ΤΑΣΟΣ ΙΣΑΑΚ-ΣΟΛΩΜΟΣ ΣΟΛΩΜΟΥ
Έψαχνα για αρκετή ώρα να βρω τον κατάλληλο τίτλο για το συγκεκριμένο
άρθρο, αλλά τελικά κατέληξα ότι τα ονόματά τους δεν ήταν απλά αρκετά για
τίτλο, ίσα που χωράνε ...11 Αυγούστου 1996 & 14 Αυγούστου 1996. Δύο
ημερομηνίες οι οποίες θα μείνουν χαραγμένες για πάντα σε όλους εκείνους
που απλά ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ. Στις 11 Αυγούστου δολοφονείται από εξαγριωμένο
πλήθος τουρκοκυπρίων ο Τάσος Ισαάκ μερικά μέτρα από τα συρματοπλέγματα
που χωρίζουν την Κύπρο στην Δερρύνεια, έπειτα από διεθνή
μοτοσυκλετιστική πανευρωπαϊκή πορεία για την ανάδειξη του κυπριακού
προβλήματος. Ο Τάσος Ισαάκ προσπάθησε να γλιτώσει κάποιον άλλο από τα
χέρια των μαινόμενων τούρκων οι οποίοι λυσασμένοι τον ξυλοκόπησαν μέχρι
θανάτου με πέτρες, κλωτσιές, λοστούς, σε όλο το κορμί του αλλά και το
κεφάλι του.
Αφού επιτέλεσαν το έργο τους οι τούρκοι τότε μέλη της
";ειρηνευτικής"; δύναμης πήγαν και πήραν απλά το άψυχο πια κορμί του
Τάσου. Αφού το έσυραν μέχρι την ελεύθερη πλευρά της Δερρύνειας το
παρέδωσαν στα πλημμυρισμένα από δάκρυα μάτια του πατέρα του. Ο πρώτος
ήρωας είχε ανοίξει τον δρόμο.
Τρεις μόλις μέρες αργότερα στην ίδια περιοχή, ο ξάδερφος του θύματος,
Σολωμός Σολωμού, ξέφυγε από την ειρηνευτική δύναμη και πέρασε στο
τουρκικό φυλάκιο με σκοπό να κατεβάσει την σημαία του τούρκου εισβολέα.
Του δολοφόνου του Τάσου. Με περίσσια παληκαριά και ενώ οι φίλοι του
φώναζαν με απελπισία ";που πας ρε μαλάκα θα σε σκοτώσουν";, αυτός με το
τσιγάρο να κρέμεται στο στόμα του έτρεξε λίγα μέτρα, και ξεκίνησε να
ανεβαίνει τον ιστό όπου βρισκόταν η τούρκικη σημαία. Δύο μέτρα από το
κυπριακό χώμα, ενώ ο Σολωμός ήταν στο κοντάρι του ιστού, ακούστηκε ο
πρώτος πυροβολισμός, τον πέτυχε στον λαιμό, πριν προλάβει και πέσει στο
χώμα τον πετυχαίνει ακόμα μία σφαίρα στο πρόσωπο και ενώ ήταν στο χώμα
ακόμα μία στο στομάχι. Έτσι απλά δίχως κάποιος να προσπαθήσει να τον
σταματήσει, δολοφονήθηκε εν ψυχρώ. Ο ίδιος είναι σίγουρο ότι ήξερε το τι
θα γίνει. Δεν φάνηκε να τον ενδιαφέρει. Ήθελε να υποσταλλεί η σημαία.
Χρόνια περίμενε τις διπλωματικές οδούς και συζητήσεις, κουράστηκε. Δεν
ήθελε να τον κοροϊδεύουν όπως κάνανε τόσα χρόνια από το 74 και μετά. Η
δολοφονία του έγινε θέμα σε ολόκληρο τον κόσμο. Άλλωστε μεταδιδόταν το
γεγονός σε ζωντανή μετάδοση την ώρα που ο Σολωμός το έσκασε από την
προσοχή των κυανόκρανων.
Όταν το είδα το γεγονός έκλαψα. Ανατρίχιασα. Θαύμασα τον Σολωμό.
πηγή: