ἤθελα νὰ πῶ δυὸ λόγια γιὰ τὸ θέμα τῆς μάσκας ποὺ τείνει νὰ ἐπικρατήσει καὶ νὰ ἐπιβληθῆ καὶ στοὺς ναοὺς μέσα.
Καὶ ἤθελα νὰ πῶ ὄτι δὲν μποροῦμε νὰ δεχτοῦμε αὐτὸ, διότι εἶναι μία ἀπαξίωση τοὺ ἀνθρωπίνου προσώπου.
Ὁ ἄνθρωπος εἶναι κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ πλασμένος καὶ ἠ μάσκα δὲν εἶναι τίποτα ἄλλο, παρὰ μία μουτζούρα στὴν εἰκόνα τοῦ θεοῦ καὶ μιὰ σκίασις, μία κάλυψις στὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ καὶ αὐτὸ δὲν ἐπιτρέπεται ποτέ σὲ καμμία εἰκόνα, ἀλλὰ οὔτε καὶ ζωντανὸ εἴδαμε κανέναν ἅγιο νὰ φοράει μάσκα.
Ἀντίθετα μάλιστα, βλέπουμε τοὺς ἁγίους μας οἱ ὁποῖοι σὲ καιρὸ ἐπιδημίας, πανδημίας ἤ λοιμώδους νόσου, νὰ σπεύδουν στὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ προσεύχονται ἀκάλυπτοι καὶ ἐκτενῶς καὶ νὰ τελοῦν Θεῖες Λειτουργίες καὶ νὰ κάνουν λιτανεῖες.
Ποτὲ δὲν μποροῦμε νὰ φανταστοῦμε τὸν ἅγιο Πορφύριο ἤ τὸν ἅγιο Παΐσιο ἤ τὸν ἅγιο Ἰάκωβο μὲ μάσκα, νὰ μᾶς στείνει στὰ δύο μέτρα καὶ νὰ ἔχει ἀντισηπτικὰ καὶ νὰ μᾶς λέγει νὰ πάρουμε ὅλα αὐτὰ τὰ μέτρα, τὰ ὁποῖα δὲν ἔχουν καμμία θέση μέσα στὸν ναό.
Γιατὶ μέσα στὸν ναὸ ὑπάρχη ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ πίστις, ποὺ φυλάει τοὺς πιστοὺς ἀπὸ καθετί τὸ κακὸ καὶ τὸ μολυσματικό.
Καὶ σὲ καμμία περίπτωση δὲν μποροῦμε νὰ ἐξισώσουμε τὸν ναὸ μὲ μία κοινὴ αἴθουσα ἤ μὲ ἕνα ἁπλὸ δωμάτιο.
Ἐδῶ ὑπάρχει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ὑπάρχει Ἄκτιστη Θεία Χάρις καὶ ὅλα εἶναι ἁγιασμένα.
Καὶ ὅπως ἔλεγε ὁ ἅγιος Γαβριήλ καὶ ἡ σκόνη ἀκόμα ἔχει τόση χάρη, ποὺ ἄν μπορούσαμε νὰ τὴν δοῦμε, θὰ τὴν παίρναμε τὴν σκόνη ἀπὸ τὸ πάτωμα καὶ θὰ χρειώμαστε.
Ὅλο τὸ σῶμα τοῦ ἀνθρώπου θὰ πρέπει νὰ εἶναι καλυμμένο, ὅπως βλέπουμε στοὺς ἁγίους μας καὶ στὶς ἁγίες μας καὶ μάλιστα στὸν Κύριο καὶ στὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ἀλλὰ τὸ πρόσωπο ποτὲ δὲν πρέπει νὰ καλύπτεται.
Σήμερα ὅμως βλέπουμε ἀκριβῶς, τὴν ἀντιστροφὴ ποὺ κάνει ὁ διάβολος στοὺς ἀνθρώπους, ποὺ τείνει νὰ τοὺς ἀφαιρέσει ὅλα τὰ ἐνδύματα ὅπως καὶ στοὺς δαιμονισμένους τοῦ Εὐαγγελίου, ἀλλὰ νὰ καλύψει τὸ πρόσωπο ποὺ φανερώνει κατ᾿ ἐξοχὴν, τὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ στὸν ἄνθρωπο μὲ τὴν μάσκα.
Καὶ ὅλο αὐτὸ δὲν πρέπει νὰ τὸ δεχτοῦμε καὶ μὲ ὅλη μας τὴν δύναμη νὰ διαμαρτυρηθοῦμε, ὥστε νὰ μὴν ἐπιβληθῆ αὐτὸ τὸ μέτρο τὸ ἀντιπνευματικό, τὸ ἀντίθετο μὲ τὴν Ἁγία Γραφή, τὴν ζωὴ τῶν ἁγίων μας καὶ τοὺς ἱεροὺς κανόνες.
