ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΤΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ

Δείτε που βρίσκονται τα Λείψανα όλων των Αγίων της Πίστης μας όπως αναφέρονται στη μελέτη του καθηγητού Αγιολογίας Αντωνίου Μάρκου με τίτλο Άγια Λείψανα – Οδηγός του προσκυνητή, τα οποία παρουσιάστηκαν στην ιστοσελίδα του Κέντρου Αγιολογικών Ερευνών «Όσιος Συμεών ο Μεταφραστής» Το Συναξάριο της Εκκλησίας.

Ο κάθε άγιος παρουσιάζεται αλφαβητικά:


A

ΑΒΕΡΚΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Ιεραπόλεως (+ 167, 22α Οκτωβρίου):

Η Κάρα στη Μονή Παναχράντου Άνδρου.

Αποτμήματα στις Μονές Καρακάλου Αγίου Όρους, Προυσού Ευρυτανίας και Φανερωμένης Σαλαμίνος.

ΑΒΙΒΟΥ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου Νεκρέσι Γεωργίας (6ος αι., 4η Μαιου):

Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό της Μτσχέτα Γεωργίας.

ΑΒΡΑΜΙΟΥ Οσίου, της Πετσένγκας Ρωσίας (15ος αι., 4η Φεβρουαρίου):

Μέρος των Λειψάνων στο Ναό του χωριού Βλαντιμήρσκο – Πετσένγσκυ Βολόγδας Ρωσίας.

ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΥ Νεομάρτυρος, του Μοναστηρίου (+ 1727):

Η Κάρα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΥ Οσιομάρτυρος, του Νέου (+ 1818, 19η Απριλίου):

Η Κάρα στη Μονή Εσφιγμένου Αγίου Όρους.

Απότμημα στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.

ΑΓΑΘΗΣ Μάρτυρος, της Σικελίας (+ 251, 5η Φεβρουαρίου):

Η Κάρα στη Μονή αγ. Παύλου Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στις Μονές Προυσού Ευρυτανίας και Λουκούς Άστρους Κυνουρίας.

Σχετικά με το Λείψανο της αγ. Αγάθης οι Ρωμαιοκαθολικοί δέχονται (βλ. έργα Γρηγορίου DAHMAN), ότι αυτό ανακομίσθηκε αδιάφθορο και τον 11ο αι. μεταφέρθηκε στην ΚΠολη, απ’ όπου το 1204 μετεφέρθηκε και πάλι από τους Σταυροφόρους στη Σικελία, όπου διαμοιράσθηκε μεταξύ διαφόρων προσώπων. Σήμερα στην Κατάνη φυλάσσονται: Τα χέρια, τα πόδια και το στήθος του Λειψάνου σε αδιάφθορη κατάσταση, εκτεθημένα σε γυάλινη θήκη. Η Κάρα και τα μεγάλα οστά μέσα σε ανθρωπόσχημη Λειψανοθήκη, στην οποία εικονίζεται η Αγία μέχρι την μέση. Στο κεφάλι αυτής της λειψανοθήκης – αγάλματος, είναι τοποθετημένο πολύτιμο στέμμα, ενώ όλο το άγαλμα είναι καλλυμένο με πολύτιμα αφιερώματα κατοίκων, οι οποίοι έχουν διασωθεί σε διάφορες εποχές διά πρεσβειών της από εκρήξεις του ηφαιστείου της Αίτνας.

ΑΓΑΘΟΝΙΚΟΥ Μάρτυρος (+ 298, 22α Αυγούστου):

Η Κάρα στο Ναό Τιμίου Προδρόμου Καβάλας.

Απότμημα στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.
ΑΓΑΘΩΝΟΣ Οσίου, κτίτορος της ομωνύμου Μονής Υπάτης Φθιώτιδος (14ος αι., 7η Αυγ.):

Η Κάρα στην ομώνυμη Μονή.

ΑΓΑΠΗΣ Μάρτυρος:

Απότμημα στη Μονή Ζερμπίτσης Σπάρτης.

Δεν διευκρινίζεται αν πρόκειται για την θυγατέρα της αγ. Μάρτυρος Σοφίας (17/9) ή την μετά της μ. Χιονίας (16/4).

ΑΓΑΠΗΣ του Ριαζάν Ρωσίας, της διά Χριστόν Σαλής (+ 1921, 8η Φεβρ.):

Τα Λείψανα ενταφιασμένα στο Ριαζάν.

ΑΓΑΠΙΟΥ Μάρτυρος, υιού Μεγαλομ. Ευσταθίου (+ 118, 20η Σεπτεμβρίου):

Μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο ΡΚ Ναό της Βενετίας.

ΑΓΓΕΛΙΝΑΣ Οσίας, Βασιλίσσης της Σερβίας (15ος αι., 10η Δεκεμβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή Κουπίνοβο Σερβίας.

ΑΓΛΑΪΟΥ Μάρτυρος, ενός των Αγίων 40 Μαρτύρων (+ 320, 9η Μαρτίου):

Η σιαγόνα στη Μονή Κωνσταμονίτου Αγίου Όρους.

ΑΓΝΗΣ Μάρτυρος, της Ρωμαίας (+ 304; , 21η Ιαναουαρίου).

Η Κάρα στο ΡΚ Ναό της αγ. Αγνής «εκτός των Τειχών» Ρώμης.

ΑΔΡΙΑΝΟΥ Μάρτυρος:

Απότμημα στη Μονή αγ. Παντελεήμονος Αγίου Όρους.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Μάρτυρος πρόκειται· της 1/11, της 3/2 ή της 26/8 (δύο).

ΑΕΙΘΑΛΑ Μάρτυρος:

Η Κάρα στη Μονή Παναχράντου Άνδρου.

Αποτμήματα στις Μονές αγ. Παντελεήμονος Αγίου Όρους και Κλειστών Αττικής.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Μάρτυρος πρόκειται· της 9/3, της 2/9, της 3/11 ή της 11/12.ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ Οσίας, της μετά οσ. Ανδρονίκου (5ος ή 6ος αι., 9η Οκτωβρίου):

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ του Μεγάλου, Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας (+ 373, 18η Ιανουαρίου):

Μέρος παλάμης στο Προσκύνημα αγ. Νεκταρίου Καμαρίζης Λαυρίου.

Αποτμήματα στις Μονές Ιβήρων, Ζωγράφου και Εσφιγμένου Αγίου Όρους, Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων, Προυσού Ευρυτανίας και Αγάθωνος Φθιώτιδος.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Οσίου, του Αθωνίτου (+ 1003, 5η Ιουλίου).:

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Οσίου, εκ των κτιτόρων της Μ. Ιβήρων Αγίου Όρους (10ος – 11ος αι., 17η Δεκ.):

Τα Λείψανα στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Οσίου, του Μετεωρίτου (+ 1380, 20η Απριλίου):

Η Κάρα στη Μονή Μεγάλου Μετεώρου.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Α’ Αγίου, Πατρ. ΚΠόλεως, του Εσφιγμενίτου (+ 1340, 28η Οκτωβρίου):

Τα Λείψανα στο ΡΚ Ναό του αγ. Ζαχαρία Βενετίας.

Μία πλευρά στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στη Μονή Εσφιγμένου Αγίου Όρους και στο Ναό αγ. Κων/νου και Ελένης Ανδρούσης Μεσσηνίας.

Το Λείψανο του αγ. Αθανασίου Α’ μεταφέθηκε στη Βενετία από την ΚΠόλη το 1455, μετά την Άλωση της Πόλεως από τους Τούρκους (1453), από τον Βενετό πλοιοκτήτη Δομήνικο Zottarello, ως λείψανο του αγ. Αθανασίου του Μεγάλου αρχιεπ. ’Αλεξανδρείας και ως τέτοιο τιμάται μέχρι σήμερα από τους Βενετούς. Το 1705 η Κάρα του Λειψάνο καταστράφηκε από πυρκαγιά και αντικαταστάθηκε από επιχρυσωμένη κεφαλή. Το 1807 το Λείψανο μεταφέρθηκε στη Μονή του αγ. Ζαχαρία, όπου και σήμερα φυλάσσεται.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Οσιομάρτυρος, του Ιβηρίτου (+ 1628):

Η δεξιά αδιάφθορος στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.

Κατά τον μ. Μωϋσή Αγιορείτη η μνήμη του Οσιομ. Αθανασίου είναι άγνωστη στους Συναξαριστές και η μνήμη του θα μπορούσε να τιμάται την 13η Μαιου μετά των Ιβηριτών Αγίων. (Βλ. μ. Μωϋσέως Αγιορείτου, «Οι Άγιοι του Αγίου Όρους», σελ. 435).

ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Γ’ Αγίου, Πατρ. ΚΠόλεως, του Πατελάρου (+ 1654, 2α Μαιου).

Το Λείψανο αδιάφθορο στον Καθεδρικό Ναό Ευαγγ. Θεοτόκου Χαρκόβου Ουκρανίας.

Απότμημα στον ενοριακό Ναό Αξού Μυλοποτάμου Κρήτης.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Νεομάρτυρος, της Θεσσαλονίκης (+ 1774, 8η Σεπτεμβρίου):

Απότμημα στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Χριστιανουπόλεως (+ 1735, 17η Μαιου):

Τα Λείψανα στη Μονή Προδρόμου Γορτυνίας.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Οσίου, του Παρίου (+ 1813, 24η Ιουνίου):

Μέρος Κάρας στη Μητρόπολη Χίου.

Αποτμήματα στη Μητρόπολη Παροναξίας και στη Μονή αγ. Άννης Λυγαριάς Λαμίας.

Κατά την ανακομιδή τα Λείψανα του οσ. Αθανασίου κατατέθηκαν στο Ναό του Ησυχαστηρίου του αγ. Γεωργίου Ρεστών Χίου, όπου και ασκήθηκε προς το τέλος της ζωής του. Εκεί τα Λείψανα καταστράφηκαν σχεδόν ολοσχερώς από φωτιά, κατά την καταστροφή της Χίου από τους Τούρκους, το 1822. Η αγιότητα του οσ. Αθανασίου διακηρύχθηκε το 1995 από το Πατριαρχείο ΚΠόλεως, μετά από εισήγηση του Μητροπ. Παροναξίας Αμβροσίου.

ΑΘΗΝΟΓΕΝΟΥΣ Ιερομάρτυρος, επ. Ηρακλειουπόλεως (+ 311, 16η Ιουλίου):

Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ Μεγαλομάρτυρος (+ 305 – 313, 25η Νοεμβρίου):

Τα Λείψανα αδιάφθορα στη Μονή Σινά.

Δάκτυλος στη Συλλογή των Ανακτόρων του Μπάκινγχαμ Λονδίνου.

Αποτμήματα στη Μονή Χιλανδαρίου Αγίου Όρους, στον ομώνυμο Ναό Ν. Λιοσίων Αττικής, στη Μονή Κύκκου Κύπρου και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΑΚΑΚΙΟΥ Οσίου, του Καυσοκαλυβίτου (+ 1730, 12η Απριλίου):

Η Κάρα στο Κυριακό της Σκήτης των Καυσοκαλυβίων Αγίου Όρους.

Η σιαγόνα στην ομώνυμη Καλύβη Καυσοκαλυβίων Αγίου Όρους.

Απότμημα στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

ΑΚΑΚΙΟΥ Οσιομάρτυρος, του Ιβηροσκητιώτου (+ 1814, 1η Μαιου):

Η Κάρα στη Μονή αγ. Παντελεήμονος Αγίου Όρους.

Μέρος των Λειψάνων στη Σκήτη Τιμίου Προδρόμου Αγίου Όρους.

ΑΚΕΨΙΜΑ Μάρτυρος:

Αποτμήματα στη Μονή Κλειστών Αττικής και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Μάρτυρος πρόκειται· της 3/11, της 7/12 ή της 11/12.
ΑΚΙΝΔΥΝΟΥ Μάρτυρος:

Απότμημα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Μάρτυρος πρόκειται· της 2/11, της 20/4 ή της 22/8.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Μάρτυρος, της Πύδνης (3ος αι., 14η Μαρτίου):

Η Κάρα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Μάρτυρος, του «εν Κεντουκέλλαις» (4ος αι., 15η Μαιου):

Απότμημα στη Μονή οσ. Σεραφείμ του Σάρωφ Πιστόιας Ιταλίας.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Αγίου:

Η Κάρα στη Μητρόπολη Ιωαννίνων.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Αγίου πρόκειται· της 30/8 (Πατρ. ΚΠόλεως), της 16/5 και 12/12 (Πατριαρχών Ιεροσολύμων), της 29/5 (Πατρ. Αλεξανδρείας), της 16/3 (Πάπα Ρώμης), της 30/11 (επ. Μηθύμνης), της 13/5 (επ. Τιβεριανών), της 9/6 (επ. Προύσσης), της 22/10 (Ιερομάρτυρος), της 29/10 (Ιερομάρτυρος, + 1653), της 14/5, 28/9 και 30/10 (Μαρτύρων), της 7/11 (Μάρτυρος Θεσσαλονικέως), της 24/11 (Μάρτυρος Κορινθίου), της 25/2, 9/3, 14/3, 10/4, 14/5, 20/5, 10/6, 1/8, 21/8, 15/3 (δύο· όλων Μαρτύρων), της 17/12 (Οσιομάρτυρος) ή της 26/5 (Νεομάρτυρος, + 1794).

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Νέβσκι Αγίου, Μεγ. Ηγεμόνος Βλαδιμήρ Ρωσίας,

(+ 1263, 30η Αυγούστου και 23η Νοεμβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στην ομώνυμη Λαύρα Αγ. Πετρουπόλεως.

Το Λείψανό του αγ. Αλεξάνδρου ανακομίσθηκε αδιάφθορο το 1380. Το 1723 ο Μεγάλος Πέτρος, ίδρυσε Λαύρα προς τιμή του στη νέα πρωτεύουσσα της Ρωσίας Αγία Πετρούπολη και το 1724 κατέθεσε εκεί το Λείψανό του. Κατά την Επανάσταση του 1917 οι Μπολσεβίκοι σεβάσθηκαν το Λείψανο του ηρωικού Ηγεμόνα. Το 1922 εκτέθηκε στο Μουσείο Ιστορίας της Θρησκείας, απ’ όπου το 1989 επιστράφηκε στη Ρωσική Εκκλησία, για να κατατεθή και πάλι στην Λαύρα του, όπου και σήμερα φυλάσσεται, σε λάρνακα εξαιρετικής τέχνης. ( Con. Logatsev, «Η παλινόρθωση των Λειψάνων του Πρίγκιπα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι»· στο «Περιοδικό του Πατριαρχείου Μόσχας», φ. 9/1989, σελ. 25 – 27, αγγλική έκδοση).

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Οσίου, του Σβιρ Ρωσίας (+ 1533, 17η Απριλίου και 30η Αυγούστου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στην ομώνυμη Μονή της Ρωσίας.

Μέρος Λειψάνου στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

Το Λείψανο του αγ. Αλεξάνδρου ανακομίσθηκε αδιάφθορο την 17η Απριλίου 1641, κατά την διάρκεια των εργασιών ανεγέρσεως του κατεστραμμένου από τους Πολωνούς Ναού της Μεταμ. Σωτήρος. Το Λείψανο κατατέθηκε το 1643 σε αργυρή λάρνακα και αναπαύθηκε εκεί μέχρι την Επανάσταση του 1917.

Την 5η Ιανουαρίου 1918 η περιοχή της Μονής του οσ. Αλεξάνδρου και ευρύτερα του Όλονετς καταλήφθηκε από τους Μπολσεβίκους. Την επομένη 6η Ιανουαρίου οι Μπολσεβίκοι κατέλαβαν την Μονή, αλλά δεν βεβήλωσαν το Λείψανο. Σταδιακά η Μονή μετατράπηκε σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως (το γνωστό «Σβίρλαγκ»), ίδρυμα αναπήρων πολέμου και έπειτα παιδιών, τεχνική σχολή και τελικά ψυχιατρικό άσυλο.

Την τρίτη ημέρα του Πάσχα του 1918, το Λείψανο ρίχθηκε στην πυρά από ομάδα οπλισμένων Μπολσεβίκων, οι οποίοι εκτέλεσαν τον Ηγούμενο Ευγένιο και 6 Μοναχούς της Μονής, όμως δεν κάηκε, αντιθέτως διατήρησε το απολύτως φυσιολογικό χρώμα του! Μόνο κατά την έκτη προσπάθειά τους, την 20η Δεκεμβρίου 1918, οι Μπολσεβίκοι πέτυχαν να μετακινήσουν το Λείψανο και να το μεταφέρουν στο Λοντεινογιε Πόλιε. Εκεί το Λείψανο εξετάστηκε από Σοβιετικούς επιστήμονες, σε μία προσπάθεια να αποδειχθεί, ότι το σώμα του Οσίου είχε ταριχευθεί ή ότι επρόκειτο για κάποια απάτη της Εκκλησίας για την… αποβλάκωση των πιστών! Όμως η εξέταση απέδειξε, ότι το Λείψανο ήταν αυθεντικό. Η ομοιότητα του προσώπου με τις εικόνες του οσ. Αλεξάνδρου ήταν εντυπωσιακή και όλες οι σχετικές λεπτομέρειες (λευκότητα και ελαστικότητα του δέρματος), ήσαν σύμφωνες με εκείνες που καταγράφτηκαν κατά την ανακομιδή του 1641. Ένας Ακαδημαικός της εποχής, ο Πέτρος Πέτροβιτς Ποκρύσκιν, σε απάντησή του σε αίτημα της Μυστικής Αστυνομίας, έγραψε σχετικά: «Αναγνωρίζοντας, ότι το Λείψανο του αγ. Αλεξάνδρου του Σβιρ αποτελεί αναμφισβήτητα ιστορικό γεγονός, η θέσις του οποίου πρέπει να είναι σε μία εκκλησία, ζητούμε να ληφθούν μέτρα για την διαφύλαξι αυτού του εθνικού ιστορικού θησαυρού»!

Στη συνέχεια το Λείψανο εκτέθηκε στο Μουσείο Ανατομίας της Στρατιωτικής Ιατρικής Ακαδημίας του Λένινγκραντ και παρέμεινε εκεί χάρις στις προσπάθειες του διακεκριμένου επιστήμονος Β. Ν. Τόνκωφ.

Μετά την κατάρρευση του αθειστικού καθεστώτος, υπάρχουν δύο εκδοχές για το Λείψανο του αγ. Αλεξάνδρου.

Α. Σύμφωνα με την πρώτη (η οποία παρουσιάζεται στο ειδικό αφιέρωμα του Περιοδικού «The Orthodox Word», φ. 236 – 237/Μαιου – Αυγ. 2004), μετά την επιστροφή στο Πατριαρχείο Μόσχας του τμήματος της Θείας Μεταμορφώσεως της Μονής του αγ. Αλεξάνδρου (την 14η Ιουνίου 1997· το τμήμα της Αγίας Τριάδος επιστράφηκε μερικώς την 22α Σεπτεμβρίου 1998), με την έγκριση του Μητροπ. Αγίας Πετρουπόλεως Βλαδιμήρου, άρχισαν έρευνες για την ανεύρεση του Λειψάνου. Χάρις στις προσπάθειες των μοναζουσών της Μονής Αγίας Σκέπης Τερενίτσι και του του Ηγουμένου της Μονής του οσ. Αλεξάνδρου αρχιμ. Λουκιανού Koutchenko, το Λείψανο βρέθηκε τον Δεκέμβριο του 1997. Η ιατρική – ανθρωπολογική εξέτασή του, απέδειξε την συμφωνία του με τις περιγραφές του 1641 και τις νεώτερες του 1918 και επίσης, ότι ανήκε σε άνδρα της φυλής των Βεπ, μιάς ομάδος Φιλανδικής καταγωγής, στην περιοχή της οποίας ο Όσιος γεννήθηκε και ίδρυσε την Μονή του.

Μετά την επιβεβαίωση της ταυτότητος του Λειψάνου, ο Μητροπ. Βλαδίμηρος επέτρεψε την έκθεσή του στον Ναό της αγ. Σοφίας, για τέσσερεις μήνες (από την 30η Ιουλίου 1998), πριν την μεταφορά του στην Μονή. Πριν την μεταφορά του Λειψάνου στον Ναό, έγινε μία δέηση στην αίθουσα εξετάσεων της Ιατρικής Ακαδημίας. Εκεί, ενώπιον πιστών και απίστων, τα χέρια και τα πόδια του Οσίου άρχισαν να αναβλύζουν σταγόνες ευωδέστατου μύρου! Από τότε και μέχρι σήμερα τα θαύματα που επιτελούνται διά πρεσβειών του οσ. Αλεξάνδρου είναι πολλά και πολύ σημαντικά (έχουν καταγραφεί θεραπείες παραλυτικών, καρκινοπαθών, πασχόντων από παθήσεις των οστών και του δέρματος και ψυχασθενών). Το λείψανο αυτό τον Νοέμβριο του 1998 μεταφέρθηκε στην Μονή του αγ. Αλεξάνδρου, όπου και σήμερα φυλάσσεται.
Β. Κατά την δεύτερη εκδοχή το άφθαρτο σώμα που αποδίδεται στον αγ. Αλέξανδρο δεν είναι το δικό του, αλλά ούτε καν άγιο Λείψανο! Πρόκειται για σώμα αγνώστου άνδρα, το οποίο πήρε από το Μουσείο Ανατομίας της Αγίας Πετρουπόλεως ο αρχιμ. Λουκιανός Koutchenko και το τοποθέτησε σαν λείψανο του αγ. Αλεξάνδρου του Σβιρ στο Ναό της Αγίας Σοφίας! Ταυτόχρονα ξεκίνησε μία μεγάλη διαφημιστική εκστρα-τεία για το «λείψανο» αυτό από το Πατριαρχείο Μόσχας και την ενορία, με αποτέλεσμα να προκληθεί ρεύμα προσκυνητών που περίμεναν μέχρι και δύο ώρες για να προσκυνήσουν! Μετά από κάποια δημοσιεύματα το Πατριαρχείο Μόσχας διόρισε μία Επιτροπή για να διερευνήσει τα του «λειψάνου». Η έρευνα απέδειξε, ότι το σώμα παρελήφθη από το Μουσείο Ανατομίας το 1920 ή το 1930 και διατηρήθηκε σε φορμόλη, για τις μελέτες των σπουδαστών της Ιατρικής Σχολής! Ακόμη, τα νύχια του «λειψάνου» ήταν περιποιημένα και τα πόδια άθικτα, ενώ κατά την περιγραφή του Λειψάνου κατά την πρώτη ανακομιδή, τα πόδια του Αγίου είχαν διαλυθεί και σώζονταν τα οστά. Μάλιστα, ο άνδρας στον οποίο ανήκε το λείψανο πρέπει να ήταν Μουσουλμάνος στο θρήσκευμα, διότι έφερε περιτομή!

Επίσης, κατά τον Διευθυντή του Μουσείου Ανατομίας, το σώμα ήταν των αρχών του 20ου αι. και ανήκε σε νεώτερο ηλικιακά άνδρα του οσ. Αλεξάνδρου. Ένα από τα μέλη της Επιτροπής, ο Καθηγητής του Σεμιναρίου της Αγίας Πετρουπόλεως π. Γεώργιος Mitrofanov, ανέφερε ανοικτά στους σπουδαστές, ότι δεν επρόκειτο για άγιο λείψανο. Όλα ανετράπησαν όταν ο Πατριάρχης Μόσχας Αλέξιος Β’ πήγε και προσκύνησε το φερόμενο ως λείψανο του αγ. Αλεξάνδρου.

ΑΛΕΞΙΟΥ Οσίου, του Ανθρώπου του Θεού (+ 410, 17η Μαρτίου):

Η Κάρα στη Μονή Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων.

Απότμημα Κάρας στη Μονή Γενν. Θεοτόκου – Πελαγίας Ακραιφνίου Βοιωτίας.

Αποτμήματα στη Μονή Εσφιγμένου Αγίου Όρους, στη Μονή Κύκκου Κύπρου και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

Η Κάρα του οσ. Αλεξίου δωρήθηκε στη Μονή Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων το 1398 από τον Αυτοκράτορα Μανουήλ τον Παλαιολόγο. Κατά την πυρπόληση της Μονής από τους Οθωμανούς του έτους 1585 διασώθηκε από δύο μοναχούς.

ΑΛΕΞΙΟΥ Αγίου, Μητροπολίτου Ρωσίας (+ 1378, 12η Φεβρ. και 20η Μαιου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στον Πατριαρχικό Ναό των Επιφανείων Μόσχας.

Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΑΛΕΞΙΟΥ Αγίου (Toth, + 1909, 7η Μαιου):

Τα Λείψανα στη Μονή αγ. Τύχωνος Νοτίου Χαναάν Πενσυλβάνιας.

ΑΛΥΠΙΟΥ Οσίου, του Κιονίτου (+ 608, 26η Νοεμβρίου):

Η Κάρα στη Μονή Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους.

Απότμημα στο Κυριακό της Σκήτης των Καυσοκαλυβίων Αγίου Όρους.

ΑΛΦΑΙΟΥ Αποστόλου (1ος αι., 26η Μαιου):

Απότμημα στη Μονή Εσφιγμένου Αγίου Όρους.

ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Μεδιολάνων (+ 397, 7η Δεκεμβρίου):

Η Κάρα και το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στη Ρ Κ Αμβροσιανή Βασιλική του Μιλάνου.

Μέρος Κάρας στη Σκήτη Ξενοφώντος Αγίου Όρους·

Αποτμήματα στις Μονές Παντοκράτορος Αγίου Όρους και Κύκκου Κύπρου.

ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ Οσίου, Στάρετς της Όπτινα Ρωσίας (+ 1891, 10η Οκτωβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στην ομώνυμη Μονή Καλούγας Ρωσίας.

Ο οσ. Αμβρόσιος πριν την κοίμησή του είχε προφητεύσει στο διάδοχό του Στάρετς Ιωσήφ, ότι το σώμα του θα ανέδιδε οσμή σήψης (γεγονός που περιγράφει ο Φ. Ντοστογιέφσκυ στους «Αδελφούς Καραμάζωφ»), επειδή στη ζωή του είχε απολαύσει ανάξια μεγάλες δόξες. Πράγματι, στην αρχή έγινε αισθητή κάποια δυσάρεστη μυρωδιά, η οποία όμως σταδιακά εξαφανίσθηκε και το Λείψανο του Οσίου άρχισε να αναδίδει μία καταπληκτική ευωδία. Ενταφιάσθηκε στην Όπτινα την 15η Οκτωβρίου 1891, ημέρα τιμής της θαυματουργού Εικόνας της Παναγίας της Σιτοδότριας, η οποία είχε αγιογραφηθεί με εντολή του.

Το Λείψανο του οσ. Αμβροσίου ανακομίσθηκε αδιάφθορο κατά την επαναλειτουργία της Μονής (μετά την πτώση του μαρξιστικού καθεστώτος, το 1988) και σήμερα φυλάσσεται εκεί σε άριστη κατάσταση, ενώ διατηρεί και το καταπληκτικό του άρωμα.

ΑΜΜΟΥΝ Οσίου:

Απότμημα στη Μονή αγ. Παντελεήμονος Αγίου Όρους.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Οσίου πρόκειται· της 4/10 (του Αιγυπτίου) ή της 7/12.

ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Ικονίου (+ 395, 23η Νοεμβρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Παντελεήμονος Αγίου Όρους και Κύκκου Κύπρου και στο Μουσείο Μπενάκη των Αθηνών.

ΑΝΑΝΙΟΥ Αποστόλου, εκ των Εβδομήκοντα (1ος αι., 1η Οκτωβρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Υψηλού Λέσβου και Κύκκου Κύπρου.

ΑΝΑΝΙΟΥ Οσίου (14ος αι):

Η Κάρα στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ Οσιομάρτυρος, της Ρωμαίας (+ 256, 29η Οκτωβρίου):

Οι κνήμες «μετά δέρματος» και η δεξιά στη Μονή Γρηγορίου Αγίου Όρους.

Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ Μάρτυρος, της Φαρμακολυτρίας (+ 284 – 305, 22α Δεκεμβρίου):

Μέρος Κάρας στη Μονή Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους.

Μέρος Κάρας και ένας των ποδών στην ομώνυμη Μονή Βασιλικών Θεσσαλονίκης.

Η δεξιά και μέρος του αριστερού ποδός στη Μονή Γρηγορίου Αγίου Όρους.

Ένα δάκτυλο χεριού με σάρκα στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

Μία των χειρών στη Μονή Παναχράντου Άνδρου.

Απότμημα δεξιάς στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ Μάρτυρος, της μετά μ. Βασιλίσσης (+ 68; , 15η Απριλίου):

Τα Λείψανα στη Ρ Κ Βασιλική της αγ. Μαρίας της Ειρήνης Ρώμης.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ Οσιομάρτυρος, του Πέρσου (7ος αι., 22α Ιανουαρίου):

Η Κάρα και μέρος των Λειψάνων στη ΡΚ Μονή «Tre Fontane» Ρώμης.

Μέρος των Λειψάνων στο Ρ Κ Ναό του αγ. Φραγκίσκου της Αμπέλου Βενετίας.

Αποτμήματα στις Μονές Εσφιγμένου Αγίου Όρους και Προυσού Ευρυτανίας και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

Σχετικά με τα Λείψανα του Οσιομάρτυρος Αναστασίου επικρατούν τρεις παραδόσεις.

Σύμφωνα με την πρώτη, την οποία δέχεται και ο Άγγλος ιστοριογράφος οσ. Βέδας ο Αιδέσιμος, τα Λείψανα μεταφέρθηκαν στη Ρώμη κατά την βασιλεία του Ηρακλείου και κατατέθηκαν στην Ελληνική Μονή των Τριών Πηγών («Tre Fontane»). Η δεύτερη δέχεται μεταφορά των Λειψάνων στην ΚΠολη, επίσης κατά την βασιλεία του Ηρακλείου, απ’ όπου η Κάρα μεταφέρθηκε στη Ρώμη επί των ημερών του Ελληνικής καταγωγής και πιθανώς Ιεροσολυμίτου Πάπα Θεοδώρου Α’ (642 – 649). Η Τρίτη τέλος παράδοση (Βενετική), δέχεται ότι τα Λείψανα μετέφερε στην ΚΠολη ο Ηράκλειος, απ’ όπου το 1204 τα αφαίρεσε ο Δόγης Ερρίκος Δάνδολος και τα κατέθεσε στο Ναό Αγίας Τριάδος Βενετίας.

Σήμερα τα φυλασσόμενα στο ΡΚ Ναό του αγ. Φραγκίσκου της Αμπέλου Λείψανα, έχουν την μορφή ακεφάλου σώματος, συναρμολογημένου μέσα σε στολή της εποχής.

Ο Σοφρώνιος Ευστρατιάδης, Μητροπ. πρ. Λεοντοπόλεως, δέχεται ότι κάποιος Ρωμαίος Επίσκοπος μετέφερε τα Λείψανα στην Καισάρεια της Παλαιστίνης (αυτά μεταφέρθηκαν στη συνέχεια στην ΚΠολη) και την Κάρα στη Ρώμη (όπου και σήμερα φυλάσσεται).

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ Μάρτυρος, της Αντινόης Αιγύπτου (+ 283 – 305, 21η Ιουνίου):

Απότμημα στη Μονή Ξηροποτάμου Αγίου Όρους.

ΑΝΔΡΕΟΥ Αποστόλου, του Πρωτοκλήτου (1ος αι. 30η Νοεμβρίου):

Η Κάρα και ένας δάκτυλος στον ομώνυμο Ναό των Πατρών.

Απότμημα Κάρας στην ομώνυμη Σκήτη Καρυών Αγίου Όρους.

Μεγάλο μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο Ρ Κ Ναό Αμάλφι Ιταλίας.

Μέρος της αριστεράς στο ΡΚ Ναό της Παναγίας των Δούλων Βενετίας.

Το δεξί πέλμα στην ομώνυμη Μονή Κεφαλληνίας.

Μεγάλο τεμάχιο του δεξιού ποδός, τεμάχιο πέλματος και τεμάχια της δεξιάς στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

Η δεξιά παλάμη στη Μονή αγ. Νικολάου Γαλατάκι Ευβοίας.

Ένας δάκτυλος στον ομώνυμο Ναό Λουτρακίου Κορινθίας.

Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας, Διονυσίου, αγ. Παντελεήμονος, Ζωγράφου, Δοχειαρίου, Καρακάλου, Ξενοφώντος και Κωνσταμονίτου Αγίου Όρους, στη Μονή Κύκκου Κύπρου και στις Λαύρες Αγίας Τριάδος – αγ. Σεργίου Μόσχας και αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως, στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας και στον Kαθεδρικό Ναό της Ρίγας.

Η Κάρα και το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων του απ. Ανδρέου μετακομίσθηκαν κατά τον 4ο αι. στην ΚΠολη από τον αγ. Μεγαλομ. Αρτέμιο, κατά την βασιλεία Κωνσταντίου (υιού του Μεγ. Κωνσταντίνου) και κατατέθηκαν στο Ναό των Αγίων Αποστόλων, την 3. 3. 357. Η Κάρα του Αγίου επιστρέφηκε στην Πάτρα τον 10ο αι., από τον Αυτοκράτορα Βασίλειο Α’ τον Μακεδόνα (867 – 884). Στη Δύση επικρατεί παράδοση σύμφωνα με την οποία Λείψανα του απ. Ανδρέου μεταφέρθηκαν και στη Σκωτία, κατά την βασιλεία Θεο-δοσίου Β’ του Μικρού (408 – 450), το γεγονός αυτό όμως δεν μνημονεύεται από τους συγχρόνους Βυζαντινούς Χρονογράφους. Το 1204, κατά την άλωση της ΚΠόλεως από τους Σταυροφόρους, τα Λείψανα του Αποστόλου που ήσαν κατατεθημένα στο Ναό των Αγίων Αποστόλων, συλήθηκαν από τον Καρδινάλιο Πέτρο της Καπούης και μεταφέρθηκαν στο Αμάλφι της Ιταλίας. Την 16. 11. 1460 ο Δεσπότης της Πελοποννήσου Θωμάς Παλαιολόγος μετέφερε την Κάρα του Αγίου στη Ρώμη, απ’ όπου επιστράφηκε στην Πάτρα το 1964. (Βλ. περισσότερα Παν. Τρεμπέλα, «Ο Απόστολος Ανδρέας – Βίος, δράσις και μαρτύριον αυτού εν Πάτραις»).

Είναι χαρακτηριστικό, ότι τα Λείψανα του απ. Ανδρέου έρρεαν ευωδέστατο μύρο, όπως μαρτυρεί και ο αγ. Μαρτίνος Επίσκοπος Τουρώνης (+ 594). Σήμερα τα Λείψανά του που φυλάσσονται στο Αμάλφι, αναβλύζουν μύρο σε υγρή μορφή, το οποίο στη συνέχεια στερεοποιείται. (C. Cruz αυτ., σελ. 191 – 195).
ΑΝΔΡΕΟΥ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Κρήτης (+ 740, 4η Ιουλίου):

Η Κάρα στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στις Μονές Διονυσίου και Ξηροποτάμου Αγίου Όρους, Υψηλού και Λειμώνος Λέσβου, Άνω Ξενιάς Αλμυρού Μαγνησίας και στον ομώνυμο Ναό Ερεσσού Λέσβου.

ΑΝΔΡΕΟΥ Μάρτυρος, του Στρατηλάτου (+ 289, 19η Αυγούστου):

Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΑΝΔΡΕΟΥ Αγίου, της Θείας Αγάπης, Μεγ. Ηγεμόνος Κιέβου (+ 1175, 30η Ιουν. και 4η Ιουλ.):

Το Λείψανο αδιάφθορο στον Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Βλαδιμήρ Ρωσίας.

ΑΝΔΡΕΟΥ Αγίου, Ηγεμόνος Περεγιασλάβλ Ζαλέσκυ Ρωσίας (15ος αι., 6η Νοεμβρίου):

Τα Λείψανα στη Μονή αγ. Νικολάου Περεγιασλάβλ Ζαλέσκυ Ρωσίας.

ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ Μάρτυρος:

Απότμημα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Μάρτυρος πρόκειται· της 6/9, της 12/10, της 6/9 (του στρατιώτη) ή της 2/3.

ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ Οσίου, του μετά οσ. Αθανασίας (5ος ή 6ος αι., 9η Οκτωβρίου ):

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΑΝΘΙΜΟΥ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου Νικομηδείας (+ 284 – 305, 3η Σεπτεμβρίου):

Η Κάρα στη Μονή αγ. Παντελεήμονος Αγίου Όρους.

Μέρος δέρματος στο Παρεκκλήσιο οσ. Ξένης της Ρωσίδος Μάνδρας Αττικής.

ΑΝΘΙΜΟΥ Οσίου, της Κεφαλληνίας (+ 1782, 4η Σεπτεμβρίου):

Ένας πύχης στη Μονή Παν. Πορταιτίσσης Αστυπαλαίας.

Απότμημα στη Μονή Λεπέδων Κεφαλληνίας.

ΑΝΙΚΗΤΟΥ Μάρτυρος, του μετά Μάρτυρος Φωτίου (+ 284 – 305, 12η Αυγούστου):

Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους και Κύκκου Κύπρου.

ΑΝΝΗΣ Αγίας, Θεοπρομήτορος (1ος αι., 25η Ιουλίου):

Μέρος της αριστεράς χειρός στη Μονή Σταυρονικήτα Αγίου Όρους.

Μέρος του αδιάφθορου αριστερού ποδός στην ομώνυμη Σκήτη Αγίου Όρους.

Μέρος του αδιαφθόρου δεξιού ποδός στη Μονή Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους.

Μέρος αδιαφθόρου σαρκός στη Συλλογή της ΡΚ Διεθνούς Σταυροφορίας Αγίων Λειψάνων.

Ένας καρπός στο ΡΚ Ναό του αγ. Παύλου «εκτός των Τειχών» Ρώμης.

Αποτμήματα στην ομώνυμη Μονή Λυγαριάς Λαμίας και στη Μονή αγ. Ιω. Θεολόγου Σουρωτής.
ΑΝΝΙΝΙΑΝΟΥ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας (+ 82 – 86, 25η Απριλίου):

· Τα Λείψανα στο ΡΚ Ναό αγ. Θωμά Βενετίας.

Ο αγ. Αννινιανός ήταν υποδηματοποιός και διαδέχθηκε τον Ευαγγ. Μάρκο σαν β’ Επίσκοπος στο Θρόνο της Αλεξανδρείας. Τα Λείψανά του μεταφέρθηκαν στη Βενετία το 1128.

ΑΝΤΙΠΑ Ιερομάρτυρος, Περγάμου (+ 92, 11η Απριλίου):

Η Κάρα στη Μονή Παναχράντου Άνδρου.

Μέρος Κάρας στη Μονή αγ. Ιω. Θεολόγου Πάτμου.

Η δεξιά στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

Η σιαγόνα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στις Μονές Διονυσίου, Καρακάλου και Ζωγράφου Αγίου Όρους, Προυσού Ευρυτανίας, Γηροκομείου Πατρών και Χρυσοπηγής Δίβρης Ηλείας, στο Πατριαρχείο ΚΠόλεως, τον Μητροπ. Ναό της Μυτιλήνης και τον ομώνυμο Ναό του Πανεπιστημίου Αθηνών.

ΑΝΤΙΠΑ Οσίου, του Αθωνίτου (+ 1882, 10η Ιανουαρίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Βαλαάμ Ρωσίας.

ΑΝΤΩΝΙΟΥ Οσίου, του Μεγάλου (+ 306, 17η Ιανουαρίου):

Μέρος των Λειψάνων στο ΡΚ Ναό αγ. Ιουλιανού Αρελάτης Γαλλίας.

Μέρος των Λειψάνων στο ομώνυμο ΡΚ Προσκύνημα Ντωφινέ Γαλλίας.

Αποτμήματα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως και στο Ναό αγ. Ιωσήφ, Γουάτον Ιλλινόις Η.Π.Α.

Τα Λείψανα του αγ. Αντωνίου ανακαλύφθηκαν στην Αιγυπτιακή έρημο μετά από όραμα το 561 και μεταφέρθηκαν στην Αλεξάνδρεια. Περί το 635, λόγω της προελάσεως των Αράβων, μεταφέρθηκαν στην ΚΠολη. Σύμφωνα με μία Δυτική συναξαριστική παράδοση περί το 1070, ένας άρχοντας της Γαλλικής πόλεως Ντωφινέ τα μετέφερε στην πατρίδα του, όπου και σήμερα φυλάσσονται, στο ομώνυμο γνωστό προσκύνημα. Οι λόγοι της μεταφοράς αυτής δεν αναφέρονται. («Νέος Συναξαριστής…», τ. Ιανουαρίου, σελ. 193).Σύμφωνα με άλλη Δυτική παράδοση, τον 10ο – 11ο αι. μεταφέρθηκαν σε μία Επισκοπή έξω από την Βιέννη και από εκεί τον 15ο αι. στη Γαλλία, στον ΡΚ Ναό του αγ. Ιουλιανού Αρελάτης (Arles). ( Βλ. Ιστοσελίδα της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αμερικής – Metropolia) .

Η παράδοσις αυτή περί των Λειψάνων του αγ. Αντωνίου είναι άγνωστη στην Ορθόδοξη Εκκλησία, στην Οποία δεν σώζονται Λείψανα του Αγίου. Απότμημα Λειψάνων κάποιου αγ. Αντωνίου, φυλάσσεται στη Μονή αγ. Κων/νου Καλαμών.
ΑΝΤΩΝΙΟΥ Οσίου, της Βεροίας (11ος αι., 17η Ιανουαρίου).

Τα Λείψανα στον ομώνυμο Ναό Βεροίας.

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΑΝΤΩΝΙΟΥ Οσίου, εκ των κτιτόρων της Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους (10ος – 11ος αι., 17η Δεκεμβρίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.

ΑΝΤΩΝΙΟΥ Οσίου, του Εσφιγμενίτου, ιδρυτού της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου (+ 1073, 10η Ιουλίου):

Τα Λείψανα ενταφιασμένα στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.

ΑΝΤΩΝΙΟΥ Οσίου, του Ρωμαίου (+ 1147, 17η Ιανουαρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στον Καθεδρικό Ναό Αγίας Σοφίας Νόβγκοροντ Ρωσίας.

ΑΝΤΩΝΙΟΥ Μάρτυρος, της Λιθουανίας (+ 1347, 14η Απριλίου):

Τα Λείψανα στο Ναό του Αγίου Πνεύματος Βίλνιους Λιθουανίας.

ΑΝΤΩΝΙΟΥ Οσίου, του Σίγια Ρωσίας (+ 1556, 7η Δεκεμβρίου):

Τα Λείψανα στην ομώνυμη Μονή περιοχής Αρχαγγέλου Ρωσίας.

ΑΝΤΩΝΙΟΥ Οσίου, του Ραντονέζ Ρωσίας (+ 1877, 1η Μαιου):

Τα Λείψανα στη Λαύρα Αγίας Τριάδος – αγ. Σεργίου Μόσχας.

ΑΝΥΣΙΑΣ Οσιομάρτυρος (+ 298, 30η Δεκεμβρίου):

Μέρος των Λειψάνων στη Βασιλική αγ. Δημητρίου Θεσσαλονίκης.

Αποτμήματα στις Μονές Αναλήψεως Πρώτης Σερρών και Κύκκου Κύπρου.

ΑΝΩΝΥΜΟΥ Αγίου:

Η Κάρα στη Μονή Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων.

ΑΝΩΝΥΜΟΥ Αγίου.

Μέρος αδιαφθόρου σαρκός στη Μονή Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων.

ΑΝΩΝΥΜΟΥ Οσίου, της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου:

Μία των χειρών αδιάφθορος, σε σχήμα ευλογίας, στη Μονή Τιμίου Σταυρού Πολτάβας Ουκρανίας.

ΑΝΩΝΥΜΩΝ Οσίων της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου:

Αδιάφορα Λείψανα και 30 ευωδιάζουσες Κάρες στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.
ΑΝΩΝΥΜΩΝ δύο Ρώσων Νεομαρτύρων:

Αποτμήματα στο Ναό Ευαγγ. Θεοτόκου Χαρκόβου Ουκρανίας.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Νεομάρτυρος, της Δημητριάδος (+ 1686, 16η Αυγούστου):

Η Κάρα στη Μητρόπολη Δημητριάδος.

ΑΡΓΥΡΗΣ Νεομάρτυρος, της ΚΠόλεως (+ 1725, 30η Απριλίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στο Ναό αγ. Παρασκευής ΚΠόλεως.

ΑΓΡΥΡΙΟΥ Νεομάρτυρος (+ 1806, 11η Μαιου):

Η Κάρα στη Μονή αγ. Μηνά Ανθούσας Αττικής.

ΑΡΕΘΑ Μεγαλομάρτυρος (6ος αι., 24η Οκτωβρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Διονυσίου Αγίου Όρους, Αγάθωνος Φθιώτιδος, Ταξιαρχών Αιγιαλείας και Φανερωμένης Σαλαμίνος και στη Σκήτη Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους.

ΑΡΕΘΑ Οσίου, των Σπηλαίων του Κιέβου (12ος αι., 24η Οκτωβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.

ΑΡΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ Οσίου, του Αθωνίτου (+ 1918, 24η Αυγούστου):

Τα Λείψανα στη Μονή αγ. Παντελεήμονος Μόσχας.

ΑΡΚΑΔΙΟΥ Οσίου, υιού οσ. Ξενοφώντος (6ος αι., 26η Ιανουαρίου):

Τα 2/3 της σιαγόνας «μετά 10 οδόντων», στη Μονή Ξενοφώντος Αγίου Όρους.

ΑΡΣΕΝΙΟΥ Οσίου, του Μεγάλου (+ 448, 8η Μαιου):

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΑΡΣΕΝΙΟΥ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Κερκύρας (+ 953, 19η Ιανουαρίου):

Μέρος των Λειψάνων στη Μονή Παντοκράτορος Κερκύρας·

Απότμημα στη Μονή οσ. Μελετίου Οινόης Βιλλίων Αττικής.

ΑΡΣΕΝΙΟΥ Οσίου, της Μονής Βαρνάκοβας Ναυπακτίας (11ος αι., ):

Μέρος των Λειψάνων στη Μονή Βαρνάκοβας Ναυπακτίας.

ΑΡΣΕΝΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Τβερ Ρωσίας (+ 1409, 2α Μαρτίου):

Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΑΡΣΕΝΙΟΥ Οσίου, του Κόνεβιτς Ρωσίας (+ 1447, 12η Ιουνίου και 8η Σεπτεμβρίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Κόνεβιτς Ρωσίας.

ΑΡΣΕΝΙΟΥ Αγίου, Αρχιεπ. Ελασσώνος και Σούζνταλ (+ 1626, 8η Μαιου):

Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό του Σούζνταλ Ρωσίας.

Απότμημα στον ομώνυμο Ναό Ελασσώνος.

ΑΡΣΕΝΙΟΥ Οσίου, του Παρίου (+ 1877, 31η Ιανουαρίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Χριστού Δάσους Πάρου.
ΑΡΣΕΝΙΟΥ Οσίου, του Καππαδόκη (+ 1924, 10η Νοεμβρίου):

Τα Λείψανα στη Μονή αγ. Ιω. Θεολόγου Σουρωτής Θεσσαλονίκης.

ΑΡΤΕΜΑ Αποστόλου, εκ των Εβδομήκοντα (1ος αι, 30η Οκτωβρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων και Κύκκου Κύπρου.

ΑΡΤΕΜΙΟΥ Μεγαλομάρτυρος (+ 362, 20η Οκτωβρίου):

Το ήμισυ της σιαγόνος στη Μονή Κωνσταμονίτου Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στις Μονές Προυσού Ευρυτανίας, 40 Μαρτύρων Σπάρτης και Ζάβορδας Γρεβενών και στον ομώνυμο Ναό των Αθηνών (της Διευθύνσεως της Ελληνικής Αστυνομίας).

ΑΤΤΑΛΟΥ Μάρτυρος, του Νικολιτσέλ Ρουμανίας (4ος αι., 4η Ιουνίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Κοκός, Τούλτσεας Ρουμανίας.

Τα Λείψανα των αγ. Μαρτύρων Ατταλού, Ζωτικού, Κάμασι και Φιλίππου βρέθηκαν την 21. 11. 1971 σε κρύπτη, κοντά στην πόλη Νικολιτσέλ, του νομού Τούλτσεας Ρουμανίας, και κατατέθηκαν στη Μονή Κοκός της ίδιας περιοχής. Το μόνο γνωστό για τους Μάρτυρες αυτούς είναι ότι τελειώθηκαν κατά τον 4ο αι.

ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Αγίου, Επισκόπου Ιππώνος (+ 430, 15η Ιουνίου):

Μέρος των Λειψάνων στο ΡΚ Ναό αγ. Πέτρου Ciel D’ Oro Παβίας Ιταλίας.

Απότμημα στη Μονή οσ. Μελετίου Οινόης Βιλλίων Αττικής.

ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ Μάρτυρος, του μετά Μάρτυρος Ορέστου (284 – 305, 13η Δεκεμβρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Ξηροποτάμου Αγίου Όρους και Κοιμ. Θεοτόκου Μικροκάστρου Σιατίστης.

ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ Νεομάρτυρος (+ 1720, 25η Ιανουαρίου):

Η Κάρα στη Μονή Ξηροποτάμου Αγίου Όρους.

ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ Οσιομάρτυρος, του Κατερλί Μ. Ασίας (19ος αι.):

Απότμημα στο Ναό αγ. Παρασκευής Κάτω Σταυρού Χαλκιδικής.

ΑΧΙΛΕΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Λαρίσης (+ 330, 15η Μαιου):

Τα Λείψανα στον ομώνυμο Μητροπολιτικό Ναό Λαρίσης.

Κατά την Εύρεση των Λειψάνων του αγ. Αχιλλείου, από τον Καθηγητή της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Νικ. Μουτσόπουλο (κατά την ανασκαφή της Βασιλικής της νησίδας Αχίλ της Μικρής Πρέσπας, 1965 και εξής), «παρ’ όλα τα θετικά αποδεικτικά στοιχεία, ο κ. Καθηγητής ενδιεφέρθη και διά τον επιστημονικόν προσδιορισμόν της εποχής εις την οποίαν ανήκον τα οστά και απηυθύνθη εις 45 Εργαστήρια Ραδιοισοτόπων του εξωτερικού… Η έρευνα επεβεβαίωσε τα αδιάσειστα αρχαιολογικά ευρήματα (ότι τα οστά ανήκουν αρκετούς αιώνας προ της ανιδρύσεως του χώρου ανευρέσεώς των, δηλαδή προ του ορίου 985 – 990, οπότε ιδρύθη η Βασιλική). Αλλά και η μυρόβλυσις των Λειψάνων κατά την εόρτιον διά πρώτην φοράν Ακολουθίαν προς τιμήν του Αγίου, ενώπιον της εκπλήκτου 40μελούς μοναστικής αδελφότητος (της Μονής Ορμυλείας Χαλκιδικής) και η ευωδία η οποία τα περιλούει, είναι ακράδαντος άνωθεν μαρτυρία, ότι πράγματι μας επιφύλαξεν ο Κύριος την χαράν της ανακαλύψεως των Ιερών Λειψάνων του Αγίου».

Στη σχετική διαδικασία συμμετείχε και ο Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Ιω. Φουντούλης. (Βλ. Μητροπ. Λαρίσης Σεραφείμ, «Η Ανεύρεσις των Ι. Λειψάνων του Μυροβλύτου αγ. Αχιλλίου», 1981, σελ. 28).


Β

ΒΑΚΧΟΥ Μάρτυρος, του μετά μ. Σεργίου (+ 290 – 303, 7η Οκτωβρίου):

Η Κάρα στη Μονή Κούρτεα Άρτζες Ρουμανίας.

Μέρος των Λειψάνων στο ΡΚ Ναό αγ. Πέτρου Καστέλλο Βενετίας, στη ΡΚ Μονή αγ. Φίλικος Παβίας, στο ΡΚ Ναό αγ. Μαρτίνου στο Heiligenstadt, στη ΡΚ Μονή Wiessenburg της Βοημίας και στο ΡΚ Καθεδρικό Ναό αγ. Βίτου Πράγας.

Αποτμήματα στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

Το έτος 547 ο Αυτοκράτορας Ιουστινιανός ανήγειρε στην ΚΠολη λαμπρό ναό προς τιμήν των αγ. Μαρτύρων Σεργίου και Βάκχου, τον επονομαζόμενο «Μικρή Αγία Σοφία», όπου και κατέθεσε τα Λείψανά τους.

Στη Δύση πολλές πόλεις διεκδικούν Λείψανα των Μαρτύρων με πρώτη την Βενετία, όπου Λείψανα αποδιδόμενα σ’ αυτούς φυλάσσονται στο Ναό του αγ. Πέτρου στο Καστέλλο. Τα Λείψανα αυτά έγιναν αντικείμενο αναγνωρίσεως το 1991.

Στην Παβία, στη Μονή των Βενεδικτίνων του αγ. Φίλικος, φυλάσσονται Λείψανα των δύο Μαρτύρων, δωρεά του Αυτοκράτορα Όθωνα Β’. Τα Λείψανα αυτά περιλαμβάνονται στα κειμήλια που έφερε μαζί της στη Δύση η σύζυγός του Βυζαντινή Πριγκίπισσα Θεοφανώ και για τον λόγο αυτό δεν υπάρχουν αμφιβολίες σχετικά με την γνησιότητά τους.

Σύμφωνα με μία άλλη παράδοση το 1152, κατά την διάρκεια των Σταυροφοριών, ο Κόμης Γοφρέδος ο Ανδεγαβός μετέφερε Λείψανα των Μαρτύρων από την Συρία στα εδάφη του.

Λείψανα των δύο Μαρτύρων φυλάσσονται ακόμη και στο Ναό του αγ. Μαρτίνου στο Heiligenstadt, όπως μαρτυρεί βούλα του Πάπα Παύλου Β’, του έτους 1469. Τα Λείψανα αυτά κατά τους Βολλανδιστές μετεφέρθηκαν τον 13ο ή 14ο αι. από την Συρία.

Λείψανα των Μαρτύρων φυλάσσονται άκόμη και στη Μονή του Wiessenburg της Βοημίας, απ’ όπου το 1354 ο Αυτοκράτορας Κάρολος Δ’ δώρησε μέρος τους στον Καθεδρικό Ναό του αγ. Βίτου Πράγας.

ΒΑΛΒΟΥΡΓΑΣ Οσίας, της Ιεραποστόλου (+ 779, 25η Φεβρουαρίου):

Τα Λείψανα στον ομώνυμο ΡΚ Ναό Eichstatt Βαυαρίας.

ΒΑΛΛΕΝΤΙΝΟΥ Ιερομάρτυρος, της Ρώμης (+ 269, 14η Φεβρουαρίου):

Λείψανα στους ΡΚ Ναούς της αγ. Πραξίδης και του αγ. Σεβαστιανού Ρώμης.

ΒΑΛΕΡΙΑΝΟΥ Μάρτυρος, του μετά του μ. Τιβουρτίου (+ 288, 22α Νοεμβρίου):

Τα Λείψανα στη ΡΚ Βασιλική αγ. Κικιλίας Ρώμης.

ΒΑΡΒΑΡΑΣ Μεγαλομάρτυρος (+ 306, 4η Δεκεμβρίου):

Η Κάρα στο ΡΚ Ναό του Montecotini Ιταλίας.

Μέρος Κάρας στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.

Μέρος των Λειψάνων στη ΡΚ Βασιλική του αγ. Μάρκου Βενετίας, στη ΡΚ Μονή αγ. Ιωάννου του Θεολόγου Τορτσέλλο Βενετίας και στο ΡΚ Κάθεδρικό Ναό του Ριέτι Ιταλίας.

Μέρος της δεξιάς και ένας βραχίονας στη Μονή Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στις Μονές Χιλανδαρίου, Καρακάλου και Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους, Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων, Προυσού Ευρυτανίας, στο ομώνυμο Προσκύνημα Δήμου Αγίας Βαρβάρας Αττικής, στον Καθεδρικό Ναό αγ. Βλαδιμήρου Κιέβου και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

Τα Λείψανα της αγ. Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας διαφυλάχθηκαν στην ΚΠολη μέχρι τον 11ο αι., οπότε ένα μέρος τους μεταφέρθηκε στη Βενετία, όταν Δόγης ήταν ο Πέτρος Β’ Orseol (991 – 1009). Τα Λείψανα μεταφέρθηκαν από την Πριγκίπισσα Μαρία Αργυροπούλα, η οποία νυμφεύθηκε τον γιό του Δόγη Πρίγκιπα Ιωάννη. (Σύμφωνα με μέρος των πηγών – Ιωάννη τον Διάκονο και Ανδρέα Δάνδολο – η Μαρία ήταν ανηψιά ή και αδελφή των Αυτοκρατόρων Βασιλείου Β’ του Βουλγαροκτόνου και Κωνσταντίνου Η’, όμως το πλέον πιθανό είναι να ήταν μία από τις αδελφές του μελλοντικού Αυτοκράτορα Ρωμανού Γ’).

Ο Πριγκιπικός Γάμος ευλογήθηκε στην ΚΠολη από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, με παρανύμφους τους Αυτοκράτορες. Μάλιστα η παραμονή του ζεύγους στη Βασιλεύουσσα παρατάθηκε μέχρι το 1004 (εκεί γεννήθηκε και το πρώτο παιδί τους).

Στη Βενετία τα Λείψανα της Μεγαλομάρτυρος κατατέθηκαν στον Καθεδρικό Ναό του αγ. Μάρκου. Ο Ιωάννης πέθανε από πανώλη στη Βενεντία, το 1009. Μετά τον θάνατό του δύο αδέλφια του, ο Επίσκοπος του Τορτσέλλο Όρσο και η Φιληκίτη, Ηγουμένη της Μονής του αγ. Ιωάννου του Θεολόγου επίσης στο Τορτσέλλο, πέτυχαν την μεταφορά των Λειψάνων στη Μονή αυτή, όπου παρέμειναν μέχρι τον 18ο αι.

Τα Λείψανα μεταφέρθηκαν και πάλι στο Ναό του αγ. Μάρκου κατά την περίοδο των Ναπολεοντίων Πολέμων, όπου και σήμερα φυλάσσονται. Πάντως μέρος τους παρέμεινε και στη Μονή του Τορτσέλλο. Δεν είναι γνωστό πότε και κάτω από ποιες συνθήκες η Κάρα της Αγίας μεταφέρθηκε στο Μοντεκοτίνι της Ιταλίας, όπου σήμερα φυλάσσεται, όπως και το μέρος των Λειψάνων που φυλάσσεται στο Ρωμαιοκαθολικό Ναό του Ριέτι.

Την 1η Ιουνίου 2003, μετά από ενέργειες του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χριστοδούλου προς την Ρωμαιοκαθολική Επισκοπή της Βενετίας και τον Επίσκοπό της Άγγελο Scolla, δόθηκε μέρος των Λειψάνων της Αγίας στην Εκκλησία της Ελλάδος. Το Λείψανο παραλήφθηκε με τις δέουσες τιμές από τον Γενικό Διευθυντή της Αποστολικής Διακονίας Επίσκοπο Φαναρίου Αγαθάγγελο και κατατέθηκε στο ομώνυμο Προσκύνημα του Δήμου Αγίας Βαρβάρας Αττικής.

ΒΑΡΒΑΡΑΣ Οσιομάρτυρος, της μετά της Νεομάρτυρος Μεγ. Δουκίσσης Ελισσάβετ (+ 1918, 18η Ιουλίου):

Τα Λείψανα (η Κάρα αδιάφθορος) στη Ρωσική Μονή αγ. Μαγδαληνής Ιεροσολύμων.

ΒΑΡΒΑΡΟΥ Οσίου, του Μυροβλύτου (9ος αι., 15η Μαιου):

Τα Λείψανα σε ΡΚ Ναό της πόλεως Dignano της Κροατίας.

Τα Λείψανα του οσ. Βαρβάρου αρχικά μεταφέρθηκαν από την Ακαρνανία στην Κέρκυρα, την 15η Μαιου αγνώστου έτους και έτσι επικράτησε σαν ημέρα μνήμης του η 15η Μαιου, αντί της 23ης Ιουνίου που κοιμήθηκε. Τον 14ο αι. βρίσκονταν στη Βενετία. Δεν είναι γνωστό πότε μετακομίσθηκαν στην Κροατία.

ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ Αποστόλου, εκ των Δώδεκα (1ος αι, 11η Ιουνίου):

Η Κάρα στη Μονή Καρακάλου Αγίου Όρους.

Μέρος ποδός στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους.

Μέρος των Λειψάνων στο Αρμενικό Πατριαρχείο του Εστμιατζίν, στο Μπενεβέντο της Ιταλίας και στον ομώνυμο ΡΚ Ναό της Ρώμης.

Αποτμήματα στις Μονές Ιβήρων, Ξηροποτάμου και Παντελεήμονος Αγίου Όρους, στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως και στον ομώνυμο Ναό της Ρώμης.

ΒΑΡΛΑΑΜ Αγίου:

Απότμημα στη Μονή Ζωγράφου Αγίου Όρους.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Αγίου πρόκειται· της 30/5 ή της 19/11.
ΒΑΡΛΑΑΜ Οσίου, Ηγουμένου των Σπηλαίων του Κιέβου (+ 1065, 19η Νοεμ.):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.

ΒΑΡΝΑΒΑ Αποστόλου, εκ των Εβδομήκοντα (1ος αι., 11η Ιουνίου):

Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας, Ξενοφώντος και Παντελεήμονος Αγίου Όρους, Λειμώνος Λέσβου, Ζάβορδας Γρεβενών, Κύκκου Κύπρου και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΒΑΡΝΑΒΑ Οσίου, του Κυπρίου (; 11η Ιουνίου):

Μέρος των Λειψάνων στο σπήλαιο της ασκήσεώς του, στη Βάσα Κοιλανίου Κύπρου.

απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΒΑΡΝΑΒΑ Οσίου, της Σκήτης Γεθσημανή (+ 1906, 17η Φεβρουαρίου):

Τα Λείψανα στη Σκήτη Γεθσημανή, Μετόχιο της Λαύρας Αγίας Τριάδος – αγ. Σεργίου Ρωσίας.

ΒΑΡΣΑΝΟΥΦΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Τβερ Ρωσίας (+ 1409, 2α Μαρτίου):

Αποτμήματα στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ του Μεγάλου, Αρχιεπισκόπου Καισαρείας (+ 379, 1η Ιανουαρίου):

Η Κάρα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.

Η δεξιά στο Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Ν. Φιλαδελφείας Αττικής.

Μέρος της δεξιάς στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.

Μέρη χειρός στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος και στη Μονή Παναχράντου Άνδρου.

Αποτμήματα στις Μονές Ιβήρων, Διονυσίου (δύο), Παντοκράτορος (τρία) και αγ. Παύλου Αγίου Όρους, αγ. Θεοδοσίου Άργους, Κύκκου Κύπρου, στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ του Ομολογητού, Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης (+ 895, 1η Φεβρουαρίου):

Μέρος των Λειψάνων στον Καθεδρικό Ναό Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Μάρτυρος, της Αγκύρας (+ 362;, 2α Ιανουαρίου):

Η Κάρα στη Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος.

Απότμημα στη Μονή Μακρυμάλλης Ψαχνών Ευβοίας.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Ιερομάρτυρος, της Αγκύρας (+ 362, 22α Μαρτίου):

Απότμημα στη Μονή Μπούρα Μεγαλοπόλεως.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ του διά Χριστόν Σαλού, της Μόσχας (+ 1557, 2α Αυγούστου)

Τα Λείψανα στον ομώνυμο Ναό Κόκκινης Πλατείας Μόσχας.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Αγίου, Μητροπ. Οστρόβου Μαυροβουνίου (+ 1671, 29η Απριλίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή Οστρόβου Μαυροβουνίου.

Το 1678 το Λείψανο του αγ. Βασιλείου ανακομίσθηκε αδιάφθορο, μετά από εμφάνισή του στον Ηγούμενο της Μονής του αγ. Λουκά αρχιμ. Ραφαήλ. Το 1714 οι μοναχοί έκρυψαν το Λείψανο στις όχθες του ποταμού Ζέτα, για να αποφύγουν την καταστροφή του από τον Χουμάν Πασά. Όταν μετά από ένα χρόνο μία πλημμύρα κατέστρεψε τις όχθες του ποταμού, τα νερά θαυματουργικά δεν το άγγιξαν! Το 1852 και το 1876 – 77, το Λείψανο μεταφέρθηκε για προφύλαξη στο Τσετίνιε.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Οσίου, της Ποιάνα Μαρουλούι Ρουμανίας (+ 1767, 25η Απριλίου):

Τα Λείψανα ενταφιασμένα στην Ποιάνα Μαρουλούι Ρουμανίας.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Νεομάρτυρος, Επικόπου Κινέσμα Ρωσίας (+ 1945, 29η Ιουλίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Εισοδείων της Θεοτόκου Ιβάνοβο Ρωσίας.

ΒΑΣΙΛΕΩΣ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου Αμασείας (+ 322, 26η Απριλίου):

Η Κάρα στη Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους.

Μία των χειρών στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.

Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

Το Λείψανο του Ιερομάρτυρος Βασιλείου ρίχθηκε από τους δημίους του στη θάλασσα και κατά την πρόρρησή του, ότι «θέλει αποδοθεί σώον και ολόκληρον», βρέθηκε αδιάφθορο στη Σινώπη, μετά από θεία αποκάλυψη. Δεν είναι γνωστό πότε και κάτω από ποιες συνθήκες το Λείψανο διαλύθηκε.

ΒΑΣΙΛΙΣΣΗΣ Μάρτυρος, της μετά μ. Αναστασίας (+ 68;, 15η Απριλίου):

Τα Λείψανα στη ΡΚ Βασιλική της αγ. Μαρίας της Ειρήνης Ρώμης.

ΒΕΔΑ (Bede) Οσίου, του Αιδέσιμου (+ 735, 27η Μαιου):

Μέρος των Λειψάνων στο ΡΚ Καθεδρικό Ναό του Ντάραμ Βρεττανίας.

ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΥ Οσίου, της Νουρσίας (+ 543, 14η Μαρτίου):

Μέρος των Λειψάνων στη ΡΚ Μονή του Montecasino Ιταλίας και στο ομώνυμο ΡΚ Αββαείο Loire Γαλλίας.

ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΥ Οσίου, του Μετεωρίτου (+ 1543, 17η Μαιου):

Το δεξί πέλμα αδιάφθορο στη Μονή Βαρλαάμ Μετεώρων.
ΒΕΝΙΑΜΙΝ Ἱερομάρτυρος, Διακόνου, τοῦ Πέρσου (+ 424;, 13η Ὀκτωβρίου):

Ἀπότμημα στή Μονή Παντοκράτορος Ἁγίου Ὄρους.

ΒΕNΣΕΣΛΑΟΥΣ (Wenceslaus) Μάρτυρος, Βασιλέως τῆς Βοημίας (+ 935, 28η Σεπτεμβρίου):

Τά Λείψανα στό ΡΚ Καθεδρικό Ναό τοῦ ἁγ. Βίτου Πράγας.

ΒΗΣΣΑΡΙΩΝΟΣ Β’ Ἁγίου, Μητροπολίτου Λαρίσης (+ 1541, 15η Σεπτεμβρίου):

Ἡ Κάρα καί ἡ σιαγόνα στή Μονή Δουσίκου Τρικάλων.

Ἀπότμημα στή Μονή Προυσοῦ Εὐρυτανίας.

ΒΙΒΙΑΝΑΣ (Vibiana) Μάρτυρος, τῆς Ρωμαίας (3ος αἰ., 2α Δεκεμβρίου):

Μέρος τῶν Λειψάνων στό ΡΚ Ναό τῆς Παναγίας Tour Γαλλίας.

ΒΙΚΕΝΤΙΟΥ Μάρτυρος, τῆς Ἰσπανίας (+ 304, 11η Νοεμβρίου):

Μία τῶν χειρῶν στό ΡΚ Καθεδρικό Ναό τῆς Βαλένθιας Ἰσπανίας.

ΒΙΚΤΩΡΟΣ Νεομάρτυρος, Ἐπισκόπου Βιάτκας Ρωσίας (+ 1934, 2α Μαϊου):

Τό Λείψανο ἀδιάφθορο στή Μονή Ἁγίας Τριάδος Βιάτκας Ρωσίας.

Ὁ Ὁμολογητής ἐπ. Βίκτωρ ἀπεβίωσε ἀπό πνευμονία τήν 2. 5. 1934, ἐξόριστος στήν περιοχή τοῦ Ἀρχαγγέλου, ἐπειδή συνήθιζε νά προσεύχεται στό ὕπαιθρο, στήν παγωμένη τάϊγκα, καί ἐνταφιάσθηκε ἀπό τήν μυστική Μοναχή Μαρία, ἡ ὁποία τόν εἶχε ἀκολουθήσει στήν ἐξορία του. Τό Λείψανό του βρέθηκε ἀδιάφθορο καί εὐωδιαστό, τήν 1. 7. 1997. Πολλοί ἀπό τούς ἀπίστους πού ἦσαν παρόντες στήν ἀνακομιδή του, συγκλονίστηκαν τόσο πολύ ἀπό τήν θέα τοῦ λειψάνου του, ὥστε μεταστράφηκαν στήν πίστη καί βαπτίσθηκαν! Τήν 2. 12. 1998 τό Λείψανο κατατέθηκε στόν Ναό τοῦ ἁγ. Ἀλεξάνδρου Νέβσκι τῆς Μονῆς Ἁγίας Τριάδος – ἁγ. Μακαρίου Βιάτκας, ὅπου καί σήμερα φυλάσσεται.

ΒΙΤΩΝΟΣ (Vitus – Guy) Μάρτυρος, τῆς Σικελίας (; 15η Ἰουνίου):

Μέρος τῶν Λειψάνων στόν ὁμώνυμο ΡΚ Καθεδρικό Ναό τῆς Πράγας καί στή ΡΚ Μονή Κορμπιέ τῆς Σαξωνίας.

ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΥ Ἱσαποστόλου, τοῦ Μεγάλου (+ 1015, 15η Ἰουλίου):

Τά Λείψανα στό Πατριαρχεῖο Μόσχας.

Ἀπότμημα στή Λαύρα ἁγ. Ἀλεξάνδρου Νέβσκι Ἁγίας Πετρουπόλεως.

Τα Λείψανα του αγ. Βλαδιμήρου επεστράφησαν στη Ρωσική Εκκλησία από τον Πρόεδρο της Ρωσίας Δημ. Μεντβέντεφ το 2008, με την ευκαιρία του εορτασμού των 1020 χρόνων από το Βάπτισμα της Ρωσίας (988), μαζί με ακόμη 8 Λείψανα Αγίων τα οποία επί πολλές δεκαετίες παρέμεναν φυλασσόμενα σε ειδικό Μουσείο του Κρεμλίνου, καθώς επίσης και ένα μέρος χιτώνα ο οποίος αποδίδεται στην Παναγία.

ΒΛΑΣΙΟΥ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου Σεβαστείας (+ 316, 11η Φεβρουαρίου):

Η Κάρα στη Μονή Κωνσταμονίτου Αγίου Όρους.

Η δεξιά στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στην ομώνυμη Μονή Τρικάλων Κορινθίας, στη Μονή αγ. Θεοδοσίου Άργους και στο ομώνυμο ΡΚ Αββαείο του Μαύρου Δάσους Βαυαρίας.

ΒΛΑΣΙΟΥ Ιερομάρτυρος, της Ακαρνανίας (+ 1006, 11η Φεβρουαρίου):

Το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο Ναό Σκλαβαίνων Ακαρνανίας.

ΒΟΝΙΦΑΤΙΟΥ Μάρτυρος, του μετά της μ. Αγλαιδος (+ 290, 19η Δεκεμβρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Παντελεήμονος Αγίου Όρους, Γηρομερίου Φιλιατών, Φανερωμένης Σαλαμίνος, αγ. Νικολάου Άνδρου και αγ. Κυπριανού Φυλής Αττικής.

ΒΟΝΙΦΑΤΙΟΥ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Γερμανίας (+ 754, 5η Ιουνίου):

Τα Λείψανα στο ΡΚ Καθεδρικό Ναό της FULDA Ολλανδίας.

ΒΟΥΚΟΛΟΥ Αγίου, Επισκόπου Σμύρνης (+ 100;, 6η Φεβρουαρίου):

Απότμημα στη Μονή αγ. Θεοδοσίου Άργους.

ΒΡΙΓΙΤΗΣ (Brigid – Briga) Αγίας, του Kildare Ιρλανδίας (6ος αι., 21η Ιανουαρίου):

Μέρος των Λειψάνων στο ΡΚ Καθεδρικό Ναό του Down, Βορείου Ιρλανδίας.



Γ

ΓΑΒΡΙΗΛ Αγίου, Αρχιεπ. Νόβγκοροντ Ρωσίας (+ 1193, 24η Μαιου):

Τα Λείψανα στο Ναό της Αγίας Σοφίας Νόβγκοροντ.

ΓΑΒΡΙΗΛ Οσίου, του Ιβηρίτου (10ος αι., 13η Μαιου):

Απότμημα στη Νέα Θηβαιδα Αγίου Όρους.

ΓΑΒΡΙΗΛ Παιδομάρτυρος, του Σλούτσκ Πολωνίας (+ 1690, 20η Απριλίου και 9η Μαιου):

Το αδιάφθορο Λείψανο στην Μονή Αγίας Τριάδος Σλούτσκ Πολωνίας.

Κατά τον 18ο αι. μία επιδημία θανάτωσε χιλιάδες ανθρώπους και πολλά παιδιά ενταφιάσθηκαν κοντά στον τάφο του Παιδομάρτυρος. Όταν, κατά την διάρκεια της εκσκαφής ενός τάφου, φάνηκε το φέρετρό του, το Λείψανό του ανακομίσθηκε αδιάφθορο και η επιδημία άρχισε να υποχωρεί! Τότε το Λείψανο μεταφέρθηκε στον Ναό του χωριού του. Το 1794, ο Ναός καταστράφηκε από πυρκαγιά, αλλά το Λείψανο διασώθηκε ανέπαφο, με ένα μικρό έγκαυμα στο χέρι, το οποίο όμως αποκαταστάθηκε θαυματουργικά! Τότε μεταφέρθηκε στην Μονή Ζαμπλούντωφ. Το 1894 εγκαινιάσθηκε Ναός προς τιμή του πάνω στον τάφο του. Όταν εννέα χρόνια αργότερα ο Ναός καταστράφηκε από πυρκαγιά, η εφέστια εικόνα του Αγίου βρέθηκε άθικτη ανάμεσα στις στάχτες!

ΓΑΒΡΙΗΛ Οσίου, του Ερημητηρίου της Παναγίας των Επτά Λιμνών (+ 1915, 7η Οκτωβρίου).

Τα Λείψανα στη Μονή Ραιθώ Ζελενοντόλσκ Ταταριστάν (της Επισκοπής Καζάν).

ΓΕΔΕΩΝ Οσιομάρτυρος, του Τυρνάβου Λαρίσης (+ 1818, 30η Δεκεμβρίου):

Η Κάρα στο Ναό Παν. Φανερωμένης Τυρνάβου.

Μέρος των Λειψάνων στη Μονή Καρακάλου Αγίου Όρους.

ΓΕΛΑΣΙΟΥ Οσίου, Ηγουμένου της Μονής Ριμέτς Άλμπας Ρουμανίας (15ος αι., 30η Ιουνίου):

Η Κάρα στην ομώνυμη Μονή.

ΓΕΝΝΑΔΙΟΥ Οσιομάρτυρος, του Διονυσιάτου (+ 1818, 6η Απριλίου):

Μέρος των Λειψάνων στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

ΓΕΝΕΒΙΕΒΗΣ (Genevieve) Αγίας, Προστάτιδος των Παρισίων (+ 500, 3η Ιανουαρίου):

Τα Λείψανα στο ΡΚ Ναό αγ. Στεφάνου Du Mont Παρισίων.

ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ Οσίου, του Ιορδανίτου (+ 475, 5η Μαρτίου):

Απότμημα στη Μονή Προυσού Ευρυτανίας.

ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ Αγίου, Επισκόπου Περμ Ρωσίας (+ 1441, 24η Ιανουαρίου):

Τα Λείψανα στο Ναό Ευαγγ. Θεοτόκου Ούστβιμ Βολόγδας Ρωσίας.

ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ Οσίου, της Κεφαλληνίας (+ 1579, 16η Αυγούστου και 20η Οκτωβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στην ομώνυμη Μονή Ομαλών Κεφαλληνίας.

ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ Β’ Αγίου, Πατρ. Αλεξανδρείας (Παλλαδά, + 1714, 15η Ιανουαρίου):

Η Κάρα στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους.

ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ Οσίου, κτίτορος Μονής Σουρβιάς Μαγνησίας (+ 1740, 15η Σεπτεμβρίου):

Η Κάρα στην ομώνυμη Μονή.

ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ Οσίου, του Βυζαντίου (+ 1740, 7η Απριλίου) :

Η Κάρα στη Μονή Τσαγκαρόλων Χανίων.

Η δεξιά στη Μονή αγ. Ιωάννου Θεολόγου Πάτμου.

ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ Νεομάρτυρος, του Μεγ. Χωριού Ευρυτανίας (+ 1812, 3η Ιουλίου):

Η Κάρα και οι βραχίονες στη Μονή Προυσού Ευρυτανίας.

Τα λοιπά Λείψανα στον ομώνυμο Ναό Μεγ. Χωριού Ευρυτανίας.

Τρεις σπόνδυλοι στο Κυριακό της Σκήτης Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους.

ΓΕΡΒΑΣΙΟΥ Μάρτυρος, του μετά μ. Προτάσιου (+ 54 – 68, 14η Οκτωβρίου):

Η Κάρα και τα λοιπά Λείψανα στη ΡΚ Αμβροσιανή Βασιλική του Μιλάνου.

ΓΕΡΜΑΝΟΥ Αγίου, Πατριάρχου ΚΠόλεως (+ 740, 12η Μαιου):

Μέρος των Λειψάνων στο ΡΚ Ναό Bort les Orgues Γαλλίας.

Απότμημα στη Μονή Ευαγγελιστρίας Συκαμίνου Ωρωπού.

ΓΕΡΜΑΝΟΥ Αγίου:

Απότμημα στη Μονή Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Αγίου πρόκειται· της 20/10, 12/11 και 7/7 (Μαρτύρων) ή της 12/5 (Πατρ. ΚΠόλεως).

ΓΕΡΜΑΝΟΥ Οσίου, Ηγουμένου της Μ. Βαλαάμ Ρωσίας (28η Ιουνίου και 11η Σεπτεμβρίου):

Τα Λείψανα στην ομώνυμη Μονή.

ΓΕΡΜΑΝΟΥ Οσίου, του Σολόβκι Ρωσίας (+ 1484, 30η Ιουλίου)

Τα Λείψανα στην ομώνυμη Μονή.
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Μεγαλομάρτυρος, του Τροπαιοφόρου (+ 303, 23η Απριλίου):

Μέρος Κάρας και άλλα Λείψανα στη Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας.

Μέρος Κάρας στο ΡΚ Ναό του αγ. Γεωργίου του Μείζονος Βενετίας.

Ένας βραχίονας στο ΡΚ Κοινόβιο των Βενεδικτίνων του αγ. Νικολάου Lido Βενετίας.

Μέρος βραχίονος κ. α. Λείψανα στο ΡΚ Καθεδρικό Ναό της Φερράρας Ιταλίας.

Μέρος Κάρας στον ομώνυμο ΡΚ Ναό Velabro Ρώμης.

Αποτμήματα στις Μονές Ιβήρων, Ξενοφώντος και Ζωγράφου Αγίου Όρους, αγ. Γεωργίου Φενεού Κορινθίας και στις Λαύρες Αγίας Τριάδος – αγ. Σεργίου Μόσχας και αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.

Δεν είναι γνωστό πότε ανακομίσθηκαν τα Λείψανα του Μεγαλομάρτυρος από την Λύδδα της Παλαιστίνης στην ΚΠολη, μέχρι το 1207 πάντως στην ομώνυμη Μονή των Μαγγάνων υπήρχε η Κάρα του. Όταν το 1207 εγκαταστάθηκαν εκεί Λατίνοι Μοναχοί, η Κάρα μεταφέρθηκε από τους Καταλανούς στο φρούριο της Λειβαδιάς, απ’ όπου το 1393, με την εκδίωξη των Καταλανών από το Φραγκικό Δουκάτο των Αθηνών, μεταφέρθηκαν στην Αίγινα, τότε Καταλανική κτήση. Στη Λειβαδιά πάντως πρέπει να έμεινε μέρος Κάρας και κάποια Λείψανα, διότι σήμερα στη Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας φυλάσσονται μέρος Κάρας και άλλα Λείψανα που αποδίδονται στον αγ. Γεώργιο.

Το 1462, όταν οι Βενετοί αντικατέστησαν τους Καταλανούς στην Αίγινα, πέτυχαν την κλοπή της Κάρας του Αγίου και την μεταφορά της στη Βενετία, όπου κατατέθηκε στο Ναό του αγ. Γεωργίου του Μείζονος, όπου σήμερα φυλάσσεται μέρος Κάρας.
Στη Βενετία επίσης, στο Κοινόβιο των Βενεδικτίνων του αγ. Νικολάου Lido, φυλάσσεται ένας βραχίονας του Αγίου, τμηματικά αδιάφθορος, που έφθασε εκεί το 1296 από την Μονή αγ. Γεωργίου da fiore της Καλαβρίας. Το Λείψανο αυτό προσκύνησε το Σαββάτο της Τυρινής του 1438 ο Πατριάρχης ΚΠόλεως Ιωσήφ, παρά τις αμφιβολίες του Χαρτοφύλακος Μιχαήλ Βαλσαμώνος για την γνησιότητά του.

Σύμφωνα με μία δεύτερη παράδοση που επικρατεί στη Δύση (την Ρωμαική), τα Λείψανα του Μεγαλομάρτυρος δωρήθηκαν από την αγ. Ισαπόστολο Ελένη στην Εκκλησία της Ρώμης, αμέσως μετά την εύρεσή τους (4ος αι.). Τα Λείψανα αυτά κατατέθηκαν στην Παπική Καθέδρα του Λατερανού, απ’ όπου αργότερα μεταφέρθηκαν στο Ναό αγ. Γεωργίου Velabro. Το 1600 ο Πάπας Κλήμης Η’ δώρησε μέρος των Λειψάνων αυτών στον Καθεδρικό Ναό της Φερράρας. Εκεί φυλάσσεται και μέρος βραχίονος που μετέφερε από την Παλαιστίνη κατά τις Σταυροφορίες ο Κόμης Ροβέρτος της Φλάνδρας. Το Λείψανο αυτό δωρήθηκε στο Ναό το 1100 από την σύζυγό του Ματθίλδη.

Στην Ελλάδα πρόβλημα υπάρχει με την ευωδιάζουσα Κάρα που φυλάσσεται στη Μονή οσ. Μελετίου Οινόης Βιλλίων Αττικής και αποδίδεται στον οσ. Μελέτιο του Κιθαιρώνος, διότι η επιγραφή της αργυρής θήκης της Κάρας αναφέρει, ότι πρόκειται για την Κάρα του αγ. Μεγαλομ. Γεωργίου του Τροπαιοφόρου!

ΓΕΩΡΓΙΟΥ Οσίου, του Χοζεβίτου (7ος αι., 8η Ιανουαρίου):

Μέρος των Λειψάνων στη Μονή Χοζεβά Ιεροσολύμων.

ΓΕΩΡΓΙΟΥ Νεομάρτυρος, του Κυπρίου (+ 1752, 23η Απριλίου):

Μέρος των Λειψάνων στο Ναό αγ. Ιωάννου Λευκωσίας.

Μέρος Κάρας στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.

Απότμημα στη Μονή Αγάθωνος Φθιώτιδος.

ΓΕΩΡΓΙΟΥ Νεομάρτυρος, του Νεαπολίτου (+ 1797, 3η Νοεμβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στο Ναό αγ. Ευσταθίου Περισσού Αττικής.
Τό Λείψανο τοῦ Νεομ. Γεωργίου ἀνακομίσθηκε «σῶον καί ἀκέραιον καί ἄφθαρτον καί πλῆρες οὐρανίου εὐωδίας καί χάριτος», μετά ἀπό ἐμφάνισή του «ἐν ὀράματι εἰς τινα γυναῖκα χήραν, εὐλαβῆ καί φοβουμένην τόν Θεόν». Ἀρχικά φυλάχθηκε στήν κατοικία τοῦ συνεφημερίου του Νεοφύτου καί μετά τόν θάνατό του στόν ἐνοριακό ναό τῆς Νεαπόλεως. Ἐκεῖ τό πρσκύνησαν καί «οἱ ἀείμνηστοι Μητροπολῖται Καισαρείας Παϊσιος, Κλεόβουλος καί Ἰωάννης, οἵτινες τακτικῶς ἤρχοντο εἰς Νεάπολιν καί ἐθαύμαζον καί ὡμολόγουν τήν χάριν τήν ὁποίαν ἔλαβεν παρά Θεοῦ, ἀναδειχθείς θαυματουργός». Μετά τήν Μικρασιατική καταστροφή τοῦ 1922, τό Λείψανο μεταφέρθηκε στήν Ἑλλάδα (μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἀνταλλαγῆς τῶν πληθυσμῶν, τό 1924), ἀπό τόν τότε ἐφημέριο Νεαπόλεως ἀρχιμ. Ἰγνάτιο καί κατατέθηκε στόν Ναό ἁγ. Εὐσταθίου Περισσοῦ Ἀττικῆς, ὅπου καί σήμερα φυλάσσεται, σέ ἀρίστη κατάσταση.

ΓΕΩΡΓΙΟΥ Νεομάρτυρος, τῆς Ἐφέσου (+ 1801, 5η Ἀπριλίου):

Ἡ Κάρα στή Μητρόπολη Σάμου καί Ἰκαρίας.

ΓΕΩΡΓΙΟΥ Νεομάρτυρος, τῆς Χίου (+ 1807, 26η Νοεμβρίου):

Ἡ Κάρα στό Μουσεῖο Μπενάκη τῶν Ἀθηνῶν.

ΓΕΩΡΓΙΟΥ Νεομάρτυρος:

Ἡ Κάρα στή Μονή Δοχειαρίου Ἁγίου Ὄρους.

Δέν διευκρινίζεται περί ποίου Νεομάρτυρος πρόκειται· τῆς 11/2 (τοῦ Σέρβου), τῆς 14/2 (Μυτιλήνης), τῆς 26/3 (Βουλγαρίας), τῆς 5/4 (Ἐφέσου), τῆς 6/4 (Σαμοθράκης), τῆς 2/10 (Φιλαδελφείας), τῆς 26/11 (Χίου) ἤ τῆς 31/12 (τοῦ Θαυματουργοῦ).

ΓΕΩΡΓΙΟΥ Νεομάρτυρος, τῆς Ραψάνης Λαρίσης (+ 1818, 5η Μαρτίου):

Τά Λείψανα στόν ὁμώνυμο Ναό Ραψάνης Λαρίσης.

ΓΕΩΡΓΙΟΥ Νεομάρτυρος, τοῦ Μυτιληναίου (+ 1693, 14η Φεβρουαρίου):

Ἀπότμημα στή Μονή Λειμῶνος Λέσβου.
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Νεομάρτυρος, των Ιωαννίνων (+ 1838, 17η Ιανουαρίου):

Η Κάρα και το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο Ναό Ιωαννίνων.

ΓΕΩΡΓΙΟΥ Νεομάρτυρος, της Πτολεμαιδος Αιγύπτου (+ 1752, 23η Απριλίου):

Απότμημα στη Μονή Εσφιγμένου Αγίου Όρους.

ΓΕΩΡΓΙΟΥ Οσίου, του Γοματίου Χαλκιδικής (19ος αι., α’ Σάββατο Μαιου):

Απότμημα στο Ναό Παναγίας Γοματίου Χαλκιδικής.

ΓΕΩΡΓΙΟΥ Αγίου (Λαζάρ, + 1916, 15η Αυγούστου):

Τα Λείψανα στη Μονή Βαράτεκ Ρουμανίας.

ΓΟΡΔΙΟΥ Μάρτυρος, της Καισαρείας (+ 314;, 3η Ιανουαρίου):

Απότμημα στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.

ΓΟΥΘΒΕΡΤΟΥ (Cuthbert) Οσίου, Επισκόπου Farne Βρεττανίας (+ 687, 20η Μαρτίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στο ΡΚ Καθεδρικό Ναό του Ντάραμ Βρεττανίας.

ΓΟΥΡΙΑ Αγίου, Επισκόπου Καζάν Ρωσίας (+ 1630, 5η Δεκεμβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στον Καθεδρικό Ναό Ευαγγελισμού Καζάν.

Αποτμήματα στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Ναζιανζού, πατρός Γρηγορίου του Θεολόγου (+ 374, 1η Ιανουαρίου):

Η Κάρα στη Μονή Γρηγορίου Αγίου Όρους.

ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ του Θεολόγου, Αρχιεπισκόπου ΚΠόλεως (+ 389, 25η Ιανουαρίου):

Η Κάρα στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους.

Μέρος Κάρας στη Μονή Μεταμορφώσεως – Μεγ. Μετεώρου.

Μέρος των Λειψάνων στον Πατριαρχικό Ναό αγ. Γεωργίου Φαναρίου ΚΠόλεως και στη ΡΚ Βασιλική του αγ. Πέτρου Ρώμης,

Απότμημα Κάρας στη Μονή Σλάτινας Ρουμανίας.

Η δεξιά στη Μονή Γρηγορίου Αγίου Όρους.
Ο αριστερός πύχης στη Μονή Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους.

Μέρος του αριστερού ποδός στη Μονή αγ. Παύλου Αγίου Όρους.

Τρία τμήματα στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στις Μονές Χιλανδαρίου, Διονυσίου, Ξενοφώντος, Σταυρονικήτα, Γρηγορίου και Παντελεήμονος Αγίου Όρους, Λειμώνος Λέσβου, στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων.

Περί των Λειψάνων στο ομώνυμο Προσκύνημα Ν. Καρβάλης Καβάλας, βλ. την σχετική αναφορά στο περί γνησιότητος των αγίων Λειψάνων κεφάλαιο.

ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Νύσσης (+ 390, 10η Ιανουαρίου):

Η Κάρα στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.

Μία παλάμη στη Μονή Λειμώνος Λέσβου.

Η σιαγόνα στη Μονή Ντέτσανης Κοσυφοπεδίου.

Αποτμήματα στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων και στο Ναό αγ. Γεωργίου του Νέου Βουκουρεστίου.

Περί της Κάρας η οποία εκτίθεται στον Ναό αγ. Ευσταθίου Περισσού Αττικής, βλ. την σχετική αναφορά στο περί γνησιότητος των αγίων Λειψάνων κεφάλαιο.

ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Αγίου, Πάπα Ρώμης, του Διαλόγου (+ 604, 12η Μαρτίου):

Απότμημα στη Μονή Μπούρα Μεγαλοπόλεως.

ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Ακραγαντίνων (+ 680, 23η Νοεμβρίου):

Μέρη Κάρας στη Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος και στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στις Μονές Παντελεήμονος Αγίου Όρους και Παλαιοκαστρίτσας Κερκύρας και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Νεοκαισαρείας (+ 266, 17η Νοεμβρίου):

Μέρος Κάρας στη Μονή οσ. Διονυσίου Λιτοχώρου Πιερίας.

Μέρος χειρός στη Μονή Μεγ. Μετεώρου.

Αποτμήματα στις Μονές Παναγίας Σουμελά Βερμίου και Καστρίτσης Ιωαννίνων.

ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ του Φωτιστού, Επισκόπου Μεγάλης Αρμενίας (+ 335, 30η Σεπτεμβρίου):

Η Κάρα και η αριστερά στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.

Η δεξιά στο Αρμενικό Πατριαρχείο του Εστμιατζίν Αρμενίας.

Απότμημα στη Μονή Παναγίας Σπηλιανής Νυσίρου.

ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Αγίου:

Μία των χειρών στη Μητρόπολη Ιωαννίνων.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου από τους 22 Αγίους Γρηγορίους πρόκειται.

ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Μάρτυρος, της Κεφαλληνίας (4ος αι., 24η Αυγούστου και 11η Σεπτεμβρίου):

Μέρος των Λειψάνων στη Ρ. Κ. Μονή αγ. Ζαχαρίου Βενετίας.

Οι Μάρτυρες Γρηγόριος, Θεόδωρος και Λέων είναι άγνωστοι στους Συναξαριστές. Για πρώτη φορά αναφέρονται τον 14ο αι. από τον Δομηνικανό Πέτρο Calo (+ 1348) σαν στρατιώτες από την Σικελία κατά την βασιλεία του Αρειανού Αυτοκράτορα Κωνστάντιου Β’ (+ 360). Ορθοδόξου φρονήματος, διαφεύγοντας τους διωγμούς των Αρειανών, κατέφυγαν αρχικά στη Σάμο και τελικά στην Κεφαλλονιά, όπου τελειώθηκαν μαρτυρικά την 24η Αυγούστου αγνώστου έτους. Στην Κεφαλλονιά τιμώνται την Κυριακή των Αγίων Πάντων και στη Σάμο την 11η Σεπτεμβρίου. Τα Λείψανά τους βρίσκονταν στο Ναό του αγ. Ζαχαρία Βενετίας πριν το 1001, οπότε τα προσκύνησε ο Γερμανός Αυτοκράτορας Όθων Γ’. (Πρωτ. Γεωργίου Αντζουλάτου, «Οι φανέντες Άγιοι Μάρτυρες στην Κεφαλλονιά Γρηγόριος, Θεόδωρος και Λέων», στα Κεφαλληνιακά Χρονικά, τ. 8/1999, σελ. 177 – 207).

ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Οσίου, του Δεκαπολίτου (+ 816, 20η Νοεμβρίου).:

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή Μπίστριτσας Ρουμανίας.

Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

Το Λείψανό του οσ. Γρηγορίου αγοράσθηκε από τους τοπικούς Ηγεμόνες της Κράγιοβας Ρουμανίας (σπουδαιότερος από αυτούς ο Μπάρμπου Κραγιοβέσκου, ο οποίος τελειώθηκε ερημητικά σε σπήλαιο) και κατατέθηκε στη μεγάλη Μονή της Μπίστριτσας στην Ολτένια, το 1490. Για την τοπική Εκκλησία της Ρουμανίας, η πανήγυρις του Οσίου είναι μία των μεγαλυτέρων θρησκευτικών εκδηλώσεων.

ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Άσσου Λέσβου (+ 1150, 4η Μαρτίου):

Απότμημα στη Σκόπελο Γέρας Λέσβου.

ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Οσίου, του Θαυματουργού, της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου (13ος – 14ος αι., 8η Ιανουαρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Λαύρα των Σπηλαίων.

ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Οσίου, του Νέου Σιναιτου (+ 1346, 6η Απριλίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Ζτρέλο Σερβίας.

Απότμημα στη Μονή Γρηγορίου Αγίου Όρους.
ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Ε’ Ιερομάρτυρος, Πατριάρχου ΚΠόλεως (+ 1821, 10η Απριλίου):

Τα Λείψανα στο Μητροπολιτικό Ναό των Αθηνών.

Το μαρτυρικό Λείψανο του γέροντα Πατριάρχη έμεινε τρεις ημέρες στην αγχόνη και μετά παραδόθηκε στον όχλο, οπότε συρόμενο στους δρόμους ρίχθηκε στην θάλασσα. Από εκεί το ανέσυρε ο Κεφαλλονίτης Πλοίαρχος Ιωάννης Σκλάβος και το μετέφερε στην Οδησσό. Το Λείψανο – κατά τον λόγιο αρχιμ. Κων/νο Οικονόμο τον εξ Οικονόμων – διατηρήθηκε «άφθορο και ακήρατο» για διάστημα μεγαλύτερο των δύο μηνών, μέχρι τον ενταφιασμό του την 17η Ιουνίου 1921, στον Ναό Αγίας Τριάδος Οδησσού, με τιμές Προέδρου της Ιεράς Συνόδου της Ρωσικής Εκκλησίας και Γερουσιαστή «εν ενεργεία». Δεν είναι γνωστό σε ποια κατάσταση ανακομίσθηκε στην Ελλάδα το 1871 και κατατέθηκε στο Μητροπολιτικό Ναό των Αθηνών, όπου και σήμερα φυλάσσεται, σε καλλιτεχνική μαρμαρόγλυπτη λάρνακα.

ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Αγίου, του Διδασκάλου, Μητροπ. Ουγγροβλαχίας (+ 1834, 22α Ιουνίου):

Τα Λείψανα ενταφιασμένα στη Μονή Καλνταρουσάνι Ρουμανίας.



Δ

ΔΑΒΙΔ Οσίου, της Θεσσαλονίκης (5ος αι., 26η Ιουνίου):

Απότμημα μετά δέρματος στη Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους.

Μέρος των λοιπών Λειψάνων στη Μονή αγ. Θεοδώρας Θεσσαλονίκης και σε Ρ. Κ. Ναό της Παβίας Ιταλίας.

150 χρόνια μετά την κοίμηση του οσ. Δαβίδ, ο Ηγούμενος της Μονής του και έπειτα Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης Σέργιος, ανακόμισε το Λείψανό του αδιάφθορο και ευωδιαστό. Το Λείψανο σύλησε και μετέφερε στην Ιταλία, το 1204, ο κατακτητής της Θεσσαλονίκης Βονιφάτιος ο Μομφερατικός. Δεν είναι γνωστό πότε και κάτω από ποιες συνθήκες διαλύθηκε, το 1978 πάντως αποδόθηκαν στην Μητρόπολη Θεσσαλονίκης η Κάρα του Οσίου και αρκετά Λείψανά του, τα οποία έκτοτε φυλάσσονται στη Μονή αγ. Θεοδώρας. (βλ. Μητροπ. Θεσσαλονίκης Παντελεήμονος, «Η επανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του οσ. Δαβίδ εις την Θεσσαλονίκην (17η Ιουλίου 1978)», 1979).
ΔΑΒΙΔ Αγίου, υιού του Ηγεμόνος Θεοδώρου του Γιαροσλάβ Ρωσίας (14ος αι., 5η Μαρτίου και 19η Σεπτεμβρίου):

Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΔΑΒΙΔ Οσίου, της Ευβοίας (16ος αι., 1η Νοεμβρίου):

Η Κάρα στην ομώνυμη Μονή Ροδιών Ευβοίας.

ΔΑΛΜΑΤΙΟΥ Οσίου, της Σιβηρίας (+ 1697, 15η Φεβρουαρίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Αναλήψεως Κουργκάν Σιβηρίας.

ΔΑΛΜΑΤΟΥ Οσίου, Ηγουμένου της Μονής Δαλμάτων (4ος αι., 3η Αυγούστου):

Απότμημα στη Νέα Θηβαιδα Αγίου Όρους.

ΔΑΜΙΑΝΟΥ του Αναργύρου:

Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας και Ιβήρων Αγίου Όρους, Λειμώνος Λέσβου, Ντέτσανης και Σοπόσανι Κοσσυφοπεδίου.

Δεν διευκρινίζεται ποιάς από τις τρεις συζυγίες των Αγίων Αναργύρων.

ΔΑΜΙΑΝΟΥ Αναργύρου, του Ρωμαίου (1η Ιουλίου):

Τεμάχια Κάρας στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

Απότμημα στο ΡΚ Ναό αγ. Αναργύρων Ρώμης.

ΔΑΜΙΑΝΟΥ Αναργύρου, του εκ της Ασίας (3ος αι., 1η Νοεμβρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Διονυσίου και Παντοκράτορος Αγίου Όρους και στον ομώνυμο ΡΚ Ναό Ρώμης.

Η Εκκλησία τιμά τρεις συζυγίες αυταδέλφων Αγίων Αναργύρων με τα ονόματα Κοσμάς και Δαμιανός:

Α. Την 1η Ιουλίου τιμώνται οι Ανάργυροι της α’ συζυγίας, οι οποίοι κατάγονταν από την Ρώμη και θανατώθηκαν με λιθοβολισμό από τον ζηλόφθονο δάσκαλό τους.

Β.Την 17η Οκτωβρίου τιμώνται οι Ανάργυροι της β’ συζυγίας, Αραβικής καταγωγής, οι οποίοι μαζί με τους αδελφούς τους Λεόντιο, Άνθιμο και Ευπρέπιο ασκούσαν αναργύρως την ιατρική επιστήμη και μαρτύρησαν στις Αιγές της Κιλικίας κατά τον διωγμό του Διοκλητιανού (284 – 305).

Γ. Την 1η Νοεμβρίου τιμώνται οι Ανάργυροι της β’ συζυγίας, οι «εκ της Ασίας, υιοί Θεοδότης», οι οποίοι κοιμήθηκαν ειρηνικά σε τόπο που ονομάζονταν Φερεμά (3ος αι.).

Στη Δύση υπάρχουν δύο παραδόσεις σχετικά με τα Λείψανα των Αγίων Αναργύρων, χωρίς να διευκρινίζεται ποιάς συζυγίας. Σύμφωνα με την πρώτη (Ρωμαική) μεταφέρθηκαν στη Ρώμη από τον Πάπα αγ. Γρηγόριο τον Διάλογο, απ’ όπου τον 10ο αι. κάποια από αυτά μαζί με τις Κάρες τους μεταφέρθηκαν στη Βρέμη. Τον 11ο αι. οι Κάρες προσφέρθηκαν στον Καθεδρικό Ναό της Βαμβέργης, από τον Γερμανό Αυτοκράτορα Ερρίκο Β’. Όμως την ίδια περίοδο υπάρχουν ισχυρές μαρτυρίες, ότι οι Κάρες των Αγίων βρίσκονταν στην ΚΠολη.

Σύμφωνα με την δεύτερη παράδοση (Βενετική), μεταφέθηκαν το 1154 στη Μονή του αγ. Γεωργίου του Μείζονος Βενετίας, επί Ηγουμένου Πασχάλη, απ’ ευθείας από την Ανατολή. Η παράδοση αυτή δεν διαθέτει ισχυρά ερείσματα.

ΔΑΝΙΗΛ Οσίου, του Στυλίτου (+ 490, 11η Δεκεμβρίου):

Απότμημα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.

ΔΑΝΙΗΛ Οσίου, Ηγεμόνος της Μόσχας (+ 1303, 4η Μαρτίου και 30η Αυγούστου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στην ομώνυμη Μονή της Μόσχας.

Το Λείψανο του αγ. Δανιήλ ανακομίσθηκε αδιάφθορο το 1652 από τον Πατριάρχη Μόσχας Νίκωνα και με εντολή του Τσάρου Αλεξίου Μιχαήλοβιτς κατατέθηκε στο Ναό των Αγίων Πατέρων της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου, στη μονή του, όπου παρέμεινε μέχρι το 1930. Κατά την έκφραση του επ. Νικολάου ο οποίος του άλλαζε τα ενδύματα, «ήταν ολοζώντανο». Το 1930 οι Σοβιετικές Αρχές έκλεισαν την Μονή και το Λείψανο έμεινε κρυμμένο σε κάποιο Παρεκκλήσιο, χάρις στις προσπάθειες του Ηγουμένου Τύχωνος. Τα ίχνη του Λειψάνου χάθηκαν το 1932. Όταν το 1988 η Μονή επιστράφηκε στην Εκκλησία, το Λείψανο βρέθηκε και σήμερα φυλάσσεται εκεί.

ΔΑΝΙΗΛ Β’ Αγίου, Αρχιεπ. Σερβίας (+ 1337, 13η Ιουλίου και 20η Δεκεμβρίου):

Τα Λείψανα στο Πατριαρχείο Πεκκίου Σερβίας.

ΔΑΝΙΗΛ Οσίου, του Ησυχαστού, Ηγουμένου της Μονής Βορονέτς Ρουμανίας (+ 1496, 23η Απριλίου και 14η Δεκεμβρίου):

Τα Λείψανα στην ομώνυμη Μονή.

ΔΑΝΙΗΛ Οσίου, του Περεγιασλάβλ Ρωσίας (+ 1540, 7η Απριλίου):

Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΔΑΝΙΗΛ Αγίου:

Απότμημα στη Μονή Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Αγίου πρόκειται· της 16/2 και της 10/7 (Μαρτύρων), της 12/9 (Οσίου) ή της 11/12 (Στυλίτη).

ΔΑΣΙΟΥ Μάρτυρος, του Δορυστόλου (+ 303, 20η Νοεμβρίου):

Τα Λείψανα στο ΡΚ Ναό του αγ. Κυριακού Αγκώνος Ιταλίας.

ΔΗΜΗΤΡΙΑΝΟΥ Αγίου, Επισκόπου Χύτρων Κύπρου (10ος αι., 6η Νοεμβρίου):

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Μεγαλομάρτυρος, του Μυροβλύτου (4ος αι., 26η Οκτωβρίου):

Τα Λείψανα στην ομώνυμη Βασιλική της Θεσσαλονίκης.

Μέρος στο ΡΚ Αββαείο του San Lorentzo in Campo Ιταλίας.

Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

Πρώτος τάφος του μαρτυρικού Λειψάνου του Αγίου ήταν το πηγάδι του λουτρού στο οποίο το έρριξαν είτε οι εθνικοί για να μην το βρούν οι Χριστιανοί, είτε οι μαθητές του για να το σώσουν από τους ειδωλολάτρες. Κατά την παράδοση, «από το πηγάδι εκείνο που κρατούσε το άγιο σώμα, ανέβλυσε το πρώτο και άγιο μύρο»! Στη συνέχεια το Λείψανο ενταφιάσθηκε στον τόπο του μαρτυρίου του Αγίου. Πάνω από τον τάφο αυτό υψώθηκε αρχικά μικρός Ναός (Μαρτύριο) και κατά τον 5ο αι. η περίφημη Βασιλική, την οποία έκτισε ο θεραπευμένος από θαύμα του αγ. Δημητρίου Έπαρχος του Ιλλυρικού Λεόντιος. Η Βασιλική αυτή ακολούθησε όλες τις ιστορικές περιπέτειες της Θεσσαλονίκης, με την οποία η μνήμη του αγ. Δημητρίου έχει ταυτισθεί. Δυστυχώς, τις περισσότερες και μεγαλύτερες βεβηλώσεις του Ναού και της μνήμης του Αγίου, τις προκάλεσαν «Χριστιανοί»! Λ.χ. το 1185 οι Νορμανδοί λεηλάτησαν τον Ναό, «πυρπόλησαν τις άγιες εικόνες του και με το μύρο που ανέβλυζε άφθονο από τον τάφο του Αγίου, γυάλισαν τα παπούτσια τους και τηγάνισαν ψάρια»! (Μ. Αρχιμ. Παντ. Καλπακίδη, «Άγιος Δημήτριος – Βίος και Ναός του Προστάτου της Θεσσαλονίκης», σελ. 14).
Μέχρι την καταστροφή της Βασιλικής από την μεγάλη πυρκαγιά του 1917 (η οποία κατέστρεψε τα 2/3 της Θεσσαλονίκης), ήταν κοινά αποδεκτό, ότι τα Λείψανα του αγ. Δημητρίου ήσαν στον τάφο του. Όμως, κατά τις ανασκαφές που διενήργησε κατά την αναστηλωτική περίοδο 1926 – 1949, ο τότε Έφορος Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Καθηγητής Γ. Σωτηρίου, ο τάφος βρέθηκε κενός. Όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, κατά την κατάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τους Σταυροφόρους, ο κατακτητής της Θεσσαλονίκης Βονιφάτιος ο Μομφερατικός, αφαίρεσε τα Λείψανα του αγ. Δημητρίου και του οσ. Δαβίδ και τα μετέφερε στην Ιταλία.

Το Λείψανο του αγ. Δημητρίου ανακομίσθηκε τότε αδιάφθορο. Όπως προκύπτει από έγγραφο του Αββαείου του αγ. Λορέτζου In Campo, όπου το Λείψανο φυλάχθηκε από το 1236 μέχρι και το 1978 – 80, «το σώμα του Μάρτυρος είχε διατηρηθεί ακέραιον και ευωδιάζον μέχρι την εποχήν κατά την οποίαν ο Καρδινάλιος Νεγκρόνι, Επίτροπος τότε του Αββαείου, το απέστειλεν εις την Ρώμην δι’ αναγνώρισιν, επεστράφη δε από εκεί κατά τι ηλαττωμένον, εις τα τέλη του 17ου αι.» (Μητροπ. πρ. Παραμυθίας Τίτου Ματθαιάκη, «Θέματα Αγιολογίας», 1987, σελ. 253).

Δεν είναι γνωστό πότε και κάτω από ποιες συνθήκες διαλύθηκε το Λείψανο, κατά την αναγνώριση πάντως την οποία διενήργησε το Βατικανό το 1968, βρέθηκαν οστά και όχι αδιάφθορο Λείψανο.

Η τιμία Κάρα του Μυροβλύτου Μεγαλομάρτυρος επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη τον Οκτώβριο του 1978 και μεγάλο μέρος των λοιπών Λειψάνων το 1980 (Βλ. Πρωτ. Δημ. Βακάρου, «Η επανακομιδή της τιμίας Κάρας του αγίου ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλύτου»· Περιοδικό «Γρηγόριος ο Παλαμάς», τ. 1978, σελ. 384 – 389· και Αρχιμ. Παντ. Καλπακίδη, «Περί των Ιερών Λειψάνων του αγίου ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλύτου»· Περιοδικό «Γρηγόριος ο Παλαμάς», τ. 1983, σελ. 203 – 213).

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Οσίου, του Μπασαράμπη (13ος αι., 26η Οκτωβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στον Πατριαρχικό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Βουκουρεστίου·

Η δεξιά στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.

Το Λείψανο του οσ. Δημητρίου ανακομίσθηκε ευωδιαστό και άφθαρτο, 400 περίπου χρόνια μετά την κοίμησή του, όταν τον 17ο αι. παρουσιάσθηκε ο Όσιος «κατ’ όναρ» σε μία παράλυτη κόρη και της είπε «Εάν, παιδί μου, με βγάλουν οι γονείς σου από την κοίτη του ποταμού Λόμο, εγώ θα σε θεραπεύσω». Στο σημείο που υπέδειξε ο Όσιος, πολλοί ευλαβείς άνθρωποι είχαν δεί κατά καιρούς ένα υπεκόσμιο φως να καταυγάζει την περιοχή. Φαίνεται πως σε κάποια μεγάλη πλημμύρα, ο ποταμός παρέσυρε το Λείψανο από το σπήλαιο της ασκήσεώς του Οσίου και το «κράτησε» θαμένο στην λάσπη του, χωρίς όμως να υποστεί καμμία βλάβη ή φθορά, μέχρι την εμφάνισή του στην παράλυτη κόρη και την θεραπεία της.

Το Ιερό Λείψανο κατατέθηκε αρχικά στον ενοριακό ναό του χωριού του.’Αργότερα ο Ηγεμόνας της Ουγγροβλαχίας έκτισε εκεί Ναό προς τιμή του και το κατέθεσε. Κατά τον Ρωσο – Τουρκικό πόλεμο του 1769 – 1774, ο Στρατηγός Πέτρος Σαλτίκωφ πήρε το Λείψανο με σκοπό να το μεταφέρει στην Ρωσία, όμως στο Βουκουρέστι Ρουμάνοι Ορθόδοξοι (με προεξάρχοντα τον Δημήτριο Χάτζη), του ζήτησαν να το αφήσει ευλογία στην Ρουμανία, «σαν παρηγοριά των Ρουμάνων λόγω των πολλών ληστειών που έκαναν οι Τούρκοι στην Ρουμανική χώρα». Ο Στρατηγός δέχθηκε και πήρε μόνο το δεξί χέρι του Αγίου σαν ευλογία για την χώρα του (σήμερα φυλάσσεται στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου).

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Αγίου, Μεγ. Ηγεμόνος της Μόσχας (Ντόσκοι, + 1389, 19η Μαιου).

Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό Αρχαγγ. Μιχαήλ Κρεμλίνου.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Αγίου, Αρχιεπ. Ροστώφ Ρωσίας (+ 1709, 21η Σεπτ. και 28η Οκτωβρίου):

Μέρος αδιαφθόρου Λειψάνου στο Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Ροστώφ Ρωσίας.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Νεομάρτυρος, του Πελοποννησίου (+ 1803, 13η Απριλίου):

Αποτμήματα στις Μονές Εσφιγμένου Αγίου Όρους και Κοιμ. Θεοτόκου Σισανίου Σιατίστης και στη Μητρόπολη Μαντινείας και Κυνουρίας.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Νεομάρτυρος, της Τριπόλεως (+ 1803, 13η Απριλίου):

Απότμημα στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Νεομάρτυρος, της Σαμαρίνης (+ 1808, 18η Αυγούστου):

Απότμημα στη Μονή οσ. Νικάνορος Γρεβενών.

ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ Ιερομάρτυρος, του Αρεοπαγίτου, Επισκόπου Αθηνών (+ 96, 3η Οκτωβρίου):

Μέρη Κάρας στις Μονές Δοχειαρίου και Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους.

Δέρμα και δύο τμήματα στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

Άκρο μικρού δακτύλου με σάρκα στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στις Μονές Γρηγορίου Αγίου Όρους, οσ. Διονυσίου Λιτοχώρου Πιερίας, Νταού Πεντέλης και Βουλκάνου Μεσσηνίας.

ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου Κορίνθου (+ 182, 29η Νοεμβρίου):

Η Κάρα στη Μονή Ιερουσαλήμ Δαύλειας Βοιωτίας.

ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ Α’ Αγίου, Πατριάρχου ΚΠόλεως (15ος αι., 23η Νοεμβρίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Παν. Εικοσιφοινίσσης Δράμας.

ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ Οσιομάρτυρος, μαθητού Οσιομάρτυρος Ιακώβου (+ 1520, 1η Νοεμβρίου):

Αποτμήματα στη Μητρόπολη Διδυμοτείχου και στη Μονή αγ. Αναστασίας Βασιλικών Θεσσαλονίκης.

ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ Οσίου, του Ολύμπου (+ 1541, 24η Ιανουαρίου):

Η Κάρα στη Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους.

Η δεξιά και η σιαγόνα στην ομώνυμη Μονή Λιτοχώρου Πιερίας.

ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Αιγίνης (+ 1622, 17η Δεκεμβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στην ομώνυμη Μονή Ζακύνθου.

Η δεξιά στη Μονή Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους.

Μέρος χειρός στη Μονή Παναχράντου Άνδρου.

Το Λείψανο του αγ. Διονυσίου ανακομίσθηκε το 1625, «ολόκληρον, ακέραιον, ανελλιπές, μετά των Αρχιερατικών αυτού ενδυμάτων, πνέον ευωδίαν θαυμάσιον», μετά από «κατ’ όναρ» εμφάνιση του Αγίου στον Ηγούμενο της Μονής Στροφάδων, και κατατέθηκε στο νάρθηκα του Καθολικού της Θείας Μεταμορφώσεως.
Το 1716 ο Τουρκικός στόλος πλέοντας προς την Κέρκυρα, πέρασε από τις Στροφάδες και οι μοναχοί της Μονής έκρυψαν το Λείψανο σε παραθαλάσσιο σπήλαιο. Κατά την επιστροφή τους οι Τούρκοι, μετά την αποτυχία τους να καταλάβουν την Κέρκυρα (λόγω του γνωστού θαύματος του αγ. Σπυρίδωνος), αποβιβάσθηκαν στο νησί, συνέλλαβαν τον Ηγούμενο και τους μοναχούς και τους βασάνισαν να ομολογήσουν την κρύπτη των κειμηλίων και του Λειψάνου. Οι Οθωμανοί πήραν πράγματι τους θησαυρούς, αλλά άφησαν το Λείψανο, τέσσερεις όμως Χριστιανοί ναύτες απέκοψαν τα χέρια του Αγίου, «χάριν ευλογίας» ! Τελικά τα τμήματα αυτά του Λειψάνου αγοράσθηκαν από τον Επίσκοπο Χίου Αγαθάγγελο και τον μ. Ακάκιο και επιστράφηκαν στη Μονή.

Την 24η Αυγούστου 1716, τέσσερεις διασωθέντες Μοναχοί, μετέφεραν το Λείψανο για ασφάλεια στην πόλη της Ζακύνθου. Σήμερα φυλάσσεται εκεί, σε λαμπρό Ναό ο οποίος οικοδομήθηκε στην Παραλία της Άμμου (σε οικόπεδο της Μονής Στροφάδων), κατατεθημένο σε δύο λάρνακες, από τις οποίες η εσωτερική αργυρή, εκτός από την δεξιά του η οποία φυλάσσεται στη Μονή Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους.

ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ Οσίου, Αρχιμανδρίτου της Λαύρας Αγίας Τριάδος – αγ. Σεργίου Μόσχας (+ 1633, 10η Μαιου):

Τα Λείψανα στην ομώνυμη Λαύρα.

ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ Οσιομάρτυρος, του Βατοπεδινού (+ 1822, 31η Ιουλίου και 10η Οκτωβρίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρος.

ΔΟΜΕΤΙΟΥ Μάρτυρος:

Απότμημα στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Μάρτυρος πρόκειται· της 23/3, της 16/10, της 30/10, της 7/8 ή της 7/12.

ΔΟΜΕΤΙΑΝΟΥ Αγίου:

Απότμημα στη Μονή Τοπλού Λασιθίου Κρήτης.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Αγίου πρόκειται· της 10/3 (επ. Μελιτηνής), της 9/3 και της 20/8 (Μαρτύρων) ή της 7/8 (Οσιομάρτυρα).

ΔΟΝΑΤΟΥ Αγίου, Επισκόπου Ευροίας Ηπείρου (+ 387, 30η Απριλίου):

Η Κάρα και μέρος των Λειψάνων στην ομώνυμη Μονή της νήσου Μουράνο της Βενετίας.

Απότμημα στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.
Μία πρώτη ανακομιδή των Λειψάνων του αγ. Δονάτου μαρτυρείται κατά τον 6ο αι., όταν Ιλλυρικοί πληθυσμοί κατέφυγαν στην Κέρκυρα λόγω των Αραβο-Σλαβικών επιδρομών. Δεν είναι γνωστό πότε και κάτω από ποιες συνθήκες τα Λείψανα μεταφέρθηκαν στην Κεφαλλονιά, το 1126 πάντως τα αφαίρεσε από εκεί ο Δόγης Δομήνικος Michiel, επιστρέφοντας από στρατιωτική αποστολή στην Παλαιστίνη (κατά την ίδια αποστολή αφαιρέθηκαν από την Χίο τα Λείψανα του Μάρτυρος Ισιδώρου). Τα Λείψανα κατατέθηκαν στο Ναό της Παναγίας της νήσου Μουράνο της Βενετίας, της Επισκοπής του Torcello. Σήμερα φυλάσσονται εκεί, σε λειψανοθήκη σχήματος ανθρωπίνου σώματος σε ύπτια στάση, ενδεδυμένης με αρχιερατικά άμφια. Το πρόσωπο της λειψανοθήκης από το 1964 καλύπτεται με γύψινη προσωπίδα!

ΔΩΡΟΘΕΑΣ Οσίας, του Κασίν Ρωσίας (+ 1629, 6η Φεβρουαρίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Κασίν Ρωσίας.

ΔΥΜΦΝΑΣ (Dymphna) Παρθενομάρτυρος (; 15η Μαιου):

Τα Λείψανα στον ομώνυμο ΡΚ Ναό Gheel Βελγίου.

Ε

ΕΔΟΥΑΡΔΟΥ (Edward) Μάρτυρος, Βασιλέως της Αγγλίας (+ 978, 18η Μαρτίου):

Τα Λείψανα στην ομώνυμη Ορθόδοξη Μονή Broukwood Βρεττανίας.

ΕΔΟΥΑΡΔΟΥ (Edward) του Ομολογητού, Βασιλέως της Αγγλίας (+ 1066, 5η Ιανουαρίου και 13η Οκτωβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στο Αγγλικανικό Αββαείο του Γουεστμίστερ Λονδίνου.

ΕΘΕΛΔΡΕΔΑΣ (Etheldreda) Οσίας, του Έλυ Βρεττανίας (+ 679, 23η Ιουνίου):

Μία των χειρών αδιάφθορη στον Καθεδρικό Ναό του Έλυ Βρεττανίας.

ΕΚΤΟΡΟΣ Αγίου:

Απότμημα στη Μονή Τιμίου Σταυρού Σάμου.

Δεν μνημονεύεται στις συναξαριστικές πηγές.

ΕΙΡΗΝΗΣ Μεγαλομάρτυρος (1ος – 2ος αι., 5η Μαιου):

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.

ΕΙΡΗΝΗΣ Νεομάρτυρος, της Λέσβου (+ 1462, Τρίτη του Πάσχα):

Τα Λείψανα στη Μονή αγ. Ραφαήλ Θέρμης Λέσβου.
ΕΛΕΑΖΑΡΟΥ Μάρτυρος, ενός των Επτά Μακκαβαίων (+ 166 π. Χ., 1η Αυγούστου):

Απότμημα στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.

ΕΛΕΝΗΣ Ισαποστόλου (+ 327, 21η Μαιου):

Μέρος των Λειψάνων στην ομώνυμη ΡΚ Ολιβετιανή Μονή της Βενετίας, στο Θησαυροφυλάκιο του Βατικανού, στο ΡΚ Ναό της αγ. Μαρίας in Aracogli Ρώμης και στο ΡΚ Αββαείο Hautvillers της Ρεμς Γαλλίας.

Μέρος πέλματος στη Μονή Προυσού Ευρυτανίας.

Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους, Υψηλού Λέσβου και Κύκκου Κύπρου και στο Ναό αγ. Κων/νου Ν. Ιωνίας Αττικής.

Η αγ. Ελένη ενταφιάσθηκε στη Ρώμη, σε λάρνακα από πορφυρίτη (σώζεται στο Μουσείο του Βατικανού), στο μαυσωλείο της οδού Labicana (την πληροφορία αυτή μεταφέρει και ο Ιστορικός Ευσέβιος). Για την τύχη των Λειψάνων της στην ιστορική πορεία υπάρχουν δύο εκδοχές.

Σύμφωνα με την πρώτη, την οποία δέχεται και ο ημέτερος Νικηφόρος Κάλλιστος, τα Λείψανα της Ισαποστόλου μεταφέρθηκαν το 337 από την Ρώμη στην ΚΠολη και κατατέθηκαν στο Ναό των Αγίων Αποστόλων. Από εκεί συλήθηκαν από τους Βενετούς το 1211 ή 1212 και κατατέθηκαν στο Ολιβετιανό Μοναστήρι της αγ. Ελένης. Όταν το 1807 ο Ναπολέων έκλεισε το μοναστήρι, τα Λείψανα μεταφέρθηκαν προσωρινά στον αγ. Πέτρο του Καστέλλο. Σήμερα βρίσκονται στην αρχική τους θέση, σε κρυστάλλινη λάρνακα, σε λειψανοθήκη σχήματος ανθρωπίνου σώματος σε ύπτια θέση. Τα Λείψανα αυτά αναγνωρίσθηκαν το 1929 και το 1991.
Σύμφωνα με την δεύτερη εκδοχή τα Λείψανα της αγ. Ελένης δεν έφυγαν ποτέ από την Ρώμη. Το 841 – 842 μέρος των Λειψάνων αυτών δόθηκαν στη Μονή Hautvillers, στη Ρεμς της Γαλλίας. Το 1140 ο Πάπας Ιννοκέντιος Β’ τα μετέφερε τα υπόλοιπα στο Ναό της Παναγίας in Aracogli στο Καπιτώλιο, όπου και σήμερα φυλάσσονται.

ΕΛΕΝΗΣ Νεομάρτυρος, της Σινωπίτιδος (18ος αι., 1η Νοεμβρίου):

Η Κάρα στο Ναό αγ. Μαρίνης Άνω Τούμπας Θεσσαλονίκης.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου Ιλλυρικού (+ 126, 15η Δεκεμβρίου):

Η Κάρα στη Μονή Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους.

Η δεξιά στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων, Προυσού Ευρυτανίας, Κρεμαστής και Σεπετού Ηλείας και Γουμενίσσης Κιλκίς.

Περί των Λειψάνων των αποδιδομένων στον αγ. Ελευθέριο και εκτιθεμένων στο Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Περισσού Αττικής, καθώς και περί της Κάρας που αποδίδεται σ’ αυτόν και φυλάσσεται στην Καρυά Ολύμπου, βλ. την σχετική αναφορά στο περί γνησιότητος των αγίων Λειψάνων κεφάλαιο.

ΕΛΙΣΣΑΒΕΤ Οσίας, της Θαυματουργού (+ 540, 24η Απριλίου):

Αποτμήματα στις Μονές αγ. Άννης Λυγαριάς Λαμίας και Νταού Πεντέλης.

ΕΛΙΣΣΑΒΕΤ Οσίας, Ελένης Στυλιάνοβιτς, Βασιλίσσης της Σερβίας (13ος αι., 17η Οκτωβίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Γκραντάτς της Σερβίας.

ΕΛΙΣΣΑΒΕΤ Νεομάρτυρος, Μεγ. Δουκίσσης της Ρωσίας (+ 1918, 18η Ιουλίου):

Τα Λείψανα (μερικώς αδιάφθορα) στη Μονή αγ. Μαγδαληνής Ιεροσολύμων.
Η Νεομάρτυς Είσσάβετ βρήκε μαρτυρικό θάνατο, όταν το βράδυ της 17ης προς 18η Ιουλίου 1918, ρίχθηκε ζωντανή μαζί με άλλους κρατουμένους στο πηγάδι ενός ορυχείου, όπου βρήκε αργό τραγικό θάνατο, από τα τραύματα, την πείνα και την δίψα. Την Μεγ. Δούκισσα ακολούθησε με την θέλησή της στο μαρτύριο η Μοναχή Βαρβάρα Γιακόβλεβνα, από της πρώτες αδελφές της Μονής της.

Όταν τα Λευκά Στρατεύματα του Στρατηγού Κόλτσακ έφθασαν στην περιοχή, άρχισε προσπάθεια να ανασυρθούν τα σώματα. Το Λείψανο της μ. Βαρβάρας βρέθηκε την 8η Οκτωβρίου και της Μεγ. Δούκισσας Ελισάβετ την 11η Οκτωβρίου. Αν και είχαν περάσει τρεις περίπου μήνες από τον μαρτυρικό τους θάνατο, τα Λείψανα βρέθηκαν αδιάφθορα, με τα χέρια σε σχήμα Σταυρού! Στο στήθος του μωλωπισμένου Λειψάνου της αγ. Ελισάβετ, βρέθηκε μία πολύτιμη εικόνα του Σωτήρος, με την οποία την είχε ευλογήσει ο Τσάρος Αλέξανδρος Γ’, κατά την προσχώρησή της στην Ορθοδοξία, την Κυριακή των Βαιων του 1891.

Τα Λείψανα αρχικά ενταφιάσθηκαν στο κοιμητήριο του Αλαπαγιέφσκ. Τον Ιούλιο του 1919 ο πνευματικός της Μεγ. Δούκισσας Ηγούμενος Σεραφείμ, τα μετακίνησε με άδεια του Στρατηγού Κόλτσακ στην Τσίτα, λόγω της προελάσεως του Ερυθρού Στρατού. Τα φέρετρα ανοίχθηκαν στην Μονή της Αγίας Σκέπης και τα Λείψανα βρέθηκαν και πάλι αδιάφθορα. Τότε ευπρεπίσθηκαν με μοναχικά ενδύματα και ενταφιάσθηκαν στο δάπεδο ενός κελλιού. Έξη μήνες αργότερα, την 26. 2. 1920, φυγαδεύθηκαν στο Πεκίνο, όπου τα υποδέχθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Ιννοκέντιος. Εκεί, με παρέμβαση των αδελφών της Μεγ. Δούκισσας, αποφασίσθηκε να μεταφερθούν στην Παλαιστίνη και να κατατεθούν στην Ρωσική Μονή της αγ. Μαγδαληνής (στα εγκαίνια του Ναού της οποίας είχε παρευρεθεί η Μεγ. Δούκισσα, το 1888).

Η αγιότητα των δύο Νεομαρτύρων διακηρύχθηκε το 1981, από την υπό τον Μητροπολίτη Φιλάρετο Σύνοδο των Επισκόπων της Ρωσικής Εκκλησίας της Διασποράς. Κατά την επίσημη Ανακομιδή των Λειψάνων διαπιστώθηκε, ότι ήσαν μερικώς άφθαρτα (τα πόδια, τα πέλματα και ο εγκέφαλος της αγ. Ελισάβετ και η Κάρα της αγ. Βαρβάρας). (Βλ. Λ. Μίλλαρ, «Η αγία Μεγάλη Δούκισσα Ελισσάβετ της Ρωσίας – Νεομάρτυς επί Κομμουνισμού», 1988).

Το 2008 αποτμήματα του Λειψάνου της, καθώς και της Οσιομάρτυρος Βαρβάρας, περιόδευσαν στη Ρωσία, όπου έσπευσαν να τα προσκυνήσουν περίπου δέκα εκατομμύρια πιστοί!

ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Κύπρου (+ 403, 12η Μαιου):

Αποτμήματα στις Μονές Ιβήρων Αγίου Όρους και Κύκκου Κύπρου.

ΕΡΜΟΓΕΝΟΥΣ Μάρτυρος (; 5η Οκτωβρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Προυσού Ευρυτανίας και Κύκκου Κύπρου.

ΕΡΜΟΓΕΝΟΥΣ Αγίου, Επισκόπου Σάμου:

Μέρος Κάρας στο Ναό αγ. Νάπας Λεμεσού Κύπρου.

ΕΡΜΟΓΕΝΟΥΣ Ιερομ., Πατριάρχου Ρωσίας (+ 1612, 17η Φεβρ. και 12η Μαιου):

Το Λείψανο αδιάφορο στον Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Κρεμλίνου.

ΕΡΜΙΠΠΟΥ Ιερομάρτυρος, του μετά Ιερομ. Ερμολάου (+ 305, 26η Ιουλίου):

Μέρος των Λειψάνων στο ΡΚ Ναό του αγ. Συμεών του Θεοδόχου Βενετίας.

ΕΡΜΟΛΑΟΥ Ιερομάρτυρος, του Ιαματικού (+ 305, 26η Ιουλίου):

Μέρος των Λειψάνων στο ΡΚ Ναό του αγ. Συμεών του Θεοδόχου Βενετίας, στο ΡΚ Καθεδρικό Ναό Μπενεβέντου Καμπανίας και στο Calci της ΡΚ Επισκοπής Πίζας.

Αποτμήματα στις Μονές Παντοκράτορος Αγίου Όρους, αγ. Νικάνορος Γρεβενών, Λειμώνος Λέσβου και Κύκκου Κύπρου, στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.
ΕΡΜΟΚΡΑΤΟΥΣ Ιερομάρτυρος, του μετά Ιερομ. Ερμολάου (+ 305, 26η Ιουλίου):

Μέρος των Λειψάνων στο ΡΚ Ναό του αγ. Συμεών του Θεοδόχου Βενετίας.

Οι Άγιοι Ερμόλαος (διδάσκαλος του αγ. Παντελεήμονος), Έρμιππος και Ερμοκράτης, διέφυγαν από τον εμπρυσμό του Ναού της Νικομήδειας από τον Μαξιμιανό και τελειώθηκαν αργότερα με αποκεφαλισμό. Τα Λείψανά τους μεταφέρθηκαν από την Λατινοκρατούμενη Νικομήδεια στη Βενετία κατά τον 13ο αι., κατά την περίοδο των Σταυροφοριών.

ΕΥΓΕΝΙΑΣ Οσιομάρτυρος (+ 262, 24η Δεκεμβρίου):

Απότμημα στη Μονή Μπούρα Μεγαλοπόλεως.

ΕΥΓΕΝΙΟΥ Μάρτυρος, της Τραπεζούντος (+ 303, 21η Ιανουαρίου):

Αποτμήματα στη Μονή Παν. Σουμελά Βερμίου και στη Μητρόπολη Ν. Κρήνης και Καλαμαριάς.

ΕΥΓΕΝΙΟΥ Μάρτυρος, του μετά μ. Αυξεντίου (+ 284 – 305, 13η Δεκεμβρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Κοιμ. Θεοτόκου Μικροκάστρου Σιατίστης και Κύκκου Κύπρου.

ΕΥΔΟΚΙΑΣ Οσιομάρτυρος (+ 152, 1η Μαρτίου):

Αποτμήματα στις Μονές Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους, Φανερωμένης Σαλαμίνος, Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων και Βουλκάνου Μεσσηνίας και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΕΥΔΟΚΙΜΟΥ του Δικαίου, της Καππαδοκίας (9ος αι., 31η Ιουλίου):

Απότμημα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.

Κατά την Ανακομιδή το Λείψανο του οσ. Ευδοκίμου βρέθηκε «φαιδρόν και ανθηρόν, χαριέστατον με όλους τους χαρακτήρας, με τα ενδύματα ανέπαφα» και μεταφέρθηκε στην ΚΠολη, την 6η Ιουλίου 831. Δεν είναι γνωστό πότε και κάτω από ποιες συνθήκες το Λείψανο διαλύθηκε.

ΕΥΘΥΜΙΟΥ Οσίου, του Μεγάλου (+ 473, 20η Ιανουαρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας και Ιβήρων Αγίου Όρους, Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων και Κύκκου Κύπρου και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
ΕΥΘΥΜΙΟΥ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου Σάρδεων (+ 840, 26η Δεκεμβρίου):

Η Κάρα στον ομώνυμο Ναό Κερατσινίου Πειραιώς.

ΕΥΘΥΜΙΟΥ Οσίου, του Νέου (+ 889, 15η Οκτωβρίου):

Μέρος των Λειψάνων στη Μονή Περιστεράς Θεσσαλονίκης.

ΕΥΘΥΜΙΟΥ Οσίου, του Σούζνταλ Ρωσίας (+ 1404, 1η Απριλίου και 4η Ιουλίου):

Το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στο Ναό αγ. Κων/νου Σούζνταλ.

ΕΥΘΥΜΙΟΥ Αγίου, Πατρ. Τυρνόβου Βουλγαρίας (+ 1401 – 1402, 20η Ιανουαρίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Μπάσκοβο Βουλγαρίας.

ΕΥΘΥΜΙΟΥ Οσιομάρτυρος, του Ιβηροσκητιώτου (+ 1814, 22α Μαρτίου):

Η Κάρα στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.

Μέρος των Λειψάνων στη Σκήτη Τιμίου Προδρόμου Αγίου Όρους.

Απότμημα στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

ΕΥΛΑΛΙΑΣ Μάρτυρος (3ος αι., 22α Αυγούστου).

Τα Λείψανα στο ΡΚ Καθεδρικό Ναό της Βαρκελώνης.

ΕΥΛΑΜΠΙΟΥ Μάρτυρος, του μετά μ. Ευλαμπίας (+ 303 – 311, 10η Οκτωβρίου):

Αποτμήματα στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΕΥΜΕΝΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Γορτύνης Κρήτης (7ος αι., 18η Σεπτεμβρίου):

Απότμημα στο Ναό αγ. Νικολάου Γόλας Σερβίας.

ΕΥΜΕΝΙΟΥ Οσίου, της Μονής Κουδουμά Κρήτης (+ 1920, 10η Ιουλίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Κουδουμά Κρήτης·
ΕΥΠΛΟΥ του Αρχιδιακόνου, της Κατάνης Σικελίας (+ 304, 11η Αυγούστου):

Μέρος Κάρας και μία κνήμη στη Μητρόπολη Πολυανής και Κιλκισίου.

Αποτμήματα στις Μονές Δοχειαρίου και Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

ΕΥΠΡΑΞΙΑΣ Οσίας, της Ταβέννης (+ 413, 25η Ιουλίου):

Η δεξιά στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στις Μονές Αγάθωνος Φθιώτιδος, Φανερωμένης Σαλαμίνος και Λειμώνος Λέσβου.

ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ Μεγαλομάρτυρος, του Πλακίδα (+ 118, 20η Σεπτεμβρίου):

Η Κάρα στη Μονή αγ. Κυπριανού Φυλής Αττικής.

Μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο ΡΚ Ναό της Βενετίας.

Απότμημα χειρός στη Μητρόπολη Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης.

Τρία τεμάχια στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στις Μονές Άνω Ξενιάς Αλμυρού Μαγνησίας, Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων, Προυσού Ευρυτανίας, Γουμενίσσης Κιλκίς και οσ. Θεοδοσίου Άργους.

ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ Επισκόπου:

Απότμημα στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Αγίου πρόκειται· της 21/2 (Πατρ. Αντιοχείας), της 31/5 (Πατρ. ΚΠόλεως), της 29/3 (Επισκόπου Κίου) ή της 7/7 (Ιερομάρτυρα).

ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ Α’ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Σερβίας (+ 1286, 4η Ιανουαρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή Αρχαγγέλου Μιχαήλ Ζέτας Σερβίας.

Ο αγ. Ευστάθιος ενταφιάσθηκε στη Μονή της Ζίτσας – σε μία κρύπτη που είχε ανοίξει ο ίδιος – και ο τάφος του αναδείχθηκε πηγή θαυμάτων. Μαρτυρείται, ότι κάποτε τρία άνθη άνοιξαν πάνω στην πλάκα του τάφου του! Όταν ο Κράλης Μιλούτιν πληροφορήθηκε το σημείο αυτό, διέταξε να ανοιχθεί ο τάφος. Τότε το Λείψανο του αγίου Αρχιεπισκόπου βρέθηκε άφθαρτο και ευωδιαστό. Κατά την περίοδο των Τουρκικών εισβολών και της κατακτήσεως, το Λείψανο φυλάχθηκε στο Πατριαρχείο του Πεκίου μέχρι το 1737, και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στη Μονή Αρχαγγέλου Μιχαήλ Ζέτας.
ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ Νεομάρτυρος:

Η Κάρα στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

Δεν μνημονεύεται στις συναξαριστικές πηγές.

ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ Μάρτυρος, της Λιθουανίας (+ 1347, 14η Απριλίου):

Τα Λείψανα στο Ναό του Αγίου Πνεύματος Βίλνιους Λιθουανίας.

ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΥ Μάρτυρος, του μετά μ. Αυξεντίου (+ 284 – 305, 13η Δεκεμβρίου):

Η Κάρα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.

Μία των χειρών στη Μονή Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους.

ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΥ Οσιομάρτυρος, των Σπηλαίων του Κιέβου (+ 1097, 28η Μαρτίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.

ΕΥΤΥΧΙΟΥ Αγίου, Πατριάρχου ΚΠόλεως (+ 582, 6η Απριλίου):

Μέρος της Κάρας και των Λειψάνων στο ΡΚ Ναό του αγ. Γεωργίου του Μείζονος Βενετίας.

Μέρος της Κάρας στη Μονή Χιλανδαρίου Αγίου Όρους.

Τα Λείψανα και η Κάρα του αγ. Ευτυχίου μεταφέρθηκαν από τον Ναό των Αγίων Αποστόλων ΚΠόλεως στη Μονή αγ. Γεωργίου του Μείζονος Βενετίας το 1246, επί Ηγουμένου Πέτρου Querini.

ΕΥΤΥΧΙΟΥ Οσίου, της Ράξου Κρήτης (4ος αι., 17η Αυγούστου):

Τα Λείψανα στη Μονή Οδηγητρίας Τυμπακίου Κρήτης.

ΕΥΤΥΧΙΟΥ Οσίου, κτίτορος της Μονής των Ιερέων (4ος αι.):

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΕΥΤΥΧΙΑΝΟΥ Οσίου, της Ράξου Κρήτης (4ος αι., 17η Αυγούστου):

Τα Λείψανα στη Μονή Οδηγητρίας Τυμπακίου Κρήτης.
ΕΥΦΗΜΙΑΣ Μεγαλομάρτυρος (+ 304, 16η Σεπτεμβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στον Πατριαρχικό Ναό του αγ. Γεωργίου Φαναρίου ΚΠόλεως.

Αποτμήματα στη Μονή Κύκκου Κύπρου και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

Κατά την σύγκληση της Αγίας Δ’ Οικουμενικής Συνόδου των 630 Θεοφόρων Πατέρων (Χαλκηδόνα, 451), Ορθόδοξοι και Μονοφυσίτες έγραψαν τις Ομολογίες τους σε δύο διαφορετικούς τόμους και τους έθεσαν μέσα στη λάρνακα με το Λείψανο της Αγίας. Την επομένη, μετά από προσευχή, ο τόμος των Ορθοδόξων βρέθηκε στο στήθος του Ιερού Λειψάνου, ενώ ο τόμος των αιρετικών στα πόδια του!

ΕΥΦΡΟΣΥΝΗΣ Οσίας, της Αλεξανδρείας (5ος αι., 25η Σεπτεμβρίου):

Αποτμήματα στη Μονή Κύκκου Κύπρου και στο Παρεκκλήσιο οσ. Ξένης της Ρωσίδος Μάνδρας Αττικής.

ΕΥΦΡΟΣΥΝΗΣ Οσίας, του Μεγάλου Σπηλαίου Καλαβρύτων (9ος αι., 18η Οκτωβρίου):

Η Κάρα και η δεξιά στην ομώνυμη Μονή.

ΕΥΦΡΟΣΥΝΗΣ Οσίας, Πριγκιπίσσης του Πολότσκ Ρωσίας (+ 1173, 23η Μαιου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή του Σωτήρος Πολότσκ Ρωσίας.

Η οσ. Ευφροσύνη κοιμήθηκε κατά την διάρκεια προσκυνήματος στους Αγίους Τόπους, ενώ την μετέφεραν αδιάθετη στη Ρωσική Μονή, και ζήτησε να κηδευθεί στη Μονή του αγ. Σάββα, όπου στο παρελθόν είχαν ενταφιασθεί δίκαιες γυναίκες (λ.χ. οι μητέρες του αγ. Σάββα και των Αγίων Αναργύρων).

Το Λείψανό της ανακομίσθηκε αδιάφθορο και μεταφέρθηκε από Ρώσους προςκυνητές, αρχικά στην Άκρα της Παλαιστίνης και τελικά στην Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου, για να μην βεβηλωθεί από τον Σουλτάνο της Αιγύπτου Σαλαδίν. Το Λείψανο επέστρεψε στο Πολότσκ μετά από πάροδο οκτώ αιώνων και πολλές εμφανίσεις της Οσίας, κατά την βασιλεία του Τσάρου Νικολάου Β’. Μετά την Επανάσταση του 1917, οι Μπολσεβίκοι τοποθέτησαν το Λείψανο στο τοπικό Μουσείο Αθεισμού. Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ευσεβείς κάτοικοι του Πολότσκ παραβίασαν το μουσείο, πήραν το Λείψανο και το κατέθεσαν στο Ναό της Αγίας Σκέπης. Τελικά το 1943 το Λείψανο επιστράφηκε στη Μονή Πολότσκ, όπου και σήμερα φυλάσσεται. (μ. Βαρβάρας, «Ο Βίος της οσ. Ευφροσύνης του Πολότσκ»· Περιοδικό «Orthodox Life», φ. 2/1959).

ΕΥΦΡΟΣΥΝΗΣ Οσίας, Φεβρωνίας Πριγκιπίσσης του Μούρωμ Ρωσίας (+ 1228, 25η Ιουνίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Αγίας Τριάδος Μούρωμ Ρωσίας.

ΕΥΦΡΟΣΥΝΗΣ Οσίας, Πριγκιπίσσης του Σούζνταλ Ρωσίας (+ 1250, 25η Σεπτεμβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στην ομώνυμη Μονή Σούζνταλ Ρωσίας.

ΕΥΦΡΟΣΥΝΗΣ Οσίας, Πριγκ. Ευδοκίας της Μόσχας (+ 1407, 17η Μαιου και 7η Ιουλίου):

Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό Αρχαγγ. Μιχαήλ Κρεμλίνου.

ΕΥΦΡΟΣΥΝΟΥ Μάρτυρος (; 6η Μαρτίου):

Απότμημα στη Μονή αγ. Ανδρέου Κεφαλληνίας.

ΕΥΦΡΟΣΥΝΟΥ Οσίου, του Μαγείρου (9ος αι., 11η Σεπτεμβρίου):

Απότμημα στη Μονή Λουκούς Άστρους Κυνουρίας.

ΕΦΡΑΙΜ Οσίου, του Σύρου (+ 373, 28η Ιανουαρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους και Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων και στην Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΕΦΡΑΙΜ Οσίου, του Νοβοτόρζχκ Ρωσίας (+ 1053, 28η Ιαν. και 11η Ιουνίου):

Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΕΦΡΑΙΜ Αγίου, Πατριάρχου Σερβίας (+ 1399, 15η Ιουνίου και 30η Αυγούστου):

Τα Λείψανα στο Πατριαρχείο Πεκκίου Κοσσυφοπεδίου.

ΕΦΡΑΙΜ Οσιομάρτυρος, του Όρους Αμώμων (+ 1426, 5η Μαιου):

Τα Λείψανα στη Μονή Αμώμων, Νέας Μάκρης Αττικής.



Ζ

ΖΑΧΑΡΙΟΥ του Προφήτου, πατρός του Τιμίου Προδρόμου (1ος αι., 5η Σεπτεμβρίου):

Η Κάρα στη Μονή αγ. Νικολάου Σίντζας Αρκαδίας.

Τα Λείψανα στον ομώνυμο Ρ. Κ. Ναό της Βενετίας.

Απότμημα στη Μονή Κωνσταμονίτου Αγίου Όρους.

Κατά τον Εκκλησιαστικό Ιστορικό Σωζόμενο, τα Λείψανα του αγ. Ζαχαρία βρέθηκαν θαυματουργικά στην Ελευθερούπολη της Παλαιστίνης την 11η Φεβρουαρίου του 415, κατά την βασιλεία του Θεοδοσίου Β’ του Μικρού (408 – 450), όπως δέχεται και ο Δοσίθεος Ιεροσολύμων, και μεταφέρθηκαν από τον Έπαρχο της ΚΠόλεως Ουρσό στη Βασιλεύουσσα, όπου κατατέθηκαν στο Ναό της του Θεού Σοφίας, μαζί με τα Λείψανα του Δικαίου Ιωσήφ. Τον 9ος αι. ο Εικονομάχος Αυτοκράτορας Λέων Ε’ ο Αρμένιος (813 – 820), δώρησε τα Λείψανα στον Δόγη της Βενετίας Άγγελο Particiano (811 – 827), όπως μαρτυρεί και ο Ιεροσολύμων Νεκτάριος. Σύμφωνα με την μαρτυρία του Ανδρέα Δάνδολου τα Λείψανα δωρήθηκαν περί το 829. Τα Λείψανα σήμερα φυλάσσονται σε ανθρωπόσχημη λειψανοθήκη.

ΖΑΧΑΡΙΟΥ Οσιομάρτυρος, του Χοζεβίτου.

Η Κάρα στη Μονή Ευαγγ. Θεοτόκου Συκαμίνου Ωρωπού.

ΖΗΝΟΒΙΟΥ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου Αιγών Κιλικίας, του μετά μ. Ζηνοβίας (+ 285, 30η Οκτωβρίου):

Απότμημα στη Μονή Κάτω Ξενιάς Αλμυρού Μαγνησίας.

ΖΗΝΟΒΙΑΣ Μάρτυρος, της μετά Ιερομάρτυρος Ζηνοβίου (+ 285, 30η Οκτωβρίου):

Απότμημα στη Μονή Κάτω Ξενιάς Αλμυρού Μαγνησίας.

ΖΗΝΩΝΟΣ Μάρτυρος, του Ρωμαίου (+ 371, 12η Απριλίου):

Λείψανα στο ΡΚ Ναό της αγ. Πραξίδης Ρώμης και στον ομώνυμο ΡΚ Ναό της Βερόνας Ιταλίας.

Απότμημα στη Μονή Κάτω Ξενιάς Αλμυρού Μαγνησίας.

ΖΩΤΙΚΟΥ Μάρτυρος, του Νικολιτσέλ Ρουμανίας (4ος αι., 6η Ιουνίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Κοκός, Τούλτσεας Ρουμανίας.

ΖΩΣΙΜΑ Οσίου, του Σολόβκι Ρωσίας (+ 1478, 17η Απριλίου και 8η Αυγούστου):

Τα Λείψανα στην ομώνυμη Μονή.

ΖΩΣΙΜΑ Οσίου, του Τουμάνε Σερβίας (14ος αι., 6η Μαιου):

Τα Λείψανα στην ομώνυμη Μονή.

Η

ΗΛΙΟΥ Οσίου, του Μούρωμ Ρωσίας (+ 1188, 19η Δεκεμβρίου):

Τα Λείψανα στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.

ΗΛΙΟΥ Νεομάρτυρος, του Αρδούνη (+ 1686, 31η Ιανουαρίου):

Η Κάρα στη Μονή Βουλκάνου Μεσσηνίας.

ΗΛΙΟΥ Οσίου, του Βερκοτουρί Σιβηρίας (+ 1900, 30η Νοεμβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στο Ναό της Μεταμ. Σωτήρος, της Μονής του αγ. Νικολάου Βερκοτουρί Σιβηρίας

ΗΛΙΟΦΩΤOY Οσίoυ, της Κύπρου (; 13η Ιουλίου):

Αποτμήματα στις Μονές Διονυσίου Αγίου Όρους και Κύκκου Κύπρου.

ΗΡΑΚΛΕΙΔΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Ταμασού Κύπρου (1ος αι., 17η Σεπτεμβρίου):

Μέρος των Λειψάνων στην ομώνυμη Μονή Κύπρου.

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΗΡΩΔΙΩΝΟΣ Οσίου, της Σκήτης Λαινίτσι Ρουμανίας (+ 1900):

Το αδιάφθορο Λείψανο ενταφιασμένο στη Σκήτη Λαινίτσι Ρουμανίας.

ΗΣΑΪΟΥ του Προφήτου (8ος αι. π. Χ., 9η Μαιου):

Απότμημα Κάρας στη Μονή Χιλανδαρίου Αγίου Όρους.

ΗΣΑΪΟΥ Αγίου, Επισκόπου Ροστώφ Ρωσίας (+ 1090, 15η Μαιου):

Η Κάρα στη Λαύρα Αγίας Τριάδος – αγ. Σεργίου Μόσχας.
Θ

ΘΑΔΔΑΙΟΥ (ΙΟΥΔΑ) Αποστόλου, εκ των Δώδεκα (1ος αι., 21η Αυγούστου ):

Η δεξιά στο Αρμενικό Πατριαρχείο του Εστμιατζίν.

Αποτμήματα στη ΡΚ Βασιλική του αγ. Πέτρου Ρώμης, στην ομώνυμη ΡΚ Μονή των Δομηνικανών στο Σικάγο (μία κερκίδα) και στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.

ΘΑΛΕΛΑΙΟΥ Μάρτυρος, του Ιαματικού (3ος αι., 20η Μαιου):

Αποτμήματα στις Μονές Διονυσίου και Κωνσταμονίτου Αγίου Όρους.

ΘΕΚΛΗΣ της Ισαποστόλου (1ος αι., 24η Σεπτεμβρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας και Διονυσίου Αγίου Όρους, στη Μονή Κύκκου Κύπρου και στον ομώνυμο Ναό Λάρνακος Κύπρου, στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.

ΘΕΟΓΝΩΣΤΟΥ Αγίου, Μητροπολίτου Ρωσίας (+ 1353, 14η Μαρτίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στο Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Κρεμλίνου.

ΘΕΟΔΟΣΙΑΣ Οσιομάρτυρος, της ΚΠόλεως (+ 730, 29η Μαιου):

Μέρος Κάρας στη Μονή αγ. Θεοδοσίου, Αγίου Στεφάνου Αττικής.

Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ Οσίου, του Κοινοβιάρχου (+ 529, 11η Ιανουαρίου):

Μέρος των Λειψάνων στην ομώνυμη Μονή Ιεροσολύμων.

Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους, Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων και αγ. Στεφάνου Μετεώρων.

ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ Οσίου, του Άργους (+ 862, 7η Αυγούστου):

Η Κάρα και μέρος των Λειψάνων στην ομώνυμη Μονή Άργους.

ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ Οσίου, Ηγουμένου της Λαύρας των Σπηλαίων Κιέβου (+ 1074, 3η Μαιου και 14η Αυγούστου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.

ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ Οσίου, του Μινβόντι Καυκάσου (+ 1948, 26η Ιουλίου ):

Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό του Μινβόντι Σταυρουπόλεως Καυκάσου.

Ο οσ. Θεοδόσιος του Μινοβόντι ήταν Κληρικός της μαρτυρικής Ρωσικής Εκκλησίας των Κατακομβών. Κοιμήθηκε το 1948 σε ηλικία 148 ετών ! Τα θαύματά του, αλλά και λόγοι ποιμαντικής σκοπιμότητος, ανάγκασαν το Πατριαρχείο Μόσχας να αποδεχθεί την αγιότητά του.
ΘΕΟΔΩΡΑΣ Οσίας, της Θεσσαλονίκης (9ος αι., 5η Απριλίου):

Τα Λείψανα στην ομώνυμη Μονή Θεσσαλονίκης.

Αποτμήματα στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους και στον ομώνυμο Ναό Λιβαδίου Αιγίνης.

Δέκα μήνες μετά την κοίμηση της οσ. Θεοδώρας το Λείψανό της ανακομίσθηκε αδιάφθορο, μετά από εμφανίσεις της στον Αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης Ιωάννη, και τοποθετήθηκε σε λάρνακα με ειδική οπή, απ’ όπου έρρεε το θαυματουργό μύρο! (Διασώθηκαν μέχρι την εποχή μας ειδικά μικρά δοχεία για την μεταφορά του, τα λεγόμενα κουτρούβια).

Περίπου το 1420 επισκέφθηκε την Μονή της ο Ρώσος Διάκονος Ζωσιμάς, ο οποίος «έμεινε έκπληκτός από την θέα των Λειψάνων της Οσίας, διότι φαινόταν σα να ζούσε και προσθέτει ότι τα ενδύματα του Λειψάνου ήταν διαποτισμένα από το μυρίπνοο έλαιο που πήγαζε απ’ αυτό»! (Δ. Β. Χιτρώφ, «Ρώσοι Προσκυνητές στην Ανατολή», Γενεύη 1889, σελ. 208· στη Γαλλική).

Το 1430, με την Οθωμανική κατάκτηση, η Μονή λεηλατήθηκε και το Λείψανο τεμαχίσθηκε. Διάφορα τμήματά του κατάφεραν κάποιοι πιστοί να τα περισυλλέξουν, «α και εις ενός συναρμοσθέντα σώματος ολομέλειαν, θαυμάτων ενέργειαν καθ’ εκάστην αφθόνως πηγάζουσιν». Το 1459 ο Μωάμεθ Β’ ο Πορθητής επικύρωσε την Μονή στη Χριστιανή μυτριά του Μάρα Μπράνκοβιτς. Στα τέλη του 16ου αι. η Μονή είχε 200 περίπου μοναχές. Το 1661 το Λείψανο κατατέθηκε σε μαρμάρινη λάρνακα. Το 1669 ο Γάλλος περιηγητής Ροβέρτος Dre, είδε το Λείψανο στο Καθολικό της Μονής. Σήμερα στη Μονή οσ. Θεοδώρας Θεσσαλονίκης, φυλάσσονται πολλά των οστών της Μυροβλύτιδος Οσίας, διότι το αδιάφθορο Λείψανό της, άγνωστο πότε, διαλύθηκε. (Βλ. Συμ. Πασχαλίδη, «Ο Βίος της Οσιομυροβλύτιδος Θεοδώρας της εν Θεσσαλονίκη – Διήγηση περί της Μεταθέσεως του Λειψάνου της οσ. Θεοδώρας», 1991).
ΘΕΟΔΩΡΑΣ Αγίας, της Αυγούστας (+ 867, 11η Φεβρουαρίου):

Το Λείψανο (πλην της Κάρας, η οποία έχει χαθεί), αδιάφθορο στο Ναό Παναγίας Σπηλαιώτισσας Κερκύρας.

ΘΕΟΔΩΡΑΣ Αγίας, Βασιλίσσης της Άρτης (+ 1275 ; ,11η Μαρτίου):

Απότμημα στη Μητρόπολη Άρτης.

ΘΕΟΔΩΡΑΣ Αγίας:

Η δεξιά παλάμη στη Μονή Προυσού Ευρυτανίας και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίας Αγίας πρόκειται.

ΘΕΟΔΩΡΑΣ Οσίας, της Σύχλας Ρουμανίας (17ος – 18ος αι., 7η Αυγούστου):

Τα Λείψανα στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.

Η οσ. Θεοδώρα κοιμήθηκε σε μεγάλη ηλικία και κηδεύθηκε στο σπήλαιό της. Το ασκητικό της Λείψανο ανακομίσθηκε αδιάφθορο και δοξάσθηκε με το χάρισμα των θαυμάτων. Διατηρήθηκε ανέπαφο για εκατό περίπου χρόνια και διαλύθηκε πριν το 1828 (ή το 1834), οπότε τα ευωδιάζοντα οστά της μεταφέρθηκαν στην Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου, όπου και σήμερα φυλάσσονται. Θαυματουργό παραμένει μέχρι σήμερα το Αγίασμά της, το οποίο συγκεντρώνεται σε ένα κοίλωμα στο σπήλαιό της και δεν εξαντλείται ποτέ.

ΘΕΟΔΩΡΟΥ Μεγαλομάρτυρος, του Τύρωνος (+ 306; , 17η Φεβρουαρίου):

Η Κάρα στο Ναό αγ. Θεοδώρων Σερρών.

Μέρος των Λειψάνων στον Καθεδρικό Ναό του Βρινδισίου Ιταλίας.

Μέρος του δεξιού ποδός στη Μονή Ξενοφώντος Αγίου Όρους.

Μέρος της δεξιάς χειρός στη Μονή Καρακάλου Αγίου Όρους.

Η δεξιά παλάμη στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.

Ο αριστερός βραχίονας στη Μητρόπολη Πολυανής και Κιλκισίου·.

Δύο τεμάχια στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στη Μονή Λειμώνος Λέσβου και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

Μέρος των λοιπών Λειψάνων στη Μονή Χόποβο Σερβίας.
Κατά τους Ρωμαιοκαθολικούς η Κάρα του βρίσκεται στην πόλη Γαέτα της Ιταλίας.

ΘΕΟΔΩΡΟΥ Μεγαλομάρτυρος, του Στρατηλάτου (+ 319, 8η Φεβρουαρίου):

Η Κάρα στη Μονή αγ. Μελετίου Οινόης Βιλλίων Αττικής.

Μέρη Κάρας στις Μονές Παντοκράτορος Αγίου Όρους και Προυσού Ευρυτανίας.

Τρία τεμάχια στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

Η σιαγόνα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.

Μέρος ποδός στην Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους.

Η δεξιά παλάμη στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.

Μέρος Κάρας και Λειψάνων στο Ναό του Σωτήρος Χριστού Βενετίας.

Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.

Σύμφωνα με τις Συναξαριστικές πηγές, το μαρτυρικό σώμα του Μεγαλομ. Θεοδώρου ενταφιάσθηκε στο πατρικό του κτήμα στα Ευχάιτα του Πόντου, απ’ όπου ανακομίσθηκε στην ΚΠολη την 8η Ιουνίου αγνώστου έτους. Το 1347 ο Αυτοκράτορας Ιωάννης Καντακουζηνός δώρησε μέρος του Λειψάνου στο Μεγ. Ηγεμόνα της Μόσχας Συμεών τον Υπερήφανο (1341 – 1353). Πιθανώς από τα Λείψανα αυτά να προέρχεται το μέρος που φυλάσσεται στη Λαύρα Νέβσκι της Αγίας Πετρουπόλεως. Δεν είναι γνωστό πότε και κάτω από ποιες συνθήκες τα Λείψανα μετακομίσθηκαν στη Μεσημβρία της Θράκης, απ’ όπου το 1257 ο Βενετός Giacomo Daudolo τα αφαίρεσε από τον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Σοφίας, επί των ημερών του Δόγη Ramiero Ziani, και τα κατέθεσε στο Βενετικό Ναό του αγ. Νικολάου Γαλατά ΚΠόλεως. Δέκα χρόνια αργότερα, το 1267, τα Λείψανα μεταφέρθηκαν στη Βενετία και κατάτέθηκαν στο Ναό του Σωτήρος, όπου και σήμερα φυλάσσονται. Στα Λείψανα αυτά περιλαμβάνονται κρανίο και πολλά οστά.

Στη Ρωμαική Δύση Λείψανα του αγ. Θεοδώρου διεκδικεί και το Μπρίντεζι. Τα Λείψανα αυτά έφθασαν στη ναυτική αυτή Ιταλική πόλη κατά την περίοδο των Σταυροφοριών, αλλά μάλλον πρόκειται περί Λειψάνων του αγ. Θεοδώρου του Τήρωνος.

Το 1204 τέλος ο Λατίνος Αυτοκράτορας ΚΠόλεως Βαλδουινος δώρησε στον Επίσκοπο Πέτρο του Αμάλφι την Κάρα του Αγίου, η οποία έφθασε στη Γαέτα την 30. 11. 1210.
Είναι εξαιρετικά πιθανό τα λείψανα που αποδίδονται στον αγ. Θεόδωρο τον Στρατηλάτη, να ανήκουν σε άλλο Θεόδωρο. Άλλωστε ο Μαρίνος Σανούδος στην καταγραφή των Λειψάνων του Ναού του Σωτήρος αναφέρει λείψανα «Θεοδώρου Επισκόπου».

Θα πρέπει στο σημείο αυτό να αναφερθεί ότι αξιόλογοι μελετητές, παλαιοί και νεώτεροι (λ.χ. ο αγ. Γρηγόριος Νύσσης), αναφέρονται σε «διπλασιασμό του Μεγαλομ. Θεοδώρου που πραγματοποιήθηκε στον Ελληνικό κόσμο» (επ. Φαναρίου Αγαθάγγελος).

ΘΕΟΔΩΡΟΥ Οσίου, του Ηγιασμένου (+ 368, 16η Μαιου):

Η Κάρα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.

ΘΕΟΔΩΡΟΥ Μάρτυρος, της Κεφαλληνίας (4ος αι., 24η Αυγ. και 11η Σεπτεμβρίου):

Μέρος των Λειψάνων στη Μονή αγ. Ζαχαρίου Βενετίας.

ΘΕΟΔΩΡΟΥ Οσίου, του Συκεώτου, επ. Αναστασιουπόλεως (+ 613, 22α Απρ.):

Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΘΕΟΔΩΡΟΥ Μάρτυρος, του «εν Πυργίω»:

Η Κάρα στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.

ΘΕΟΔΩΡΟΥ Οσίου, κτίτορος της Μονής Μεγάλου Σπηλαίου Καλαβρύτων (9ος αι., 18η Οκτ.):

Η Κάρα στην ομώνυμη Μονή.

ΘΕΟΔΩΡΟΥ Ιερομάρτυρος, Αρχιεπ. Αλεξανδρείας (+ 606, 3η Δεκεμβρίου):

Η Κάρα στη Μονή αγ. Παύλου Αγίου Όρους.

ΘΕΟΔΩΡΟΥ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου Αλεξανδρείας (12η Σεπτεμβρίου):

Η Κάρα στη Μονή αγ. Παύλου Αγίου Όρους.

ΘΕΟΔΩΡΟΥ Οσίου, του Γραπτού (+ 840, 27η Δεκεμβρίου):

Απότμημα στο Ναό αγ. Αικατερίνης Θεσσαλονίκης.

ΘΕΟΔΩΡΟΥ Οσίου, του Στουδίτου (+ 826, 11η Νοεμβρίου):

Απότμημα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.
ΘΕΟΔΩΡΟΥ Αγίου, επ. Ροστώφ και Σούζνταλ Ρωσίας (+ 1023, 8η Ιουνίου):

Μέρη αδιαφθόρου Λειψάνου στο Ναό της Παναγίας του Καζάν Σούζνταλ Ρωσίας.

Ένας αδιάφθορος δάκτυλος στο Ναό αγ. Κων/νου -Ελένης Σούζνταλ.

Το Λείψανό του αγ. Θεοδώρου ανακομίσθηκε αδιάφθορο. Μετά την Επανάσταση του 1917 το Λείψανο εκτέθηκε στο τοπικό Μουσείο του Σούζνταλ. Λίγο πριν την πτώση του αθειστικού καθεστώτος, το Λείψανο ήταν σε κατάσταση ολοκλήρου ξηρού σώματος, με μαλλιά και γενειάδα, αλλά και εμφανείς τις κακοποιήσεις του από τους αθειστές.

ΘΕΟΔΩΡΟΥ Μάρτυρος, Βογιάρου του αγ. Μιχαήλ Ηγεμόνος του Τσερνίκωφ Ρωσίας (+ 1245, 14η Φεβρουαρίου και 20η Σεπτεμβρίου):

Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό του Αρχαγγέλου Μιχαήλ Κρεμλίνου.

ΘΕΟΔΩΡΟΥ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Ροστώφ Ρωσίας (+ 1394, 28η Νοεμβρίου):

Τα Λείψανα στο Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Ροστώφ Ρωσίας.

ΘΕΟΔΩΡΟΥ Νεομάρτυρος, των Δαρδανελλίων (+ 1690, 2α Αυγούστου):

Η Κάρα στο Ναό οσ. Ξένης Νικαίας Πειραιώς.

ΘΕΟΔΩΡΟΥ Οσίου, του Νέου (+ 1750, μετά των Οσίων Αγιορειτών Πατέρων):

Η Κάρα στη Μονή Μεγίστης Λαύρας Αγίου Όρους.

ΘΕΟΔΩΡΟΥ Νεομάρτυρος, της Μυτιλήνης (+ 1784, 30η Ιανουαρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στο Μητροπολιτικό Ναό της Μυτιλήνης.

Το Λείψανο του Νεομάρτυρος Θεοδώρου ενταφίασαν ευλαβείς Χριστιανοί στο Ναό της Παναγίας Χρυσομαλούσσας. Κατά την ανακομιδή του, το 1798, βρέθηκε αδιάφθορο.

ΘΕΟΔΩΡΟΥ Οσιομάρτυρος, του Βυζαντίου (+ 1795, 17η Φεβρουαρίου):

Η Κάρα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.

Απότμημα στη Μονή Λειμώνος Λέσβου.

ΘΕΟΔΩΡΟΥ Οσίου, των Κυθήρων (+ 922, 12η Μαιου):

Η Κάρα στην ομώνυμη Μονή Κυθήρων.

ΘΕΟΚΤΙΣΤΗΣ Οσίας, της Λέσβου (+ 881, 9η Νοεμβρίου):

Η Κάρα και μέρος των Λειψάνων στη Μονή Λευκάδος Ικαρίας.

Μία των χειρών στο Ναό Παν. Εκατονταπυλιανής Πάρου.

Απότμημα στη Μονή Μεταμ. Σωτήρος Νικητών Καβάλας.
ΘΕΟΚΤΙΣΤΟΥ Μάρτυρος:

Απότμημα στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Μάρτυρος πρόκειται· της 4/2, της 6/9 ή της 3/10.

ΘΕΟΠΙΣΤΗΣ Μάρτυρος, συζύγου Μεγαλομ. Ευσταθίου (+ 118, 20η Σεπτεμβρίου):

Μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο ΡΚ Ναό της Βενετίας.

ΘΕΟΠΙΣΤΟΥ Μάρτυρος, υιού Μεγαλομ. Ευσταθίου (+ 118, 20η Σεπτεμβρίου):

Μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο ΡΚ Ναό της Βενετίας.

ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ Μάρτυρος:

Απότμημα στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Μάρτυρος πρόκειται.

ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ Οσίου, του Γραπτού (+ 850, 11η Οκτωβρίου):

Απότμημα στη Μονή Προυσού Ευρυτανίας.

ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ Οσίου, του Μετεωρίτου (+ 1544, 17η Μαιου):

Η αριστερή παλάμη αδιάφθορη στη Μονή Βαρλαάμ Μετεώρων.

ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ Οσίου, της Ναούσης (16ος αι., 19η Αυγούστου):

Η Κάρα στο Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Ναούσης.

Μέρος των Λειψάνων στη Σκήτη Τιμίου Προδρόμου Βεροίας.

ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ του Εγκλείστου, Επισκόπου Ταμπώφ Ρωσίας (+ 1894, 6η Ιανουαρίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Βισένσκυ, Ρυαζάν Ρωσίας.

ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ Αγίας, Αυτοκράτειρας του Βυζαντίου (+ 893, 16η Δεκεμβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στον Πατριαρχικό Ναό του αγ. Γεωργίου, Φαναρίου ΚΠόλεως·

Μέρος Κάρας στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

ΘΕΟΦΙΛΟΥ Παιδομάρτυρος, της Ρώμης (284 – 304, ):

Τα Λείψανα στο ΡΚ Αββαείο των Τραπιστών του Rogersville, New Brunswick Καναδά.

Τα Λείψανα είναι συναρμολογημένα με κερί, σε ομοίωμα παιδιού ηλικίας 10 περίπου ετών.

ΘΕΟΦΙΛΟΥ Οσίου, του Μυροβλύτου (+ 1548, 8η Ιουλίου):

Η δεξιά αδιάφθορη, σε σχήμα ευλογίας, στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.
ΘΕΟΦΙΛΟΥ του διά Χριστόν Σαλού, του Κιέβου (+ 1853, 28η Οκτωβρίου):

Τα Λείψανα στη Σκήτη Κιτάγιεβο Κιέβου.

ΘΕΡΑΠΟΝΤΟΣ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου εις Κύπρον (; 26η Μαιου):

Αποτμήματα στη Μονή Ζωγράφου Αγίου Όρους και στον ομώνυμο Ναό Λεμεσού Κύπρου.

ΘΕΩΝΑ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης (16ος αι., 4η Απριλίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή αγ. Αναστασίας Βασιλικών Θεσσαλονίκης.

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΘΥΡΣΟΥ Μάρτυρος:

Απότμημα στη Μονή αγ. Νικάνορος Γρεβενών.

ΘΩΜΑ Οσίου, του «εν Μαλεώ» Πελοποννήσου (10ος αι., 7η Ιουλίου):

· Μέρος των Λειψάνων στη Μητρόπολη Μονεμβασίας και Σπάρτης.

ΘΩΜΑ Αποστόλου, εκ των Δώδεκα (1ος αι., 6η Οκτωβρίου ):

Η Κάρα στη Μονή αγ. Ιωάννου Θεολόγου Πάτμου.

Αποτμήματα στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους, στο Κοπτικό Πατριαρχείο της Αιγύπτου και στον Συρο – Ιακωβιτικό Ναό της Μοσούλης.

Κατά τους Ρωμαιοκαθολικούς η Κάρα και τα περισσότερα Λείψανα φυλάσσονται στη ΡΚ Βασιλική της Ορτόνα Ιταλίας.

ΘΩΜΑΪΔΟΣ Μάρτυρος, της Αλεξανδρείας (14η Απριλίου):

Μέρος Κάρας στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

Ι

ΙΑΚΩΒΟΥ Αποστόλου, του Ζεβεδαίου (1ος αι., 30η Απριλίου):

Tα Λείψανα στο ομώνυμο ΡΚ Προσκύνημα της Καμποστέλλα Ισπανίας.

Απότμημα στην Κουτλουμουσιανή Σκήτη Αγίου Όρους.

ΙΑΚΩΒΟΥ Αποστόλου, του Αλφαίου (1ος αι., 9η Οκτωβρίου):

Μέρος των Λειψάνων στη ΡΚ Βασιλική των Αγίων Αποστόλων Ρώμης.

Απότμημα στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.
ΙΑΚΩΒΟΥ Αποστόλου, του Αδελφοθέου (10ος αι., 23η Οκτωβρίου):

Η Κάρα στη Μονή Εσφιγμένου Αγίου Όρους.

Μέρος των Λειψάνων στη ΡΚ Βασιλική των Αγίων Αποστόλων Ρώμης.

Αποτμήματα στις Μονές Διονυσίου (δύο τεμάχια) και Εσφιγμένου Αγίου Όρους, Κορνοφωλιάς Έβρου, Τιμίου Προδρόμου Ακριτοχωρίου Σερρών και Κύκκου Κύπρου και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΙΑΚΩΒΟΥ Μάρτυρος, του Πέρσου (+ 421, 23η Νοεμβρίου):

Ένας μηρός στη Μονή Παναχράντου Άνδρου.

Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας, Ιβήρων, Διονυσίου (περισσότερα του ενός) και Ζωγράφου Αγίου Όρους, Κύκκου Κύπρου και στην Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΙΑΚΩΒΟΥ Αγίου, Επισκόπου Νισίβεως (13η Ιανουαρίου):

Η δεξιά στο Αρμενικό Πατριαρχείο του Εστμιατζίν.

ΙΑΚΩΒΟΥ Οσιομάρτυρος, του Διδυμοτείχου (+ 1520, 1η Νοεμβρίου):

Αποτμήματα στη Μητρόπολη Διδυμοτείχου, στη Μονή αγ. Αναστασίας Βασιλικών Θεσσαλονίκης και στο Μητροπ. Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Καστοριάς.

ΙΑΚΩΒΟΥ Οσιομάρτυρος, του Διακόνου (+ 1520, 1η Νοεμβρίου):

Αποτμήματα στη Μητρόπολη Διδυμοτείχου και στη Μονή αγ. Αναστασίας Βασιλικών Θεσσαλονίκης.

ΙΑΚΩΒΟΥ του διά Χριστόν Σαλού, του Μποροβίτσι Ρωσίας:

Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ Ιερομάρτυρος, της Νεαπόλεως Ιταλίας (+ 305, 21η Απριλίου):

Τα Λείψανα στον ομώνυμο ΡΚ Καθεδρικό Ναό Νεαπόλεως Ιταλίας.

Είναι άξιο αναφοράς, ότι στη Νεάπολη φυλάσσεται και στερεοποιημένο αίμα του Ιερομάρτυρος Ιανουαρίου, το οποίο υγροποιείται 18 φορές τον χρόνο.
ΙΑΣΩΝΟΣ Αποστόλου, εκ των Εβδομήκοντα (1ος αι., 29η Απριλίου):

Η Κάρα στη Μητρόπολη Θηβών.

Αποτμήματα στη Μητρόπολη Κερκύρας και στις Μονές Διονυσίου Αγίου Όρους και Κύκκου Κύπρου.

ΙΓΝΑΤΙΟΥ Ιερομάρτυρος, του Θεοφόρου (+ 107, 20η Δεκεμβρίου):

Η Κάρα στη Μητρόπολη Βεροίας.

Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους, Βαρνάκοβας Ναυπακτίας και Νταού Πεντέλης, στην Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.

ΙΓΝΑΤΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Σμολένσκ Ρωσίας (+ 1210):

Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό του Σμολένσκ Ρωσίας.

ΙΓΝΑΤΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Μηθύμνης Λέσβου (+ 1578):

Τα Λείψανα στη Μονή Λειμώνος Λέσβου.

Αποτμήματα στις Μονές Διονυσίου και Ξενοφώντος Αγίου Όρους και Αγάθωνος Φθιώτιδος.

ΙΓΝΑΤΙΟΥ Αγίου, Μητροπολίτου Γοτθίας (+ 1786):

Απότμημα στο Ναό αγ. Νικολάου – Μεταμορφώσεως, Μαριουπόλεως Ουκρανίας.

ΙΓΝΑΤΙΟΥ Οσιομάρτυρος, του Ιβηροσκητιώτου (+ 1814, 1η Μαιου):

Η Κάρα στη Μονή αγ. Παντελεήμονος Αγίου Όρους.

Μέρος των Λειψάνων στη Σκήτη Τιμίου Προδρόμου Αγίου Όρους.

ΙΓΝΑΤΙΟΥ Οσιομάρτυρος, του Αθωνίτου (+ 1814):

Η Κάρα στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.

Μέρος των Λειψάνων στη Σκήτη Τιμίου Προδρόμου Αγίου Όρους.

ΙΔΗ (Idus) Αγίου, Επισκόπου Βίντσεστερ Βρεττανίας (+ 705):

Τα Λείψανα στην Επισκοπή Βίντσεστερ Βρεττανίας.

ΙΕΡΟΘΕΟΥ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου Αθηνών (1ος αι., 4η Οκτωβρίου):

Η Κάρα στη Μονή Παν. Κυπαρισιωτίσσης Μεγάρων Αττικής.

Η σιαγόνα στη Μονή Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους.

ΙΕΡΟΘΕΟΥ Οσίου, του Ιβηρίτου (+ 1745, 13η Σεπτεμβρίου):

Η Κάρα στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.

ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ Οσιομάρτυρος, της Βεροίας (; 26η Ιουλίου):

Η Κάρα στη Μητρόπολη Βεροίας.
ΙΛΑΡΙΩΝΟΣ Οσίου, του Μεγάλου (+ 371, 21η Οκτωβρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Προυσού Ευρυτανίας και Κύκκου Κύπρου.

ΙΛΑΡΙΩΝΟΣ Νεομάρτυρος, του Κρητός, της ΚΠόλεως (+ 1804, 20η Σεπτεμβρίου):

Μέρος Λειψάνων στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΙΝΝΟΚΕΝΤΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Ιρκούτσκ Σιβηρίας (+ 1731):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή Ζναμένσκυ Ιρκούτσκ Σιβηρίας.

ΙΝΝΟΚΕΝΤΙΟΥ Αγίου, Μητροπ. Μόσχας (Βενιαμίνωφ, + 1879, 31η Μαιου):

Τα Λείψανα στη Λαύρα Αγίας Τριάδος – αγ. Σεργίου Μόσχας.

ΙΟΥΛΙΑΝΗΣ της Παρθένου, Πριγκιπίσσης Οσλάνσκυ (16ος αι., 6η Ιουλίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.

ΙΟΥΔΑ Αποστόλου, εκ των Δώδεκα (1ος αι., 19η Ιουνίου):

Μέρος των Λειψάνων στη Ρ Κ Βασιλική του αγ. Πέτρου Ρώμης και στο ΡΚ Ναό αγ. Συμεών του Θεοδόχου Βενετίας.

ΙΟΥΛΙΟΥ Πρεσβυτέρου, του Αιγινήτου (+ 401, 31η Ιανουαρίου).

Τα Λείψανα στο ΡΚ Ναό του Κοζάνο Ιταλίας.

Απότμημα στο Ναό των Αιγηνιτών Αγίων Λειβαδίου Αιγίνης.

ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ Διακόνου, του Αιγινήτου (+ 391, 7η Ιανουαρίου):

Τα Λείψανα στο ΡΚ Ναό του Καζάνο Ιταλίας.

Απότμημα στο Ναό των Αιγηνιτών Αγίων Λειβαδίου Αιγίνης.

Η ανακομιδή των Λειψάνων των δύο Αιγινητών Αγίων – που έδρασαν στη Β. Ιταλία ως συνεργάτες του αγ. Αμβροσίου Επισκόπου Μεδιολάνων – τιμάται την 19η Μαιου.

ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ Μάρτυρος, του Ταρσέως (+ 305, 21η Ιουνίου):

Αποτμήματα στις Μονές Παντοκράτορος και Παντελεήμονος Αγίου Όρους.

ΙΟΥΛΙΤΤΗΣ Μάρτυρος (μητρός μ. Κηρύκου, + 305, 15η Ιουλίου):

Μία ωλένη με σάρκα στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους, Παλαιοκαστρίτσης Κερκύρας και Κύκκου Κύπρου.

ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ Μάρτυρος (της μετά Ιερομάρτυρος Κυπριανού, + 304, 2α Οκτωβρίου):

Η Κάρα στη Μονή Παναχράντου Άνδρου.

Μέρος Κάρας στο Ναό αγ. Κυπριανού Μενίκου Λευκωσίας.

Απότμημα στη Μονή αγ. Κυπριανού και Ιουστίνης Φυλής Αττικής.
ΙΣΑΑΚΙΟΥ Μάρτυρος:

Απότμημα στη Νέα Θηβαιδα Αγίου Όρους.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Μάρτυρα πρόκειται· της 21/4, της 16/5 ή της 20/11.

ΙΣΑΑΚΙΟΥ Οσίου, της Μονής Δαλμάτων (; 3η Αυγούστου):

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΙΣΑΑΚΙΟΥ Οσίου, της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου (+ 1090, 14η Φεβρουαρίου):

Τα Λείψανα στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.

Μέρος Λειψάνων στη Μονή Κουντίν Τοροπέτς Ρωσίας.

ΙΣΙΔΩΡΟΥ Μάρτυρος, της Χίου (+ 251, 14η Μαιου):

Η Κάρα και μεγάλο μέρος των Λειψάνων στο ομώνυμο Παρεκκλήσιο του ΡΚ Καθεδρικού Ναού αγ. Μάρκου Βενετίας.

Αποτμήματα στη Μητρόπολη Χίου και στη Μονή Φιλοθέου Αγίου Όρους.

Η ύπαρξη των Λειψάνων του Μάρτυρος Ισιδώρου στη Χίο, μαρτυρείται ήδη κατά τον 6ο αι. από τον αγιολόγο αγ. Γρηγόριο Τουρώνης. Προηγουμένως, τον 5ο αι., ο αγ. Μαρκιανός, Οικονόμος της Αγίας Σοφίας ΚΠόλεως, είχε μεταφέρει στη Βασιλεύουσσα την Κάρα και μέρος των Λειψάνων του Μάρτυρος, τα οποία κατέθεσε σε παρεκκλήσιο του Ναού της Παναγίας στο Πέραν. Τα υπόλοιπα Λείψανα του Μάρτυρος αφαιρέθηκαν από την Χίο το 1125, με την βοήθεια του Βενετικού Στόλου, από τον Ελληνόφωνο Λατίνο Κληρικό Cebrano Cebrani, με την ευκαιρία στρατιωτικής αποστολής στην Ανατολή του Δόγη Δομηνίκου Michiel. Το 1356 (1η Μαιου) τα Λείψανα του Μάρτυρος κατατέθηκαν σε Παρεκκλήσιο προς τιμήν του, μέσα στον Καθεδρικό Ναό του αγ. Μάρκου.

Την 17. 9. 1626 η Κάρα του Αγίου κλάπηκε από την Τουρκοκρατούμενη ΚΠολη με την βοήθεια ντόπιου Χριστιανού, ο οποίος πληρώθηκε αδρότατα από τις Βενετικές Αρχές. Η Κάρα έφθασε στη Βενετία την 1. 3. 1627 και κατατέθηκε στο Θησαυρό του αγ. Μάρκου.
ΙΣΙΔΩΡΟΥ Οσίου, του Πηλουσιώτου (+ 436 – 440, 4η Φεβρουαρίου):

·Αποτμήματα στις Μονές Φιλοθέου Αγίου Όρους και Αγάθωνος Φθιώτιδος.

ΙΣΙΔΩΡΟΥ του Ροστώφ Ρωσίας, διά Χριστόν Σαλού (+ 1474, 14η Μαιου):

Τα Λείψανα στο Ναό Αναλήψεως Ροστώφ Ρωσίας.

ΙΩΑΚΕΙΜ του Δικαίου, πατρός της Υπεραγίας Θεοτόκου (1ος αι., 9η Σεπτεμβρίου):

Απότμημα στο Ναό της Παναγούδας Θεσσαλονίκης.

ΙΩΑΚΕΙΜ – ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, Επ. Ζιχνών Μακεδονίας (+ 1333, 12η Δεκεμβρίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Τιμίου Προδρόμου Σερρών.

ΙΩΑΚΕΙΜ Οσίου, των Νοτενών Αχαιας (16ος – 17ος αι., 3η Ιουλίου):

Αποτμήματα στις Μονές Νοτενών Αχαιας και Χρυσοπηγής Δίβρης Ηλείας.

Μία δεκαετία μετά τον θάνατο του οσ. Ιωακείμ, εμφανίσθηκε «εν οράματι» στον τότε Πατριάρχη ΚΠόλεως και του ζήτησε την ανακομιδή του Λειψάνου του, την οποία διενήργησε ο τότε Μητροπολίτης Παλαιών Πατρών. Κατά την ανακομιδή το Λείψανο βρέθηκε αδιάφθορο, «σώον και άφθαρτον και πλήρες ουρανίου ευωδίας»! και κατατέθηκε στο Καθολικό της Μονής Νοτενών. Δεν είναι γνωστό πότε και κάτω από ποιες συνθήκες διαλύθηκε, σε κάποια από τις ιστορικές περιπέτειες της Μονής πάντως, η τιμία Κάρα μαζί με άλλα κειμήλια χάθηκε.

ΙΩΑΚΕΙΜ Οσίου, του Ιθακησίου (+ 1868, 2α Μαρτίου και 23η Μαιου):

Η Κάρα στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους.

Τα λοιπά Λείψανα στο Ναό αγ. Βαρβάρας Ιθάκης.

ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΥ Οσίου, του Μεγάλου (+ 846, 4η Νοεμβρίου):

Η Κάρα και η σιαγόνα στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

Μέρος Κάρας στη Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας.

Απότμημα στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΥ Οσίου, της Σκήτης Τσετατσούια Ρουμανίας (+ 1638):

Τα Λείψανα στη Σκήτη Τσετατσούια Ρουμανίας.

ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΥ Οσίου, του Ντεβίτς Κοσσυφοπεδίου (14ος αι., 7η Μαιου και 15η Δεκεμβρίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Ντεβίτσυ Κοσσυφοπεδίου.

ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΥ Α’ Αγίου, Πατρ. Σερβίας (+ 1279, 25η Μαιου και 3η Σεπτεμβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή Σοπόσανι Σερβίας.

ΙΩΑΝΝΟΥ του Προδρόμου (1ος αι., 7η Ιανουαρίου):

Μέρη Κάρας στη Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους, στο Μεγάλο Τζαμί της Δαμασκού και στο Μουσείο Τοπ Καπί της ΚΠόλεως.

Μέρος της σιαγόνας «μετά τριών οδόντων» στη Μονή Σταυρονικήτα Αγίου Όρους.

Η δεξιά αδιάφθορη στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

Απότμημα δεξιάς στη Μητρόπολη Μαυροβουνίου.

Η αριστερά στο Μουσείο Τοπ Καπί ΚΠόλεως.

Ο δείκτης της δεξιάς στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους.

Μέρος της αριστεράς στη Μονή Μεγ. Μετεώρου.

Τέσσερα τμήματα στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

Απότμημα της αριστεράς «μετά αίματος» στη Μονή Μακρυνού Μεγάρων.

Αποτμήματα στις Μονές Ιβήρων, Παντοκράτορος και αγ. Παντελεήμονος Αγίου Όρους, Κύκκου Κύπρου, στις Λαύρες Αγίας Τριάδος – αγ. Σεργίου Μόσχας και αγ. Αλξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως, στον ομώνυμο Ναό Tournai Γαλλίας και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.

Η «πλεξίδα» του στη Μονή Ταξιαρχών Αιγιαλείας.

Το Λείψανο του Τιμίου Προδρόμου κήδευσαν οι μαθητές του (Μαρκ. 6, 21 – 29). Δεν είναι γνωστό πότε ανακομίσθηκε, κατά την ανακομιδή πάντως βρέθηκε αδιάφθορο, αφού κατά τον διωγμό του Ιουλιανού του Παραβάτη, κάηκε ολόκληρο στην Σεβαστούπολη. Από την καταστροφή αυτή διασώθηκαν μόνο τα χέρια του και βέβαια η τιμία του Κεφαλή, επειδή δεν φυλάσσονταν μαζί με το σώμα.Περί της Τιμίας Κεφαλής του Τιμίου ΠροδρόμουΚατά τον Ιστορικό Δοσίθεο, Πατριάρχη Ιεροσολύμων, αδιάφθορη διαφυλάχθηκε και η Τιμία Κάρα του Βαπτιστού.
Για πρώτη φορά η Κάρα βρέθηκε στα Ανάκτορα του Ηρώδη από δύο μοναχούς, «δι’ επιφανείας και αποκαλύψεως του ιδίου του Βαπτιστού» και μεταφέρθηκε στην Έμεσσα της Συρίας, όπου αλληλοδιαδόχως έφθασε στα χέρια του Αρειανού Ιερομονάχου Ευσταθίου.

Για δεύτερη φορά η Κάρα βρέθηκε κρυμμένη σε σπήλαιο, «εντός υδρίας», και ανακομίσθηκε στην ΚΠολη, όπου κατατέθηκε στον προς τιμή του Προδρόμου Ναό, στο Έβδομο.

Για την τρίτη Εύρεση της Κάρας δεν σώθηκαν ιδιαίτερες λεπτομέρειες. Είναι γνωστό μόνο, ότι βρέθηκε στα Κόμμανα της Καππαδοκίας, «υπό τινος Ιερέως, εντός αργυρού αγγείου και εις τόπον ιερόν» και από εκεί ανακομίσθηκε και πάλι στην ΚΠολη.

Από Εγκώμιο το οποίο έγραψε ο οσ. Θεόδωρος ο Στουδίτης, πιθανολογείται ότι ίσως υπήρχε στη Μονή του Στουδίου μέρος ή και όλη η αγία Κάρα. Στην ιστορική συνέχεια η Κάρα διαφυλάχθηκε στη Βλαχία (άγνωστο από ποιόν και πότε δωρήθηκε), διότι τον 16ο αι. μέρος της δωρήθηκε στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους, από τον Ηγεμόνα της Βλαχίας Νεάγκο Μπασαράμπη (1512 – 1521), ο οποίος πλήρωσε και την δαπάνη κατασκευής της χρυσής λειψανοθήκης της. Το 1765, ενώ Διονυσιάτες μοναχοί την μετέφεραν στο μετόχι τους στο νησί του αγ. Ευστρατίου, για την σωτηρία των κτημάτων από καταστροφική ακρίδα, το πλοίο τους λαφυραγωγήθηκε από πειρατές και η Προδρομική Κάρα κατέλειξε στο Μεγάλο Τζαμί της Δαμασκού, όπου φυλάσσεται σε ειδικό κουβούκλιο. (Σωτ. Ν. Καδά, «Η Ιερά Μονή αγ. Διονυσίου – Προσκυνηματικός Οδηγός – Ιστορία – Τέχνη – Κειμήλια», 2002, σελ. 130).

Άλλο μέρος της Κάρας διαφυλάχθηκε στη Μονή Καλούτι της Βλαχίας (Μετόχιο του Παναγίου Τάφου). Το τμήμα εκείνο «ένεκα των περιστάσεων», μετέφερε στα Ιεροσόλυμα ο Πατριάρχης Δοσίθεος, χωρίς να είναι γνωστό που βρίσκεται σήμερα. Ο ίδιος γράφει στην Ιστορία του: «Απεδημήσαμεν από ΚΠόλεως εις Βλαχομπογδανίαν, ότε και τα Μοναστήρια Καλούη και Ουγκρέη ελάβομεν· εν δε τω Καλούη μοναστηρίω, ην μέρος της Τιμίας Κάρας του Προδρόμου, όπερ – το αμφίβολον του τόπου κατανοήσαντες – ανηνέγκαμεν εις Ιερουσαλήμ» (σελ. 1216).

Μετά τις Σταυροφορίες εμφανίσθηκε στη Δύση κάρα που αποδόθηκε στον Τίμιο Πρόδρομο, για την διαφύλαξή της μάλιστα κτίσθηκε ο Κάθεδρικός Ναός της Αμμιένης, ο μεγαλύτερος Γοτθικού ρυθμού Ναός της Ευρώπης .

Περί των χειρών του Τιμίου Προδρόμου

Η αδιάφθορη δεξιά του αγ. Ιωάννη υπέστη και αυτή ανάλογες με την Κάρα ιστορικές περιπέτειες. Κατά την συναξαριστική παράδοση την δεξιά του Προδρόμου έλαβε ο Ευαγγελιστής Λουκάς και την κατέθεσε στην πατρίδα του Αντιόχεια. Μεταφέρθηκε στην ΚΠολη κατά την βασιλεία των Αυτοκρατόρων Κωνσταντίνου Ζ’ και Ρωμανού Β’.

Το 1403, ο Ρούι Γκονζάλες Ντε Καλβίχο (Ισπανός απεσταλμένος στην Αυλή του Ταμερλάνου), την προσκύνησε στην Μονή Περιβλέπτου ΚΠόλεως (κτίσμα Ρωμανού Γ, 1031 – 1034). «Ήταν το δεξί του χέρι – γράφει – από τον αγκώνα ως την παλάμη, πολύ γερό και νωπό, αν και λένε πως όλο το σώμα του ευλογημένου Ιωάννη στέγνωσε, εκτός από το δάκτυλο του δεξιού του χεριού, με το οποίο έδειξε όταν είπε, «ιδού ο αμνός του Θεού». Και το χέρι αυτό έμοιαζε να είναι ζωντανό· ήταν πλαισιομένο από ένα λεπτό χρυσό σύρμα, έλειπε όμως το μεγάλο δάκτυλο.» (Ρούι Γκονζάλες Ντε Καλβίχο, «Ταξείδι στην Αυλή του Ταμερλάνου», σελ. 101 – 102· και Νικ. Κοντάκωφ, «Βυζαντινές Εκκλησίες και μνημεία της ΚΠόλεως», Οδησσός 1886, σελ. 69).

Ο λόγιος Αγιορείτης Γεράσιμος Σμυρνάκης σημειώνει για την δεξιά του Αγίου, ότι, «η χείρ αύτη ως και η Κάρα του Τιμίου Προδρόμου, κομισθείσαι εις ΚΠολιν, επί πέντε εκατονταετηρίδας ευρίσκοντο εν τω Μοναστηρίω του Πετρίου, κατά δε την Άλωσιν της ΚΠόλεως μετά του Ακανθίνου Στεφάνου, της Λόγχης και του Σπόγγου, κατετέθησαν εν τω Σουλτανικώ Θησαυροφυλακίω… Κατά Σεπτέμβριον του 1482 ο Σουλτάνος Βαγιαζήτ συνωμολόγησε συνθήκην μετά του Μεγάλου Ταξιάρχου της Ρόδου, επί τοις όροις, ίνα ειρήνη κρατή κατά ξηράν και θάλασσαν, εμπορική ελευθερία, κ.λ.π. – έτι δε μυστικήν συνθήκην αφορώσαν εις τον αδελφόν αυτού Τζεμ, τον διεκδικούντα τον Θρόνον, δι’ ης ανεδέχετο να πληρώση 45.000 δουκάτα τω Μεγάλω Ταξιάρχη, αν το Τάγμα αυτού καθείργνυε τον Τζεμ. Μαθών δε ότι ο Ταξιάρχης εξεπλήρωσεν την αφορώσαν αυτόν υποχρέωσιν, απέστειλε και αυτός – κατά Μάιον του 1438 – το συνομολογηθέν ποσόν των δουκάτων, συγχρόνως δε βαρυτιμότατον δώρον εντός κυπαρρισίνης θήκης, την δεξιάν χείρα του Ιωάννου του Βαπτιστού, επιμελώς εν σηρικώ υφάσματι ενειλημένην». (Γερασίμου Σμυρνάκη, «Το Άγιον Όρος», σελ. 511).

