόνο και το νερό. Το φυσικό μη ραφιναρισμένο θαλασσινό αλάτι περιέχει πάνω από 80 απαραίτητα μεταλλικά στοιχεία, ενώ το ραφιναρισμένο αλάτι δεν περιέχει καθόλου μεταλλικά στοιχεία.

Είναι αδύνατον για το ανοσοποιητικό μας σύστημα και τα επινεφρίδια (αδένες που βρίσκονται πάνω στα νεφρά και παράγουν αδρεναλίνη και κορτιζόλη έτσι ώστε να μπορεί ο οργανισμός να ανταπεξέλθει σε δύσκολες συνθήκες) να λειτουργήσουν σωστά υπό έλλειψης αλατιού.

Η ιστορία του αλατιού
Στην αρχαιότητα ήταν τέτοια η αξία του αλατιού που χρησιμοποιούνταν ως μέσον συναλλαγής.
Ο Ιπποκράτης (450 π.Χ.) ήταν ο πρώτος που αναγνώρισε τις θεραπευτικές ιδιότητες του αλατιού. Χρησιμοποιούσε αλάτι για να θεραπεύσει λοιμώξεις, συμφορήσεις και άλλα νοσήματα. Ο Παράκελσος (1500 μ.Χ.) έγραψε ότι εμείς οι άνθρωποι χρειαζόμαστε απαραίτητα το αλάτι και ότι χωρίς αλάτι θα είχαν αποσυντεθεί τα πάντα.

Ραφιναρισμένο έναντι μη ραφιναρισμένου αλατιού
Το φυσικό μη ραφιναρισμένο θαλασσινό αλάτι, περιέχει πάνω από 80 μέταλλα και στοιχεία απαραίτητα για τη ζωή, ενώ το ραφιναρισμένο αλάτι δεν έχει κανένα ωφέλιμο μεταλλικό στοιχείο, περιέχει όμως πρόσθετα – sodium ferrocyanide, ammonium citrate και aluminum silicate – που δεν έχουν καμία θετική επίδραση στο σώμα.

Το αλάτι ραφινάρεται για να αυξηθεί η διάρκεια ζωής του στα ράφια. Η κατανάλωση ραφιναρισμένου αλατιού αυξάνει την οξύτητα μέσα στο σώμα. Τα όργανα του σώματος (ο εγκέφαλος, το ανοσοποιητικό σύστημα, το συκώτι, τα νεφρά κ.ά.) δεν μπορούν να λειτουργήσουν σωστά αν η οξύτητα του οργανισμού είναι αυξημένη.


Σε γενικές γραμμές τα επεξεργασμένα τρόφιμα – από τα οποία έχουν αφαιρεθεί όλα τα υγιεινά συστατικά όπως βιταμίνες, μεταλλικά στοιχεία και ένζυμα – αυξάνουν την οξύτητα του οργανισμού. Όταν τρώμε αυτές τις τροφές που τους έχουν αφαιρεθεί όλα τα ζωτικά συστατικά το σώμα αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει τις δικές του αποθήκες βιταμινών, μεταλλικών στοιχείων και ενζύμων για να τις διασπάσει.

Μακροπρόθεσμα αυτό προκαλεί ελλείψεις σε θρεπτικά συστατικά και χρόνια νοσήματα. Ο καρκίνος και τα χρόνια νοσήματα είναι δύο αρνητικές συνέπειες ενός όξινου οργανισμού από την στιγμή που τα καρκινικά κύτταρα αναπτύσσονται καλύτερα σε όξινο περιβάλλον.

Τα μεταλλικά στοιχεία είναι από τους πιο ισχυρούς αλκαλικούς (αντίθετου του όξινου) παράγοντες στο σώμα. Γι’ αυτό το λόγο να χρησιμοποιείτε μη ραφιναρισμένο φυσικό αλάτι και να αποφεύγετε το ραφιναρισμένο αλάτι όσο μπορείτε.

Δίαιτες με χαμηλή περιεκτικότητα σε αλάτι.
Η υπέρταση είναι ο κύριος λόγος για τη σύσταση δίαιτας με χαμηλή περιεκτικότητα σε αλάτι. Η βιβλιογραφία και η πρακτική όμως έχουν δείξει πολύ μικρή σχέση μεταξύ του αλατιού και της υπέρτασης. Μόνον ορισμένοι ευαίσθητοι στο αλάτι ασθενείς έχουν οφέλη από μια δίαιτα που περιορίζει την κατανάλωση αλατιού.

Οι έρευνες έχουν δείξει ότι η δίαιτα με χαμηλή περιεκτικότητα σε αλάτι σχετίζεται με πάνω από 400% αύξηση των καρδιακών προσβολών στους άνδρες! Οι δίαιτες με μειωμένη πρόσληψη αλατιού αυξάνουν τα επίπεδα ινσουλίνης στο αίμα και την αντίσταση στην ινσουλίνη που σχετίζεται με τα καρδιαγγειακά νοσήματα.

Οφέλη από το αλάτι

Υπάρχουν πολλά οφέλη από το φυσικό, μη ραφιναρισμένο αλάτι που περιλαμβάνουν:

Κατάλληλη ενίσχυση και ισορροπία των επινεφριδίων
Κατάλληλη ενίσχυση και ισορροπία του θυρεοειδή
Το νάτριο και το νερό διατηρούν το νευρικό σύστημα υγιές
Τα μεταλλικά στοιχεία από το αλάτι και το νερό βοηθούν όλα τα κύτταρα να αποβάλουν τις τοξίνες τους
Το νάτριο βοηθάει τα επινεφρίδια να διατηρούν φυσιολογική αρτηριακή πίεση στο σώμα
Επιτρέπουν την αποτοξίνωση από το βρώμιο με το χλώριο

Συμπέρασμα

Βοηθώντας τα βιοχημικά συστήματα του οργανισμού με την εξισορρόπιση των επιπέδων των ορμονών και παρέχοντας αρκετό ιώδιο και φυσικό αλάτι, το οποίο είναι χαμηλό στην πλειοψηφία των ανθρώπων, θα βοηθήσουμε τον οργανισμό να λειτουργεί σωστά χωρίς ενοχλητικά συμπτώματα και θα προλάβουμε τις περισσότερες χρόνιες ασθένειες.

Παρόλα αυτά αυτή η ολιστική, φυσική προσέγγιση απαιτεί μεγαλύτερη προσοχή από πλευράς των ασθενών – όχι μόνο σε επίπεδο εξετάσεων και λήψεως συμπληρωμάτων – αλλά και προσοχή στη λήψη τροφών αποφεύγοντας τα επεξεργασμένα τρόφιμα, αναψυκτικά, έτοιμα φαγητά με βρώμιο. Συνιστάται η κατανάλωση βιολογικών τροφών (χωρίς φυτοφάρμακα) στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό.

Στην Υγειά Σας!

drtsoukalas.com

πηγή:

25 Αυγ 2017

Οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν φτιάξει τσιμέντο αδιαπέραστο από την ραδιενέργεια!



Όπως έχει αποκαλύψει ο καθηγητής Ευστάθιος Ευσταθιάδης Χημικός Μηχανικός Ε.Μ.Π., απόφοιτος έτους 1945, τ. Επιμελητής Ε.Μ.Π.,



Επίτιμος Γενικός Διευθυντής Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε, οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν μπετόν εδώ και 3.000 χρόνια πιο ανθεκτικό από το Αμερικάνικο Portland.Και σύμφωνα με ανακοίνωση της Martha Goodway, φυσικοχημικού, μεταλλουργού και αρχαιολόγου (Smithsonian) το 1992 σε συνέδριο στην Βοστώνη,το κονίαμα της κατασκευής των επιχρίσεων των δεξαμενών του Λαυρίου είναι αδιαπέραστο από την ραδιενέργεια (προφανώς λόγω και της παρουσίας του μολύβδου, το οποίο είναι μέταλλο με ιδιότητες προστασίας από τις επιβλαβείς ακτίνες).

Συνέστησε μάλιστα την χρήση του υλικού αυτού ως μέσο επιχρίσεως των δεξαμενών αποθήκευσης πυρηνικών αποβλήτων..!



Η συμπεριφορά του αρχαίου ελληνικού τσιμέντου κατά την πήξη μοιάζει με εκείνη του γνωστού βιομηχανικού τσιμέντου Portland.
Οι προσεκτικές ειδικές εργαστηριακές εξετάσεις του εξειδικευμένου χημικού μηχανικού Ευστ. Ευσταθιάδη (1978) επί του αρχαίου σκυροδέματος της δεξαμενής της Καμείρου, αποκάλυψαν τα παρακάτω ουσιώδη χαρακτηριστικά :

• Προσεκτική αναλογία και άριστη κοκκομετρική διαβάθμιση των αδρανών υλικών (τύπων άμμου και χαλίκων). Χρησιμοποιήθηκαν τουλάχιστον δύο, πιθανώτερα δε τρία, διαφορετικά (τόσο ως προς την κοκκομετρική όσο και ως προς την ορυκτολογική τους σύσταση) αδρανή υλικά και συγκεκριμένα :α) Πυριτικά αδρανή υλικά,β) Κοκκώδη ασβεστολιθικά υλικά καιγ) Λεπτόκοκκα ασβεστολιθικά υλικά,σε τέτοια μεταξύ τους αναλογία ώστε η τελική του μίγματος αυτού κοκκομετρική διαβάθμιση και καμπύλη να προσεγγίζει πάρα πολύ την σχετικά πρόσφατα (1907) από τον Αμερικανό Fuller δοθείσα (και από τους σύγχρονους Μηχανικούς γνωστή) μαθηματική έκφραση της άριστης κοκκομετρικής διαβαθμίσεως, η οποία παρέχεται από τον μαθηματικό τύπο της συνημμένης φωτογραφίας, όπου τα διερχόμενα ποσοστά βάρους των αδρανών από κάθε κατά μέρους κόσκινο,d = τα ενδιάμεσα μεγέθη κόκκων καιD = το μέγιστο μέγεθος των κόκκων του μίγματος των αδρανών υλικών.

• Χρήση, ύστερα από προσεκτική επιλογή για λήψη, κόκκων κανονικού γεωμετρικού σχήματος (κυβοειδούς και όχι πλατυσμένης μορφής). Η απουσία φυσικών (αλλά επιβλαβών για την πρόσφυση) προσμίξεων (π.χ. αργιλικές ή ιλυώδεις επικαλύψεις των κόκκων) υποδηλώνει την προσεκτική απομάκρυνση των προσμίξεων με πλύσιμο πριν από την χρήση των υλικών.

• Ακρίβεια στην αναλογία του περιεχομένου λεπτού κονιάματος, το οποίο περιλαμβάνει τον ασβέστη, την φυσική ηφαίστεια γη και την λεπτή άμμο μεγέθους έως 2 χιλιοστά.

• Αξιοσημείωτη κατανομή του τσιμεντοκονιάματος στην όλη μάζα του μπετόν. Η πρόσφυση του κονιάματος που χρησιμοποιήθηκε είναι ιδιαίτερα ισχυρή στην επιφάνεια των κόκκων των αδρανών υλικών ακόμη και σήμερα, με αποτέλεσμα τον δυσχερέστατο διαχωρισμό του ακόμη και με την χρήση σύγχρονων χαλύβδινων κοπτικών οργάνων.

• Ταυτόχρονος και αρμονικός συνδυασμός στεγανότητας, υψηλής μηχανικής αντοχής και συνεχούς μάζας χωρίς ρηγματώσεις, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις κατακόρυφων επιφανειών (π.χ. πλευρικών τοιχωμάτων δεξαμενών), οι οποίες διαστρώθηκαν μέσα σε ξυλότυπο. Αλλά και η ορθή αναλογία του νερού που χρησιμοποιήθηκε για την ανάμιξη του μπετόν είχε μεγάλη σημασία. Λιγότερο ή περισσότερο νερό στο μίγμα θα είχε δυσμενείς επιπτώσεις στο αρμονικό δέσιμο των υλικών και στο “εργάσιμο” του μπετονΣε ότι αφορά τις μηχανικές αντοχές του αρχαίου ελληνικού τσιμέντου, σειρά δοκιμών του κ. Ευσταθιάδη έδειξαν ότι η τάση θραύσεως σε θλίψη ανέρχεται σε 135 χιλιοστόγραμμα ανά τετραγωνικό εκατοστό, κατατάσσοντάς το στην κατηγορία στεγανού μπετόν τύπου Β 120 (Ευσταθιάδης 1978).

Η έρευνα στις Η.Π.Α. έδωσε εφαρμογές συνδυασμού αρχαίου μπετόν και σημερινού Portland. Κατασκευάστηκε φράγμα στην UTAH το 1987, που αποτελείτο από 40% Portland και 60% κονία, υποπροϊόν καύσης άμορφης πυριτιούχας μάζας που είναι χημικά ίδια με την ηφαίστεια γη (υποπροϊόν εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος).

Το ενυδατωμένο Portland απέδιδε την συνιστώσα των υδραυλικών ενώσεων του ασβεστίου που περιεχόταν στις χημικές ενώσεις του αρχαίου μπετόν. Υπάρχουν δύο πρότυπα ASTM για την πρόσμειξη τεχνητής ηφαιστειακής κονίας στο μπετόν (C-618 και C-311). Η συνήθης αναλογία είναι τουλάχιστον 25% αντικατάσταση τεχνητού τσιμέντου με fly-ash από την καύση γαιανθράκων σε εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.



Ο αρχαιολογικός χώρος της Τούμπας Θεσσαλονίκης, γνωστός από το 1895, εκτείνεται σε ένα υψίπεδο στα ανατολικά της πόλης. Περιλαμβάνει τον κωνικό λοφίσκο με επάλληλες οικοδομικές φάσεις της Εποχής του Χαλκού (αρχές 2ης χιλιετίας – 1.100 π.Χ.), της Εποχής του Σιδήρου (1.100 – 800 π.Χ.) και ιστορικών χρόνων (800 π.Χ. και μετά), την τραπεζιόσχημη έκταση γύρω από το λοφίσκο με υπολείμματα του οικισμού από την Πρώιμη Εποχή του Σιδήρου, τα αρχαϊκά (800 – 480 π.Χ.), τα κλασικά (480 – 323 π.Χ.) και τα πρώιμα ελληνιστικά (323 – 300 π.χ.) χρόνια, διάσπαρτες μεμονωμένες εγκαταστάσεις σε ακτίνα πεντακοσίων μέτρων από τον οικισμό και το εκτεταμένο νεκροταφείο του.


Μελετήθηκαν δείγματα κονιαμάτων της φάσεως της Ύστερης Εποχής του Χαλκού (1.200 – 1.100 π.Χ.) : Ωμόπλινθοι, συνδετικό κονίαμα και πηλοκονία επιχρίσματος, τα οποία ελήφθησαν από εσωτερικούς και εξωτερικούς τοίχους κατοικιών και από αναλημματικούς τοίχους.

Από την συνδυασμένη ανάλυση κοκκομετρίας, χημικής σύστασης, μικροσκοπικής εξέτασης και προσδιορισμού μηχανικής αντοχής, προέκυψαν τα ακόλουθα αποτελέσματα :

• Στα πλιθιά, το ποσοστό του CaO κυμαίνεται από 6 – 12% (SiO2 : 46 – 55%, Al2O3 : 12 – 14%) ενώ στα συνδετικά πηλοκονιάματα είναι σταθερά 15 – 17% και στα επιχρίσματα 24%. Σε πλίνθο αναλημματικού νότιου τοίχου, η περιεκτικότητα σε CaO βρέθηκε 21%.• Δεν φαίνεται να υπάρχει διαφοροποίηση των πηλών ως προς την λεπτότητα (το 65 – 85% του υλικού διέρχεται από οπή νεροκόσκινου, διαμέτρου 0,04 χιλιοστόμετρων.• Οι αντοχές των πηλοκονιαμάτων κυμαίνονται από 5 – 7 χιλιόγραμμα ανά τετραγωνικό εκατοστό.• Υπάρχουν στα πλιθιά εγκλείσματα (κεραμικά υλικά, κοχύλια), ίνες ξύλου, κόκκοι κάρβουνου, βότσαλα, συσσωματώματα ασβεστίτη, ριζίδια και άλατα.



Από την υδατοδεξαμενή της πόλης της αρχαίας Καμείρου της νήσου ΡόδουΜΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2004ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ 2Το περιεχόμενο της εργασίας αφορά και στοχεύει ουσιαστικά στην ανάδειξη- παρουσίαση και υπογράμμιση της υψηλής στάθμης της εξειδικευμένης «αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας υλικών κατασκευών».Η εξειδικευμένη «αρχαία ελληνική τεχνολογία υλικών κατασκευών» ξεκινά από τους αρχαίους Έλληνες μηχανικούς της αρχαϊκής και κλασσικής περιόδου, με την παγκοσμίως πρωτοποριακή παραγωγή ελληνικού δυαδικού υδραυλικού τσιμέντου και μπετόν και συνεχίζοντας την εξελικτική πορεία της ανά τους αιώνες, φθάνει κληρονομούμενη από γενεάς εις γενεά, στους Έλληνες μηχανικούς της Βυζαντινής περιόδου.Αυτοί, όπως οι πρόγονοί τους συμβάλλουν υποδειγματικά, συνεισφέροντας νέες ανάλογες επινοήσεις στον τομέα αυτό, με την παραγωγή δυαδικού υδραυλικού κεραμοκονιάματος (κουρασάνι) και κεραμομπετόν για υποθερμαινόμενα δάπεδα (υπόκαυστα) κ.λπ.

Τα αξιόλογα αυτά πρωτότυπα θέματα που ανήκουν στην ιστορία της ελληνικής τεχνολογίας, υπήρξαν αντικείμενα εργαστηριακών και ερευνητικών μου τεχνολογιών κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης ακαδημαϊκής και επαγγελματικής σταδιοδρομίας μου αμέσως μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, όπως:

Η άγνωστη, διεθνώς μέχρι το 1978, γενομένη αποκάλυψή μου, της μεθοδολογίας- Τεχνολογίας, που χρησιμοποιήθηκε από τους αρχαίους Έλληνες μηχανικούς της αρχαϊκής και κλασσικής αρχαιότητας για την παραγωγή «ελληνικού τσιμέντου» σε «δυαδική μορφή», παραγόμενο όμως με άλλη εντελώς διαφορετική τεχνολογία, προσαρμοσμένη στα τότε τεχνολογικά δεδομένα και τις τότε ανάγκες.
Σήμερα, η τεχνολογία, αντιθέτως, χρησιμοποιεί βαριές ογκώδεις εγκαταστάσεις, μη αναγκαίες εκείνη την εποχή, προσαρμοσμένη στα διεθνή τεχνολογικά δεδομένα και στις σημερινές πολύ μεγάλες ποσοτικές κυρίως ανάγκες και ταχύτητες προωθήσεως για περαίωση των έργων
Τα ίχνη της αρχαίας αυτής ελληνικής γνώσης είναι ορατά, παρά το πέρασμα των χιλιετιών, σε μια πληθώρα κατασκευών οι οποίες χρονολογούνται τουλάχιστον από την 2η χιλιετία π.Χ. :

Η Δεξαμενή νερού της Καμείρου Ρόδου.
Οι δεξαμενές των μεταλλευτικών εγκαταστάσεων του Λαυρίου Αττικής.
Δεξαμενή και λουτήρες στην Αίγινα Αττικής.Δεξαμενές στην Περαχώρα Κορινθίας.
Υδραυλικές εγκαταστάσεις στην Γερόνησο Κύπρου.
Το Υπέρθυρο του “Θησαυρού του Ατρέως” στις Μυκήνες.
Οι υπόγειες στοές των Μινύων στον Πειραιά.
Ιπποδάμεια υδραυλικά έργα στον Πειραιά.
Η γέφυρα του Ιλισσού των Αθηνών.
Τα τείχη των αρχαίων Αθηνών.
Δεξαμενές βρόχινου νερού των Αθηνών.
Η προμνησίκλεια υδατοδεξαμενή στην Ακρόπολη των Αθηνών.
Ασβεστοκονιάματα στην Στοά του Αττάλου Β’ των Αθηνών.
Υδατοδεξαμενή στις Οινιάδες Ακαρνανίας.
Υδατοδεξαμενές στην Όλυνθο Χαλκιδικής.
Υδατοδεξαμενή στην Πάλαιρο Ακαρνανίας.
Υδατοδεξαμενές στο πυραμιδοειδές του Κεφαλαριού Αργολίδος.
Υδατοδεξαμενές στο πυραμιδοειδές του Λυγουριού Αργολίδος.Συνδετικά κονιάματα στην κλιμακωτή πυραμίδα του Αμφείου Θηβών.
Ελληνιστική δεξαμενή στο Κούριον Κύπρου.
Κονιάματα από τον προϊστορικό οικισμό της Τούμπας Θεσσαλονίκης.Υδραυλικά κονιάματα σε λουτρό της Περγάμου.Σε ότι αφορά τις μηχανικές αντοχές του αρχαίου ελληνικού τσιμέντου, σειρά δοκιμών του κ. Ευσταθιάδη έδειξαν ότι η τάση θραύσεως σε θλίψη ανέρχεται σε 135 χιλιοστόγραμμα ανά τετραγωνικό εκατοστό, κατατάσσοντάς το στην κατηγορία στεγανού μπετόν τύπου Β 120 (Ευσταθιάδης 1978).

eleytherosaetos

πηγή: 

Όπου γης και να σκάψεις, κάτι ελληνικό θα βρεις.!!

Ο πλαστός όρκος του Μεγάλου Αλεξάνδρου (Βίντεο)



Ο όρκος που αναπαράγεται παντού

Το Μεγάλο ψέμα του όρκου του Μ Αλεξάνδρου στην Ώπη

πηγή: el.gr

Νικηταράς ο Τουρκοφάγος: Η κυβέρνηση αρνήθηκε να του δώσει σύνταξη και πέθανε τυφλός ζητιανεύοντας




To 1849 ο Νικηταράς πέθανε στον Πειραιά, τυφλός και λησμονημένος.

Μια δεκαετία νωρίτερα είχε φυλακιστεί στην Αίγινα με την κατηγορία ότι συμμετείχε σε συνωμοσία κατά του βασιλιά Όθωνα. Είχε υποστεί φρικτά βασανιστήρια και η υγεία του κλονίστηκε σοβαρά....

Ο οπλαρχηγός, γνωστός ως Τουρκοφάγος επειδή πολέμησε γενναία τους Τούρκους στους μεγάλους αγώνες του έθνους, πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του φτωχός και περιφρονημένος. Μετά την είδηση του θανάτου του, οι σπουδαστές του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου τοποθέτησαν έκτυπο πλασμένο στο πρόσωπό του και αποτύπωσαν τη μορφή του. Για να σχηματίσουν το καλούπι, άλειφαν το πρόσωπο με λιπαντική ουσία, στη συνέχεια άπλωναν στρώματα κεριού ή γύψου και ενδιάμεσα τοποθετούσαν γάζες και κλωστές για να είναι ανθεκτικό το καλούπι. Ανάλογα είχαν πράξει και σε άλλους επιφανείς άνδρες της Επανάστασης, των οποίων τα προσωπεία φιλοξενούνται σήμερα στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο. Τα εκμαγεία ήταν δωρεά του ΕΜΠ που τότε ονομαζόταν Σχολείον των Τεχνών. Εκείνη την περίοδο, διευθυντής ήταν ο Λύσανδρος Καυταντζόγλου και καθηγητές σημαντικοί Έλληνες και Ευρωπαίοι αρχιτέκτονες. Η αποτύπωση των μορφών έγινε από τους σπουδαστές στο πλαίσιο του μαθήματος της πλαστικής, της γλυπτικής και της γυψογραφίας. Σκοπός ήταν να διασωθεί η μορφή τους, ώστε να μπορέσουν οι γλύπτες του μέλλοντος να τους φιλοτεχνήσουν σε αγάλματα. Στο προσωπείο του Νικηταρά διακρίνεται οίδημα στο δεξί μάτι, καθώς τα τελευταία χρόνια της ζωής του έπασχε από ζάχαρο, χωρίς να το γνωρίζει, με αποτέλεσμα να χάσει την όραση του....


Στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο εκτίθεται και το σπαθί του, με το οποίο πολέμησε τα στρατεύματα του Δράμαλη στα Δερβενάκια. Σε εκείνη τη μάχη του κόλλησαν το παρατσούκλι «τουρκοφάγος» . Ήταν τόσο ορμητικός που έσπασε τρία σπαθιά και το τέταρτο κόλλησε στο χέρι του, καθώς έπαθε αγκύλωση και χρειάστηκε ιατρική βοήθεια για να μπορέσει μετά από ώρες να το ανοίξει. Σύμφωνα με αναφορές της εποχής, ο Νικηταράς ήταν τόσο γρήγορος που μπορούσε να φτάσει το γρηγορότερο άλογο και να πηδήξει με ένα άλμα πάνω από επτά άλογα....

Από αυτό του το χάρισμα προέρχονται και οι στίχοι του τραγουδιού «Στα Τρίκορφα»: «Πού ‘σαι, μωρέ Νικηταρά, πού ‘χουν τα πόδια σου φτερά, μες στους κάμπους πως κοιμάσαι, και τους Τούρκους δε φοβάσαι». Γεννήθηκε στη Νέδουσα, ένα μικρό χωριό στους πρόποδες του Ταϋγέτου και σε μια από τις πρώτες μάχες της επανάστασης κατάφερε να αποκρούσει με 200 άντρες στα Άνω Δολιανά 6.000 Τούρκους. Έδωσε γενναίες μάχες και συνεργάστηκε με τον θείο του, Κολοκοτρώνη στην Άλωση της Τρίπολης. Μετά την απελευθέρωση, δεν απέκτησε ούτε αξιώματα ούτε χρήματα και έζησε με την οικογένεια του στον Πειραιά. Απόδειξη της δύσκολης οικονομικής κατάστασης στην οποία βρισκόταν, ήταν ο έρανος που έγινε το 1822 για να κινήσουν οι Υδραίοι στόλο. Ο Νικηταράς πρόσφερε το μόνο που είχε, ένα σπαθί λάφυρο από τον Κιαμίλ Μπέη. Οι Υδραίοι συγκινήθηκαν από την κίνησή του και του το έστειλαν πίσω. Μετά την αποφυλάκιση του, η ελληνική κυβέρνηση αρνήθηκε να του προσφέρει σύνταξη και αναγκάστηκε να ζητιανεύει κοντά στην εκκλησία της Ευαγγελιστρίας, μέχρι τον θάνατό του το 1849....

mixanitouxronou

πηγή:

23 Αυγ 2017

Δήμαρχος Βενετίας: «Αν κάποιος φωνάζει “Αλλάχ Ακμπάρ” , θα τον στείλουμε στον…Αλλάχ»


Αλλάχ = Διάβολος
Allah = Devil


Ο δήμαρχος της Βενετίας διεμήνυσε την Τρίτη ότι οι αρχές της πόλης δεν θα διστάσουν να πυροβολήσουν τους τρομοκράτες προτού να βρουν την ευκαιρία να πυροδοτήσουν βόμβες.

«Η Βενετία είναι η μόνη πόλη στην Ευρώπη που συνέλαβε τέσσερις τρομοκράτες. Θέλησαν να βάλουν μια βόμβα στο Ριάλτο λέγοντας ότι ήθελαν να πάνε στον Αλλάχ… Όποιοι προσπαθήσουν, θα τους στείλουμε κατευθείαν στον Αλλάχ πριν βάλουν βόμβες χωρίς να χρειαστεί να κατεβάσουμε τη Γέφυρα του Ριάλτο», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Λουίτζι Μπουρνιάρο, στον απόηχο των απειλών του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους κατά της Ιταλίας.

«Αν κάποιος φωνάζει “Αλλάχ Ακμπάρ” (σ.σ ο Θεός είναι μεγάλος) και τρέχει μέσα στην πλατεία του Αγίου Μάρκου θα τον πυροβολήσουμε» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Ο Μπρουνιάρο, ο οποίος δεν ανήκει σε κάποιο από τα μεγάλα ιταλικά κόμματα, έκανε αυτές τις δηλώσεις στο ετήσιο συνέδριο μιας Καθολικής ομάδας που έχει σημαντική επιρροή στη Βενετία.

πηγή: pentapostagma.gr

22 Αυγ 2017

Όταν η παλάμη μας αντικαταστήσει... την πιστωτική κάρτα



EURONEWS: Σύντομα ίσως οι πιστωτικές κάρτες θα ανήκουν στο παρελθόν. Μια ομάδα φοιτητών του Πανεπιστημίου Λουντ στη Σουηδία έχει δημιουργήσει μια μορφή βιομετρικής πληρωμής, που στηρίζεται στο πέρασμα της παλάμης σας από το μηχάνημα.
Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε για να ολοκληρωθεί η πληρωμή, είναι να περάσετε την παλάμη σας από τη συσκευή και να εισάγετε τα τελευταία τέσσερα νούμερα από το smartphone σας. Η καινούργια αυτή εφαρμογή ονομάζεται Quixter και ουσιαστικά μας γλιτώνει από τον πονοκέφαλο των πιστωτικών καρτών.
«Η ιδέα μου ήρθε, όταν περίμενα στην ουρά για να πληρώσω σε ένα κατάστημα τροφίμων. Αντιλήφθηκα ότι τον περισσότερο χρόνο τον περνάμε, περιμένοντας να πληρώσουμε. Σκέφτηκα λοιπόν ότι πρέπει να υπάρχει ένας γρηγορότερος τρόπος για να το κάνουμε. Έτσι γεννήθηκε το Quixter» δήλωσε ο Φρέντρικ Λέιφλαντ, ιδρυτής της start up Quixter.
Ένας σαρωτής υπέρυθρης ακτινοβολίας διαβάζει τη διάρθρωση των φλεβών στο χέρι μας, η οποία είναι μοναδική στον κάθε άνθρωπο. Η τεχνολογία που χρησιμοποιείται, δεν είναι καινούργια. Στην Ιαπωνία, χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια για πρόσβαση σε ιατρικά αρχεία, αλλά έχει διαδεδομένη χρήση για την ταυτοποίηση ατόμων σε όλο τον κόσμο πλέον. Και άλλες εταιρίες, πέρα από την Quixter, εφαρμόζουν αυτή την τεχνολογία.
«Είναι πολύ βολικό, γιατί δεν χρειάζεται να κουβαλάς όλη την ώρα λεφτά μαζί σου. Εδώ στο πανεπιστήμιο, δεν υπάρχουν ATM, οπότε είναι τέλειο να μπορείς να πληρώνεις με το χέρι. Είναι πολύ γρήγορο» τόνισε μια κοπέλα, που χρησιμοποίησε τη νέα εφαρμογή.

Το συγκεκριμένο σύστημα φαίνεται μάλιστα να είναι πιο ασφαλές από τη χρήση των δακτυλικών αποτυπωμάτων. Είναι όμως θέμα των ίδιων των καταναλωτών να δουν στην πράξη πόσο εύχρηστος είναι αυτός ο καινούργιος τρόπος πληρωμής.

Όταν η παλάμη μας αντικαταστήσει την πιστωτική κάρτα...

πηγή: asimpiestos.blogspot.com/

Ας γίνει κάθε σπίτι Κρυφό Σχολειό για να δώσουμε στα παιδιά αυτά που δεν τους δίνει πλέον το σχολείο



ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΑΡΘΡΟ

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΘΩΡΑΚΙΣΗ

Οι εξωτερικές προκλήσεις και οι κίνδυνοι αυξάνονται. 
Ο Ερντογάν αμφισβητεί συνθήκες και σύνορα και διεκδικεί τα πάντα.
Οι Αλβανοί εμμένουν στο ζήτημα των
Τσάμηδων, αθωώνοντας τους συνεργάτες των ναζί και ονειρευόμενοι τη «Μεγάλη Αλβανία» με ελληνικά εδάφη.
Τα Σκόπια, παρά την εσωτερική αναστάτωση, συνεχίζουν να πλαστογραφούν την Ιστορία του Φιλίππου, του Αλεξάνδρου και των νεοτέρων χρόνων εις βάρος μας.
Και η ισλαμική τρομοκρατία παραμένει μόνιμη απειλή δεδομένου ότι αρκετοί από τους συλληφθέντες στη δυτική Ευρώπη εισήλθαν μέσω Ελλάδος.
Ο Ελληνισμός έχει αποδείξει ότι στα δύσκολα συσπειρώνεται, με ενοποιητική δύναμη την Ορθοδοξία, την Ιστορία και την εθνική ταυτότητα. 

Κι όμως σήμερα οι κυβερνώντες καλλιεργούν τις εθνοαποδομητικές θεωρίες και προσπαθούν να αποκόψουν την Παιδεία μας και τα παιδιά μας από τις ρίζες, οι οποίες παράγουν συνεχώς χυμούς για να κρατήσουν όρθιο το δένδρο.
Το υπουργείο Παιδείας αποκόπτει τα Θρησκευτικά από την ορθόδοξη χριστιανική παράδοση, μειώνει τις ώρες και την ύλη των Αρχαίων Ελληνικών, καταργεί τη διδασκαλία των Περσικών Πολέμων, του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της Ποντιακής Γενοκτονίας στο λύκειο.
Τα συνθήματα των εκσυγχρονιστών παραπέμπουν σε άγνοια της ψυχοσύνθεσης του λαού μας.
Νεκρή γλώσσα τα αρχαία ελληνικά, λέει ο ένας, δεν θέλουμε εθνική αλλά ιστορική συνείδηση, λέει ο άλλος, η ελληνική Επανάσταση είναι γνήσιο τέκνο του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού, λέγουν όλοι μαζί. 
Λες και ο Κολοκοτρώνης ή ο Μακρυγιάννης, που έκαναν τάματα στην Παναγία και θεωρούσαν τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο βασιλέα τους, είχαν στο προσκέφαλό τους τα αθεϊστικά συγγράμματα του Βολτέρου!
Επιχειρούν να αλλοιώσουν την εθνική ταυτότητά μας, να μας μετατρέψουν σ' έναν άβουλο πολτό.
Οι επέτειοι του Οκτωβρίου αναδεικνύουν την αξία της ελληνορθόδοξης Παιδείας και της διαχρονικής κληρονομιάς μας.
Ο Παύλος Μελάς, τον ηρωικό θάνατο του οποίου τιμούμε στις 13 Οκτωβρίου, είχε βαθιά πίστη στον Θεό και αυτή τον καθοδηγούσε, όπως φαίνεται από τις επιστολές του στη γυναίκα του. 
Ο μητροπολίτης Καστορίας Γερμανός Καραβαγγέλης έπειθε τους δίγλωσσους Μακεδόνες να ενταχθούν στον αγώνα υπέρ του Ελληνισμού, μιλώντας τους για τον Μέγα Αλέξανδρο.
Η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης έγινε στις 26 Οκτωβρίου 1912, ημέρα μνήμης του πολιούχου της, του αγίου Δημητρίου του Μυροβλήτη, ο οποίος και στα βυζαντινά χρόνια έσωσε την πατρίδα του από τις εχθρικές επιθέσεις. 
Η 28η Οκτωβρίου είναι αφιερωμένη στην Παναγία Αγία Σκέπη, διότι στις μάχες των βορειοηπειρωτικών βουνών οι στρατιώτες μας έβλεπαν την Υπέρμαχο Στρατηγό να τους προστατεύει.

Τώρα που αυξάνονται οι εξωτερικές απειλές, θα τις αντιμετωπίσουμε μόνο με την τόνωση της ελληνορθόδοξης ταυτότητάς μας.
Ας γίνει κάθε σπίτι Κρυφό Σχολειό για να δώσουμε στα παιδιά μας αυτά που δεν τους δίνει το σχολείο!

Κωνσταντίνος Χολέβας

πηγή: epilekta.com

21 Αυγ 2017

Ο Κομμουνισμός δολοφόνησε τον ελληνισμό του Πόντου! - BINTEO



13η Ιουνίου Σαν σήμερα Ο Κομμουνισμός δολοφόνησε τον ελληνισμό του Πόντου!

πηγή: epilekta.com

20 Αυγ 2017

Υποθαλάσσια καλώδια έστρωσαν στην ΑΟΖ οι ΗΠΑ: Η διαδρομή από τη Σούδα Χανίων στη βάση Ακρωτηρίου Λεμεσού



Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ Οι Ηνωμένες Πολιτείες μαζί με τους Βρετανούς εγκαθιστούν και ταυτόχρονα αναβαθμίζουν μηχανισμούς επικοινωνιών, χρησιμοποιώντας την Κύπρο. Στόχος τους η ευρύτερη περιοχή.

Όπως συναφώς πληροφορούμαστε, οι Αμερικανοί σε συνεννόηση με το Λονδίνο έχουν εγκαταστήσει υποθαλάσσια καλώδια οπτικών ινών εντός της κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, τα οποία καταλήγουν στις βρετανικές Βάσεις Ακρωτηρίου. Τα υποθαλάσσια καλώδια, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, έχουν σχέση με τις επικοινωνίες.

Οι πληροφορίες αναφέρουν πως ο βασικός στόχος διά των καλωδίων αυτών είναι ο έλεγχος της περιοχής, κυρίως της θαλάσσιας (ότι κινείται στο βυθό και την επιφάνεια) καθώς και των επικοινωνιών. Το επιχείρημα που προβάλλεται από αμερικανικής πλευράς είναι πως τα υποθαλάσσια καλώδια θα καταγράφουν «σεισμούς και τσουνάμια»! Για την τοποθέτηση των καλωδίων, που έγινε την περίοδο Φεβρουαρίου και Μαρτίου 2017, επιστρατεύθηκε ειδικό πλοίο, το CS Global Sentinel, το οποίο είχε φθάσει στην περιοχή της Κύπρου στις 6 Φεβρουαρίου 2017 από τη ναυτική βάση της Σούδας στην Κρήτη. Παρέμεινε εντός της κυπριακής ΑΟΖ μέχρι τις 27 Μαρτίου 2017.

Στη Βάση Ακρωτηρίου γίνεται η αναγκαία υποδομή. Πληροφορίες αναφέρουν πως η βρετανικών συμφερόντων εταιρεία Carillion ανέλαβε την κατασκευή του κτηρίου (στον χώρο του παλιού νοσοκομείου). Κέρδισε τον διαγωνισμό του υπουργείου Άμυνας της Βρετανίας και το έργο θα κοστίσει γύρω στα 90 εκατομμύρια αγγλικές λίρες. Το κτήριο θα είναι 10.000 τετραγωνικών μέτρων και βρίσκεται στο χώρο του παλιού νοσοκομείου της στρατιωτικής Βάσης.

Στο σκηνικό αυτό που στήνεται από τους αγγλομαμερικανούς, η Λευκωσία έχει ενημερωθεί αν και η Ουάσινγκτον έχει υποδείξει πως δεν είχε καμία υποχρέωση να πράξει τούτο. Η εδώ Πρεσβεία των Ηνωμένων Πολιτειών ενημέρωσε τον υπουργό Εξωτερικών Ιωάννη Κασουλίδη, ο οποίος έδωσε τη συγκατάθεσή του.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το θέμα αυτό έτυχε διαχείρισης μόνο από τον ΥΠΕΞ και δεν πέρασε από την προβλεπόμενη από τη νομοθεσία διαδικασία. Δηλαδή να εγκριθεί από την αρμόδια επιτροπή, την Επιτροπή Υποθαλάσσιων Καλωδίων, η οποία αποτελείται από εκπροσώπους των υπουργείων Άμυνας, Γεωργίας και Περιβάλλοντος, Ενέργειας, Εξωτερικών, Εργασίας και Συγκοινωνιών.

πηγή: mignatiou.com

19 Αυγ 2017

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ «ΕΞΗ ΘΥΡΩΝ» ΗΡΘΕ ΣΤΟ ΦΩΣ ΑΠΟ… ΔΥΟ ΤΟΥΡΚΟΥΣ! (βίντεο)



Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Συνεχίζονται οι συγκλονιστικές αποκαλύψεις των ελληνορθόδοξων εκκλησιών σε όλο το μήκος και το πλάτος της Μικράς Ασίας, εκκλησίες οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και επί αιώνες βρίσκονταν στο σκοτάδι και τώρα ανατέλλουν στο φως των ημερών μας!


Αυτή την φορά ανακαλύφθηκε από δυο Τούρκους, (???), η εκκλησία των «Έξη Θυρών», (Altı Kapılı Kaya Kilisesi), όπως την ονόμασαν οι Τούρκοι, μια εκκλησία μέσα στα βράχια στην περιοχή του Burdur, το ελληνικό Πολυδώριον, στην νοτιοδυτική Μικρά Ασία.

Ο Τούρκος καθηγητή αρχαιολογίας, Mehmet Akif Ersoy, υπεύθυνος των ερευνών της περιοχής, ανέφερε ότι είναι έκπληκτος από την αποκάλυψη αυτή, από τις σπάνιες τοιχογραφίες που ανευρέθηκαν και τις οποίες χαρακτήρισε ανυπολόγιστης αρχαιολογικής αλλά και θρησκευτικής αξίας.

Η εκκλησιά υπολογίζεται ότι είναι του εντεκάτου ή του δωδεκάτου αιώνος και είναι ένα θαυμαστό δείγμα κρυμμένης και μάλλον μοναστικής ελληνορθόδοξης εκκλησίας στην βυζαντινή περιοχή της μικρασιατικής Πισιδίας.

Το δυσάρεστο είναι ότι μεγάλο μέρος των τοιχογραφιών της έχουν συληθεί σε παλαιότερες εποχές, αλλά και αυτά που διασώθηκαν δείχνουν την μεγάλη και περίτεχνη θρησκευτική της αξία.


Οι τοιχογραφίες που ανευρέθηκαν είναι της εποχής της βυζαντινής δυναστείας των Κομνηνών και απεικονίζουν την Παναγία οδεύουσα προς την Ιερουσαλήμ συνοδευόμενη από «Έξη Ιερείς».

Επίσης έχουν βρεθεί απεικονίσεις του Ιησού Χριστού σε διάφορες φάσεις από την ζωή του, πολύτιμης αξίας όπως αναφέρεται, καθώς και εικόνες αγγέλων όπως απεικονίζονταν την εποχή εκείνη στους βυζαντινούς ελληνορθόδοξους ναούς.

Εντυπωσιακή είναι η γέννηση του Ιησού, όπως ανέφερε ο άλλος Τούρκος καθηγητής, ο Salih Soslu, μια απεικόνιση όπου ο Χριστός βρέφος περιβάλλεται από κατσίκια και αλλά ζώα στην γενέθλιο φάτνη του.

Burdur'da altı kapılı kilise gün yüzüne çıkarıldı

Άλλη μια εκκλησία στο φως. Άλλο ένα Σημάδι Ορθοδοξίας στην σημερινή Μικρά Ασία.

Σημάδια Καιρών!

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr

Όταν οι Γάλλοι σκότωναν Έλληνες για να αρπάξουν την Αφροδίτη της Μήλου



Πολλοί από εμάς έχουμε… επισκεφθεί το Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι, και έχουμε θαυμάσει τον τεράστιο καλλιτεχνικό πλούτο που φυλάσσεται σ΄αυτό το Μουσείο.


Ο επισκέπτης μένει έκθαμβος και άφωνος μπροστά σε έργα τέχνης που έχουν δημιουργήσει μεγάλοι καλλιτέχνες απ’ όλο τον κόσμο, όπου η αρμονία, το αισθητικό κάλλος, και η τεχνική αρτιότητα αποτυπώνονται στο καμβά, στο μπρούντζο και στο μάρμαρο.

Ένα από τα πιο σημαντικά έργα τέχνης, που η διεύθυνση του Μουσείου προβάλλει με ιδιαίτερο καμάρι, είναι το μαρμάρινο άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου, ένα έργο που δεν έχει με ακρίβεια προσδιοριστεί από ποιον καλλιτέχνης έχει φιλοτεχνηθεί.
Το άγαλμα βρέθηκε το 1820 στη κατεχόμενη από την Οθωμανική Αυτοκρατορία Μήλο.
Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι ότι το άγαλμα πουλήθηκε από τους Τούρκους στους Γάλλους και οι Γάλλοι για να το φυγαδεύσουν στο Παρίσι μετά την αγορά του, το φόρτωσαν σε ένα καράβι. Όταν οι Έλληνες της Μήλου πληροφορηθήκαν ότι το άγαλμα θα έφευγε από το νησί, ξεσηκώθηκαν για να αποτρέψουν τη φυγή του, κι’ αυτό, γιατί το θεωρούσαν μέρος του Πολιτισμού τους. Τέτοια ήταν η αντίδραση που οι Γάλλοι πυροβόλησαν και σκότωσαν μερικούς Έλληνες.


Όταν τελικά το άγαλμα φορτώθηκε στο πλοίο, οδηγήθηκε πρώτα στον Πειραιά πριν ταξιδέψει για τη Γαλλία. Κάποιοι από τους ‘Ελληνες της Μήλου πήγαν στον Πειραιά για να σταματήσουν την αρπαγή του αγάλματος.
Όπως γράφει ο Έλληνας ιστορικός Δημήτρης Φωτιάδης στην εξάτομη «Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης του 1821»: Στον Πειραιά όταν μαθεύτηκε το γεγονός μαζεύτηκαν στην προκυμαία πάνω από χίλιοι άνθρωποι που προσπαθούσαν να ματαιώσουν την αρπαγή του αγάλματος. Τέτοια ήταν η αντίδραση, που συγκρουστήκαν με το γαλλικό πλήρωμα του πλοίου και τα τουρκικά στρατεύματα. Το αποτέλεσμα ήταν τραγικό. Πάνω από 200 Έλληνες πέσανε νεκροί και τελικά το άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου φυγαδεύτηκε στη Γαλλία. (μάλιστα λέγεται ότι το ένα χέρι του αγάλματος μέσα στη δίνη της συμπλοκής έπεσε στη θάλασσα και χάθηκε).


Αυτοί λοιπόν οι «αμόρφωτοι» Έλληνες ψαράδες και αγρότες δώσανε τη μάχη της αξιοπρέπειας δίνοντας ακόμα και τη ζωή τους για να υπερασπιστούν το Πολιτισμό τους.
Μπορεί να μην ήταν μορφωμένοι, μπορεί να μην γνώριζαν από Τέχνη όμως ένιωθαν βαθειά μέσα τους ότι το άγαλμα αυτό ήταν μέρος της ιστορίας τους, μέρος της Πολιτιστικής τους παρακαταθήκης που τους είχαν αφήσει οι πρόγονοι τους.
Αυτή η τραγική ιστορία επιμελώς παρασιωπάτε για ευνόητους λόγους. Έτσι αν κάποια στιγμή επισκεφθείτε το Μουσείο του Λούβρου και θαυμάσετε την Αφροδίτη της Μήλου, θυμηθείτε ότι και σ΄αυτή την περίπτωση οι κυρίαρχες δυνάμεις της εποχής εκείνης άρπαξαν αυτό το θαυμάσιο άγαλμα που οι Έλληνες το πότισαν με αίμα.

epirusblogspot
el.gr

ΒΙΝΤΕΟ: Η Ελληνική Γλώσσα αφήνει για μία ακόμα φορά τον πλανήτη άναυδο



του Κίμωνα Χαραλάμπους

Σε ένα απομονωμένο χωριό της Εύβοιας, την Αντιά, εδώ και 2.500 χρόνια υπάρχει ένας σφυριχτός ήχος, ο οποίος αποτελεί την ιδιόμορφη γλώσσα που χρησιμοποιούν οι κάτοικοι για να επικοινωνήσουν μεταξύ τους.

Η ιδιαίτερη γλώσσα, γνωστή και ως «σφυριά» αποτελεί μια από τις πιο σπάνιες γλώσσες του κόσμου και βρίσκεται υπό εξαφάνιση.

Μάλιστα, οι ομιλητές της μπορούν κάνουν ολόκληρες συζητήσεις μόνο με σφυρίγματα, καθώς κάθε σφύριγμα αντιστοιχεί σε ένα γράμμα της αλφαβήτου και η σύνθεσή τους οδηγεί στη δημιουργία των σφυριχτών λέξεων.

Το BBC έκανε ένα εκτενές αφιέρωμα σε αυτή και τους λιγοστούς ανθρώπους που την ομιλούν.

Η γλωσσολόγος, Δήμητρα Χένγκεν, αναφέρει πως η σφυριά αποτελεί μια σφυριχτή εκδοχή της ελληνικής γλώσσας, όπου γράμματα και συλλαβές αντιστοιχούν σε ξεχωριστούς τόνους και συχνότητες στα σφυρίγματα.

Η ειδοποιός διαφορά με την ελληνική γλώσσα είναι πως τα μηνύματα με σφυρίγματα μπορούν να ακουστούν ως τέσσερα χιλιόμετρα μακριά, δηλαδή δέκα φορές πιο μακριά από μια κραυγή.

Ουδείς γνωρίζει σίγουρα πως ή πότε ξεκίνησαν οι χωρικοί της Αντιάς να χρησιμοποιούν την ιδιαίτερη σφυριχτή γλώσσα.

Κάποιοι λένε πριν από 2.500 χρόνια, ενώ άλλοι θεωρούν ότι η γλώσσα αναπτύχθηκε αργότερα στο Βυζάντιο σαν ένας μυστικός κώδικας προειδοποίησης σε περιπτώσεις κινδύνου.

Ένα είναι το σίγουρο: Η Ελληνική Γλώσσα αφήνει ακόμα μία φορά τον πλανήτη άναυδο

The Village that Whistles antia

These Greek Villagers Whistle to Chat

πηγή: el.gr

ΒΙΝΤΕΟ: Αρχαιολογική ανακάλυψη με ελληνικά «χρώματα» στην Τουρκία - Δείτε τι βρήκαν στην αρχαία ελληνική πόλη Πάριον




Της Λίνας Ακριβοπούλου

Άλλη μια σημαντική αρχαιολογική ανακάλυψη έφεραν στο φως οι ανασκαφές σε αρχαία ελληνική πόλη της Τουρκίας. Στο πλαίσιο αρχαιολογικών ανασκαφών που λαμβάνουν χώρα στην περιοχή από το 2005, εκτός από σαρκοφάγους, τάφους και αρχαία αντικείμενα, εντοπίστηκε πηγάδι 2.700 ετών με ειδικές «θεραπευτικές ιδιότητες».

Το πηγάδι που βρίσκεται στην αρχαία ελληνική πόλη Πάριον, στην περιοχή Biga του Τσανάκκαλε, εξακολουθεί να περιέχει θερμό νερό, το οποίο θεωρείται ως βασικό ποτό «πηγής» ζωής και ομορφιάς στην περιοχή.

Αν και οι αρχαιολόγοι έχουν ήδη ανακαλύψει εννέα πηγάδια στην περιοχή αυτή, η οποία υπέφερε για χρόνια από λειψυδρία, μόνο το συγκεκριμένο πηγάδι εξακολουθεί να έχει νερό και μάλιστα, όπως θεωρείται με θεραπευτικές ιδιότητες.

Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο καθηγητής Βεντάτ Κελές του Αρχαιολογικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Ondokuz Mayıs «σύμφωνα με αρχαίες αναφορές, το νερό αυτό είχε θεραπευτικές ιδιότητες και ήταν ευεργετικό για τις διαταραχές του στομάχου και τις δερματικές βλάβες», ενώ συνέχισε λέγοντας ότι ήταν ξακουστή η ομορφιά των γυναικών της περιοχής η οποία θα μπορούσε, όπως είπε, να οφείλεται σε αυτό το θεραπευτικό νερό. Ταυτόχρονα ο Κελές ανέφερε ότι «οι ανθρωπολογικές μελέτες θα μας δώσουν σαφέστερες απαντήσεις σχετικά με το θέμα στο άμεσο μέλλον»

Ο καθηγητής, επίσης, τόνισε σε δήλωσή του στο Anadolu,  «οι αρχαίοι λαοί προσπαθούσαν να ξεπεράσουν την έλλειψη νερού μέσα από υδραγωγεία και πηγάδια που βρίσκονται σε διάφορες περιοχές», σημειώνοντας, παράλληλα, ότι το όνομα του χωριού στα τουρκικά "Kemer" προέρχεται από υδραγωγεία.

Το Πάριον ή Πάριουμ ήταν αρχαία ελληνική πόλη που ιδρύθηκε το 709 π.Χ με δύο μεγάλα λιμάνια τα οποία κατά τη διάρκεια της ρωμαϊκής εποχής χρησίμευαν ως κύριος "τελωνειακός σταθμός" για αγαθά που έρχονταν από το Αιγαίο στην Κωνσταντινούπολη.

Το Πάριον (κατ. Παριανός) βρίσκεται στα δυτικά του βορείου στομίου του Ελλησπόντου.  Η πόλη υπήρξε αποικία της Ερετρίας και της Πάρου (από την οποία πήρε και το όνομά της). Στην συνέχεια έγινε μέλος της Δηλιακής Συμμαχίας (ιδρύθηκε το 477 π.Χ.). Κατά την ελληνιστική περίοδο προσαρτήθηκε στο βραχύβιο βασίλειο του Λυσιμάχου και πολύ αργότερα στο βασίλειο της Περγάμου. Αργότερα οι Ρωμαίοι την κατέστησαν αποικία τους (Colonia) της επαρχίας της Ασίας. Από τον 4ο αιώνα μ.Χ. το Πάριον ανήκε στην βυζαντινή επαρχία του Ελλησπόντου. Τα νομίσματα της πόλεως βεβαιώνουν την αφθονία της σε αγαθά, ιδίως στην μεγάλη παραγωγή της μίνθης. Κατά την ελληνιστική περίοδο το έμβλημά της που απεικονίζεται στα νομίσματα, ήταν το γοργόνειον.

Τα ερείπια της αρχαίας ελληνικής αποικίας βρίσκονταν στο ελληνικό χωριό Καμάρες (Kimir), επί του ακρωτηρίου Tersana-Bournou, στην διοικητική περιφέρεια των Πηγών.

Δείτε βίντεο με ορισμένα σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα σε αρχαίες ελληνικές πόλεις της Τουρκίας

Stunning 2,200 Year-Old Mosaics Discovered in Ancient Greek City in Turkey.

Stunning 2200-Year-Old Mosaics Discovered in Ancient Greek City Of Zeugma

History of Ephesus Turkey 2000 Year Old Water and Sewer System

The First Christians Documentary trimmed Ephesus water bridge with latin and greek writing

πηγή: el.gr