Γιατὶ ὑπάρχει καὶ νόμος, ὑπάρχεις καὶ ἱερὸς κανόνας ποὺ ἀπαγορεύει στοὺς χριστιανοὺς νὰ καλύπτουν τὸ πρόσωπό τους μὲ προσωπίδες, μὲ μάσκες κ.λπ.
Καὶ ὅπως λέμε καὶ στὶς εὐχὲς τῆς Ἐκκλησίας μας, ὅπως λέει καὶ ἡ Ἁγία Γραφή, θὰ πρέπει νὰ μιλοῦμε στὸν Θεό μὲ ἀνακεκαλυμμένῳ προσώπῳ, μὲ φανερὸ τὸ πρόσωπό μας.
Καὶ ὁ Ἕνας, ὁ Θεός νὰ μᾶς ὁμιλεῖ πρόσωπο πρὸς πρόσωπο.
Μέσα στὴν Ἐκκλησία συναντᾶμε ὁ ἕνας τὸ πρόσωπο τοῦ ἄλλου καὶ ὅλοι τὸ πρόσωπο τοῦ Θεοῦ!
Σὲ καμμία περίπτωση λοιπὸν δὲν πρέπει νὰ καλύπτεται τὸ πρόσωπο τοῦ ἀνθρώπου.
Καὶ ἄν ὑπάρχει φόβος μικροβίου, αὐτὸς δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρχη μέσα εἰς τὸν χῶρο τοῦ ναοῦ, γιατὶ τότε θὰ σημαίνει ὅτι ὑπάρχει ὀλιγοπιστία ἤ καὶ ἀπιστία.
Ἄς ἀγωνιστοῦμε λοιπὸν νὰ μὴν ἐπικρατήσει αὐτὸ τὸ ἀντιπνευματικὸ μέτρο καὶ ἄς εἴμαστε βέβαιοι, ὅτι ὁ Θεός καὶ ἡ Πίστις εἶναι αὐτὴ ἡ ὁποῖα θὰ νικήση.
Ἡ ἀπαξίωση τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου καί ἡ μάσκα, 31-7-2020, Ἁρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)
Προσβολή κατά τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ ἡ μάσκα ἐντός τῶν ναῶν,2-8-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου(ἀπόσπασμα)
Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδος
Οι Κανόνες της ΣΤ' Οικουμενικής Συνοδου
Κανών ΞΒ'
Κανών ΞΒ'
Τάς ούτω λεγομένας Καλάνδας, και τα λεγόμενα Βοτά, και τα καλούμενα Βρουμάλια, και την εν τη πρώτη του Μαρτίου μηνός ημέρα επιτελουμένην πανήγυριν, καθάπαξ εκ της των πιστών πολιτείας περιαιρεθήναι βουλόμεθα. Αλλά μην και τας των γυναίων δημοσίας ορχήσεις, ως ασέμνους, και πολλήν λύμην και βλάβην εμποιείν δυναμένας, έτι μην και τας ονόματι των παρ' Έλλησι ψευδώς ονομασθέντων θεών ή εξ ανδρών, ή γυναικών γινομένας ορχήσεις, και τελετάς, κατά τι έθος παλαιόν, και αλλότριον του των Χριστιανών βίου, αποπεμπόμεθα, ορίζοντες, μηδένα άνδρα γυναικείαν στολήν ενδιδύσκεσθαι, ή γυναίκα την ανδράσιν αρμόδιον. Αλλά μήτε προσωπεία κωμικά, ή σατυρικά, ή τραγικά υποδύεσθαι· μήτε το του βδελυκτού Διονύσου όνομα, την σταφυλήν εκθλίβοντας εν ταις ληνοίς, επιβοάν· μηδέ τον οίνον εν τοις πίθοις επιχέοντας γέλωτα επικινείν, αγνοίας τρόπω ή ματαιότητος, τα της δαιμονιώδους πλάνης ενεργούντας. Τούς ουν από του νυν τι των προειρημένων επιτελείν εγχειρούντας, εν γνώσει τούτων καθισταμένους, τούτους, ει μεν κληρικοί είεν, καθαιρείσθαι προστάσσομεν· ει δε λαϊκοί, αφορίζεσθαι.
Λίγη μετάφραση:
μήτε να μουρόνωνται με μουτσούνας και προσωπίδας Κωμικάς,
ει μεν είναι Κληρικός, ας καθαίρεται, ει δε λαϊκός, ας αφορίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου