ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ (Διάβασε το σε παρακαλώ)

Κάποιος απελπισμένος άνθρωπος, πολλές φορες τα έβαλε με τον Χριστό και επάνω στην απελπισία του τον αμφισβητούσε γιατί τον θεωρούσε υπεύθυνο για τα δεινά που περνά.

Πολλές φορες έλεγε ότι τελικά δεν υπάρχει Χριστός, γιατί εάν υπήρχε θα ερχόταν για να διώξει όλα τα δεινά που περνά.

Έλεγε στον περίγυρο του ότι δεν υπάρχει Χριστός και συνεχώς στρεφόταν εναντίον Του.

Δεν πιστεύω πλέον έλεγε αυτός ο άνθρωπος γιατί όσες φορές τον κάλεσα να έρθει ποτε δεν ήρθε.

Ένα βραδυ εκεί που καθόταν στο σπίτι του μονος του και βλέποντας τηλεόραση, ακούει έναν κτύπο στην πόρτα. Πάει να την ανοίξει και βλέπει κάποιον άγνωστο.

Καλησπέρα του λέει ο άγνωστος. Καλησπέρα σας απαντά. Τι θα θέλατε?

Εσένα του απαντά ο άγνωστος.

Δεν σας γνωρίζω. Εσείς με γνωρίζεται?

Σε γνωρίζω πολύ καλά και ξέρω ότι σε λένε Δημήτρη, του απαντά ο άγνωστος.

Μπορώ να σε απασχολήσω δέκα λεπτά? τον ρωτά ο άγνωστος.

Βεβαίως, αλλα θα πρέπει να μου πείτε το όνομα σας πρώτα, του απαντά ο Δημήτρης.

Είμαι ο Χριστός, του απαντά ο άγνωστος και θα ήθελα να σε ρωτήσω γιατί δεν πιστεύεις σε μένα και παντού όπου βρεθείς και όπου σταθείς με αμφισβητείς.

Ο Δημήτρης σαστισμένος άνοιξε την πόρτα στον Χριστό και πέρασε μέσα και κάθισαν στο σαλόνι.

Ο Δημήτρης όπως ήταν φυσικό τον πέρασε για τρελό και δεν τον πίστευε.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ... Αφού είσαι όπως λες ο Χριστός, γιατί δεν ήρθες μέσα στο σπίτι μονος σου, όπως μπορείς να πας παντού και μου κτύπησες την πόρτα να σου ανοίξω?

ΧΡΙΣΤΟΣ... Το σπίτι είναι δικό σου και μέσα στο σπίτι βάζεις οποιον εσύ θέλεις. Αυτό σημαίνει ότι επιλεγεις ποιον θα φιλοξενήσεις μέσα στον σπίτι σου. Εάν ερχόμουν χωρίς να κτυπήσω την πόρτα. θα καταργούσα την ελευθερία που έχεις. Όπως έχεις ακούσει, εγώ ήρθα στην γη για να ελευθερώσω τον άνθρωπο από τα δεσμά και να είvαι ελεύθερος να κάνει τις δικές του επιλογές.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ... Αφού όπως λες είσαι ο Χριστός γιατί επιτρέπεις να υποφέρει ο άνθρωπος ?

ΧΡΙΣΤΟΣ... Όπως σου είπα ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να περπατήσει όποιον δρόμο θέλει χωρίς την δική μου παρέμβαση και εάν ο άνθρωπος υποφέρει, είναι υπεύθυνος ο άνθρωπος, γιατί με έχει διώξει από κοντά του και ζει μέσα στην αμαρτία.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ... Γιατί επιτρέπεις οι μάνες να χάνουν τα παιδιά τους και να πονάνε?

ΧΡΙΣΤΟΣ... Ξέχασαν οι άνθρωποι ότι και η δική μου η μάνα πονούσε όταν με έβλεπε στον σταυρό επάνω να ξεψυχώ. Εσύ τι πιστεύεις? Εάν ήθελα να κάνω την μάνα μου να μην πονά δεν μπορούσα να το κάνω?

Οι μάνες πονάνε γιατί δεν πιστεύουν σε μένα και δεν γνωρίζουν ότι ο δημιουργός είμαι εγώ. Εάν πίστευαν σε μένα, θα γνώριζαν ότι τα παιδιά τους δεν πέθαναν, αλλα βρίσκονται κοντά μου. Η απιστία όμως δεν τις αφήνει να το δουν γιατί κυριαρχεί ο εγωισμός.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ... Υπάρχουν άνθρωποι που είναι φτωχοί και δεν έχουν χρήματα να ζήσουν. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν συκοφαντηθεί. Υπάρχουν άνθρωποι που αρρωσταίνουν. Υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν πολέμους και σκοτώνουν αθώους. Τι λες για όλα αυτά?

ΧΡΙΣΤΟΣ... Υπάρχουν άνθρωποι που είναι φτωχοί, γιατί οι άνθρωποι έμαθαν να εργάζονται λίγο και να χαλάνε πολλά. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι φτωχοί, γιατί δεν κάνανε σωστή διαχείριση των χρημάτων. Είναι φτωχοί γιατί θέλησαν να ζήσουν στην πολυτέλεια και άνεση. Εγώ είχα πολυτέλεια και άνεση? Υποσχέθηκα μια άνετη ζωή χωρίς προβλήματα και δεν τήρησα τον λόγο μου? Υποσχέθηκα ότι οι άνθρωποι δεν θα αρρωσταίνουν? Εσύ τι πιστεύεις? Ότι δεν μπορούσα να εμποδίσω τον Ηρώδη και να μην σφαγιαστούν τόσα παιδιά?

ΔΗΜΗΤΡΗΣ... Γιατί Χριστέ μου αφήνεις τον άνθρωπο να πονά και να βασανίζεται? Γιατί Χριστέ μου επιτρέπεις στον διάβολο να επεμβαίνει?

ΧΡΙΣΤΟΣ... Ο άνθρωπος Δημήτρη, θα πονέσει όπως εγώ πόνεσα όταν μου κάρφωναν τα καρφιά επάνω στον σταυρό. Ο άνθρωπος θα βιώσει τον πόνο του αγκάθινου στεφανιού, γιατί το αγκάθινο στεφάνι είναι το φωτοστέφανο. Αυτός ο πόνος και αυτά τα βάσανα οδηγούν στον παράδεισο. Όσο για τον διάβολο που με ρώτησες, όπως είπα και πριν, τον άθρωπο τον άφησα ελεύθερο να ακολουθεί τον δικό του δρόμο. τον δρόμο που θα επιλέξει. Στον διάβολο δεν επιτρέπω εγώ να κάνει αυτά που κάνει, αλλα ο άνθρωπος του επιτρέπει να τα κάνει. Εάν ο άθρωπος δεν το επέτρεπε δεν θα έκανε τίποτα. Γιατί ρίχνεις ευθύνες σε μένα?

ΔΗΜΗΤΡΗΣ... Γιατί αφήνεις άθεους να κυβερνάν και να καταστρέφουν τον κόσμο? Γιατί αφήνεις ανθρώπους να ζουν πλούσια και άλλοι να μην έχουν να φάνε?

ΧΡΙΣΤΟΣ... Τους ανθρώπους που κυβερνάνε εσείς τους επιλέγετε και τους επιλέγετε σύμφωνα με τα συμφέροντα τα προσωπικά σας. Άρα λοιπόν αυτοί που κυβερνάνε και καταστρέφουν τον κόσμο, εσείς τους έχετε τοποθετήσει σε αυτά τα πόστα και όχι εγώ. Αυτοί που έχουν το χρήμα και το διαχειρίζονται και αφήνουν τα παιδιά μου να πεινάνε, στο λέω από τώρα ότι δεν θα είναι μαζί μου στην αιώνια βασιλεια, ενώ αυτοί που είναι φτωχοί και ταλαιπωρημένοι και πιστεύουν σε μένα στην παρούσα ζωή, θα είναι χορτάτοι στην αιώνια ζωή. Άλλωστε εγώ όταν ήρθα στην γη, ήρθα να σας προετοιμάσω για την αιώνια ζωή και τον παράδεισο και όχι για την επίγεια ζωή.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ... Χριστέ μου οι άνθρωποι υποφέρουν. Γέμισε ο τόπος υποκριτές. Γέμισε ο τόπος κλέφτες. Γέμισε ο τόπος άθεους. Γιατί δεν τους τιμωρείς?

ΧΡΙΣΤΟΣ... Οι άνθρωποι υποφέρουν γιατί θέλησαν να αποκτήσουν στην ζωή τους περισσότερα από αυτά που χρειάζονται για να ζήσουν. Οι άνθρωποι υποφέρουν γιατί κάνανε πρώτο μέλημα τους το πως θα κερδίσουν περισσότερα χρήματα και να τα σπαταλάνε ασώτως. Οι άνθρωποι υποφέρουν γιατί βγάλανε από την ζωή τους τον Θεό και θέλησαν οι ίδιοι να γίνουν θεοί. Οι άνθρωποι υποφέρουν γιατί δεν πιστεύουν και δεν έχουν σαν πρότυπο τους αγίους, αλλα αφήνονται και παρασύρονται κάνοντας και δημιουργώντας πρότυπα των δαιμόνων. Όσον αφορά τους υποκριτές, τους κλέφτες, τους άθεους και όλους αυτούς που στραφήκαν εναντίον μου, δεν θα τους κάνω τίποτα εγώ, γιατί δεν είμαι τιμωρός. Θα τιμωρηθούν μόνοι τους όταν θα κερδίσουν την αιώνια κόλαση. Δεν μπορώ εγώ να παρέμβω γιατί εάν παρέμβω θα χαθεί το αυτεξούσιο.

ΧΡΙΣΤΟΣ... Θα φύγω τώρα. Θέλω να ξέρεις ότι όποτε με χρειαστείς θα είμαι δίπλα σου, σε κάθε δύσκολη στιγμή της ζωής σου. Να γνωρίζεις ότι οποιος θέλει να με ακολουθήσει και να περπατήσει μαζί μου, θα πρέπει να περπατήσει στον δρόμο που περπάτησα εγώ. Αυτός ο δρόμος είναι ανηφορικός, έχει πόνο και δάκρυ. Αυτός ο δρόμος είναι ο δρόμος του Γολγοθά και θα πρέπει κι εσύ να ανεβείς αυτόν τον δρόμο, κουβαλώντας τον σταυρό στους ώμους σου, όπως εγώ τον κουβάλησα. Σε αυτόν τον δρόμο θα βρείς ανθρώπους που θα προσπαθήσουν να σε απομακρύνουν από εμένα, όπως ο διάβολος προσπάθησε να απομακρύνει εμένα από το Θεό. Σε αυτόν τον δρόμο θα δεις και θα νιώσεις την αδικία, θα σε χλευάσουν, θα σε ειρωνευτούν, θα σε προδώσουν, θα σε εκμεταλλευτούν, θα σε πληγώσουν μέχρι η ψυχή σου να ματώσει, όπως εγώ μάτωσα όταν με βασάνιζαν οι δήμιοι. Αυτός είναι ο δρόμος ο δικός μου. Είναι αυτός ο δρόμος της σωτηρίας. Είναι ο δρόμος της δικής σου ανάστασης. είναι ο δρόμος που θα σε φέρει κοντά σε μένα και στην αιώνια βασιλεία.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ... Χριστέ μου στάσου μισό λεπτό να σε ρωτήσω. Που θα σε βρω όταν σε χρειαστώ?

ΧΡΙΣΤΟΣ... Θα με βρείς μέσα στην προσευχή. Θα με βρείς εκεί που υπάρχει αγάπη. Θα με βρείς πίνοντας το αίμα μου και τρώγοντας το σώμα μου στην θεία κοινωνία. Θα με βρείς στην μετάνοια κατά την ώρα της εξομολογήσεως. Θα με βρείς μέσα στον οίκο μου που είναι ο κάθε ναός. Εκεί θα με βρείς. Ζήτησε με και εγώ θα είμαι δίπλα σου.

Αυτά είπε ο Χριστός στον Δημήτρη και εμέσως χάθηκε από μπροστά του μέσα σε ένα σύννεφο.

Ο Δημήτρης συγκλονισμένος από αυτήν την επίσκευψη και την συνομιλία με τον Χριστό, η πρώτη κίνηση που έκανε ήταν να πάρει στα χέρια του μια εικόνα του Χριστού και πάνω σε αυτήν να κλάψει.

Τα δάκρυα από τα μάτια του ήταν δάκρυα ανοχής, χαράς, τύψης, μετανοίας και αγάπης.

Αμέσως αυτό που έκανε ο Δημήτρης από εκείνη την ημέρα μέχρι και το τέλος της ζωής του, ήταν να κάνει πράξη αυτά που του είπε ο Χριστός. Παντού μιλούσε γι Αυτόν με περίσσια αγάπη και πίστη, κατορθώνοντας έτσι να οδηγήσει και άλλους ανθρώπους κοντά στον Χριστό και να τους γλυτώσει από τα δίχτυα του διαβόλου.

Εσύ καλε μου φιλε και καλή μου φίλη θέλεις να κανεις αυτό που έκανε ο Δημήτρης?

Η απόφαση είναι δική σου.

Με πατρική αγάπη.

Πάτερ Θεόφιλος.