26 Φεβ 2018

Άγιος Παΐσιος: “Η μελαγχολία και το πλάκωμα της ψυχής οφείλονται συνήθως σε...”



Ἡ μελαγχολία καὶ τὸ πλάκωμα τῆς ψυχῆς ὀφείλονται συνήθως σὲ τύψεις ἀπὸ εὐαισθησία, καὶ τότε ὁ ἄνθρωπος χρειάζεται νὰ ἐξομολογηθῆ, γιὰ νὰ μπορέση νὰ βοηθηθῆ ἀπὸ τὸν πνευματικό.

Γιατί, ἂν εἶναι εὐαίσθητος, μπορεῖ τὸ σφάλμα ποὺ ἔκανε νὰ εἶναι πολὺ μικρό, ἀλλὰ ὁ ἐχθρὸς διάβολος νὰ τὸ μεγαλοποιῆ· νὰ τοῦ τὸ δείχνη μὲ μικροσκόπιο, γιὰ νὰ τὸν ρίξη στὴν ἀπελπισία καὶ νὰ τὸν ἀχρηστέψη. Μπορεῖ νὰ τοῦ πῆ λ.χ. ὅτι τάχα στενοχώρησε πολὺ τοὺς ἄλλους, ὅτι τοὺς δυσκόλεψε κ.λπ., καὶ νὰ τὸν κάνη νὰ στενοχωριέται πιὸ πολὺ ἀπὸ ὅσο ἀντέχει…

Ἀφοῦ ἐνδιαφέρεται ὁ διάβολος, γιατί δὲν πηγαίνει νὰ πειράξη τὴν συνείδηση ἑνὸς ἀναίσθητου ἀνθρώπου; Ἀλλὰ τὸν ἀναίσθητο τὸν κάνει νὰ θεωρῆ μηδαμινὸ ἕνα μεγάλο σφάλμα του, γιὰ νὰ μὴν ἔρθη σὲ συναίσθηση.

Πρέπει ὁ ἄνθρωπος νὰ γνωρίση τὸν ἑαυτό του ὅπως εἶναι, καὶ ὄχι ὅπως τὸν παρουσιάζει ὁ ἐχθρὸς διάβολος, διότι αὐτὸς ἐνδιαφέρεται γιὰ τὸ κακό μας. Ποτὲ νὰ μὴν ἀπελπίζεται, ἀρκεῖ νὰ μετανοῆ, γιατὶ καὶ οἱ ἁμαρτίες του εἶναι λιγώτερες ἀπὸ τοῦ διαβόλου καὶ ἐλαφρυντικὰ ἔχει, ἐπειδὴ πλάσθηκε ἀπὸ χῶμα καὶ ἀπὸ ἀπροσεξία γλίστρησε καὶ λασπώθηκε.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Γ’ «Πνευματικὸς Ἀγώνας»

πηγή: orthodoxia-ellhnismos.gr https://simeiakairwn.wordpress.com

22 Φεβ 2018

Ο Θεός σου δίνει πάντα ό,τι σου χρειάζεται



Μια φορά κάποιος ζήτησε απ’ το Θεό ενα λουλούδι και μια πεταλούδα. Ο Θεός όμως αντί γι’ αυτά Του έδωσε ένα κάκτο και μια κάμπια. Αυτό στεναχώρησε τον άνθρωπο. Δεν μπόρεσε να καταλάβει, γιατί δεν πήρε αυτό που ζήτησε. Είπε μέσα του, λοιπόν: -

Ο Θεός έχει να νοιαστεί για τόσους ανθρώπους… Και αποφάσισε να μην ζητήσει εξηγήσεις. Μετά από λίγο καιρό πήγε να κοιτάξει αυτά που του είχαν δοθεί και τα ‘χε ξεχάσει. Προς έκπληξή του, απ’ τον αγκαθωτό και άσχημο κάκτο.Είχε φυτρώσει ένα όμορφο λουλούδι. Και η άσχημη κάμπια είχε μεταμορφωθεί σε μια υπέροχη πεταλούδα.

Ο ΘΕΟΣ τα κάνει πάντα όλα σωστά! Ο τρόπος που ενεργεί είναι ΠΑΝΤΑ ο καλύτερος, ακόμα κι αν σε μας φαίνεται λανθασμένος.

Αν ζήτησες από το Θεό κάτι και πήρες κάτι διαφορετικό, δείξε Του ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ.
Μπορείς να είσαι σίγουρος πως Αυτός θα σου δίνει,πάντα αυτό που χρειάζεσαι τη κατάλληλη στιγμή.

Αυτό που θέλεις… δεν είναι πάντα κι αυτό που χρειάζεσαι! Το ΑΓΚΑΘΙ του σήμερα… Είναι το ΛΟΥΛΟΥΔΙ του αύριο!

πηγή:

18 Φεβ 2018

Τι σημαίνει το όνομα ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ?




Αλέξανδρος, (αλέξω: απομακρύνω + ανήρ), ο απωθών τους άνδρες, ο ανδρείος, σημαίνει ετυμολογικά «σπρώχνω τους ανθρώπους (εχθρούς)».

Το όνομα ετυμολογείται από τη ρίζα του ρήματος αλέξω, που σημαίνει απωθώ, προστατεύω, αποκρούω (εξ ου και πολλές παράγωγες λέξεις όπως άλεξις = βοήθεια) απαντάται και στις λέξεις αλεξίπτωτο, αλεξίσφαιρο, αλεξικέραυνο κλπ. και το όνομα ανήρ (ανδρός), της Αρχαίας Ελληνικής, και κατά συνέπεια σημαίνει "ο που απωθεί βίαια τους άνδρες(=εχθρούς)" άρα ο πολύ γενναίος και ισχυρός πολεμιστής.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ → ΑΛΕΞ + ΑΝΔΡΟΣ → (Αλέξω: απομακρύνω + ανήρ) →

ο απωθών τους άνδρες, ο ανδρείος, σημαίνει ετυμολογικά :

1.«αυτός που απομακρύνει τους άνδρες – ανθρώπους»

2.«αυτός που μάχεται τους άνδρες – εχθρούς»

3.«αυτός που είναι μαχητής»

πηγή:

Μερικές σημαντικές ειδήσεις για τον Μεγάλου Αλεξάνδρου !!!

Ετυμολογία του ονόματος Μακεδονία:



Υπάρχουν τρεις θεωρίες για την ετυμολογία του ονόματος Μακεδονία. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, Μακεδών ήταν το όνομα του φυλάρχου της φυλής που πρωτοεγκαταστάθηκε στη δυτική, νότια και κεντρική Μακεδονία και ίδρυσε το βασίλειο της Αρχαίας Μακεδονίας.

Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, οι Μακεδνοί ήταν δωρική φυλή. Το όνομα πιθανότατα προέρχεται από το επίθετο μακεδνός, που σημαίνει «ψηλός», το οποίο χρησιμοποιεί ο Όμηρος για ένα δένδρο λεύκας, και το οποίο ο λεξικογράφος Ησύχιος της Αλεξάνδρειας καταγράφει ως δωρική λέξη που σημαίνει «μεγάλος» ή «ουράνιος» 

Μια άλλη θεωρία υποθέτει ότι το όνομα Μακεδόνες μπορεί να σημαίνει «ορεσίβιοι». "Μάκος" στη δωρική διάλεκτο σημαίνει "μήκος" στην Ιωνική (και στα Νέα Ελληνικά)

πηγή:


Μερικές σημαντικές ειδήσεις για τον Μεγάλου Αλεξάνδρου !!!

14 Φεβ 2018

Η Τουρκία έκοψε τα νερά του Ευφράτη προς Συρία…. στην πιο χαμηλή ροή. Απειλούνται εκατομμύρια άτομα.




Koυρδικά sites όπως το ΑΝΗΑ αναφέρουν ότι η Τουρκία μείωσε το ποσοστό ροής των υδάτων του Ευφράτη προς το συριακό έδαφος σε 321 κυβ. μέτρα το δευτερόλεπτο.Αυτή είναι η πιο αδύναμη ροή για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στα φράγματα. Αποτέλεσμα είναι η αισθητή πτώση της στάθμης του νερού.

Σύμφωνα με τη σύμβαση μεταξύ Συρίας, Ιράκ, Τουρκίας επί των υδάτων του Ευφράτη η Συρία έχει με βάση το διεθνές δίκαιο το δικαίωμα να λαμβάνει ύδατα του Ευφράτη με ροή 450 κυβ. μέτρα ανά δευτερόλεπτο.

Το τουρκικό κράτος διέκοψε και πάλι τη ροή του ποταμού Ευφράτη από το έδαφος της προς τη Συρία, σε ένα νέο εχθρικό σχέδιο κατά του βορρά της Συρίας σε συνδυασμό με την αποτυχία της να επιτύχει τους στόχους του στη μάχη του Αφρίν.
Το τουρκικό κράτος μείωσε τη στάθμη των υδάτων του ποταμού Ευφράτη σε 321 βαθμούς, που είναι το χαμηλότερο επίπεδο νερού για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στα φράγματα.

Με βάση τη συμφωνία μεταξύ του κράτους της Συρίας, του Ιράκ και της Τουρκίας στον ποταμό Ευφράτη, η Συρία έχει το δικαίωμα να πάρει αναλογικά με το μερίδιό της στην στάθμη νερού του Ευφράτη με περίπου 450 δεξαμενές ανά δευτερόλεπτο (κάθε δεξαμενή 5 βαρέλια).

(321 βαθμοί) είναι η χαμηλότερη στάθμη νερού στα φράγματα, η οποία οδηγεί στη διακοπή του πόσιμου νερού και στην παραγωγή ηλεκτρισμού, η οποία τροφοδοτεί από την πόλη Manbej δυτικά έως την πόλη Derik στ΄ανατολικά της περιοχής al-Jazeera.

Αυτές οι τουρκικές πρακτικές απειλούν 2 εκατομμύρια κατοίκους της πόλης του Χαλεπίου, οι οποίοι τροφοδοτούνται για πόσιμο νερό από τον ποταμό Ευφράτη. Αυτή η κίνηση οδηγεί επίσης στη διακοπή της ηλεκτρικής ενέργειας στις περιοχές Ευφράτη και Jazeera ή όπου το πόσιμο νερό που εξάγεται από υπόγεια πηγάδια χρειάζεται ηλεκτρική ενέργεια.
Η βόρεια περιοχή της Συρίας φιλοξενεί χιλιάδες εκτοπισμένους που εγκατέλειψαν τις καταστροφές της Δαμασκού και διαμένουν στα εδάφη διαφόρων συριακών επαρχιών και τίθονται σε κίνδυνο.

dimpenews.com
katohika.gr

9 Φεβ 2018

ΚΥΠΡΙΑΚΑ : Η ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΛΕΚΤΟΣ !! (βίντεο)



Η κυπριακή διάλεκτος είναι μητροδίδακτη και παραγωγική στο νησί ακολουθούμενη από τα ποντιακά, κρητικά και άλλες διαλέκτους. Η κυπριακή διάλεκτος είναι ουσιαστικά η αρχαιότερη ελληνική διάλεκτος που έχει επιζήσει στο
σύγχρονο κόσμο που επικρατεί η Νέα Ελληνική γλώσσα. Όσον αφορά τη διατήρηση ή όχι όλων των φωνηέντων, η κυπριακή θεωρείται νότια διάλεκτος. Κάτι που δεν συμβαίνει σε καμία άλλη βόρεια ή νότια διάλεκτο, έχει διατηρήσει την προφορά των διπλών συμφώνων της αρχαίας ελληνικής, συνήθως στο ληκτικό τέρμα -ννω των ρημάτων  (άλ-λος, άμ-μος, βράσ-σω, αλ-λάσ-σω – σήμ-μερα, ποτ-τέ, , γκρεμ-μός, πίν-νω) ή μεταξύ λέξεων (απ-πέξω, ταμ μάθκια). Έτσι, μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι η κυπριακή διάλεκτος είναι μια πολυδύναμη και πολυδιάστατη διάλεκτος που μπορεί να σταθεί δίπλα από τη Νέα Ελληνική, όπως η διάλεκτος του Quebec δίπλα από τη γαλλική.

Αν και υπάρχουν συνολικά 18 ιδιώματα της κυπριακής διαλέκτου, τα επικρατέστερα σήμερα είναι αυτά της Πάφου, της Μόρφου, της Λεμεσού, των Κοκκινοχωρίων, το ορεινό και της Λευκωσίας, με μικρές διαφορές μεταξύ τους. Αν εξαιρέσουμε το ιδίωμα της Μόρφου (υπερβολικό κράτημα της φωνής), της Πάφου (βαρετή, ελλειπτική προφορά) και των βουνών (πολύ γρήγορη ομιλία). Σήμερα, ο περισσότερος κόσμος έχει αλλοιώσει την εγγενή προφορά του, ακριβώς λόγω της επίδρασης της κοινής νεοελληνικής από τα διάφορα μέσα εκπαίδευσης και επικοινωνίας.


Ακριβώς λόγω του ότι η κυπριακή διάλεκτος προέρχεται απ’ ευθείας από την αρχαία ελληνική με εξαίρεση μερικά θέματα προφοράς και λέξεων σε αρκετά σημεία είναι κοινή με τη νεοελληνική γλώσσα, σε αντίθεση με όλες τις άλλες διαλέκτους. Άλλο ένα κατάλοιπο της αρχαίας ελληνικής είναι η διατήρηση των αρχαίων ρηματικών καταλήξεων -μεθαν, -ομεν, -ουσιν και –ασιν (κλώθουσιν, φεύκουσιν, αναστενάξασιν, εχαθήκασιν).

Αρκετές κυπριακές λέξεις πιστεύεται ότι "υιοθετήθηκαν" από διάφορες γλώσσες. Αυτό είναι λάθος εφόσον οι ξένες γλώσσες προέρχονται από την Ελληνική γλώσσα. Καμιά φορά αντί να κάνουμε σωστή ετυμολογία της λέξης κάνουμε μία παρετυμολογία. Αποδίδουμε δηλαδή λάθος καταγωγή στις λέξεις. Έτσι, τις βαφτίζουμε αγγλικές, γαλλικές, τουρκικές χωρίς ουσιαστικά να έχουν κάποια σχέση με αυτές.

Η Ελληνική είναι η αρχαιότερη γλώσσα του κόσμου και σύμφωνα το 1990 στο βιβλίο Γκίνες είναι η πλουσιότερη γλώσσα του κόσμου με 5 εκατομμύρια λέξεις. Η ελληνική γλώσσα είναι η βάση της λατινικής η οποία εξαπλώθηκε στα γαλλικά, πορτογαλικά, ισπανικά, ιταλικά, κ.α. και κατ' επέκταση στα αγγλικά και μετά γερμανικά,  κ.τ.λ.  Περισσότερες από 150.000 αγγλικές και 180.000 γαλλικές λέξεις είναι ελληνικές. Από ότι φαίνεται όλοι μιλάνε ελληνικά και δεν το γνωρίζουν. Εμείς όμως ως Κυπριακός λαός πόσα γνωρίζουμε για την προέλευσή τους;

«Τσαέρα», «αμπάλατος», «κουτσιώ» και «σταρτάρω». Κι όμως το «αμπάλατος» δεν έχει αγγλική προέλευση, αλλά αρχαιοελληνική. Η λέξη αμπάλατος έχει συνδεθεί με το αγγλικό unbalanced.  Παρ’ όλα αυτά οι εκδοχές της λέξης αμπάλατος είναι δύο. Η πρώτη είναι η αρχαιοελληνική καταγωγή από το επίθετο απαλωτός ή από το αραβικό ablad που σημαίνει δύστροπος και αχαΐρευτος.

Επίσης ο Όμηρος λέει: "θα σας διηγηθώ τι έγινε αυτάρ" δηλαδή AFTER = μετά, άλλη λέξη για παράδειγμα είναι το EXIT = από το έξιτε = εξέλθετε. Το κυπριακό αγκρίζουμε δεν προήλθε από το αγγλικό "angry" αλλά και αυτό με τη σειρά του προέρχεται από την ελληνική λέξη "άγριος" (agrios -> angrios -> angry).  Το "νάμιν" φυσικά και σημαίνει όνομα και όχι από το αγγλικό name ή το Τούρκικο nam.  Η Τσαέρα από το αρχαίο καθέδρα, το οποίο στα λατινικά γίνεται cathedra και μετά γαλλικά chaere/chaire. Ο τύπος chaere (ή ο προβηγκιανός chaira) περνάει στη γαλλοκρατούμενη Κύπρο της εποχής των Λουζινιάν, και επιβιώνει στο σημερινό τσαέρα.

Η Κυπριακή διάλεκτος αποτελεί στη σύγχρονη εποχή τη μεγαλύτερη ελληνική διάλεκτοΦωτογραφία: Κυπριακή Διάλεκτος

Αυτές είναι μόνο λίγες από τις λέξεις που χρησιμοποιούμε καθημερινά χωρίς να ξέρουμε την προέλευσή τους. Τι θέλω να πω με αυτά; Ότι η Κυπριακή διάλεκτος είναι ελληνικότατη και θεωρείται από πολλούς ιστορικούς ως η μοναδική πραγματικά ζωντανή ελληνική διάλεκτος.

ΑΓΓΛΙΚΑ=ΕΛΛΗΝΙΚΑ (Βιβή Μήτρου}



5 Φεβ 2018

Μερικές σημαντικές ειδήσεις για τον Μεγάλου Αλεξάνδρου !!!



2 Ιαν 2013
25 Αυγ 2017
Ο πλαστός όρκος του Μεγάλου Αλεξάνδρου (Βίντεο)

26 Νοε 2017
Οι Μακεδόνες που ζουν στα Ιμαλάια σε υψόμετρο 2.200 μέτρων! (βίντεο)

ο βασιλιάς των Μακεδόνων Αλέξανδρος


4 Φεβ 2018

Τι Παραδέχονται Οι Σκοπιανοί Για Τη Μακεδονία



Φαίνεται ότι οι Σκοπιανοί αναγνωρίζουν με τον τρόπο τους ότι η Μακεδονία είναι ελληνική.

Συγκεκριμένα, μια δημοσιογράφος άρχισε να ρωτάει ποια είναι η σημασία της λέξεως «Μακεδονία» δηλαδή «Μάκος» και «δνος» που σημαίνει μακριά γη.

Οι Σκοπιανοί με λίγα λόγια παραδέχονται πως το όνομα που διεκδικούν ως δικό τους, είναι ελληνικής προελεύσεως.

Τα συμπεράσματα δικά σας:


Σκοπιανοί: Αναγνωρίζουν ότι η Μακεδονία είναι Ελληνική


ΦΙΛΙΠΠΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

ΣΕ ΠΟΙΑ ΑΛΛΗ ΓΛΩΣΣΑ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ   Φ - Λ - Π -  Ξ  - Δ - Ρ ;;;

(ασήμαντος)

4 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1843 ΠΕΘΑΝΕ Ο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ...



Ηγετική μορφή της Ελληνικής Επανάστασης, που έδρασε στην Πελοπόννησο και εξ αυτού του λόγου είναι γνωστός και ως «Γέρος του Μωριά»... 
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης γεννήθηκε «εις τα 1770, Απριλίου 3, την Δευτέρα της 
Λαμπρής... εις ένα βουνό, εις ένα 
δέντρο αποκάτω, εις την παλαιάν Μεσσηνίαν, ονομαζόμενον Ραμαβούνι», όπως αναφέρει στα Απομνημονεύματά του. 
Ήταν γιος του κλεφτοκαπετάνιου Κωνσταντή Κολοκοτρώνη (1747-1780) από το Λιμποβίσι Αρκαδίας και της Γεωργίτσας Κωτσάκη, κόρης προεστού από την Αλωνίσταινα Αρκαδίας. 
Η οικογένεια των Κολοκοτρωναίων από το 16ο αιώνα, που εμφανίζεται στο προσκήνιο της ιστορίας, βρίσκεται σε αδιάκοπο πόλεμο με τους Τούρκους. Μονάχα από το 1762 έως το 1806, 70 Κολοκοτρωναίοι εξοντώθηκαν από τους κατακτητές. 


Το 1780, ήταν 10 ετών, όταν ο πατέρας του σκοτώθηκε από τους Τούρκους, ένα γεγονός που σημάδεψε τη ζωή του. 
Στα 17 του έγινε οπλαρχηγός του Λεονταρίου και στα 20 του νυμφεύτηκε την κόρη του τοπικού προεστού Αικατερίνη Καρούσου. 
Το 1806, κατά τη διάρκεια του μεγάλου διωγμού των κλεφτών από τους κατακτητές, κατόρθωσε να διασωθεί και να καταφύγει στη Ζάκυνθο, όπου κατατάχθηκε στον αγγλικό στρατό κι έφθασε μέχρι το βαθμό του ταγματάρχη. 
Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και στις αρχές του 1821 αποβιβάστηκε στη Μάνη για να λάβει μέρος στον επικείμενο Αγώνα. 


Στις 23 Μαρτίου του 1821 συμμετείχε στο υπό τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη στρατιωτικό σώμα που κατέλαβε την Καλαμάτα, σηματοδοτώντας την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης. 
Αμέσως μετά έβαλε σκοπό να καταλάβει την Τριπολιτσά, το διοικητικό κέντρο των Οθωμανών στον Μωριά, γιατί αλλιώτικα δεν θα μπορούσε να επικρατήσει η επανάσταση, όπως πίστευε.
Η νίκη των Ελλήνων στο Βαλτέτσι (13 Μαΐου 1821) και η άλωση της Τριπολιτσάς (23 Σεπτεμβρίου 1821), που οφείλονται αποκλειστικά και μόνο στον Κολοκοτρώνη, τον επέβαλαν ως αρχηγό του επαναστατικού στρατού της Πελοποννήσου.


Στη μάχη των Δερβενακίων (26 - 28 Ιουλίου 1822), όπου καταστράφηκε ο στρατός του Δράμαλη, αναδείχθηκε η στρατηγική του ιδιοφυΐα και η κυβέρνηση Κουντουριώτη τον διόρισε αρχιστράτηγο των επαναστατικών δυνάμεων. 
Η ίδια, όμως, κυβέρνηση θα τον φυλακίσει στην Ύδρα, κατά τη διάρκεια των εμφύλιων συρράξεων των ετών 1823 και 1824, όπου είχε πρωταγωνιστικό ρόλο. 
Θα τον απελευθερώσει τον Μάιο του 1825, όταν ο Ιμπραήμ απειλούσε να καταστείλει την επανάσταση και θα του αναθέσει εκ νέου την αρχιστρατηγία του Αγώνα. Μετρ του κλεφτοπολέμου και της «καμμένης γης», θα κατορθώνει να κρατήσει ζωντανή την επανάσταση μέχρι τη Ναυμαχία του Ναβαρίνου (7 Οκτωβρίου 1827). 

Μετά την απελευθέρωση συντάχθηκε με τον Ιωάννη Καποδίστρια κι έγινε ένα από τα επιφανή στελέχη του Ρωσικού Κόμματος. Κατά τη διάρκεια της Αντιβασιλείας διώχθηκε ως αντιβασιλικός και καταδικάσθηκε σε θάνατο τον Μάιο του 1834. Μετά την ενηλικίωσή του, ο Όθωνας του χάρισε την ποινή, τον διόρισε σύμβουλο της Επικρατείας και τον ονόμασε αντιστράτηγο. 

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Κολοκοτρώνης τα πέρασε στην Αθήνα με την ερωμένη του Μαργαρίτα Βελισσάρη (η σύζυγός του είχε πεθάνει το 1820), στο ιδιόκτητο σπίτι του, στη γωνία των σημερινών οδών Κολοκοτρώνη και Λέκκα. 

Την ίδια περίοδο υπαγόρευσε στον Γεώργιο Τερτσέτη τα απομνημονεύματά του, που κυκλοφόρησαν το 1851 με τον τίτλο «Διήγησις συμβάντων της ελληνικής φυλής από τα 1770 έως τα 1836» και τα οποία αποτελούν πολύτιμη πηγή για την Ελληνική Επανάσταση.  


Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης πέθανε από εγκεφαλικό επεισόδιο στις 4 Φεβρουαρίου του 1843, λίγο μετά την επιστροφή στο σπίτι του από δεξίωση στα Ανάκτορα. Από τον γάμο του με την Αικατερίνη Καρούσου απέκτησε τέσσερα παιδιά: τον Πάνο (1798-1824), τον Γενναίο (1806- 1868), τον Κολλίνο (1810-1848) και την Ελένη, ενώ από τη σχέση του με τη Μαργαρίτα Βελισσάρη τον Παναγιωτάκη (1836-1893), τον οποίο αναγνώρισε με τη διαθήκη του. 

Ό Θεόδωρος Κολοκοτρώνης δεν πέθανε από εχθρικό βόλι σε κάποια άπ' τίς τόσες μάχες που έδωσε. 
Ούτε στην λαιμητόμο όπου τον είχαν καταδικάσει οί δικαστές της κυβερνήσεως του Κωλέττη, ούτε στο υγρό και σκοτεινό κελί του φρουρίου του Ναυπλίου, όπου πέρασε 6 μήνες φυλακισμένος. 

Πέθανε στο σπίτι του στην Αθήνα, ανώδυνα, ειρηνικά και ανεπαίσχυντα, όπως εύχεται ή Εκκλησία μας, από εγκεφαλική συμφόρηση. 

του Παναγιώτη Παυλάκη του Στυλιανού 
Ιατρός 

Ιδού πώς: 

Την βραδιά του θανάτου του ήτο προσκεκλημένος στον Βασιλικό χορό του Παλατιού. 
Εκεί χόρεψε, έφαγε και ήπιε περισσότερο άπ' ότι συνήθιζε, ευτυχής καθώς ήταν, αφού προ δύο ήμερων είχε παντρέψει το μικρότερο παιδί του, τον Κωνσταντίνο (Κολίνο). 
Μετά τον χορό γύρισε σπίτι του, το όποιο βρισκόταν πολύ κοντά στα Παλάτι, την σημερινή Βουλή των Ελλήνων. 

"Έπαθε αποπληξία (τον βρήκε κόλπος όπως λένε) κατά τον ύπνο, "κατά την 4η ώρα της νύκτας". 
Δεν μπορούσε να κουνηθεί ούτε να μιλήσει, και μετά Βίας ανέπνεε. 
Αν και ήρθαν οι καλύτεροι γιατροί της εποχής, δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτε περισσότερο απ' το να παρατείνουν τις στιγμές του. 
Τον φλεβοτόμησαν και του έβαλαν βδέλλες (αφαίμαξη), χιόνι στην κεφαλή, καταπλάσματα από σιναπόσπορο στα πόδια. 

Ή τελευταία του κουβέντα ήταν αυτή προς το παιδί του τον Γενναίο: "σου αφήνω τόσους φίλους, όσα φύλλα έχουν τα κλαριά, και φρόντισε να τους φυλάξεις". 

Πέθανε σε ηλικία 73 ετών, στις 04/02/1843 και "ώρα 11η" πρωινή". 

Όλα τα μαγαζιά και τα εργαστήρια της Αθήνας έκλεισαν και πλήθος κόσμου συνέρεε στο σπίτι του. 
Οι παλαιοί συναγωνιστές του τον καταφιλούσαν και έκλαιγαν με αναφιλητά. Κηρύχθηκε τριήμερων δημόσιο πένθος. 

Τον νεκρό τον έντυσαν με την στολή του Αντιστράτηγου, του έζωσαν τα σπαθί, του φόρεσαν τσαρούχια, τον απίθωσαν στα φέρετρο και έβαλαν κάτω από τα πόδια του μία τουρκική σημαία. 
Στο ένα του πλάγιο έβαλαν τον ασημένιο του θώρακα, ενώ στο άλλο την περικεφαλαία του και τις σπαλέτες. 
Ή πολεμική αυτή εξάρτυση του Κολοκοτρώνη βρίσκεται σήμερα στα Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Αθηνών, όπου και μεταφέρθηκε, ασφαλώς μετά την εκταφή των οστών με σκοπό την ανακομιδή τους εις την Τρίπολη. 

Ή πομπή κατέβηκε από την οδό Έρμου, και μπαίνοντας στην οδό Αίολου έφτασε στον ναό της Αγ. Ειρήνης, όπου έψάλη ή νεκρώσιμη ακολουθία. Γύρω από την νεκροφόρα κατά την πορεία της προς την Αγία Ειρήνη ήσαν: 
Ο πρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας Κουντουριώτης, ο Αντιστράτηγος Τσώρτς, ο Υποστράτηγος Τζαβέλλας, ο Υποστράτηγος Γιατράκος, οι Συνταγματάρχες Πλαπούτας και Μακρυγιάννης, οι σύμβουλοι επικρατείας Δεληγιάννης και Παλαμήδης. Επίσης ακολουθούσαν οι επώνυμοι της εποχής και πλήθος κόσμου. 
Ήταν τόσος ο λαόςπού όταν ή αρχή της πομπής έμπαινε στην Εκκλησία, ή ουρά της πομπής δεν είχε μπει ακόμα στην αρχή της Έρμου. 

Τον επικήδειο λόγο εκφώνησε μία μεγάλη μορφή των γραμμάτων της εποχής, ο εκκλησιαστικός ρήτορας και συγγραφέας Κων. Οικονόμου των έξ' Οικονόμων. "Έπειτα ή πομπή, περνώντας ξανά από το παλάτι, έφτασε στο Α' νεκροταφείο. 

Ιατρική πλευρά 

Τα συμπτώματα πού μας παραδίδουν οι ιστορικοί της εποχής, δείχνουν οτι ο Κολοκοτρώνης πέθανε από εγκεφαλικό, είτε αιμορραγικό είτε θρομβωτικό. 
Ό Κολοκοτρώνης ήταν 73 ετών, τα αγγεία του εγκεφάλου του - με την φθορά του χρόνου - θα είχαν πάθει σκλήρυνση (αρτηριοσκλήρυνση), δηλαδή θα ήταν σκληρά, άκαμπτα και εύθραυστα, και δεν θα άντεχαν σε μεγάλη αύξηση της αρτηριακής πιέσεως. 

Απ' την άλλη μεριά, το κρασί πού κατανάλωναν οι "Έλληνες εκείνης της εποχής ήταν ασφαλώς πολύ, και ο Κολοκοτρώνης στους γάμους του παιδιού του ήπιε πολύ παραπάνω απ' το συνηθισμένο. 
Το πολύ οινόπνευμα όμως συμβάλλει στην αύξηση της πιέσεως και σε χρόνια κατανάλωση αλλά και κάθε φορά πού πίνουμε. 
Όποτε, αν είχε και υπέρταση από πριν, το κρασί πού κατανάλωσε ό Κολοκοτρώνης εκείνη την βραδιά, μάλλον συνέβαλε στο να αυξηθεί ακόμη περισσότερο ή πίεση του. Ίσως τα αγγεία του να μην άντεξαν την αυξημένη πίεση του αίματος με συνέπεια την ρήξη τους και την εγκεφαλική αιμορραγία. 
Είτε ή υπέρταση να είχε ως αποτέλεσμα να σχηματισθεί θρόμβος σε κάποιο αγγείο του εγκεφάλου, έχοντας ως συνέπεια την μη τροφοδότηση του εγκεφάλου με αίμα (ισχαιμία του εγκεφάλου). 

Επίσης ο Γέρος έφαγε πολύ εκείνη την βραδιά. 
Αυτό σημαίνει πώς ή πέψη του επιβαρύνθηκε πολύ. 
Κατά την πέψη αρκετό αίμα φεύγει από την κυκλοφορία -και τον εγκέφαλο- και πηγαίνει στο έντερο, γεγονός το όποιο σ'εναν ηλικιωμένο οργανισμό, πού χρειάζεται κάθε δυνατή εφεδρεία, επιφέρει μεγάλο πρόβλημα. 
Εάν υπήρχε ελαττωματική αιμάτωση του εγκεφάλου του Κολοκοτρώνη, το πλούσιο αυτό γεύμα επέτεινε την εγκεφαλική ισχαιμία. 

Επί πλέον δε και ή μεγάλη χαρά του Γέρου μπορεί να συνέβαλε στον θάνατο του, καθώς δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις, κατά τις όποιες πέθαναν άνθρωποι ευρισκόμενοι σε χαρά, όπως εκείνος ο Διαγόρας ο αρχαίος, ο οποίος πέθανε υπό τις επευφημίες των θεατών του σταδίου, όταν οι 3 γιοι του νίκησαν στην Ολυμπία. 

Θέλοντας να κάμω ένα λογοπαίγνιο -με ουδεμία διάθεση να προσβάλω την σεπτή μνήμη του μεγάλου αυτού άνδρα- λέγω οτι τον πολεμιστή, τον όποιον δεν δάμασε κανείς εχθρός, τον δάμασε τα φαΐ και το πιοτό. 

Τι απέγιναν τα οστά του Κολοκοτρώνη 

Τα οστά του Κολοκοτρώνη ευρίσκονται στην Τρίπολη από τις αρχές του αιώνος μας. 
Πριν, ευρίσκοντο στην Αθήνα στο Α' Νεκροταφείο, αλλά ο Ελευθέριος Βενιζέλος φρόντισε για την μεταφορά τους στην Τρίπολη - κατόπιν αιτήματος των Αρκάδων- , συνοδεύοντας μάλιστα ό ίδιος την μεταφορά τους, αποδίδοντας έτσι τιμή στον ελευθερωτή του Γένους μας. 
Το 1971 στην πλατεία του Άρεως Τριπόλεως έστήθη ανδριάντας του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη. Και από το 1993 τα οστά ευρίσκονται στην βάση του μνημείου αυτού, σε ειδική κρύπτη. 

Το μνημείο απεικονίζει τον Γέρο του Μοριά καβάλα πάνω σε άλογο. Και στο δημοτικό τραγούδι των Κολοκοτρωναίων απεικονίζεται ή γενιά του, περήφανη, να μετακινείται, συνεχώς ευρισκόμενη πάνω σε άλογο. 

...καβάλα παν' στην Εκκλησιά, καβάλα προσκυνάνε, 

καβάλα παίρνουν αντίδωρο απ' του παπά το χέρι, 

και δεν καταδέχονται τη γης να την πατήσουν...

Πηγή: epilekta

2 Φεβ 2018

Πακιστάν: Οι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου κέρδισαν νομική μάχη για την ταυτότητά τους



Ισλαμαμπάντ. 

Πακιστανικό δικαστήριο διέταξε τις αρχές να καταμετρήσουν ξεχωριστά, κατά τη διάρκεια της απογραφής του πληθυσμού, την κοινότητα που θεωρείται ότι είναι απόγονοι των πολεμιστών και εισβολέων του ξακουστού Έλληνα, Μεγάλου Αλεξάνδρου, γράφει, σήμερα, το αλβανικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων (ata.gov.al)

Οι Καλάς (Kalash ή Kalasha) είναι μια κοινότητα 4.000 κατοίκων που ζούν στις ορεινές περιοχές κοντά στα σύνορα με το Αφγανιστάν, διατηρούν τα πολιτιστικά και θρησκευτικά ήθη και διαχωρίζονται από τους εντόπιους μουσουλμάνους.

Το Πακιστάν, το οποίο κατέχει την έκτη θέση στον κόσμο σε αριθμό πληθυσμού, διοργανώνεται και πάλι μετά από 20 χρόνια απογραφή η οποία  έπρεπε να είχε γίνει το 2008, αλλά ματαιώθηκε λόγω βίαιων γεγονότων στη χώρα.

Κατά την απογραφή συλλέγονται τα δεδομένα: τα άτομα και τις οικογένειες που ανήκουν στην κύρια θρησκεία, την Ισλαμική, καθώς και σε δύο άλλες θρησκείες του Ινδουισμού και του Χριστιανισμού, ενώ παραλείπονται οι μικρές θρησκευτικές ομάδες όπως οι Καλάς, όπως λέει ο ακτιβιστής Λούκε  Ρεχμάτ (Luke Rehmat), απόγονος του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Ο Ρεχμάτ και άλλοι ακτιβιστές υπέβαλαν αίτηση στο δικαστήριο ότι η κοινότητά τους πρέπει να καταγραφεί ξεχωριστά.

«Το δικαστήριο αποφάνθηκε υπέρ μας», δήλωσε ο Ρεχμάτ.

Οι Καλάς είναι απόγονοι των στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι οποίοι παρέμειναν στις περιοχές αυτές, μετά από την περίφημη μάχη του Υδάσπη ποταμού (326 π.Χ.) κατά του βασιλιά Πώρου του ινδικου βασιλείου Παουραβά στην Πενταποταμία.

(Agjencia Telegrafike Shqiptare)

--
The Hellenic Information Team
               
Το παρόν άρθρο μεταφράστηκε και επιμελήθηκε από το  © Βαλκανικό Περισκόπιο -Γιῶργος  Ἐχέδωρος
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά  της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης  του ιστολογίου παραγωγής- http://www.echedoros-a.gr

Οι Καλάς προκαλούν εγκεφαλικά στα Σκόπια: Είμαστε απόγονοι των Ελλήνων και του Μ. Αλεξάνδρου – (βίντεο)



Δείτε τα δύο παρακάτω βίντεο!….

Ο εκπρόσωπος των ΚΑΛΑΣ που ζουν στο Πακιστάν, στο 11 Συνέδριο των Παμμακεδονικών Ενώσεων.

Θανάσης Λερούνης / Φυλή των Καλάς

Οι Καλάς, είναι φυλή του ορεινού Πακιστάν και μέρους του Αφγανιστάν, η οποία ομιλεί δική της γλώσσα. Ο πληθυσμός της ανέρχεται περίπου στις 5.000 και παραδόξως, διαφέρει από τις γειτονικές φυλές, τόσο εθνολογικά, όσο και κοινωνιολογικά, αφού οι Καλάς είναι πολυθεϊστές εν μέσω τεραστίου μουσουλμανικού πληθυσμού.

Την διαφοροποίηση αυτή οι ίδιοι οι Καλάς την αποδίδουν στο γεγονός ότι έχουν ελληνική καταγωγή, όπως υποστηρίζουν, αφού θεωρούν τη φυλή τους μακρινή απόγονο των στρατευμάτων του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η γλώσσα τους, ινδοευρωπαϊκής προελεύσεως, παρουσιάζει στοιχεία από τα Περσικά, τα Σανσκριτικά και τα Ελληνικά, με λέξεις στις οποίες κάποιοι γλωσσολόγοι εντοπίζουν κοινές ρίζες με τις ελληνικές. ΝΟΜ είναι το όνομα. ΠΑΡΕΙΜ, από το αρχαίο πάρειμι σημαίνει πορεύομαι, διαβαίνω. ΧΕΜΑΝ είναι ο χειμώνας. ΙΛΑ σημαίνει έλα. ΔΟΝΤΟΥΓΙΑ αποκαλούν τα δόντια, ΝΤΙ το ρήμα δίδω, ενώ ο χαιρετισμός που σου απευθύνουν όταν σε βλέπουν είναι ΙΣΠΑΤΑ, που για μερικούς θυμίζει το ασπάζομαι. Στους χαιρετισμούς τους συναντά κανείς και τις λέξεις «χάιρε, χαϊρέτα, γιάμασις».


Την άνοιξη του 327 π.Χ. ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Μακεδόνας, περνούσε τον ινδικό Καύκασο και κατευθυνόταν προς τον νότο. Πολεμούσε ήδη 10 χρόνια. Πέρασε την Συρία, την Αίγυπτο, την Φοινίκη, την Περσία και πολλά άλλα μέρη. Πέρα από τον Ινδό ποταμό εκεί όπου απλώνόταν η έρημος, κουρασμένος από τις γνωστές μάχες και νικημένος από τις κακουχίες, ο στρατός του, αρνείται να προχωρήσει. Ο μεγάλος βασιλιάς υποχωρεί κι αναστενάζει «τι κρίμα που δεν έμεινε πια άλλος κόσμος να κατακτήσει»… Η αλήθεια είναι πως πέρα από την επιθυμία του Μεγάλου Αλεξάνδρου να καταλύσει την περσική κυριαρχία, το όνειρό του ήταν να φτιάξει την οικουμένη του, διαδίδοντας την αριστοτέλεια φιλοσοφία σε όλο τον κόσμο. Εξίσου βέβαιο είναι επίσης πως ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της εκστρατείας του, τελικά το όνειρό του πραγματοποιήθηκε, αφού ουσιαστικά δεν απαιτούσε να κάνει την οικουμένη χρησικτησιακά δική του.

Αυτόν τον οραματιστή στρατηλάτη, μπορεί κανείς να γνωρίσει ευκολότερα από την αχλύ του μύθου παρά από την μελέτη της προσωπικότητάς του. Άλλωστε οι θρύλοι ακόμα και απομακρυσμένων περιοχών που αναφέρονται σε αυτόν καταγράφονται πολυάριθμοι. Για την Αιθιοπία θεωρείται άγιος της Ορθόδοξης Αιθιοπικής εκκλησίας, για το Ισλάμ θεωρείται προφήτης, όσο για τους Καλάς, τους φερόμενους ως απόγονούς του, θεωρείται ο προφήτης που θα τους φέρει πίσω στην κοιτίδα τους.


«Δεν υπάρχει ούτε μια νομάδα, ούτε μια απλή χωριάτισσα της Ινδίας που να μην γνωρίζει το μύθο του Σικάντα Ράζαμ, του Μεγάλου Αλεξάνδρου» έλεγε ο κ. Γιώργος Αλεξάνδρου, ερευνητής και συγγραφέας του βιβλίου «Καλάς: οι έλληνες των Ιμαλαϊων» ο οποίος έχει επισκεφτεί τις περιοχές που ζει η εν λόγω φυλή. «Όταν έλεγες ότι είσαι Έλληνας, από την συμπεριφορά τους αντιλαμβανόσουν πως οι άνθρωποι αυτοί αισθάνονταν να σας συνδέει μια κοινή καταγωγή αίματος» συμπλήρωνε ενώ χαρακτήριζε εντυπωσιακά και τα στοιχεία που εντοπίζει κανείς στην προφορική παράδοση ή στα αρχαία μνημεία, τα οποία σχετίζονται με κάποιον τρόπο με τον Μέγα Αλέξανδρο και την εκστρατεία του.


«Οι Καλάς είναι η κορυφή του παγόβουνου, είναι μια χρονοκάψουλα που διασώζει στοιχεία αρχαίας ελληνικής θρησκευτικότητας και μάλιστα ανόθευτα» αναφέρει σε παλαιότερη συνέντευξη του ο κ. Αλεξάνδρου κατόπιν δημοσίευσης σχετικής μελέτης για την θρησκεία και την κοσμοθέαση των Καλάς Σε αυτήν κατέγραφε την σχέση που παρουσίαζε η θρησκεία τους με την αρχαία μητριαρχική θρησκεία της εποχής του Διονύσου ή της νεολιθικής εποχής που συνδέεται με τον αρχαίο ελληνικό Δωδεκάθεο και με τον ενοθεϊσμό του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Για τους Καλάς δημιουργός των οντοτήτων είναι ο Ντεζάου, αν και από χωριό σε χωριό παρατηρεί κανείς κάποιες διαφοροποιήσεις.
Όπως ισχυρίζονται οι ίδιοι προήλθαν από την πρόσμηξη των στρατιώτων του Μεγάλου Αλεξάνδρου με ντόπια φύλλα, προερχόμενα κι αυτά από το Αιγαίο.


«Με λένε Σέφ…Είμαι Ελληνας, Πατάν!»  με αυτά τα λόγια είχε συστηθεί στο κ. Αλεξάνδρου ένας μουτζαχεντίν στο Πεσαβάρ. «Εμεινα άφωνος! … Εγώ είχα ξεκινήσει να βρω τους Καλάς, τους Ελληνες των Ιμαλαΐων και ανακάλυπτα εντελώς απροσδόκητα μια ακόμη φυλή που δήλωνε με περηφάνια ελληνική….Έμαθα λοιπόν ότι οι Πατάνς, ή Παχτούν, είναι οι αρχαίοι Σάκες ή Παχτίες ή Σκύθοι και ήταν νομάδες και βοσκοί. Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος κυρίευσε την Βακτριανή, παντρεύτηκε την πριγκίπισσά τους, την «Καλλιπάρειο» Ρωξάνη, και το ίδιο έκαναν και πολλοί αξιωματικοί και στρατιώτες του με άλλες ντόπιες γυναίκες. Ετσι «μπερδεύτηκαν» Μακεδόνες και ντόπιοι σε τέτοιο βαθμό ώστε οι τελευταίοι να θεωρούν του εαυτούς τους Γιουνάν «Ελληνες» μέχρι τώρα» διαβάει κανείς στο βιλίο του κ. Αλεξάνδρου, στις σελίδες του οποίου προσπαθεί να μας συστήσει τις λησμονημένες φυλές των Καλάς, Πατάνς και άλλους Έλληνες του Πακιστάν. Όπως συμπληρώνει σε αυτό τα ήθη και τα έθιμα τους κουβαλούν μέσα τους αρχαία Ελλάδα αλλά το πιο σημαντικό είναι ίσως, η ελληνική συνείδηση και η δίψα τους για τη μακρινή χώρα των προγόνων τους.

Οι Καλάς αν και δεν ξέρουν την λέξη έλληνας γνωρίζουν πως έχουν έρθει από μια μυθική χώρα, την Τσιάμ, και πως είναι παιδιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου, διασώζοντας ιστορικά στοιχεία που αποδεικνύονται εντυπωσιακά. Για παράδειγμα η παράδοση των Καζήδων Καλάς, των ζωντανών απομνημονευτών της ιστορίας, αφού οι Καλάς δεν έχουν γραφή, αναφέρει πως ο Μέγας Αλέξανδρος δηλητηριάστηκε.


Η ανατολή και δύση μιας αυτοκρατορίας, το βάδισμα των εχθρών, η πλημμυρίδα των περιπλανώμενων και η δουλεία , ήταν γεγονότα τα οποία οδήγησαν στη πρόσμειξη ενός συνονθυλεύματος πολιτισμών. Η πρόσμιξη μάλιστα που δημιούργησε την φυλή των Καλάς εικάζεται πως έμεινε ανόθευτη παρά τα τέσσερα μεγάλα ρεύματα που επικράτησαν εκεί, – του ελληνοβουδισμού, του νεστοριανισμού, του μανιχαϊσμού και τέλος του Ισλάμ, αφού ούτε ο Ταμερλάνος ούτε οι Βρετανοί κατάφεραν να τους κυριεύσουν ενώ ο Ατούρ Αχμάν εξισλάμησε όλους τους κατοίκους εκτός από αυτούς. Μέχρι και σήμερα οι άνθρωποι αυτοί έχουν διατηρήσει τις προελληνοβουδιστικές παραδόσεις της περιοχής και  δηλώνουν πως νιώθουν ιθανεγής λαός του Πακιστάν.

Ζώντας σε τρία χωριά, τοποθετημένοι στο μέσο ενός πληθυσμού στην πλειονότητα του μουσουλμανικό, οι άνθρωποι αυτοί κατάφεραν να αναπτύξουν μια κουλτούρα, στην πραγματικότητα, μοναδική, η οποία διαφοροποιείται τόσο στην γλώσσα όσο και στον ίδιο τον πολιτισμό.


Εκτός από τον κ. Αλεξάνδρου κι ένας άλλος Έλληνας εκπαιδευτικός και ακτιβιστής, ο οποίος απασχόλησε την παγκόσμια κοινότητα όταν απήχθη για 7 μήνες από τους Ταλιμπάν, γνώρισε την φυλή των Καλάς από κοντά και κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες να μας την συστήσει. Η αφορμή για την επαφή του με τους Καλάς δόθηκε σε κάποιο από τα ταξίδια του στην Ασία, όταν ένας αμερικανός του σύστησε να επισκεφτεί τον παράδεισο τον ορειβατών, το βόρειο Πακιστάν. «Πριν τον συναντήσω δεν είχα σκοπό να επισκεφτώ το Πακιστάν. Την πρώτη φορά όμως που έφτασα το πολιτισμικό σοκ ήταν μεγάλο.

Στα μουσεία του Ισλαμαμπάντ και άλλων μεγάλων πόλεων υπήρχαν ελληνικές επιγραφές και νομίσματα, χρυσά και αργυρά, με ονόματα όπως Πανταλέων, Καλλιόπη, Ευκρατίδης, Δημήτριος. Εντυπωσιάστικα γιατί μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχα ιδέα πότε οι βασιλείς αυτοί βασίλεψαν σε μέρη όπως το Ιράν, το Πακιστάν, το Τατζικιστάν, το Κιρκιστάν αφού στα βιβλία της ιστορίας μας, δεν υπάρχει ούτε μια σελίδα αφιερωμένη στην ιστορία των διαδόχων του Μ. Αλεξάνδρου. Σε ένα από αυτά τα μουσεία, ένας Πακιστανός ξεναγός μου σύστησε τον όρθιο βούδα με τον αρχαϊκό χιτώνα, τον greekstyle βούδα. Όταν μάλιστα άκουσε την εθνικότητά μου αυτός και πολλοί άλλοι που συνάντησα σε αυτά τα πρώτα ταξίδια με συμβούλευαν να κατευθυνθώ προς το βορρά, στις χαράδρες των βουνών, για να συναντήσω τους συγγενείς μου» ανέφερε σε παλαιότερη συνέντευξή του.


Σύμφωνα με τον θρύλο τους, όπως υπογραμμίζει ο κ. Λερούνης, όταν ο μεγάλος βασιλιάς έφυγε για νέες κατακτήσεις στην Ανατολή άφησε πίσω στα βουνά του Πακιστάν πολλούς στρατιώτες του λέγοντας τους να περιμένουν την μέρα που θα γυρίσει χωρίς να αλλάξουν θρησκεία, γλώσσα, κουλτούρα, συνήθειες και ζωή. Τα παιδιά των πολεμιστών αυτών 23 αιώνες μετά περιμένουν ακόμα να έρθει ο Σικάτρα, για να γυρίσουν μαζί του πίσω στα αδέρφια τους, στην πατρίδα.


Καθώς διέσχιζε τον δρόμο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όπως αποκαλούν οι ντόπιοι το παλιό μονοπάτι στο οποίο φυτρώνουν ελιές και οδηγεί στα χωριά τους, άκουγε από όλους το ζεστό καλωσόρισμα. «Επισκεπτόμενος τους 30 οικισμούς των τριών χωριών , καθένας χτισμένος σε μια χαράδρα, διαπίστωνα πως οι κάτοικοι με αντιμετώπιζαν σαν συγγενή. Παρατηρούσα τα χαρακτηριστικά αυτής της φυλής τα οποία έμοιαζαν να είναι μεσογειακού τύπου, καλύπτοντας όλη την γκάμα του μελαχρινού μέχρι του ξανθού με γαλανά μάτια. Διαπίστωνα όμως και πολλά προβλήματα με τα οποία έρχονταν αντιμέτωποι καθημερινά οι κάτοικοι. Η έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, πολλά παιδιά είχαν ρυτίδες από την αβιταμίνωση, η έλλειψη ύδρευσης και πολλά άλλα με ώθησαν στο να οργανώσω τις αποστολές».


Έκτοτε ο κ. Λερούνης αφιέρωσε αρκετά χρόνια από την ζωή του για να βοηθήσει τους κατοίκους σε θέματα υποδομών και εκπαίδευσης. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι κάτοικοι από την πρώτη στιγμή του εξέφρασαν την επιθυμία να κατασκευαστούν σχολεία που θα μπορούν να διαφυλάξουν την παράδοσή της φυλής ώστε να μην είναι αναγκασμένοι να πηγαίνουν στα μουσουλμανικά και να αλλαξοπιστούν. Για το σκοπό αυτό τα μέλη των αποστολών κάθε χειμώνα συγκέντρωναν χρήματα και κάθε καλοκαίρι επισκέπτονταν την περιοχή πραγματοποιώντας κάποιο έργο. Κατά τη διάρκεια των αποστολών αυτών κατασκευάστηκαν εκ θεμελίων και επισκευάστηκαν σχεδόν δέκα σχολεία. Σε αυτά σήμερα φοιτούν τα παιδιά των Καλάς διδασκόμενα πέρα από τα υπόλοιπα μαθήματα, και την μακεδονική καταγωγή τους. Εκτός απο σχολεία κατασκευάστηκαν συστήματα ύδρευσης και σπίτια μητρότητας.


Μέχρι πρότεινος, «η φυλή των άπιστων» όπως χαρακτηρίζόταν από τους λοιπούς Αφγανούς λόγω της άρνησής της να ασπαστεί τον μουσουλμανισμό, είχε περάσει σε μια εποχή κοσμοπολιτισμού αφού την περιοχή επισκέπτονταν τουρίστες, δημοσιογράφοι, ισλαμιστές και πολλοι άλλοι που αναζητούσαν εναλλακτικούς τρόπους ζωής. Παρόλα αυτά, οι Καλάς είναι βέβαιο πως θα καταφέρουν να επιβιώσουν, αφού πρόκειται για μια κλειστή  ενδογαμική κοινωνία , η οποία έχει διατηρήσει την πίστη και την θρησκεία της καθώς και το  πολιτικό της σύστημα…Ένα πολιτικό σύστημα χωρίς αρχηγό, που χαρακτηρίζεται ως άμεση δημοκρατία, στο οποίο οι νέοι δίνουν στα 16 τους χρόνια τον όρκο του πολίτη και οι αποφάσεις παίρνονται από την δημογεροντία και την εκκλησία του δήμου…