Η δεξιά του Αγίου φυλάχθηκε στη Μάλτα, όπου η έδρα των Ιωαννιτών Ιπποτών, μέχρι το 1799. Τότε, με την κατάληψη της νήσου από τους Γάλλους, οι Ιππότες στράφηκαν για βοήθεια προς την Ρωσία και την 12η Οκτωβρίου 1799 πρόσφεραν στον Τσάρο Παύλο Α’ τεμάχιο του Τιμίου Ξύλου, την Εικόνα της Παναγίας Φιλερήμου και την δεξιά του Προδρόμου. Τα κειμήλια κατατέθηκαν στο Παρεκκλήσιο του Χειμερινού Ανακτόρου. Η Ρωσική Εκκλησία από το 1800, τιμά το γεγονός την 12η Οκτωβρίου. Δεν είναι γνωστές οι συνθήκες κάτω από τις οποίες η Προδρομική δεξιά έφθασε στην Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

Επίσης δεν είναι γνωστές οι συνθήκες κάτω από τις οποίες το κειμήλιο βρέθηκε στην ΚΠολη. Ήδη από το 1878, ο Μητροπολίτης πρ. Βελεγράδων Ιερεμίας ο οποίος κοινοβίασε στην Μονή Διονυσίου, κατέβαλε προσπάθειες για την επανάκτηση του κειμηλίου. Στις αρχές του 19ου αι. το κειμήλιο ήταν στην κατοχή του μυστικοσύμβουλου της Πρωσίας στην ΚΠολη Ιωάννη Φραγκόπουλου, ο οποίος και το είχε διακοσμήσει. Επεστράφη στην Μονή Διονυσίου την 10. 3. 1802, χάρις στις προσπάθειες του Προηγουμένου Ιωακείμ Αγιοστρατίτη (σε ανάμνηση τελείται αγρυπνία την Δ’ Κυριακή των Νηστειών). Στο ίδιο έργο του ο Καλβίχο σημείωνει για την επίσκεψη της Ισπανικής Αποστολής στον Ναό του Προδρόμου. Πρόκειται για Ναό που έκτισε ο Θεοδόσιος Α’ ο Μέγας, κοντά στα Ανάκτορα των Βλαχερνών. Είχε μορφή βαπτιστηρίου και ήταν διακοσμημένος με εξαίρετα ψηφιδωτά. Ο ψηλός θόλος του στηριζόταν σε τέσσερεις κίονες από πράσινο ίασπι! Οι θύρες του ήσαν αργυρές επιχρυσωμένες! «Κοντά στις πόρτες – γράφει – βλέπεις τέσσερεις μικρές κολόνες από ίασπι, με αργυρές και επίχρυσες γραμμές, οι οποίες συμπλέκονται σε σχήμα σταυρού με πολλά πετράδια»!. Εκεί φυλάσσονταν η αδιάφθορη αριστερά του Αγίου. «Την ίδια ημέρα – γράφει – μας έδειξαν το αριστερό χέρι (από τον ώμο ως την παλάμη) του αγ. Ιωάννη του Βαπτιστή. Είχε τόσο στεγνώσει, που έβλεπες μόνο δέρμα και οστά· η άρθρωση του αγκώνα ήταν από χρυσό και πολύτιμα πετράδια» (αυτ. σελ. 97 – 98).

ΙΩΑΝΝΟΥ του Χρυσοστόμου, Αρχιεπ. ΚΠόλεως (+ 407, 13η Νοεμβρίου):

Η Κάρα με αδιάφθορο το αριστερό αυτί στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους.

Η δεξιά αδιάφθορη στη Μονή Φιλοθέου Αγίου Όρους.

Δύο τμήματα της αριστεράς στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους και ένα τμήμα της στη Μονή Βαρλαάμ Μετεώρων.

Μεγάλο τεμάχιο κνήμης και τέσσερα τεμάχια στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

Δάκτυλος στη Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους.

Αδιάφθορο μέρος στη Μονή Μεγ. Μετεώρου.

Αποτμήματα στις Μονές Ιβήρων Αγίου Όρους, Προυσού Ευρυτανίας και Κύκκου Κύπρου και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, του Δαμασκηνού (+ 760, 4η Δεκεμβρίου):

Απότμημα στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.

ΙΩΑΝΝΟΥ του Πολεμιστού:

Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΙΩΑΝΝΟΥ του Αναργύρου (+ 311, 31η Ιανουαρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας και Παντοκράτορος Αγίου Όρους και Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.

ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, του Ελεήμονος, Αρχιεπ. Αλεξανδρείας (+ 620, 12η Νοεμβρίου):

Μεγάλο μέρος των Λειψάνων στο Ναό αγ. Μαρτίνου Μπρατισλάβας Σλοβακίας.

Μέρη Κάρας στις Μονές Παντοκράτορος Αγίου Όρους, Μεγ. Μετεώρου και Προυσού Ευρυτανίας.

Η δεξιά στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας και Ξενοφώντος Αγίου Όρους, Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων (περισσότερα του ενός), Γκούρας Τρικάλων και Κύκκου Κύπρου και στον ομώνυμο Μητροπολιτικό Ναό Λεμεσού Κύπρου.

Με τα Λείψανα του αγ. Ιωάννου του Ελεήμονος υφίσταται πρόβλημα. Για τους Ρωμαιοκαθολικούς το Λείψανό του βρίσκεται αδιάφθορο στη Βενετία (βλ. Περιοδικό «Η Βασιλεία των Ουρανών» Ι. Μ. Μεταμ. Σωτήρος Ναυπάκτου, φ. 46, σελ. 61), ενώ – σύμφωνα με άλλη πηγή – το σύνολο των Λειψάνων του σήμερα βρίσκεται στο ΡΚ Ναό αγ. Μαρτίνου Μπρατισλάβας Σλοβακίας (Δημ. Καππαή, «Οι εν Λεμεσώ διαλάμψαντες Άγιοι», σελ. 139).

Οι μαρτυρίες σχετικά με την γνησιότητα του Λειψάνου που φυλάσσεται στη Βενετία δεν είναι ισχυρές. Το 1249 ο Βενετός Λορέντζος Bragadin, με διαταγή του Δόγη Giacomo Tiepolo, έφερε από την Αλεξάνδρεια στη Βενετία ένα άφθαρτο σώμα το οποίο αποδόθηκε στον αγ. Ιωάννη τον Ελεήμονα, παρά το γεγονός ότι ο Άγιος κοιμήθηκε στην Κύπρο και όχι στην Αίγυπτο. Το λείψανο αυτό κατατέθηκε στο Ναό του αγ. Ιωάννη στη Bragora της Βενετίας, όπου και σήμερα φυλάσσεται.

Αντίθετα ισχυρά τεκμηριωμένη είναι η άποψη, ότι το αδιάφθορο Λείψανο του Αγίου είχε ανακομισθεί στην ΚΠολη, όπου τον 14ο και 15ο αι. διάφοροι επώνυμοι προσκυνητές το προσκύνησαν στη Μονή της κυρά – Μάρθας (Μαρίας Παλαιολογίνας, αδελφής του Μιχαήλ Η’ Παλαιολόγου). Μετά την Άλωση της Πόλεως από τους Τούρκους (1453), ο Μωάμεθ Β’ Πορθητής το δώρησε στο Βασιλιά της Ουγγαρίας Ματθαίο Κορβίνο (1458 – 1490), ο οποίος το κατέθεσε στο Ανακτορικό Παρεκκλήσιο του Φρουρίου της Βούδας. Στη συνέχεια το 1530 το Λείψανο μεταφέρθηκε στο Tell της Μπρατισλάβας, από τον Φερδινάνδο Α’. Έναν αιώνα αργότερα, το 1630, ο Φερδινάνδος Β’ το κατέθεσε στον Καθεδρικό Ναό του αγ. Μαρτίνου Μπρατισλάβας, όπου μέχρι το 1830 γίνονταν οι στέψεις των Ούγγρων Βασιλέων.

Σχετικά με τα Λείψανα του αγ. Ιωάννου, ο Κύπριος Ιστορικός αρχιμ. Κυπριανός γράφει σχετικά: «Τα άγια Λείψανα αυτού του Αγίου… πολλάκις αυτός εγώ επροσκύνησα κατά την ημέρα της εορτής, την 12ην Νοεμβρίου. Ήταν ο Άγιος, ως φαίνεται από το Λείψανό του, μακρύς εις την ηλικίαν και θεωρητικώτατος» («Ιστορία χρονολογική της ν. Κύπρου», Βενετία 1788, σελ. 349). Η έκφραση αυτή προϋποθέτει ότι φυλάσσονταν στην Κύπρο ολόκληρο λείψανο και όχι οστά, τουλάχιστον μέχρι την εποχή του αρχιμ. Κυπριανού.

ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Κασσιανού (+ 435, 29η Φεβρουαρίου):

Τα Λείψανα στη ΡΚ Μονή αγ. Βίκτωρος Μασσαλίας Γαλλίας.

Αποτμήματα στις Μονές Δαμάστας Φθιώτιδος και Κύκκου Κύπρου.

ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, της Κλίμακος (+ 649, 30η Μαρτίου):

Μέρος Κάρας στη Μονή Μεγ. Μετεώρου.

ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, Δουκός της Αλεξανδρείας (19η Μαιου):

Τα Λείψανα στο ΡΚ Ναό του αγ. Πέτρου Καστέλλο Βενετίας.

Άγνωστος στους Ορθοδόξους Συναξαριστές. Κατά την Βενετική παράδοση τα Λείψανά του αφαίρεσε το 1214 από τον Ναό της Παναγίας Ψυχοσώτηρας ΚΠόλεως, ο εφημέριος του Ναού του αγ. Δανιήλ Βενετίας Ραλάνδος, επί των ημερών του Δόγη Πέτρου Zianni. Αργότερα τα Λείψανα μεταφέρθηκαν στο Ναό του αγ. Πέτρου Καστέλλο Βενετίας, όπου και σήμερα φυλάσσονται, παραδόξως ενδεδυμένα αρχιερατικά άμφια! Η μνήμη του την 19η Μαιου κατά την Βενετική παράδοση.

ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Παλαιολαυρίτου (; 20η Απριλίου):

Απότμημα στη Μονή Παν. Τουρλιανής Μυκόνου.

ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Κουκουζέλη (+ 1341; 1η Οκτωβρίου):

Η Κάρα και άλλα Λείψανα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.

Απότμημα στη Μονή αγ. Άννης Λυγαριάς Λαμίας.

ΙΩΑΝΝΟΥ του Ησυχαστού, Επισκόπου Κολωνίας (+ 558, 3η Δεκεμβρίου):

Η δεξιά στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, Επισκόπου Υόρκης Βρεττανίας (+ 721, 7η Μαιου):

Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό του Μπέβερλυ Βρεττανίας.

ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Καλυβίτου (450; 15η Ιανουαρίου):

Η δεξιά αδιάφθορη στη Μονή Χρυσοπηγής Χανίων.

Αποτμήματα στη Βουλγαρική Σκήτη του Αγίου Όρους και στις Μονές Λειμώνος Λέσβου και Γκούρας Τρικάλων.

ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Λαμπαδιστού (; 4η Οκτωβρίου):

Η Κάρα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

Μέρος των Λειψάνων στις Μονές Κύκκου και Σταυροβουνίου Κύπρου.

ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Ερημίτου, της Κρήτης (16ος, 7η Οκτωβρίου):

Η Κάρα στη Μονή αγ. Αθανασίου Ομβριακής Φθιώτιδος.

Απότμημα στη Μονή Γουβερνέτου Χανίων.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Θεριστού (11ος αι., 23η Φεβρουαρίου):

Μέρος των Λειψάνων στο Στύλο Καλαβρίας Ιταλίας.

Απότμημα στην ομώνυμη Μονή Στύλου Καλαβρίας Ιταλίας.

ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, της Ρίλας Βουλγαρίας (10ος αι., 19η Οκτωβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στην ομώνυμη Μονή Ρίλας Βουλγαρίας.

Η δεξιά παλάμη στη Μονή Κεχροβουνίου Τήνου.

ΙΩΑΝΝΟΥ ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΥ Αγίου, Ηγεμόνος των Σέρβων (+ 1015, 22α Μαιου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στο Ελβασάν της Αλβανίας.

ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Ξένου, της Κρήτης (11ος αι., 20η Σεπτεμβρίου):

Η Κάρα στον ομώνυμο Ναό Τσουρουνιανών Κισσάμου Κρήτης.

ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, του Καλοκτένους, Μητροπ. Θηβών (12ος αι., 29η Απριλίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Βενετία.

ΙΩΑΝΝΟΥ Νεομάρτυρος, της Σουτσεάβας Ρουμανίας (+ 1292, 2α Ιουνίου):

Τα Λείψανα στην ομώνυμη Μονή Σουτσεάβας Ρουμανίας.

ΙΩΑΝΝΟΥ Μάρτυρος, της Λιθουανίας (+ 1347, 14η Απριλίου):

Τα Λείψανα στο Ναό του Αγίου Πνεύματος Βίλνιους Λιθουανίας.

ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, Επισκόπου Σούζνταλ Ρωσίας (+ 1373, 15η Οκτωβρίου):

Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό του Σούζνταλ Ρωσίας.

ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, Δεσπότου της Σερβίας (Μπράνκοβιτς, + 1493, 10η Δεκεμβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή Κουπίνοβο Σερβίας.

ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Ποταμίτου:

Η Κάρα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΙΩΑΝΝΟΥ Νεομάρτυρος, των Ιωαννίνων (+ 1526, 18η Απριλίου):

Η Κάρα στη Μονή Βαρλαάμ Μετεώρων.

Απότμημα στη Μονή Δουσίκου Τρικάλων.

ΙΩΑΝΝΟΥ του διά Χριστόν Σαλού, της Μόσχας (+ 1589, 3η Ιουλίου)

Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό αγ. Βασιλείου Κόκκινης Πλατείας Μόσχας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Νεομάρτυρος, Οικονόμου Νεομ. Ηγεμόνος Κων/νου Μπρινκοβεάνου (Βακαρέσκου, + 1714, 16η Αυγούστου):

Τα Λείψανα στο Ναό αγ. Γεωργίου του Νέου Βουκουρεστίου.

ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, Μητροπ. Τομπόλσκ Σιβηρίας (+ 1715, 10η Ιουνίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στο Ναό Αγίας Σκέπης Τομπόλσκ Σιβηρίας.

Το Λείψανο του αγ. Ιωάννου ανακομίσθηκε αδιάφθορο στις αρχές του 20ου αι., όταν ο τότε Αρχιεπίσκοπος Λιθουανίας Τύχων (ο έπειτα Πατριάρχης Μόσχας και Ιερομάρτυς, + 1925), διενήργησε εξέταση με εντολή της Ιεράς Συνόδου της Ρωσικής Εκκλησίας. Η αγιότητά του διακηρύχθηκε Συνοδικά το 1916.

Το χαριτόβρυτο Λείψανό του είναι σήμερα κατατεθημένο στον Ναό της Αγίας Σκέπης, στο Τομπόλσκ. Τα θαύματά του είναι τόσα (από τα οποία προσωνομάσθηκε Θαυματουργός), ώστε λέγεται χαρακτηριστικά, ότι «το μονοπάτι προς το Λείψανο του αγ. Ιωάννη, δεν θα χορταριάσει ποτέ» !

ΙΩΑΝΝΟΥ του Ρώσου, του Ομολογητού (+ 1730, 27η Μαιου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στο ομώνυμο Προσκύνημα Προκοπίου Ευβοίας.

Η δεξιά στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.

Το Λείψανο του οσ. Ιωάννου ανακομίσθηκε αδιάφθορο, μετά από εμφάνισή του σε γέροντα Κληρικό, και κατατέθηκε στο Ναό του αγ. Γεωργίου, στο Προκόπιο της Καππαδοκίας. Το 1832 στρατιώτες του Οσμάν Πασά προσπάθησαν να το πυρπολήσουν, αλλά διαφυλάχθηκε «υπό θείας δυνάμεως» και διασώθηκε από τις φλόγες θαυματουργικά. Το 1924, κατά την ανταλλαγή των πληθυσμών Ελλάδας και Τουρκίας, μεταφέρθηκε από πρόσφυγες του Προκοπίου στο σημερινό Νέο Προκόπιο Ευβοίας, όπου το 1930 άρχισε η ανέγερση μεγάλου προς τιμήν του Ναού. Η δεξιά του οσ. Ιωάννου δόθηκε από τους κατοίκους του παλαιού Προκοπίου το 1881, στον αντιπρόσωπο της Μονής Παντελεήμονος Αγίου Όρους Ιερομόναχο Διονύσιο, σε αντάλλαγμα για την μεγάλη βοήθεια της Μονής στην ανέγερση του Ναού του Οσίου πάνω στον τάφο του.
ΙΩΑΝΝΟΥ Νεομάρτυρος, της Μονεμβασίας (+ 1773, 21η Οκτωβρίου):

Η Κάρα και τμήματα χειρών και ποδών στη Μονή Ζερμπίτσας Σπάρτης.

Μέρος Λειψάνων στο Ναό Αγίων 40 Μαρτύρων Λαρίσης.

Μέρος χειρός στη Μονή Βουλκάνου Μεσσηνίας.

ΙΩΑΝΝΟΥ Νεομάρτυρος, των Αγράφων:

Η Κάρα στη Μονή Δουσίκου Τρικάλων.

ΙΩΑΝΝΟΥ Νεομάρτυρος, της Κονίτσης (+ 1814, 23η Σεπτεμβρίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Προυσού Ευρυτανίας.

ΙΩΑΝΝΟΥ Οσιομάρτυρος (;):

Μέρος των Λειψάνων στο Ναό Παναγίας Αμασγούς Κύπρου.

ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, της Κροστάνδης Ρωσίας (+ 1905, 20η Φεβρουαρίου):

Τα Λείψανα στη Μονή αγ. Ιωάννου της Ρίλας Αγίας Πετρουπόλεως.

ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, της Κόρμας Λευκορωσίας (+ 1917, 18η Μαιου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στον ενοριακό Ναό της Κόρμα Λευκορωσίας.

ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, Επισκόπου Μπόλνιζι Γεωργίας (11ος αι., 10η Μαρτίου):

Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό του Μπόλνιζι Γεωργίας.

ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Ίβηρος (19ος – 20ος αι., 13η Μαιου):

Τα Λείψανα στη Μονή Γενν. Θεοτόκου Βηθανίας Τιφλίδος.

ΙΩΑΣΑΦ Οσίου, υιού Αβενήρ Βασιλέως των Ινδιών (4ος αι., 26η Αυγούστου):

Απότμημα στη Μονή Ξηροποτάμου Αγίου Όρους.

ΙΩΑΣΑΦ Οσίου, του Μετεωρίτου (+ 1422, 20η Απριλίου):

Η Κάρα στη Μονή Μεγ. Μετεώρου.

ΙΩΑΣΑΦ Οσίου, Ηγεμόνος Ανδρέου του Κουμπένσκ Ρωσίας (+ 1453, 10η Σεπτεμβρίου):

Μέρος των Λειψάνων στη Μονή Σωτηρόπετρας Βολόγδας Ρωσίας.

ΙΩΑΣΑΦ Αγίου, Επ. Μπέλγκοροντ Ρωσίας (+ 1754, 4η Σεπτεμβρίου και 10η Δεκεμβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στον Καθεδρικό Ναό Μεταμ. Σωτήρος Μπέλγκοροντ Ρωσίας.
Το σκήνωμα του αγ. Ιωάσαφ ενταφιάσθηκε στο Μπέλγκοροντ τρεις περίπου μήνες μετά την κοίμησή του (στο τέλος Φεβρουαρίου 1755), χωρίς να παρουσιάζει σημεία φθοράς! Το 1756 ανακομίσθηκε αδιάφθορο και κατατέθηκε στον Καθεδρικό Ναό της έδρας του. Μετά την Επανάσταση του 1917, το Λείψανο εκτέθηκε στο Μουσείο Αθειας του Λένινγκραντ (προηγουμένως Ναό της Παναγίας του Καζάν). Το 1970 γλύτωσε την καταστροφή, χάρη στην πίστη ενός τεχνικού του Μουσείου, του Αρκαδίου Σοκολώφ, ο οποίος το έκρυψε στη στέγη του Ναού. Μετά την θαυμαστή Εύρεση των Λειψάνων του οσ. Σεραφείμ του Σάρωφ στον ίδιο Ναό, το 1991 (βλ. Αντ. Μάρκου, «Η Εύρεσις των Λειψάνων του οσ. Σεραφείμ του Σάρωφ»· Περιοδικό «Κήρυξ», τ. 1991, σελ. 267 – 271), με υπόδειξη του Σοκολώφ βρέθηκε και το Λείψανο του οσ. Ιωάσαφ και επιστράφηκε στην Επισκοπή Μπέλγκοροντ, όπου και σήμερα φυλάσσεται.

ΙΩΒ Οσίου, του Σιναιτου (14ος αι, 6η Μαιου):

Τα Λείψανα στη Μονή Ντράχας Σερβίας.

ΙΩΒ Αγίου, πρώτου Πατριάρχου Ρωσίας (+ 1609, 5η Απριλίου):

Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Κρεμλίνου.

ΙΩΒ Οσίου, του Ποτσάεφ Ουκρανίας (+ 1651, 28η Αυγούστου, 10η και 28η Οκτωβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στην ομώνυμη Λαύρα Ποτσάεφ Ουκρανίας.

ΙΩΝΑ Αγίου:

Απότμημα στη Μονή Δαμάστας Φθιώτιδος.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Αγίου πρόκειται· της 21/9 (Οσίου, του Σαββαιτη) ή της 29/5 (Μάρτυρα).

ΙΩΝΑ Αγίου, Μητροπ. Ρωσίας (+ 1461, 31η Μαρτίου, 27η Μαιου και 5η Οκτωβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στον Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Κρεμλίνου.

Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

Το Λείψανο του αγ. Ιωνά ανακομίσθηκε αδιάφθορο το 1472 και κατατέθηκε στον Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Κρεμλίνου, όπου και σήμερα φυλάσσεται. Η αγιότητά του διακηρύχθηκε Συνοδικά το 1547.
ΙΩΝΑ Αγίου, Επισκόπου Περμ Ρωσίας (+ 1470, 29η Ιαν. και 6η Ιουνίου):

Τα Λείψανα στο Ναό Ευαγγ. Θεοτόκου Ούστβιμ Βολόγδας Ρωσίας.

ΙΩΝΑ Οσίου, της Οδησσού (+ 1902, 17η Μαιου):

Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Οδησσού.

ΙΩΝΑ Οσίου, Στάρετς του Κιέβου (+ 1902, 9η Ιανουαρίου):

Μέρος των Λειψάνων στη Μονή Αγίας Τριάδος Κιέβου.

ΙΩΣΗΦ Αγίου, της Αριμαθαίας (1ος αι., 31η Ιουλίου):

Ένας των οδόντων στη Συλλογή της ΡΚ Διεθνούς Σταυροφορίας Αγίων Λειψάνων.

ΙΩΣΗΦ Οσίου, του Αλαβέρντ Γεωργίας (+ 570, 15η Σεπτεμβρίου):

Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό του Αλαβέρντ Γεωργίας.

ΙΩΣΗΦ Οσίου, του Σαμάκου, του Κρητός (+ 1511, 22α Ιανουαρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στο Ναό Παντοκράτορος Γαιτανίου Ζακύνθου.

Το Λείψανο του οσ. Ιωσήφ ανακομίσθηκε αδιάφθορο και αναπαύθηκε στη Μονή του στο σημερινό Ηράκλειο, μέχρι την μεγάλη έξοδο των Κρητών του 1669, κατά την κατάληψη της Κρήτης από τους Τούρκους, οπότε μεταφέρθηκε από πρόσφυγες στη Ζάκυνθο. (Βλ. Αρχιμ. Χατζή – Παρθενίου Κάρδαρη, «Ο αγ. Ιωσήφ ο εκ Κρήτης – Βίος, Πολιτεία και Ακολουθία αυτού», 1947).

ΙΩΣΗΦ Αγίου, Μητροπ. Τιμισοάρας Ρουμανίας (+ 1656, 15η Σεπτεμβρίου):

Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό Τριών Ιεραρχών Τιμισοάρας.

ΙΩΣΗΦ Αγίου, Μητροπολίτου Αστραχάν Ρωσίας (+ 1672, 11η Μαιου)

Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό Αναλήψεως Αστραχάν Ρωσίας.

ΙΩΣΗΦ Οσίου, του Καππαδόκου (18ος – 19ος αι.):

Τα Λείψανα στη Μονή αγ. Κυπριανού Φυλής Αττικής.

ΙΩΣΗΦ Οσίου, του Κρητός, του Γεροντογιάννη :

Απότμημα στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

Κ

ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ Μάρτυρος:

Μέρος του αριστερού ποδός στη Μονή αγ. Παύλου Αγίου Όρους.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Μάρτυρα πρόκειται· της 22/3, της 24/5, της 29/7, της 28/9, της 7/11 ή της 14/12.ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ Αγίου, Πατριάρχου ΚΠόλεως (+ 705, 23η Αυγούστου):

Απότμημα στη Μονή Φρασινέι Ρουμανίας.

ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ Αγίου, Επισκόπου Ρίμνικ Ρουμανίας (+ 1868, 11η Απριλίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Τσέρνικας Βουκουρεστίου.

ΚΑΜΑΣΙ Μάρτυρος, του Νικολιτσέλ Ρουμανίας (4ος αι., 6η Ιουνίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Κοκός Τούλτσεας Ρουμανίας.

ΚΑΝΔΙΔΟΥ Μάρτυρος, της Τραπεζούντος, του μετά μ. Ευγενίου (+ 303, 21η Ιανουαρίου):

Απότμημα στη Μονή Παναγίας Σουμελά Βερμίου.

ΚΑΡΠΟΥ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου Θυατείρων, του μετά μ. Παπύλου (+ 251, 13η Οκτωβρίου):

Απομήματα στις Μονές Σταυρονικήτα Αγίου Όρους και Τιμίου Σταυρού Σάμου.

ΚΑΣΣΙΑΝΗΣ Οσίας, της Ράξου Κρήτης (4ος αι., 17η Αυγούστου):

Τα Λείψανα στη Μονή Οδηγητρίας Τυμπακίου Κρήτης.

ΚΕΝΔΕΟΥ Οσίου, της Κύπρου (; 6η Οκτωβρίου):

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΚΑΤΕΒΑΝ Μεγαλομάρτυρος, Βασιλίσσης της Γεωργίας (+ 1624, 13η Σεπτεμβρίου):

Η Κάρα και η δεξιά στο Ναό αγ. Γεωργίου Αλαβέρντ Γεωργίας.

Τα λοιπά Λείψανα στη ΡΚ Βασιλική του αγ. Πέτρου Ρώμης.

ΚΗΡΥΚΟΥ Παιδομάρτυρος (+ 305, 15η Ιουλίου):

Μέρος Κάρας στη Μονή Γρηγορίου Αγίου Όρους.

Μέρος της δεξιάς στη Μονή Ξενοφώντος Αγίου Όρους.

Μία αδιάφθορος παλάμη στη Μονή Μεγ. Μετεώρου.

Μέρος της αριστεράς χειρός και του δεξιού ποδός στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

Μέρος ποδός στη Μονή Σιμωνόπετρας Αγίου Όρους.

Μία κερκίδα στη Μονή αγ. Γεωργίου Φενεού Κορινθίας.

Μέρος της δεξιάς και ένα τεμάχιο στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στις Μονές οσ. Διονυσίου Λιτοχώρου Ολύμπου, Σταγιάδων Καλαμπάκας, Δουσίκου Τρικάλων, Ασωμάτων Πετράκη Αθηνών, οσ. Θεοδοσίου Άργους και Κύκκου Κύπρου και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.
ΚΙΚΙΛΙΑΣ Μάρτυρος, της Ρώμης (+ 288, 22α Νοεμβρίου):

Το αδιάφθορο Λείψανο στην ομώνυμη ΡΚ Βασιλική της Ρώμης.

Απότμημα στη Συλλογή του ΡΚ Αββαείου του αγ. Φραγκίσκου, Φάργκο Νεβάδας Η.Π.Α.

Οι σύγχρονοι του μαρτυρίου της αγ. Κικιλίας Χριστιανοί, έντυσαν το σώμα της Μάρτυρος με χρυσοϋφαντα υφάσματα, το τοποθέτησαν σε ένα φέρετρο από κυπαρίσσι και το ενταφίασαν στην Κατακόμβη του αγ. Καλλίστου.

Το 822 ο Πάπας Πασχάλης Α’, κατά την διάρκεια της αναστηλώσεως του Ναού που αφιερώθηκε στη μνήμη της (πρόκειται για την ομώνυμη Βασιλική που κτίσθηκε στη θέση του σπιτιού της μετά τους διωγμούς), θέλησε να μεταφέρει τα Λείψανά της στο νέο Ναό, αλλά δεν μπορούσε να εντοπίσει τον τάφο της. Τότε η Αγία με εμφάνισή της του υπέδειξε την θέση του τάφου! Το Λείψανο της Μάρτυρος Κικιλίας βρέθηκε τότε αδιάφθορο, ανάμεσα στους σκελετούς των άλλων Μαρτύρων που μαρτύρησαν μαζί της (του συζύγου της Βαλεριανού, του αδελφού του Τιβουρτίου και του δημίου Μαξίμου).

Μία από τις πλέον τεκμηριωμένες ανακομιδές του σώματος έγινε το 1599, όταν ο Καρδινάλιος Σφονδράτο (επί Πάπα Κλήμεντος Η’), προχώρησε στην αναστήλωση μερικών τμημάτων της Βασιλικής. Στις 20 Οκτωβρίου αυτού του έτους, κατά την διάρκεια εργασιών κάτω από την Αγία Τράπεζα του Ναού, βρέθηκαν δύο μαρμάρινες σαρκοφάγοι που περιείχαν η μία τα Λείψανα των άλλων Μαρτύρων και η άλλη το αδιάφθορο σώμα της αγ. Κικιλίας. 1422 χρόνια μετά το μαρτύριο και τον ενταφιασμό της Μάρτυρος, το κυπαρισσένιο φέρετρο βρέθηκε άσηπτο και το Λείψανο άριστα διατρημένο. Ένα μεταξωτό πέπλο κάλυπτε το παρθενικό σώμα, κάτω από το οποίο διακρινόταν το χρυσοϋφαντο ένδυμα της Αγίας, το θανάσιμο τραύμα στο λαιμό και τα λεκιασμένα με το αίμα της άλλα ενδύματα! Το Λείψανο βρισκόταν σε πλάγια θέση και η Αγία ήταν μικρού αναστήματος.

Με εντολή του Πάπα το Λείψανο εκτέθηκε σε λαικό προσκύνημα μέχρι την μνήμη της Αγίας, την 22α Νοεμβρίου. Στη συνέχεια το Λείψανο τοποθετήθηκε και πάλι στο αρχικό φέρετρο και στη συνέχεια σε μία ασημένια λάρνακα, η οποία ενταφιάσθηκε κάτω από την Αγία Τράπεζα από τον ίδιο τον Πάπα, παρουσία 42 Καρδιναλίων, καθώς και διπλωματικών εκπροσώπων πολλών χωρών.

Την ίδια περίοδο ο γλύπτης Στέφανος Μαντέρνο (1576 – 1636), φιλοτέχνισε ένα άγαλμα της Αγίας, το οποίο αναπαριστά την ακριβή στάση του Λειψάνου της. Το άγαλμα αυτό στήθηκε εμπρός από την Αγία Τράπεζα και δίνει την εντύπωση ανοικτής σαρκοφάγου.

Η Βασιλική της αγ. Κικιλίας διατηρήται σε άριστη κατάσταση και δεν υπάρχει ιστορική μαρτυρία, ότι το αδιάφθορο Λείψανό της μετακινήθηκε από την θέση του, κάτω από την Αγία Τράπεζα (αν και απότμημα του Λειψάνου της φυλάσσεται στο Παπικό Αββαείο του αγ. Φραγκίσκου, στο Φάργκο Νεβάδας Η.Π.Α.). Το δεύτερο Παρεκκλήσιο στο δεξιό κλίτος του Ναού είναι το δωμάτιο στο οποίο καταδικάσθηκε σε θάνατο η Αγία. Εκεί βρέθηκαν υπολλείματα Ρωμαικού λουτρού. Ακόμη, η μαρμάρινη πλάκα της Αγίας Τραπέζης, είναι εκείνη πάνω στην οποία επέζησε η Αγία κατά το μαρτύριο της ασφυξίας. (Rev. Prosper Gueranger, «Abbe de Solesmes», σελ. 283).

ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου Αγκύρας, του μετά του μ. Αγαθαγγέλου (+ 296, 23η Ιανουαρίου):

Η Κάρα στη Μονή Προυσού Ευρυτανίας·

Αποτμήματα στις Μονές Ζωγράφου Αγίου Όρους και Φανερωμένης Σαλαμίνος.

ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ Ιερομάρτυρος, Πάπα Ρώμης (+ 101, 24η Νοεμβρίου):

Μέρη Κάρας στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου, στη Μονή Ίνκερμαν Σεβαστουπόλεως Κριμαίας και στη ΡΚ Βασιλική του αγ. Πέτρου Ρώμης.

Απότμημα στη Μονή Πετράκη Αθηνών.

ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Βουλγαρίας (+ 916, 22α Νοεμβρίου):

Η Κάρα στη Μονή Τιμίου Προδρόμου Βεροίας.

ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ Οσίου, του Σαγματά (+ 1111):

Η Κάρα στην ομώνυμη Μονή Θηβών.

ΚΟΔΡΑΤΟΥ Αποστόλου, εκ των Εβδομήκοντα (1ος αι., 21η Σεπτεμβρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Αρτοκωστάς Κυνουρίας και Κύκκου Κύπρου.

ΚΟΛΟΥΜΒΑ Αγίου, Ιεραποστόλου της Σκωτίας (+ 597, 9η Ιουνίου):

Μέρος των Λειψάνων στον ΡΚ Καθεδρικό Ναό του Down Βορείου Ιρλανδίας.

ΚΟΝΩΝΟΣ Μάρτυρος (5η Μαρτίου):

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

Δεν διευκρινίζεται αν πρόκειται για τον Μάρτυρα Κόνωνα τον Κηπουρό ή τον Μάρτυρα Κόνωνα της Ισαυρίας, που εορτάζουν την ίδια ημέρα.

ΚΟΝΩΝΟΣ Οσίου, του Ακάμαντος (1ος αι., 5η Μαρτίου):

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΚΟΠΡΙΟΣ Οσίου, της Πετσένγκας Ρωσίας (15ος αι., 4η Φεβρουαρίου):

Μέρος των Λειψάνων στο Ναό του χωριού Βλαντιμήρσκο – Πετσένησκυ της Βολόγδας Ρωσίας.

ΚΟΡΝΗΛΙΟΥ Οσίου, του Περεγιασλάβλ Ζαλέσκυ Ρωσίας (+ 1693, 22α Ιουλίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή αγ. Νικολάου Περεγιασλάβλ Ζαλέσκυ Ρωσίας.

Το Λείψανο του οσ. Κορνηλίου ανακομίσθηκε αδιάφθορο το 1702. Ο Αρχιεπίσκοπος Ροστώφ αγ. Δημήτριος εξέτασε το Λείψανο το 1705 και πρώτος φιλοπόνησε το Απολυτίκιο και το Κοντάκιο του Αγίου.

ΚΟΡΝΗΛΙΟΥ Οσιομάρτυρος, Ηγουμένου Μονής Σπηλαίων Πσκώφ (+ 1570, 20η Φεβρουαρίου):

Τα Λείψανα στη Μονή των Σπηλαίων του Πσκώφ.

Το Λείψανο του Οσιομάρτυρος Κορνηλίου, αμέσως μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του από τον παρανοικό Τσάρο Ιωάννη Δ’ τον Τρομερό, κατατέθηκε σε κρύπτη. Το 1690 ο Μητροπολίτης Πσκώφ Μάρκελλος ανακόμισε το Λείψανό του αδιάφθορο. Τότε συντάχθηκε και η Ασματική του Ακολουθία. Το Λείψανο έμεινε σε άφθαρτη κατάσταση για 120 χρόνια, μέχρι το 1810, οπότε και διαλύθηκε. Το 1872 και το 1892 τα οστά του Αγίου κατατέθηκαν σε νέες λάρνακες και σήμερα φυλάσσονται στη Μονή των Σπηλαίων του Πσκώφ.

ΚΟΣΜΑ του Αναργύρου:

Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας και Ιβήρων Αγίου Όρους, Λειμώνος Λέσβου, Ντέτσανης και Σοπόσανι Κοσσυφοπεδίου.

Δεν διευκρινίζεται ποιάς συζυγίας των Αγίων Αναργύρων.

ΚΟΣΜΑ Αναργύρου, του Ρωμαίου (+ 284, 1η Ιουλίου):

Μέρος Κάρας στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

Απότμημα στο ΡΚ Ναό αγ. Αναργύρων Ρώμης.

ΚΟΣΜΑ Αναργύρου, του εκ της Ασίας (3ος αι., 1η Νοεμβρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Διονυσίου και Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

ΚΟΣΜΑ του Ερημίτου, του Κρητός (+ 658, 2α Σεπτεμβρίου):

Το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στο ΡΚ Ναό αγ. Γεωργίου του Μείζονος Βενετίας.

Άγνωστος στους Συναξαριστές. Στοιχεία του βίου του παρουσιάσε ο Καθηγητής Θεοχάρης Δετοράκης στη διδακτορική του διατριβή με την οποία αποκάλυψε πολλούς Αγίους Κρήτης της Α’ Βυζαντινής Περιόδου («Οι Άγιοι της Α’ Βυζαντινής Περιόδου της Κρήτης και η σχετική προς αυτούς φιλολογία», 1970). Τον Βίο του οσ. Κοσμά συνέγραψε ο Μητροπ. Ρόδου Κύριλλος Κογεράκης («Κρητικόν Πανάγιον, ήτοι Ακολουθίαι Πάντων των εν Κρήτη Αγίων», τόμος 2ος , 2000, σελ. 53).

Τα Λείψανα του οσ. Κοσμά μεταφέρθηκαν στη Βενετία το 1058 από Βενετούς εμπόρους και κατατέθηκαν στο Ναό του αγ. Γεωργίου του Μείζονος, όπου και σήμερα φυλάσσονται. Οι Βενετοί τιμούν την μετακομιδή του την 2α Σεπτεμβρίου.

ΚΟΣΜΑ Οσιομάρτυρος, Πρώτου Αγίου Όρους (+ 1279, 18η Νοεμ. και 5η Δεκεμβρίου):

Τα Λείψανα στο Ναό του Πρωτάτου Αγίου Όρους.

Μία πλευρά στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

ΚΟΣΜΑ Οσίου, του Βερχότσκ Ρωσίας (+ 1704, 1η Νοεμβρίου):

Τα Λείψανα στη Μονή αγ. Νικολάου Βερχότσκ Αικατερίενμπουργκ Ρωσίας.

ΚΟΣΜΑ Ιερομάρτυρος, του Αιτωλού (+ 1779, 24η Αυγούστου):

Το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στην Αρχιεπισκοπή Αλβανίας.

Η σιαγόνα στη Μονή Παναχράντου Άνδρου.

Αποτμήματα στο Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών, τον ομώνυμο Ναό Κονίτσης και στη Μονή Μεταμ. Σωτήρος Ναυπάκτου.

ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου Αντιοχείας (+ 304, 2α Οκτ.):

Ένας των ποδών στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.

Μέρος Κάρας στον ομώνυμο Ναό Μένικου Λευκωσίας.

Μέρος χειρός στο Ναό Ζλάταρι Βουκουρεστίου.

Απότμημα στην ομώνυμη Μονή Φυλής Αττικής.

ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Αγίου, Μητροπολίτου Ρωσίας (+ 1406, 16η Σεπτεμβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στον Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Κρεμλίνου.

ΚΥΡΙΑΚΗΣ Μεγαλομάρτυρος (305 – 311, 7η Ιουλίου):

Η Κάρα, η δεξιά και δύο τεμάχια στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

Απότμημα Κάρας στη Μονή Ταξιαρχών Αιγιαλείας.

Αποτμήματα στις Μονές Διονυσίου Αγίου Όρους, Παναγίας Έβρου, αγ. Αναργύρων Καστοριάς, Σεπετού Ηλείας και Κύκκου Κύπρου.
ΚΥΡΙΑΚΟΥ Μάρτυρος:

Μία των χειρών στον Καθεδρικό Ναό της Επισκοπής Χούς Ρουμανίας.

Αποτμήματα στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους και στο Ναό Ζλάταρι Βουκουρεστίου.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Κυριακού πρόκειται. Της 28ης Οκτωβρίου (Ιερομάρτυρος), της 6ης Σεπτεμβρίου (Μάρτυρος, δημότου), επίσης της 6ης Σεπτεμβρίου (Μάρτυρος), της 1ης Αυγούστου (Μάρτυρος), της 2ας Μαιου (Μάρτυρος), της 24ης Μαιου (Παιδομάρτυρος) ή της 25ης Ιουνίου (Μάρτυρος).

ΚΥΡΙΑΚΟΥ Ιερομάρτυρος, του Αναχωρητού και Επισκόπου (+ 269, 30η Ιανουαρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Λειμώνος Λέσβου και Κύκκου Κύπρου.

ΚΥΡΙΛΛΟΥ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας (+ 444, 18η Ιαν. και 9η Ιουλίου):

· Απότμημα στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.

ΚΥΡΙΛΛΟΥ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων (+ 386, 18η Μαρτίου):

Απότμημα στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.

ΚΥΡΙΛΛΟΥ του Ισαποστόλου, Φωτιστού των Σλαύων (+ 869, 11η Μαιου):

Απότμημα στον ομώνυμο Προσκυνηματικό Ναό Θεσσαλονίκης.

ΚΥΡΙΛΛΟΥ Οσίου, της Πάρου (+ 1833):

Η Κάρα στη Μονή αγ. Γεωργίου Λαγκάδας Πάρου.

ΚΥΡΟΥ του Αναργύρου (+ 311, 31η Ιανουαρίου):

Η Κάρα στη Μονή Τιμ. Προδρόμου Λουτρακίου Κορινθίας.

Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων και Κύκκου Κύπρου.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Ισαποστόλου, του Μεγάλου (+ 337, 21η Μαιου):

Μία ωμοπλάτη στη Μονή Κωνσταμονίτου Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στη Μονή Κύκκου Κύπρου και στις Λαύρες Αγίας Τριάδος – αγ. Σεργίου Μόσχας και αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Αγίου, Ηγεμόνος Μούρωμ Ρωσίας, του Θαυματουργού (+ 1129, 21η Μαιου) :

Τα Λείψανα στη Μονή Ευαγγ. Θεοτόκου Μούρωμ Ρωσίας.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Αγίου, Ηγεμόνος του Γιαροσλάβ Ρωσίας (+ 1257, 3η Ιουλίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στον Καθεδρικό Ναό του Γιαροσλάβ.

Το Λείψανο του Ηγεμόνος Κωνσταντίνου ανακομίσθηκε αδιάφθορο το 1501 και κατατέθηκε στον Καθεδρικό Ναό του Γιαροσλάβ, όπου και σήμερα φυλάσσεται.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Νεομάρτυρος, του Υδραίου (+ 1800, 14η Νοεμβρίου):

Μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο Ναό Ύδρας.

Μία κνήμη στη Μονή Ευαγγελισμού Σκιάθου.

Αποτμήματα στο Ναό Εισοδείων Θεοτόκου Νεοχωρίου Ρόδου και στη Μονή Νταού Πεντέλης.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Μπρινκοβεάνου, Νεομάρτυρος, Ηγεμόνος της Βλαχίας (+ 1714, 16η Αυγ.):

Τα Λείψανα στο Ναό αγ. Γεωργίου του Νέου Βουκουρεστίου.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Νεομάρτυρος, υιού Νεομ. Κωνσταντίνου Μπρινκοβεάνου (+ 1714, 16η Αυγούστου).

Τα Λείψανο στο Ναό αγ. Γεωργίου του Νέου Βουκουρεστίου.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Νεομάρτυρος, του Υδραίου (+ 1802):

Μέρος Λειψάνων στις Μονές Ιβήρων και Κωνσταμονίτου Αγίου Όρους.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Ιερομάρτυρος, του Νέου (Ποντγκόρσκυ, + 1918):

Το Λείψανο αδιάφθορο στο Ναό Αρχαγγέλλου Μιχαήλ, Κιρζεμάνι Μορντοβίας Ρωσίας.

Το 1918 (άγνωστο ποια ημερομηνία), μετά το πέρας μιάς Ακολουθίας, δύο αθειστές συνέλαβαν τον Ιερέα Κωνσταντίνο (εφημέριο του χωριού Κιρζεμάνι, της περιοχής Μπολσόγιε Ιγνάτιεβο της Μορντοβίας, της σημερινής Ρωσικής Ομοσπονδίας) , του έσχισαν τα ράσα, του πέρασαν χαλινό στο στόμα ! και αφού τον περιέφεραν σε όλο το χωριό, τον σταύρωσαν στην πόρτα της εκκλησίας! Ενταφιάσθηκε στο άκρο του κοιμητηρίου, διότι οι εκτελεστές του δεν επέτρεψαν να ταφεί μέσα σ’ αυτό.

Από το 1992, ο εφημέριος του χωριού π. Αλέξανδρος Νικίτιν, άρχισε την συλλογή πληροφοριών από τους χωρικούς και τελικά βρήκε τον τάφο του Ιερομάρτυρος, την 13η Ιουνίου 2001. Το Λείψανό του βρέθηκε αδιάφθορο και ευωδιαστό· «Αν και έμεινε στη γη για 83 χρόνια – γράφει ο π. Αλέξανδρος – διατηρήθηκε σε εξαιρετικά καλή κατάσταση· το δέρμα, τα οστά, τα νύχια και τα μαλλιά, δεν υπέστησαν καμμία φθορά… Ο Ιερέας ήταν με άμφιά του και με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος του. Στο αριστερό του χέρι κρατούσε σταυρό και κάτω από το δεξί του χέρι ήταν ένα Ευαγγέλιο, το οποίο ανοίξαμε και ξεφυλλίσαμε… Στα χέρια του ήσαν ορατά τα τρυπήματα των καρφιών· βρήκαμε τέσσερα καρφιά μέσα στο φέρετρο». (Περιοδικό «Άγιος Κυπριανός», φ. 308/2002, σελ. 142 – 143). Ένα άλλο παράδοξο γεγονός είναι η ανεύρεση μιάς πηγής καθαρού νέρου μέσα στον τάφο και κάτω από το φέρετρο του Ιερομάρτυρος! (οι ενορίτες πιστεύουν, ότι πρόκειται περί θαύματος).

Η μνήμη του, μέχρι την διακήρυξη της αγιότητάς του από κάποια Εκκλησιαστική Αρχή, τιμάται την 25η Ιανουαρίου, κατά την Σύναξη των Ρώσων Νεομαρτύρων.

Λ

ΛΑΖΑΡΟΥ του Τετραημέρου (1ος αι., 17η Οκτωβρίου):

Μέρος της Κάρας και μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο Ναό Λάρνακος Κύπρου.

Μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο ΡΚ Ναό του Autum Γαλλίας.

Απότμημα χειρός στη Μονή Παντανάσσης Περιστεράς Θεσσαλονίκης.

Αποτμήματα στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους, στη Μονή των Σπηλαίων του Πσκώφ Ρωσίας και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΛΑΖΑΡΟΥ Μάρτυρος, Κράλη των Σέρβων (+ 1389, 15η Ιουνίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στον Καθεδρικό Ναό του Βελιγραδίου.

Ο μ. Λάζαρος ενταφιάσθηκε στη Μονή της Ραβάνιτσας. Το 1391 το Λείψανό του ανακομίσθηκε αδιάφθορο και έμεινε εκεί. Το 1683 οι Τούρκοι κατέστρεψαν την Μονή και το Λείψανο μεταφέρθηκε στη Μονή Νέα Ραβάνιτσα. Το 1942 το Λείψανο μεταφέρθηκε για ασφάλεια στον Καθεδρικό Ναό του Βελιγραδίου, όπου και σήμερα φυλάσσεται. (Περιοδικό «Άγιος Κυπριανός». φ. 290 – 291/1999, σελ. 198 – 199 και 212).

ΛΑΖΑΡΟΥ Νεομάρτυρος, του Βουλγάρου (+ 1823, 23η Απριλίου):

Αποτμήματα στη Μονή Λειμώνος Λέσβου και στο Παρεκκλήσιο οσ. Ξένης της Ρωσίδος Μάνδρας Αττικής.

ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΥ Ιερομάρτυρος, του Αρχιδιακόνου (+ 258, 10η Αυγούστου):

Μεγάλο μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο ΡΚ Ναό «εκτός των Τειχών» Ρώμης.

Αποτμήματα στις Μονές Παντελεήμονος Αγίου Όρους και Κύκκου Κύπρου.

ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΥ Οσίου, του Εγκλείστου, της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου (14ος – 15ος αι., 20η Ιανουαρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στην ομώνυμη Λαύρα.

ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΥ Οσίου, του Μεγαρέως (+ 1770, 7η Μαρτίου):

Η Κάρα, η σιαγόνα και τμήματα των χειρών στη Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνος.

ΛΕΟΝΤΟΣ Μάρτυρος, της Κεφαλληνίας (4ος αι., 24η Αυγ. και 11η Σεπτεμβρίου):

Μέρος των Λειψάνων στη Μονή αγ. Ζαχαρίου Βενετίας.

ΛΕΟΝΤΙΟΥ Μάρτυρος, της Τριπόλεως της Συρίας (+ 73, 18η Ιουνίου):

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΛΕΟΝΤΙΟΥ Οσίου, του Μυροβλύτου (+ 1605, 18η Ιουνίου):

Απότμημα στη Μονή Ζερμπίτσης Σπάρτης.

ΛΕΟΝΤΙΟΥ Οσίου, της Αχαιας (+ 1452, 11η Δεκεμβρίου):

Το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στη Μονή Ταξιαρχών Αιγιαλείας.

ΛΕΟΝΤΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Ραντάουτς Ρουμανίας (15ος αι., 1η Ιουλίου):

Τα Λείψανα ενταφιασμένα στον Καθεδρικό Ναό του Ραντάουτς.Δεν είναι γνωστός ο χρόνος κοιμήσεως του οσ. Λεοντίου, ούτε ο χρόνος ανακομιδής του Λειψάνου του, το οποίο βρέθηκε αδιάφθορο και κατατέθηκε στον Επισκοπικό Ναό του Ραντάουτς. Το 1621 – 22 ο Ουκρανός περιηγητής Θεολόγος Ιερομόναχος Ζαχαρίας Κοπηνστένσκυ, έγραψε ότι «στο Ραντάουτς, στην Επισκοπή, ο αγ. Λαυρέντιος ο Θαυματουργός βρέθηκε με το σώμα ακέραιο». Στην ιστορική πορεία δεν είναι γνωστό τι απέγινε το Λείψανο του Αγίου. Άλλοι δέχονται, ότι χάθηκε το 1639 (όταν λεηλατήθηκε ο Ναός από κατακτητές) και άλλοι, ότι ενταφιάσθηκε στον Ναό το 1783, για να ασφαλισθεί. Επικρατέστερη είναι η δεύτερη εκδοχή.

ΛΕΩΝΙΔΟΥ Μάρτυρος και των «συν αυτώ» 7 μ. Γυναικών (+ 250, 16η Απριλίου):

Το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο Ναό Επιδαύρου Τροιζηνίας.

ΛΟΓΓΙΝΟΥ Μάρτυρος, του Εκατοντάρχου (1ος αι., 16η Οκτωβρίου):

Απότμημα στη Συλλογή της ΡΚ Διεθνούς Σταυροφορίας Αγίων Λειψάνων.

ΛΟΥΚΑ του Ευαγγελιστού (1ος αι., 18η Οκτωβρίου):

Η Κάρα στο ΡΚ Καθεδρικό Ναό του αγ. Βίτωνος Πράγας.

Το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στη ΡΚ Μονή των Βενεδικτίνων της αγ. Ιουστίνης, στην Πάδουα της Ιταλίας. Η δεξιά στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους. Μία των χειρών στο Ναό αγ. Νικολάου Κλειτσού Ευρυτανίας.

Τρία τεμάχια στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας, Ιβήρων, Παντελεήμονος και Κωνσταμονίτου Αγίου Όρους, Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων, Προυσού Ευρυτανίας, στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως και στον ομώνυμο Ναό των Θηβών, όπου και ο τάφος του.

ΛΟΥΚΑ Οσίου, του Στειριώτου (10ος αι., 7η Φεβρουαρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στην ομώνυμη Μονή Στειρίου Βοιωτίας.

Η Κάρα στην Μονή Φιλοθέου Αγίου Όρους.

Απότμημα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.

Το αδιάφθορο Λείψανο του οσ. Λουκά του Στειριώτη φυγαδεύθηκε στη Λύση μέσω Άρτας και Βοσνίας, λόγω της προελάσεως των Οθωμανών. Τον Αύγουστο του 1463 έφθασε στη Βενετία, όπου έγινε δεκτό ως Λείψανο του Ευαγγελιστού Λουκά. Η απόδοση του Λειψάνου στον οσ. Λουκά τον Στειριώτη άρχισε τον 19ο αι. και κορυφώθηκε το 2001 με την εγγραφή του Αγίου στο Νέο Ρωμαικό Μαρτυρολόγιο από τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β’. Το 1986, μετά από ενέργειες του τότε Μητροπ. Θηβών και Λεβαδείας Ιερωνύμου, η ΡΚ Εκκλησία επέστρεψε το Λείψανο στην Εκκλησία της Ελλάδος και κατατέθηκε στη Μονή του. Πάντως το πρόβλημα της γνησιότητος του Λειψάνου του οσ. Λουκά παραμένει εφ’ όσον το λείψανο που επιστράφηκε φέρει Κάρα και στη Μονή Φιλοθέου Αγίου Όρους φυλάσσεται Κάρα που αποδίδεται στον ίδιο Άγιο. (Βλ. περισσότερα επ. Φαναρίου Αγαθαγγέλου…, αυτ., σελ. 215 – 240).

ΛΟΥΚΑ Οσιομάρτυρος, της Μυτιλήνης (+ 1802, 23η Μαρτίου):

Μέρος Λειψάνων στη Μονή Σταυρονικήτα Αγίου Όρους.

ΛΟΥΚΙΑΣ Μάρτυρος, των Συρακουσών (304, 13η Δεκεμβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στο ΡΚ Ναό του αγ. Ιερεμίου Βενετίας.

Ένας βραχίονας στο ΡΚ Ναό του αγ. Γεωργίου του Μείζονος Βενετίας.

Απότμημα στη Μονή Νταού Πεντέλης.

Το αδιάφθορο Λείψανο της Μάρτυρος Λουκίας μεταφέρθηκε το 1040 στην ΚΠολη από τον Βυζαντινό Στρατηγό Γεώργιο Μανιάκη, ο οποίος ανακατέλαβε τις Συρακούσες από τους Άραβες. Το Λείψανο αφαίρεσε από την ΚΠολη το 1204 ο Δόγης Ερρίκος Δάνδολος και το μετέφερε στη Βενετία, όπου το κατέθεσε στον αγ. Γεώργιο τον Μείζονα. Το 1280 το Λείψανο μεταφέρθηκε για περισσότερη ασφάλεια στον προς τιμήν της Μάρτυρος Ναό, στην είσοδο του Μεγάλου Καναλιού. Το 1860 το Λείψανο μεταφέρθηκε στο Ναό του αγ. Ιερεμίου, όπου και σήμερα φυλάσσεται.

Σύμφωνα με μία δεύτερη παράδοση που υπάρχει στη Δύση, το Λείψανο της Μάρτυρος δεν έφυγε ποτέ από τις Συρακούσες για την ΚΠολη. Εκεί το βρήκε τον 8ο αι. ο Δούκας του Σπολέτο Φεροβάλδος Β’, κατά την διάρκεια μιάς επιδρομής του, και το μετέφερε στο Κορφίνιο. Σύμφωνα με μία δεύτερη παράδοση που υπάρχει στη Δύση, το Λείψανο της Μάρτυρος δεν έφυγε ποτέ από τις Συρακούσες για την ΚΠολη. Εκεί το βρήκε τον 8ο αι. ο Δούκας του Σπολέτο Φεροβάλδος Β’, κατά την διάρκεια μιάς επιδρομής του, και το μετέφερε στο Κορφίνιο. Το 970 – 972 ο Επίσκοπος Θεοδόριχος της Μαγεντίας, συνοδεύοντας τον εξάδελφό του Αυτοκράτορα Όθωνα Α’, αφαίρεσε το Λείψανο και το μετέφερε στην Επισκοπή του, όπου και σήμερα φυλάσσεται, στο Ναό του αγ. Βικεντίου.

ΛΟΥΜΠΟΥΪΝΟΥ (Lubuinus) Αγίου, Ιεραποστόλου (+ 773, 16η Νοεμβρίου):

Τα Λείψανα στο ΡΚ Ναό του Deventer Ολλανδίας.

ΛΟΥΝΤΙΜΙΛΛΑΣ Μάρτυρος, Βασιλίσσης της Τσεχίας (+ 970, 16η Σεπτεμβρίου):

Τα Λείψανα στο ΡΚ Καθεδρικό Ναό αγ. Γεωργίου Πράγας.



M

ΜΑΓΩΝ Τριών, Γασπάρ, Μελχιόρ και Βαλτάσαρ (1ος αι., 25η Δεκεμβρίου):

Τα Λείψανα στη ΡΚ Αρχιεπισκοπή της Κολωνίας και αποτμήματα στη Συλλογή της ΡΚ Διεθνούς Σταυροφορίας Αγίων Λειψάνων.

Κατά τους Ρωμαιοκαθολικούς τα Λείψανα των Τριών Μάγων ανακλύφθηκαν στην Περσία από την αγ. Ισαπόστολο Ελένη, από την οποία και μεταφέρθηκαν στην ΚΠολη. Τον 5ο αι. μαρτυρείται μεταφορά τους στο Μιλάνο, απ’ όπου το 1163 μεταφέρθηκαν στην Κολωνία, όπου και σήμερα φυλάσσονται.

ΜΑΚΑΡΙΟΥ Οσίου, του Αιγυπτίου (; 390, 19η Ιανουαρίου):

Η σιαγόνα στη Μονή οσ. Μελετίου Οινόης Βιλλίων Αττικής.

Απότμημα στην Μονή αγ. Γεωργίου Φενεού Κορινθίας.

Μέρος των λοιπών Λειψάνων στην ομώνυμη Κοπτική Μονή της Αιγύπτου.

ΜΑΚΑΡΙΟΥ Ιερομάρτυρος, Μητροπολίτου Κιέβου (+ 1497, 1η Μαιου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στον Καθεδρικό Ναό αγ. Βλαδιμήρου Κιέβου.

ΜΑΚΑΡΙΟΥ Αγίου, Μητροπολίτου Ρωσίας (+ 1563, 13η Ιουλίου και 30η Αυγούστου, κατά την Σύναξη Πάντων των Ιεραρχών της Μόσχας):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Κρεμλίνου.

ΜΑΚΑΡΙΟΥ Αγίου, Πατριάρχου Σερβίας (+ 1574, 13η Ιουλίου και 30η Αυγούστου):

Τα Λείψανα στο Πατριαρχείο Πεκκίου Κοσσυφοπεδίου.

ΜΑΚΑΡΙΟΥ Οσιομάρτυρος, του Αθωνίτου (προ του 1508, 14η Σεπτεμβρίου):

Η Κάρα στη Σκήτη Αγίας Άννας Αγίου Όρους.

ΜΑΚΑΡΙΟΥ Οσιομάρτυρος, του Κάνεφ Ρωσίας (+ 1678, 13η Μαιου, 7η Σεπτ. και 10η Οκτ.):

Το Λείψανο αδιάφθορο στο Ναό Αναλήψεως Περεγιασλάβλ Ρωσίας.

Ο αγ. Μακάριος φονεύθηκε το 1678 από Οθωμανούς επιδρομείς. Ενώ το Λείψανό του ήταν στο Ναό της Μονής του για να κηδευθή, ο Ναός πυρπολήθηκε από τους εισβολείς, αλλά το Λείψανο έμεινε άθικτο! Ενταφιάσθηκε την 8η Σεπτεμβρίου 1678. Το 1688 το Λείψανό του ανακομίσθηκε αδιάφθορο και μεταφέρθηκε στο Περεγιασλάβλ. Το 1713 κατατέθηκε στο νεόδμητο Ναό του Μιχαήλοβσκ και το 1786 στη Μονή της Αναστάσεως του Περεγιασλάβλ. Κατά την Επανάσταση του 1917, οι επαναστάτες σεβάσθηκαν το Λείψανο, το οποίο το 1942 μεταφέρθηκε στο Ναό Αγίας Τριάδος, στη πόλη Χερκάς, και το 1965 στο Ναό Γενν. Θεοτόκου της ιδίας πόλεως, όπου και σήμερα φυλάσσεται.

ΜΑΚΑΡΙΟΥ Αγίου, του Νοταρά, Επισκόπου Κορίνθου (+ 1805, 17η Απριλίου):

Μέρος των Λειψάνων στη Νέα Μονή Χίου.

Απότμημα στη Μονή Παναγίας Κορυφής Καμαρίου Κορινθίας.

ΜΑΚΑΡΙΟΥ Οσίου, Στάρετς της Όπτινα Ρωσίας (+ 1860, 7η Σεπτεμβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στην ομώνυμη Μονή Καλούγας Ρωσίας.

ΜΑΚΑΡΙΟΥ Οσιομάρτυρος, του Βατοπεδινού (+ 1822, 22α Ιουνίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρος.

ΜΑΚΑΡΙΟΥ Οσίου, του Πατμίου:

Απότμημα στη Μονή αγ. Γεωργίου Κρημνών Ζακύνθου.

ΜΑΚΕΔΟΝΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Ταμάσου Κύπρου:

Μέρος στη Μονή αγ. Ηρακλειδίου Κύπρου.

Άγνωστος στους Συναξαριστές, μνημονεύεται από τον Κύπριο Χρονογράφο Μαχαιρά.
ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ Αγίων (+ 166 π. Χ., 1η Αυγούστου):

Αποτμήματα στη Μονή Αγάθωνος Φθιώτιδος.

ΜΑΚΡΙΝΗΣ Οσίας, αδελφής Μεγ. Βασιλείου (+ 380, 19η Ιουλίου):

Μέρος του δεξιού ποδός στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.

Μέρος της αριστεράς χειρός στη Μονή Παναχράντου Άνδρου.

Μέρος στη Μονή Σταυρονικήτα Αγίου Όρους.

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΜΑΜΑΝΤΟΣ Μάρτυρος: Αποτμήματα στις Μονές Διονυσίου Αγίου Όρους, Προυσού Ευρυτανίας, Βαρνάκοβας Ναυπακτίας και Κύκκου Κύπρου.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Μάρτυρος πρόκειται, της 7ης Νοεμβρίου, της 20ης Νοεμβρίου, της 2ας Σεπτεμβρίου, της 3ης Δεκεμβρίου, της 24ης Ιανουαρίου, της 12ης Ιουλίου ή της 29ης Ιουλίου.

ΜΑΞΙΜΟΥ του Ομολογητού (+ 662, 21η Ιανουαρίου):

Η δεξιά στη Μονή αγ. Παύλου Αγίου Όρους.

ΜΑΞΙΜΟΥ Αγίου, Μητροπολίτου Βλαχίας (+ 1546, 18η Ιανουαρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή Κουπίνοβο Σερβίας.

ΜΑΞΙΜΟΥ Οσίου, του Γραικού (+ 1556, 21η Ιανουαρίου):

Τα Λείψανα στη Λαύρα Αγίας Τριάδος – αγ. Σεργίου Μόσχας.

Αποτμήματα στις Μητροπόλεις Άρτης και Σπάρτης και στο Παρεκκλήσιο της οσ. Ξένης της Ρωσίδος Μάνδρας Αττικής.

ΜΑΞΙΜΟΥ Ιερομάρτυρος (Σάντοβιτς, + 1914):

Τα Λείψανα στο χωριό Ζντένια Πολωνίας.

ΜΑΡΔΑΡΙΟΥ Μάρτυρος, του μετά μ. Αυξεντίου (284 – 305, 13η Δεκεμβρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Φιλοθέου Αγίου Όρους και Κοιμ. Θεοτόκου Μικροκάστρου Σιατίστης.

ΜΑΡΙΑΜΝΗΣ Αγίας, αδελφής Αποστόλου Φιλίππου (1ος αι., 17η Φεβρουαρίου):

Μία πτέρνα στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
ΜΑΡΙΑΣ Μυροφόρου, της Μαγδαληνής (1ος αι., 22α Ιουλίου):

Η δεξιά στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

Η αριστερά αδιάφθορη στη Μονή Σιμωνόπετρας Αγίου Όρους.

Μέρος του αριστερού ποδός στη Μονή Εσφιγμένου Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στις Μονές αγ. Γεωργίου Φενεού Κορινθίας και 40 Μαρτύρων Σπάρτης, στη Ρ. Κ. Βασιλική του Λατερανού Ρώμης, στη Ρ Κ Βασιλική του αγ. Μαξιμίνου Μασσαλίας και στον ομώνυμο ΡΚ Ναό Vezelau Γαλλίας.

ΜΑΡΙΑΣ Αγίας, της Μυροφόρου (1ος αι., 23η Μαιου):

Απότμημα στη Μονή Παν. Τουρλιανής Μυκόνου.

ΜΑΡΙΑΣ Οσίας, της Αιγυπτίας (+ 530, 1η Απριλίου):

Απότμημα στον Ορθόδοξο Ναό αγ. Ιωσήφ, Γουάτον Ιλλινόις Η.Π.Α.

Στην Ορθόδοξη Συναξαριστική παράδοση δεν υπάρχουν μαρτυρίες για Λείψανα της οσ. Μαρίας της Αιγυπτίας.

ΜΑΡΙΑΣ Οσίας, της μετονομασθείσης Μαρίνος (; 12η Φεβρουαρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στο ΡΚ Ναό της Παναγίας Formosa Βενετίας.

Το αδιάφθορο Λείψανο της οσ. Μαρίας (από το οποίο λείπει το αριστερό χέρι) μεταφέρθηκε στη Βενετία το 1231 ή 1233 από την ΚΠολη, από τον Ιωάννη Da Borea, ως Λείψανο της αγ. Μεγαλομάρτυρος Μαρίνης. Το 1806 – 1810 το Λείψανο μεταφέρθηκε στο Ναό της Παναγίας Formosa, όπου και σήμερα φυλάσσεται.

ΜΑΡΙΝΗΣ Μεγαλομάρτυρος, της Αντιοχείας (4ος αι., 17η Ιουλίου):

Μέρη της Κάρας στις Μονές αγ. Κυπριανού Φυλής Αττικής (το μέτωπο) και Παναχράντου Άνδρου.

Η δεξιά στη Μονή Ξενοφώντος Αγίου Όρους.

Η αριστερά στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.

Απότμημα ισχυακού στη Μονή Φιλοθέου Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στην ομώνυμη Μονή Σοφικού Κορινθίας και στη Μονή Παν. Γουμενίσσης Κιλκίς.

ΜΑΡΚΕΛΛΗΣ Μάρτυρος, της Χίου (; 1500, 22α Ιουλίου):

Απότμημα στη Μονή Νταού Πεντέλης.
ΜΑΡΚΟΥ του Ευαγγελιστού (1ος αι., 25η Απριλίου):

Το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στην ομώνυμη ΡΚ Βασιλική της Βενετίας.

Αποτμήματα στις Μονές Κύκκου Κύπρου και Ευαγγελιστρίας Συκαμίνου Ωρωπού και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΜΑΡΚΟΥ Νεομάρτυρος, της Χίου (+ 1801, 5η Ιουνίου):

Απότμημα στη Μητρόπολη Χίου.

ΜΑΡΤΙΝΟΥ Αγίου, Επισκόπου Τουρώνης Γαλλίας (+ 397, 11η Οκτωβρίου):

Μέρος των Λειψάνων στο ΡΚ Καθεδρικό Ναό Tour Γαλλίας.

ΜΑΡΤΥΡΩΝ 5:

Απότμημα στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίων Μαρτύρων πρόκειται.

ΜΑΡΤΥΡΩΝ 10, των Μεγάρων Αττικής (; 16η Αυγούστου):

Τα Λείψανα στον ομώνυμο Ναό Μεγάρων Αττικής.

ΜΑΡΤΥΡΩΝ 10, της Κρήτης (+ 250, 23η Δεκεμβρίου):

Μία πλευρά (αγνώστου Μάρτυρος) στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.

Αποτμήματα στη Μονή Εσφιγμένου Αγίου Όρους.

ΜΑΡΤΥΡΩΝ 40, της Σεβαστείας (+ 320, 9η Μαρτίου):

Μία Κάρα στο Μητροπ. Ναό αγ. Νικολάου Αλεξανδρουπόλεως.

Μέρος στη Μονή Ξηροποτάμου Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στην ομώνυμη Μονή Σπάρτης και στις Μονές Προυσού Ευρυτανίας, οσ. Μελετίου Οινόης Βιλλίων Αττικής, Νταού Πεντέλης, αγ. Ανθίμου του Ίβηρος Βουκουρεστίου και αγ. Αντωνίου Φοίνικος Αριζόνας Η.Π.Α. και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΜΑΡΤΥΡΩΝ 14.000 Παίδων (1ος αι., 29η Δεκεμβρίου):

Μεγάλο μέρος των Λειψάνων στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων.

Αποτμήματα στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

ΜΑΡΤΥΡΩΝ 20.000, της Νικομήδειας (4ος αι., 28η Δεκεμβρίου):

Ογκώδες μίγμα Λειψάνων στη Μονή Σταυρονικήτα Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στη Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους.
ΜΑΤΘΑΙΟΥ του Ευαγγελιστού (1ος αι., 16η Νοεμβρίου):

Μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο ΡΚ Καθεδρικό Ναό του Σαλέρνο Ιταλίας.

Αποτμήματα στις Μονές Ζωγράφου και Παντελεήμονος Αγίου Όρους, στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.

ΜΑΤΘΑΙΟΥ Οσίου, της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου (+ 1085, 5η Οκτωβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.

ΜΑΤΘΑΙΟΥ Νεομάρτυρος, υιού Νεομ. Κωνσταντίνου Μπρινκοβεάνου (+ 1714, 16η Αυγούστου):

Τα Λείψανα στο Ναό αγ. Γεωργίου του Νέου Βουκουρεστίου.

ΜΑΤΘΙΑ Αποστόλου, εκ των Δώδεκα (1ος αι., 9η Αυγούστου):

Μέρος των Λειψάνων στη ΡΚ Βασιλική της αγ. Μαρίας Magiorre Ρώμης.

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΜΑΤΡΩΝΗΣ Οσίας, της Χίου (+ 1462, 20η Οκτωβρίου):

Η Κάρα στη Μονή Ζωγράφου Αγίου Όρους.

Η δεξιά στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στην ομώνυμη Μονή Ύδρας και στη Μονή οσ. Διονυσίου Λιτοχώρου.

ΜΑΤΡΩΝΗΣ Οσίας, της αομάτου, της Μόσχας (+ 1952, 19η Απριλίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Αγίας Σκέπης Μόσχας.

Η οσ. Ματρώνα η αόματος ανήκε στη μαρτυρική Ρωσική Εκκλησία των Κατακομβών· τα θαύματά της, αλλά και λόγοι ποιμαντικής σκοπιμότητος, ανάγκασαν το Πατριαρχείο Μόσχας να προχωρήση στην διακήρυξη της αγιότητός της.

ΜΑΥΡΑΣ Μάρτυρος, της μετά μ. Τιμοθέου (+ 286, 3η Μαιου):

Η Κάρα στον ομώνυμο Ναό Κοιλανίου Λεμεσού Κύπρου.

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.

ΜΑΥΡΙΚΙΟΥ Αγίου:

Απότμημα στο Ναό αγ. Γρηγορίου του Παλαμά Θεσσαλονίκης.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Αγίου πρόκειται· της 1/7 και 10/7 (Μαρτύρων) ή της 27/12 (Ιερομάρτυρος).

ΜΕΘΟΔΙΑΣ Οσίας, της Κιμώλου (+ 1908, 5η Οκτωβρίου):

Το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στο Ναό Οδηγητρίας Κιμώλου.

ΜΕΘΟΔΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Πατάρων (+ 312, 20η Ιουνίου):

Απότμημα στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.
ΜΕΘΟΔΙΟΥ του Ισαποστόλου, Φωτιστού των Σλαύων (+ 885, 11η Μαιου):

Απότμημα στον ομώνυμο Προσκυνηματικό Ναό Θεσσαλονίκης.

ΜΕΘΟΔΙΟΥ Οσίου, της Νιβρύτου Κρήτης (16ος αι., 25η Ιουνίου):

Μέρος των Λειψάνων στη Μονή αγ. Γεωργίου Επανωσήφη Ηρακλείου Κρήτης·

Απότμημα στη Μονή Καλυβιανής Μοιρών Κρήτης.

ΜΕΛΑΝΗΣ Οσίας, της Ρωμαίας (+ 439, 31η Δεκεμβρίου):

Μία των χειρών στον Οίτυλο Λακωνίας.

Αποτμήματα στις Μονές Νταού Πεντέλης, Παν. Δαμάστας Φθιώτιδος, Μπούρα Μεγαλοπόλεως και Καλαμίου Επιδαύρου.

ΜΕΛΕΤΙΟΥ Οσίου, του Νέου (+ 1105, 1η Σεπτεμβρίου):

Η Κάρα στην ομώνυμη Μονή Οινόης Βιλίων Αττικής.

Βλ. σχετικά στο περί γνησιότητος των αγίων Λειψάνων κεφάλαιο.

ΜΕΛΕΤΙΟΥ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Χαρκόβου Ουκρανίας (+ 1840, 29η Φεβρουαρίου):

Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό Ευαγγ. Θεοτόκου Χαρκόβου Ουκρανίας.

ΜΕΛΕΤΙΟΥ Οσίου, της Ρόδου:

Το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στη Μονή Παναγίας Υψενής Ρόδου.

ΜΕΡΚΟΥΡΙΟΥ Μάρτυρος (; 259, 25η Νοεμβρίου):

Τμήματα της Κάρας στις Μονές Μεγ. Λαύρας και Διονυσίου Αγίου Όρους (και απότμημα).

Αποτμήματα στις Μονές Ιβήρων Αγίου Όρους, οσ. Μελετίου Οινόης Βιλλίων Αττικής, Ζερμπίτσης Σπάρτης και Κύκκου Κύπρου.

ΜΗΝΑ Μεγαλομάρτυρος, του Αιγυπτίου (+ 304, 11η Νοεμβρίου):

Μέρος χειρός στη Μονή οσ. Αθανασίου του Αθωνίτου Μεγάρων.

Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους, Προυσού Ευρυτανίας και Παναγίας Έβρου και στον ομώνυμο Μητροπολιτικό Ναό Ηρακλείου Κρήτης.
ΜΗΝΑ Μάρτυρος, του Καλλικελάδου (; 313, 10η Δεκεμβρίου):

Η αδιάφθορη γλώσσα στη Μονή Λειμώνος Λέσβου.

Αποτμήματα στη Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους και στο Μουσείο Μπενάκη των Αθηνών.

ΜΗΝΟΔΩΡΑΣ Μάρτυρος (+ 305, 10η Σεπτεμβρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους και Παν. Γουμένισσας Κιλκίς.

ΜΗΤΡΟΔΩΡΑΣ Μάρτυρος (+ 305, 10η Σεπτεμβρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Παντοκράτορος Αγίου Όρους, Παν. Γουμενίσσης Κιλκίς, Αγάθωνος Φθιώτιδος και Πετράκη Αθηνών.

ΜΗΤΡΟΦΑΝΟΥΣ Αγίου, Επισκόπου Βορονέζ Ρωσίας (+ 1703, 7η Αυγ. και 23η Νοεμβρίου):

Τα Λείψανα στον ομώνυμο Ναό Βορονέζ Ρωσίας.

ΜΙΧΑΗΛ Αγίου, Επισκόπου Συννάδων (+ 818, 23η Μαιου):

Η Κάρα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.

Μέρος του αριστερού ποδός στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στις Μονές Λειμώνος Λέσβου και Κύκκου Κύπρου και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΜΙΧΑΗΛ Οσίου, του Μαλεινού (+ 962, 12η Ιουλίου):

Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΜΙΧΑΗΛ Αγίου, πρώτου Μητροπολίτου Κιέβου (+ 992, 15η Ιουνίου και 30η Σεπτεμβρίου):

Μέρος των Λειψάνων στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.

ΜΙΧΑΗΛ Μάρτυρος, Ηγεμόνος του Τσερνίκωφ Ρωσίας (+ 1245, 14η Φεβρ. και 20η Σεπτεμβρίου):

Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό Αρχαγγέλου Μιχαήλ Κρεμλίνου Μόσχας.

ΜΙΧΑΗΛ Αγίου, Ηγεμόνος Μούρωμ Ρωσίας (12ος αι., 21η Μαιου):

Τα Λείψανα στη Μονή Ευαγγ. Θεοτόκου Μούρωμ Ρωσίας.

ΜΙΧΑΙΟΥ Οσίου, του Ραντονέζ Ρωσίας (+ 1385, 5η Μαιου):

Τα Λείψανα στη Λαύρα Αγίας Τριάδος – αγ. Σεργίου Μόσχας.

ΜΝΑΣΩΝΟΣ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου Ταμασού Κύπρου (1ος αι., 19η Οκτωβρίου):

Μέρος των Λειψάνων στις Μονές Κύκκου και αγ. ΗρακλειδίουΚύπρου.

ΜΟΔΕΣΤΟΥ Αγίου, Πατριάρχου Ιεροσολύμων:

Η Κάρα στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους.

Μέρος Κάρας στη Μητρόπολη Πολυανής και Κιλκισίου.

Η δεξιά στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

Πέντε τμήματα στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στις Μονές Αρχαγγέλου Αριδαίας, Άνω και Κάτω Ξενιάς Αλμυρού Μαγνησίας, Δουσίκου και Γκούρας Τρικάλων, Πεντέλης Αττικής, Χρυσοπηγής Δίβρης Ηλείας και Βουλκάνου Μεσσηνίας.

Δεν διευκρινίζεται αν πρόκειται περί του αγ. Μοδέστου Α’ (4ος αι., 18η Δεκεμβρίου) ή του αγ. Μοδέστου Β΄ (+ 634, 16η Δεκεμβρίου).

ΜΟΝΙΚΑΣ Αγίας, μητρός Ιερού Αυγουστίνου (4ος αι., 4η Μαιου):

Μέρος των Λειψάνων στο ΡΚ Ναό αγ. Αυγουστίνου Campo Marzio Ρώμης.

Απότμημα στη Μονή αγ. Σεραφείμ Σάρωφ και Αυγουστίνου Τρίκορφου Δωρίδος.

ΜΠΟΒΟΥ (Bovo) Οσίου, του Εγκλείστου (+ 659, 1η Οκτωβρίου):

Τα Λείψανα στο ΡΚ Ναό του Χάρλεμ Ολλανδίας.

ΜΥΡΩΝΟΣ Αγίου, Επισκόπου Ταμάσου Κύπρου (1ος – 2ος αι., 17η Σεπτεμβρίου):

Μέρος των Λειψάνων στη Μονή αγ. Ηρακλειδίου Κύπρου.

ΜΥΡΩΝΟΣ Αγίου, Επισκόπου Κνωσσού Κρήτης (+ 305, 8η Αυγούστου):

Απότμημα στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.

ΜΥΡΩΝΟΣ Ιερομάρτυρος, της Κυζίκου (+ 250, 17η Αυγούστου):

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΜΥΡΩΠΗΣ Μάρτυρος, της Εφεσσίας (+ 251, 2α Δεκεμβρίου):

Απότμημα στο Παρεκκλήσιο οσ. Ξένης της Ρωσίδος Μάνδρας Αττικής.

ΜΩΥΣΕΩΣ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Νόβγκοροντ Ρωσίας (+ 1362, 25η Ιανουαρίου):

Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΜΩΚΙΟΥ Ιερομάρτυρος, του Ιαματικού (+ 295, 11η Μαιου):

Αποτμήματα στις Μονές αγ. Διονυσίου και Παντελεήμονος Αγίου Όρους.



Ν

ΝΑΟΥΜ του Προφήτου (7ος αι. π. Χ., 1η Δεκεμβρίου):

Απότμημα στη Μονή Σιμωνόπετρας Αγίου Όρους.

ΝΑΤΑΛΙΑΣ Μάρτυρος, της μετά μ. Αδριανού (+ 305 – 311, 26η Αυγούστου):

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΝΕΙΛΟΥ Οσίου, του Στολμπένσκ Ρωσίας (+ 1554, 27η Μαιου και 7η Δεκεμβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στο Ναό της Παναγίας του Σημείου, Οστάκοβας Ρωσίας.

Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΝΕΙΛΟΥ Οσίου, του Μυροβλύτου (+ 1651, 12η Νοεμβρίου και 7η Μαιου):

Η Κάρα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.

Μέρος βραχίονος στο Κυριακό της Σκήτης Καυσοκαλυβίων Αγίου Όρους.

Απότμημα στη Μονή Παναγίας Μαλεβής Κυνουρίας.

ΝΕΚΤΑΝ (Nectan) Οσιομάρτυρος, του Χάρτλαντ Βρεττανίας (+ 500, 17η Ιουνίου):

Απότμημα στη Ρωσική Ενορία του Ντέβον Βρεττανίας.

ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ Οσίου, του Αθωνίτου (+ 1500, 5η Δεκεμβρίου):

Μέρος των Λειψάνων στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

Απότμημα στη Νέα Θηβαιδα Αγίου Όρους.

ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ Οσίου, του Μετεωρίτου (+ 1550, 17η Μαιου):

Η δεξιά παλάμη αδιάφθορος στη Μονή Βαρλαάμ Μετεώρων.

ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ Οσιομάρτυρος, του Αγιαννανίτου (+ 1820, 11η Ιουλίου):

Η Κάρα στη Σκήτη Αγίας Άννης Αγίου Όρους.

ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ Αγίου, Μητροπολίτου Πενταπόλεως (+ 1920, 9η Νοεμβρίου):

Η Κάρα και τα περισσότερα Λείψανα στη Μονή Αγίας Τριάδος Αιγίνης.

Ένας αστράγαλος στο ομώνυμο Προσκύνημα Καμάριζας Λαυρίου.

Ένας σπόνδυλος στο ομώνυμο Προσκύνημα Χανίων Κρήτης.

Το Λείψανο του αγ. Νεκταρίου επ. Πενταπόλεως ενταφιάσθηκε στη Μονή του, της Αγίας Τριάδος Αιγίνης, το 1920, και κατά την επόμενη 20ετία διατηρήθηκε αδιάφθορο, όπως προέκυπτε από τις ανακομιδές που έγιναν. Στη συνέχεια το Λείψανο του Αγίου του 20ου αι. διαλύθηκε, για να μεταφερθεί η ευλογία του σε όλο τον κόσμο, όπως είπε ο ίδιος σε μία «κατ’ όναρ» εμφανισή του.

ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ Οσίου, Στάρετς της Όπτινα Ρωσίας (+ 1928, 29η Απριλίου):

Τα Λείψανα στην ομώνυμη Μονή Καλούγας Ρωσίας.

Ο Στάρετς Νεκτάριος κοιμήθηκε εξόριστος στο Χόλμισι του Μπριάνσκ, όπου και ενταφιάσθηκε. Το 1935 ο τάφος του μακαρίου Γέροντος έγινε στόχος τυμβωρύχων. Άγνωστοι τον άνοιξαν, έβγαλαν το φέρετρο, ερεύνησαν για πολύτιμα αντικείμενα και επειδή δεν βρήκαν τίποτα, άφησαν το φέρετρο έξω από την γη και έφυγαν! Το επόμενο πρωι κάποια παιδιά που έφερναν τα άλογά τους από την νυκτερινή βοσκή, είδαν το ανοικτό φέρετρο και είπαν στους χωρικούς, ότι «ένας μοναχός σηκώθηκε από τον τάφο»! Τότε το Λείψανο του Αγίου βρέθηκε άφθαρτο, με το δέρμα στο χρώμα του κεριού και τα χέρια ευλύγιστα και μαλακά! Οι χωρικοί, αφού τίμησαν το Λείψανο, το έβαλαν και πάλι στον τάφο του. Το 1987 η Μονή της Όπτινα επιστράφηκε στο Πατριαρχείο Μόσχας και την 16. 7. 1989 ανοίχθηκε ο τάφος του Στάρετς Νεκταρίου στο Χόλμισι. Τότε διαπιστώθηκε, ότι το Λείψανο του Γέροντος είχε διαλυθεί και τα οστά του ευωδιαζαν!

ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΩΝ 4, του Ρεθύμνου (+ 1824, 28η Οκτωβρίου) :

Τρεις Κάρες στον ομώνυμο Ναό του Ρεθύμνου.

Μία Κάρα στη Ρωσία (άγνωστο που).

ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΩΝ 5, της Σαμοθράκης (+ 1835, 6η Απριλίου):

Μέρος των Λειψάνων στο Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Χώρας Σαμοθράκης.

Αποτμήματα στις Μονές αγ. Ιω. Θεολόγου Αετοχωρίου Αλεξανδρουπόλεως, Παναγίας Έβρου και οσ. Νικοδήμου Πενταλόφου Κιλκίς.

ΝΕΟΦΥΤΟΥ Οσίου, του Εγκλείστου (12ος αι., 24η Ιανουαρίου και 28η Σεπτεμβρίου):

Η Κάρα και τα λοιπά Λείψανα στην ομώνυμη Μονή Κύπρου.

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΝΕΟΦΥΤΟΥ Οσίου, του Άρτζες Ρουμανίας (16ος αι.):

Μέρος των Λειψάνων στη Μονή Στηνισιοάρα Άρτζες Ρουμανίας.

ΝΕΟΦΥΤΟΥ Οσιομάρτυρος, του Βατοπεδινού (+ 1822, 22α Ιουνίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρος.
ΝΕΣΤΟΡΟΣ Μάρτυρος, μαθητού Μεγαλομ. Δημητρίου (4ος αι., 27η Οκτωβρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Ιβήρων και Ζωγράφου Αγίου Όρους, Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων, Ζάβορδας Γρεβενών, Κύκκου Κύπρου και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΝΕΣΤΟΡΟΣ Οσίου, Χρονικογράφου της Λαύρας Σπηλαίων (+ 1114, 28η Οκτωβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.

ΝΕΣΤΟΡΟΣ Οσίου, μαθητού οσ. Ρωμύλου της Ραβάνιτσας Σερβίας (14ος αι.).

Τα Λείψανα στην πόλη Ντγιούνις της Σερβίας.

ΝΗΦΩΝΟΣ Αγίου, Πατριάρχου ΚΠόλεως (+ 1508, 11η Αυγούστου):

Η Κάρα και η δεξιά στη Μονή Κούρτεα Άρτζες Ρουμανίας.

Μέρος των Λειψάνων στον Καθεδρικό Ναό της Κράγιοβας Ρουμανίας και στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

Μία ωμοπλάτη στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.

ΝΙΚΑΝΟΡΟΣ Οσίου, της Ζάβορδας Γρεβενών (+ 1519, 7η Αυγούστου):

Η Κάρα και μέρος των Λειψάνων στην ομώνυμη Μονή.

ΝΙΚΑΝΔΡΟΥ Αγίου:

Απότμημα στη Μονή Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Αγίου πρόκειται· της 15/3, 5/6, 8/6 (δύο), 6/11 και 7/11 (Μαρτύρων) ή της 4/11 (επ. Μύρων, Ιερομάρτυρα).

ΝΙΚΑΝΔΡΟΥ Οσίου, του Γκοροντέσκ Ρωσίας (+ 1603, 15η Μαρτ. και 4η Νοεμ.):

Τα Λείψανα στην ομώνυμη Μονή Νόβγκοροντ Ρωσίας.

ΝΙΚΗΤΑ Μάρτυρος, του Γότθου (+ 372, 15η Σεπτεμβρίου):

Η Κάρα στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.

Η αριστερή παλάμη (με τον καρπό) αδιάφθορη στη Μονή Ντέτσανης Κοσσυφοπεδίου.

Αρχικά το αδιάφθορο Λείψανο του Μεγαλομ. Νικήτα, μεταφέρθηκε και ενταφιάσθηκε στη Μοψουεστία, από τον φίλο του Κίλικα. Δεν είναι γνωστό πότε και κάτω από ποιες συνθήκες το Λείψανο μεταφέρθηκε στην ΚΠολη, τον 13ο αι. πάντως ήταν κατατεθημένο στο Ναό του αγ. Ρωμανού, μαζί με τα Λείψανα του Προφήτου Δανιήλ και του Μάρτυρος Ρωμανού. Από την Πόλη συλήθηκε κατά την Φραγκοκρατία και μεταφέρθηκε στη Βενετία, όπου και σήμερα φυλάσσεται, στο Ναό του αγ. Νικολάου των Μεντίκολι.
ΝΙΚΗΤΑ Παιδομάρτυρος, της Νικομηδείας (12η Σεπτεμβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στο ΡΚ Ναό του Αρχαγγέλου Ραφαήλ Βενετίας.

Στην περίπτωση του Παιδομάρτυρος Νικήτα της Νικομηδείας η Βενετική παράδοση αντιγράφει τον βίο του Μάρτυρος Νικήτα του Γότθου. (Βλ. περισσότερα στον επ. Φαναρίου Αγαθάγγελο, αυτ. σελ. 267 – 268).

ΝΙΚΗΤΑ Αγίου, Επισκόπου Νόβγκοροντ Ρωσίας, του Εγκλείστου (+ 1108, 31η Ιανουαρίου και 30η Απριλίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στο Ναό αγ. Νικολάου Νόβγκοροντ Ρωσίας.

ΝΙΚΗΤΑ Νεομάρτυρος, της Νισύρου (+ 1732, 21η Ιουνίου):

Η Κάρα στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.

Μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο Ναό Νισύρου.

ΝΙΚΗΤΑ Ιερομάρτυρος, πολιούχου Σερρών (+ 1808, 4η Απριλίου):

Μέρος στη Σκήτη Αγίας Άννης Αγίου Όρους.

Απότμημα στο Μητροπ. Ναό Αγίων Ταξιαρχών Σερρών.

ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ Αγίου, Πατριάρχου ΚΠόλεως (+ 829, 2α Ιουνίου):

Η Κάρα στη Μονή αγ. Γεωργίου Μαλεσσίνας Φθιώτιδος.

Η αδιάφθορη ευλογούσα δεξιά στη Μονή Χιλανδαρίου Αγίου Όρους.

Απότμημα στη Μονή Καλαμίου Επιδαύρου.

ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Σερβίας (+ 1325, 11η Μαιου):

Τα Λείψανα στο Πατριαρχείο Πεκκίου Κοσσυφοπεδίου.

ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ Οσίου, της Τισμάνας Ρουμανίας (+ 1406, 13η Ιουλ. και 26η Δεκεμβρίου):

Ένας αδιάφθορος αντίχειρας και άλλα Λείψανα στην ομώνυμη Μονή Ρουμανίας.

ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ Οσίου, του Ησυχαστού (+ 1322, 11η Ιουλίου):

Η Κάρα στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους.
ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ Οσιομάρτυρος, του Ελβασάν Αλβανίας (+ 1722, 11η Ιουλίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Παναγίας Ελβασάν.

Απότμημα στη Σκήτη αγ. Άννης Αγίου Όρους.

ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ Οσίου, του Αγιορείτου (+ 1809, 14η Ιουλίου):

Η Κάρα στο Κελλί των Σκουρταίων Αγίου Όρους.

Μέρος της Κάρας στην ομώνυμη Μονή Πενταλόφου Κιλκίς.

ΝΙΚΟΛΑΟΥ Αγίου, Επισκόπου Μύρων (+ 345, 6η Δεκεμβρίου):

Η δεξιά στον Ναό αγ. Γεωργίου του Νέου Βουκουρεστίου.

Ο αριστερός βραχίονας στον ομώνυμο ΡΚ Ναό του Ρίμινι Ιταλίας.

Απότμημα του αριστερού βραχίονος στο Μητροπολιτικό Ναό Βόλου.

Μέρος των Λειψάνων στην ομώνυμη ΡΚ Βασιλική του Μπάρι Ιταλίας.

Αποτμήματα στις Μονές Αγ. Νικολάου Άνω Βάθειας Ευβοίας και Φανερωμένης Σαλαμίνος, στον Καθεδρικό Ναό του Σωτήρος Μόσχας, στον ομώνυμο Ναό Αγίας Πετρουπόλεως και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως·

Ένας των οδόντων στη Μονή Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων.
ΝΙΚΟΛΑΟΥ Οσιομάρτυρος, του εν Βουνένοις Θεσσαλίας (10ος αι., 9η Μαιου):

Η Κάρα στη Μονή αγ. Νικολάου Άνδρου.

Απότμημα στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.

Ο μ. Νικόλαος τελειώθηκε από τους Άραβες δεμένος σε μία βελανιδιά, μετά από βασανιστήρια. (Είναι άξιο σημειώσεως, ότι κατά την ημέρα της μνήμης του, το δένδρο του μαρτυρίου του «υδρώνει» ένα αιματώδες υγρό!). Το μαρτυρικό του Λείψανο βρήκε αδιάφθορο (αν και άταφο) στη ρίζα της βελανιδιάς, ο λεπρός Διοικητής της Θεσσαλονίκης Ευφημιανός, ο οποίος θεραπεύθηκε και έκτισε Ναό προς τιμήν του Μάρτυρος, όπου σήμερα υπάρχει και ο τάφος του. Δεν είναι γνωστό πότε και κάτω από ποιες συνθήκες διαλύθηκε το σώμα του Μάρτυρος.

ΝΙΚΟΛΑΟΥ Οσίου, εκ των κτιτόρων της Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους (10ος – 11ος αι., 17η Δεκεμβρίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.

ΝΙΚΟΛΑΟΥ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης (29η Νοεμβρίου):

Απότμημα στην Αγία Μονή Ναυπλίου.

ΝΙΚΟΛΑΟΥ Οσίου, του Σικελιώτου (23η Αυγούστου):

Απότμημα στη Μητρόπολη Χαλκίδος.

ΝΙΚΟΛΑΟΥ Μάρτυρος:

Απότμημα στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Μάρτυρος πρόκειται. Της 9/3, της 22/9 ή της 7/12.

ΝΙΚΟΛΑΟΥ Ιερομάρτυρος, της Λέσβου (+ 1462, Τρίτη του Πάσχα):

Τα Λείψανα στη Μονή αγ. Ραφαήλ Θέρμης Λέσβου.

ΝΙΚΟΛΑΟΥ Νεομάρτυρος, του εξ Ιχθύος Κορινθίας (+ 1554, 14η Φεβρουαρίου):

Η Κάρα στη Μονή Μεγ. Μετεώρου.

ΝΙΚΟΛΑΟΥ του Πσκώφ Ρωσίας, του διά Χριστόν Σαλού (+ 1576, 28η Φεβρουαρίου):

Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό Αγίας Τριάδος Πσκώφ Ρωσίας.

ΝΙΚΟΛΑΟΥ Νεομάρτυρος, του Μετσόβου (+ 1617, 16η Ιουνίου):

Η Κάρα στη Μονή Βαρλαάμ Μετεώρων.
ΝΙΚΟΛΑΟΥ Νεομάρτυρος, του Παντοπώλου (+ 1672, 23η Σεπτεμβρίου):

Η Κάρα στη Μονή Ξηροποτάμου Αγίου Όρους.

Μέρος των Λειψάνων στις Μονές Γρηγορίου Αγίου Όρους και Τατάρνας Ευρυτανίας.

Η σιαγόνα στη Μονή Προυσού Ευρυτανίας.

Απότμημα στον ομώνυμο Ναό Καρπενησίου.

ΝΙΚΟΛΑΟΥ Νεομάρτυρος, του Θεσσαλονικέως:

Απότμημα στη Βασιλική αγ. Δημητρίου Θεσσαλονίκης.

ΝΙΚΟΛΑΟΥ Β’ Νεομάρτυρος, Τσάρου της Ρωσίας και των συν αυτώ μελών της Τσαρικής Οικογενείας ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ Τσαρίνας, ΑΛΕΞΙΟΥ Τσάρεβιτς, ΜΑΡΙΑΣ, ΟΛΓΑΣ, ΤΑΤΙΑΝΑΣ και ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ των Μεγάλων Δουκισσών (+ 1918, 4η Ιουλίου):

Τα Λείψανα ενταφιασμένα στον Καθεδρικό Ναό αγ. Πέτρου και Παύλου Αγίας Πετρουπόλεως.

ΝΙΚΩΝΟΣ Οσίου, Ηγουμένου της Λαύρας των Σπηλαίων Κιέβου (+ 1088, 23η Μαρτίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.

ΝΙΚΩΝΟΣ Οσίου, του «ξηρού», της Λαύρας των Σπηλαίων Κιέβου (12ος αι., 11η Δεκεμβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.

ΝΙΚΩΝΟΣ Οσίου, του Ραντονέζ Ρωσίας (+ 1426, 17η Νοεμβρίου):

Τα Λείψανα στη Λαύρα Αγίας Τριάδος – αγ. Σεργίου Μόσχας.

ΝΙΚΩΝΟΣ Οσίου, του Νέου, του Ξηρού Όρους (8η Δεκεμβρίου):

Η σιαγόνα στη Μονή οσ. Παταπίου Λουτρακίου Κορινθίας.

ΝΙΝΑΣ Ισαποστόλου, Φωτιστρίας της Γεωργίας (+ 335, 14η Ιανουαρίου):

Αποτμήματα στο Ναό αγ. Μαρίνης Θεσσαλονίκης και στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΝΤΟΒΜΟΝΤ – ΤΙΜΟΘΕΟΥ Αγίου, Ηγεμόνος του Πσκώφ Ρωσίας (+ 1299, 20η Μαιου):

Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό Αγίας Τριάδος Πσκώφ Ρωσίας.

ΝΥΜΦΟΔΩΡΑΣ Μάρτυρος (+ 305, 10η Σεπτεμβρίου):

Η δεξιά στη Μονή Ζερμπίτσας Σπάρτης·

Απότμημα στη Μονή Παν. Γουμένισσας Κιλκίς.



Ξ

ΞΕΝΗΣ Οσίας, της Ρωμαίας (5ος αι., 24η Ιανουαρίου):

Η Κάρα στο Ναό Τιμίου Προδρόμου Καβάλας.

Αποτμήματα στις Μονές Αγάθωνος Φθιώτιδος, Μεταμ. Σωτήρος Νικητών Χρυσουπόλεως Καβάλας, Λειμώνος Λέσβου και Νταού Πεντέλης και στον ομώνυμο Ναό Νικαίας Πειραιώς.

ΞΕΝΗΣ της Ρωσίδος, της διά Χριστόν Σαλής (17ος – 18ος αι., 24η Ιανουαρίου):

Τα Λείψανα εντός του τάφου της, στο Κοιμητήριο του Σμολένσκ Αγίας Πετρουπόλεως.

ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ Οσίου, συζύγου οσ. Μαρίας (6ος αι., 26η Ιανουαρίου):

Αποτμήματα στη Μονή Ταξιαρχών Αιγιαλείας και στο Παρεκκλήσιο οσ. Ξένης της Ρωσίδος Μάνδρας Αττικής.



Ο

ΟΛΥΜΠΙΑΣ Οσιομάρτυρος, της Λέσβου (+ 1253, Τρίτη του Πάσχα):

Μέρος των Λειψάνων στην Μονή αγ. Ραφαήλ Θέρμης Λέσβου.

Απότμημα στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.

ΟΛΥΜΠΙΑΔΟΣ Αγίας, της Διακονίσσης (+ 409, 25η Ιουλίου):

Αποτμήματα στις Μονές Αγάθωνος Φθιώτιδος και Νταού Πεντέλης.

ΟΛΥΜΠΙΑΔΟΣ Οσιομάρτυρος:

Απότμημα στη Μονή οσ. Μελετίου Οινόης Βιλλίων Αττικής.

ΟΝΗΣΙΦΟΡΟΥ Αγίου, της Αναρίτης Πάφου (; 18η Ιουλίου):

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΟΝΗΣΙΦΟΡΟΥ Μάρτυρος (+ 284 – 305, 9η Νοεμβρίου):

Απότμημα στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ Οσίου, του Αιγυπτίου (+ 400, 12η Ιουνίου):

Αποτμήματα στην ομώνυμη Μονή Κερατέας Αττικής και στη Μονή Λειμώνος Λέσβου.

ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ Οσίου, του Βορονέτς Ρουμανίας (+ 1789, 9η Σεπτεμβρίου):

Η Κάρα και τα Λείψανα χειρών και ποδών στη Σκήτη Βορονέτς, Μποτοσάνι Ρουμανίας.

ΟΡΕΣΤΟΥ Μάρτυρος, του μετά Ιερομάρτυρος Αυξεντίου (+ 284 – 305, 13η Δεκεμβρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Καρακάλου Αγίου Όρους, Αρχαγγ. Μιχαήλ Αριδαίας Πέλλας και Κοιμ. Θεοτόκου Μικροκάστρου Σιατίστης.
ΟΡΕΣΤΟΥ Μάρτυρος, του μετά Μάρτυρος Ριγίνου (20η Αυγούστου):

Απότμημα στο Ναό Παναγίας Φασούλας Κύπρου.

ΟΣΒΑΛΒΟΥ Αγίου, Βασιλέως Νορθουμβρίας Βρεττανίας (+ 641, 5η Αυγούστου):

Η Κάρα στον Καθεδρικό Ναό του Ντάραμ Βρεττανίας.

ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΩΝ Μονής Χοζεβά Ιεροσολύμων:

Τα Λείψανα στην ομώνυμη Μονή Ιεροσολύμων.

Αποτμήματα στη Μονή Σαγματά Βοιωτίας.

ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΩΝ Σινά και Ραιθώ (14η Ιανουαρίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Σινά.

Αποτμήματα στις Μονές Παντοκράτορος Αγίου Όρους και Παρακλήτου Παιανίας Αττικής.

Πρόκειται για δύο χορούς Οσιομαρτύρων, 38 και 33 Πατέρων αντιστοίχως, που μαρτύρησαν από τον διωγμό του Διοκλητιανού (284 – 305), μέχρι και το τέλος του 4ου αι.

ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΩΝ 44 Μονής αγ. Σάββα Ιεροσολύμων, υπό Περσών (+ 614, 13η Μαιου) :

Τα Λείψανα στην ομώνυμη Μονή Ιεροσολύμων.

Αποτμήματα στη Μονή Αγάθωνος Φθιώτιδος.

ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΩΝ Μονής αγ. Σάββα Ιεροσολύμων (20η Μαρτίου):

Τα Λείψανα στην ομώνυμη Μονή Ιεροσολύμων.

ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΩΝ 179 Μονής Νταού Πεντέλης (+ 1680):

Τα Λείψανα στην ομώνυμη Μονή Πεντέλης.

ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΩΝ 6.000 της Μονής Γκαρετζύ Γεωργίας (+ 1615, 26η Μαρτίου):

Λείψανα στη Μονή Αναστάσεως Γκαρεντζύ Γεωργίας.

ΟΣΙΩΝ 99 ΠΑΤΕΡΩΝ Κρήτης (; 7η Οκτωβρίου):

Αποτμήματα στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους, στο Κυριακό της Σκήτης των Καυσοκαλυβίων Αγίου Όρους και στον ομώνυμο Ναό Χανίων Κρήτης.

ΟΥΑΛΕΝΤΙΝΗΣ Μάρτυρος, της Παλαιστίνης (+ 308, 10η Φεβρουαρίου):

Μέρος των Λειψάνων στο ΡΚ Ναό του αγ. Σεβαστιανού Ρώμης.

ΟΥΑΡΟΥ Μάρτυρος, του Αιγυπτίου (+ 307; , 19η Οκτωβρίου):

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΟΥΡΣΟΥΛΑΣ Μάρτυρος (+ 383, 21η Οκτωβρίου):

Μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο ΡΚ Ναό της Κολωνίας.

Π

ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ Οσίου, της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου (13ος αι., 9η Φεβρουαρίου):

Τα Λείψανα στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.

ΠΑΪΣΙΟΥ Οσίου, του Βελιτσκόφσκι (+ 1794, 15η Νοεμβρίου):

Το αδιάφθορο Λείψανο ενταφιασμένο στο Καθολικό της Μονής Νεάμτς Ρουμανίας.

ΠΑΪΣΙΟΥ Οσίου, της Γαλικίας Ρωσίας (+ 1460, 23η Μαιου):

Τα Λείψανα στη Μονή Ουσπένσκαγια Σλόμποντα της Κοστρόμας.

ΠΑΝΑΓΗ – ΠΑΪΣΙΟΥ Οσίου, του Μπασιά (+ 1888, 9η Ιουνίου):

Τα Λείψανα στο Ληξούρι Κεφαλληνίας.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ Νεομάρτυρος, της Καισαρείας (+ 1765, 24η Ιουνίου):

Απότμημα στη Σκήτη αγ. Παντελεήμονος της Μονής Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ Νεομάρτυρος, των Ιεροσολύμων (+ 1820):

Τα Λείψανα στη Μονή Τιμίου Προδρόμου Ιεροσολύμων.

ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ Μεγαλομάρτυρος, του Ιαματικού (+ 305, 27η Ιουλίου):

Τμήματα της Κάρας στις Μονές Παντελεήμονος και Γρηγορίου (το μετωπιαίο) Αγίου Όρους, Παναχράντου Άνδρου και αγ. Γεωργίου Βουλγαρελίου Άρτης.

Τμήμα Κάρας και μέρος χειρός στη Μονή Μεγ. Μετεώρου.

Ο δεξιός καρπός και τρία τεμάχια στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

Μέρος του δεξιού ποδός στη Μονή Χιλανδαρίου Αγίου Όρους.

Μέρος ποδός στη Μονή Φιλοθέου Αγίου Όρους.

Μία των χειρών στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.

Δάκτυλος στη Μονή Χουρέζ Ρουμανίας.

Μεγάλο μέρος των λοιπών Λειψάνων στο ΡΚ Καθεδρικό Ναό της Lucca Ιταλίας.

Έξη τεμάχια στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στις Μονές Λειμώνος Λέσβου, αγ. Γεωργίου Φενεού Κορινθίας και Αρχαγγελιωτίσσης Ξάνθης, στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.
ΠΑΠΥΛΟΥ Ιερομάρτυρος, του Διακόνου, του μετά Ιερομάρτυρος Κάρπου (+ 251, 13η Οκτωβρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Σταυρονικήτα Αγίου Όρους και Τιμίου Σταυρού Σάμου.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ Οσιομάρτυρος, της Ρωμαίας (2ος αι., 26η Ιουλίου):

Μέρη της Κάρας στις Μονές Κουτλουμουσίου, Σιμωνόπετρας, Παντοκράτορος και Παντελεήμονος Αγίου Όρους, Πετράκη Αθηνών και Προφ. Ηλιού Θήρας.

Η σιαγόνα στη Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος.

Μέρη της δεξιάς στις Μονές Διονυσίου και Ιβήρων Αγίου Όρους.

Μία των χειρών στη Μονή Αμυαλών Γορτυνίας.

Μέρος χειρός στη Μονή Μεγ. Μετεώρου.

Τέσσερα τεμάχια στην Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στις Μονές αγ. Ανθίμου του Ίβηρος Βουκουρεστίου, Παν. Γουμενίσσης Κιλκίς, Σαγματά Βοιωτίας, αγ. Νικολάου Καλτεζών Αρκαδίας, οσ. Διονυσίου Λιτοχώρου Πιερίας, Λουκούς Κυνουρίας, Τιμίου Προδρόμου Καστρίτσης Ιωαννίνων, Γηροκομείου Πατρών, Σταγιάδων Καλαμπάκας, Σεπετού Ηλείας, Δουσίκου Τρικάλων, οσ. Θεοδοσίου Άργους, αγ. Κων/νου Καλαμών, Παν. Κορώνης Καρδίτσης και Αμπελακιωτίσσης Ναυπακτίας και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ Οσίας, της Επιβατινής (11ος αι., 14η Οκτωβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στον ομώνυμο Ναό Ιασίου Ρουμανίας.

Μέρος χειρός στο Βελιγράδι και την Σρέμσκα Καμένιτσα Σερβίας.

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Λαμψάκου (4ος αι., 7η Φεβρουαρίου):

Η Κάρα στη Μονή Εσφιγμένου Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων, Ροβελίστας Άρτας και Κύκκου Κύπρου.

ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ Οσίου, της Μονής Αγαπίας Ρουμανίας (+ 1660):

Τα Λείψανα ενταφιασμένα σε άγνωστο σημείο της περιοχής Αγαπίας Ρουμανίας.

ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Ραδοβυζίου Άρτης (+ 1777, 21η Ιουλίου):

Η Κάρα στον Ενοριακό Ναό Βελετζικού Τρικάλων.

Η σιαγόνα στη Μονή Γρηγορίου Αγίου Όρους.

Μέρος χειρός στη Μονή Δουσίκου Τρικάλων.

Μία κλείδα στο Ναό αγ. Γεωργίου Κωστακιών Άρτης.

ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ Οσίου, της Μονής Κουδουμά Κρήτης (+ 1905, 10η Ιουλίου):

Η Κάρα και Λείψανα στην ομώνυμη Μονή Κρήτης.

Μία των πλευρών στο Ναό αγ. Αικατερίνης Στρογγύλης Κορωπίου Αττικής.

Μέρος πλευράς στις Μονές Μεταμ. Σωτήρος Σλατιοάρας Ρουμανίας και αγ. Γρηγορίου του Παλαμά Έτνα Καλλιφορνίας και στο Παρεκκλήσιο οσ. Ξένης της Ρωσίδος Μάνδρας Αττικής.

ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ Οσίου, του Χίου:

Τα Λείψανα στη Μονή αγ. Μάρκου Χίου.

ΠΑΤΑΠΙΟΥ Οσίου, του Αιγυπτίου (7ος αι., 8η Δεκεμβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στην ομώνυμη Μονή Λουτρακίου Κορινθίας.

ΠΑΤΑΠΙΟΥ Οσίου, του Νέου, του Ξηρού Όρους (8η Δεκεμβρίου):

Η Κάρα στη Μονή οσ. Παταπίου Λουτρακίου Κορινθίας.

ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΡΙΩΝ Οσίων (Νικήτα, Ιωάννου και Ιωσήφ), ιδρυτών της Νέας Μονής Χίου (11ος αι., 20η Μαιου):

Μία Κάρα (άγνωστο ποίου) στη Νέα Μονή Χίου.

ΠΑΤΡΙΚΙΑΣ Αγίας, της ΚΠόλεως (7ος αι., 25η Αυγούστου):

Τα Λείψανα στο ΡΚ Ναό των αγ. Νικάνδρου και Μαρκιανού Νεαπόλεως Ιταλίας.

Είναι άξιο σημειώσεως, ότι στο ΡΚ Μονή του αγ. Γρηγορίου επ. Αρμενίας Νεαπόλεως Ιταλίας, φυλάσσεται στερεοποιημένο αίμα της Αγίας, το οποίο υγροποιείται!
ΠΑΤΡΙΚΙΟΥ Αγίου, Ιεραποστόλου της Ιρλανδίας (+ 461, 17η Μαρτίου):

Μέρος των Λειψάνων στο ΡΚ Καθεδρικό Ναό του Ντόουν Βορείου Ιρλανδίας.

ΠΑΤΡΩΒΑ Αποστόλου, εκ των Εβδομήκοντα (1ος αι., 5η Νοεμβρίου):

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΠΑΥΛΗΣ Οσίας, της Κυπρίας (; 1η Αυγούστου):

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΠΑΥΛΙΝΟΥ Αγίου, Επισκόπου Νόλων Ιταλίας (+ 431, 22α Ιουνίου):

Απότμημα στη Συλλογή του ΡΚ Αββαείου του αγ. Φραγκίσκου, Φάργκο Νεβάδας Η.Π.Α.

ΠΑΥΛΟΥ Αποστόλου των Εθνών (1ος αι., 29η Ιουνίου):

Η Κάρα στη ΡΚ Βασιλική του αγ. Ιωάννου Λατερανού Ρώμης.

Μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο ΡΚ Ναό «Εκτός των Τειχών» Ρώμης.

Ένας των οδόντων στην Συλλογή των Ανακτόρων του Μπάκινχαμ Λονδίνου.

Απότμημα στη Μονή Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους.

Η αλυσίδα και το οδοιπορικό του ραβδί στο ΡΚ Παρεκκλήσιο «Φιόρι» της Ρώμης.

ΠΑΥΛΟΥ Οσίου, του Θηβαίου (+ 341, 15η Ιανουαρίου):

Η Κάρα στη Μονή Κοιμ. Θεοτόκου Μικροκάστρου Σιατίστης.

Μέρος των Λειψάνων στο ΡΚ Ναό του αγ. Ιουλιανού Βενετίας, στη ΡΚ Μονή του αγ. Παύλου του πρώτου Ερημίτου Βούδας Ουγγαρίας και στη ΡΚ Βασιλική της αγ. Μαρίας in Porto της Ραββένας.

Απότμημα στη Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους.
ΠΑΥΛΟΥ του Ομολογητού, Πατριάρχου ΚΠόλεως (+ 350, 6η Νοεμβρίου):

Μέρος της Κάρας στη Μονή Σιμωνόπετρας Αγίου Όρους.

Το Λείψανο αδιάφθορο στο ΡΚ Ναό του αγ. Γεωργίου του Μείζονος Βενετίας.

Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

Το αδιάφθορο Λείψανο του αγ. Παύλου του Ομολογητού (που έπνιξαν οι Αρειανοί με το ωμοφόριό του, εξόριστο στην Κουκουσό της Αρμενίας), μετακομίσθηκε το 385 στην ΚΠολη, κατά την βασιλεία του Μεγάλου Θεοδοσίου. Αρχικά κατατέθηκε στο Ναό της Αγίας Ειρήνης και έπειτα σε ναό προς τιμή του. Το Λείψανο μεταφέρθηκε στη Βενετία το 1226 και κατατέθηκε στη γυναικεία Μονή του αγ. Λορέντζου, όπου φυλάσσονταν και τα Λείψανα του οσ. Βαρβάρου του Μυροβλύτου και της αγ. Κανδίδης. Άγνωστο κάτω από ποιες συνθήκες το Λείψανο χάθηκε, για να βρεθεί το 1493. Κατά την αναγνώριση του 1686 ο Βολλανδιστής C. Jannik διαπίστωσε και περιέγραψε την ακεραιότητα του Λειψάνου.

ΠΑΥΛΟΥ Οσιομάρτυρος, του Νέου, του Καιουμά (8ος αι., 8η Ιουνίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στο ΡΚ Ναό του αγ. Γεωργίου του Μείζονος Βενετίας.

Ο Οσιομ. Παύλος του Καιουμά δεν αναφέρεται από τους γνωστούς Αγιολόγους Ανατολής και Δύσεως (λ.χ. τον αγ. Νικόδημο τον Αγιορείτη και τον Ιππόλυτο Delehaye), αλλά η μνήμη του τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία την 8η Ιουνίου. Το Λείψανό του, βρέθηκε άφθαρτο, με φανερά τα σημεία του μαρτυρίου του (κομμένη μύτη, εγκαύματα), επί των ημερών του Πατριάρχη ΚΠόλεως Αντωνίου Β’ του Καυλέα (893 – 901). Μέχρι την Άλωση της Πόλεως από τους Σταυροφόρους (1204), ήταν κατατεθημένο στη Μονή του Χριστού Παντεπόπτου, η οποία κατά την διανομή δόθηκε στους Βενεδικτίνους Μοναχούς της Μονής του αγ. Γεωργίου Μείζονος Βενετίας.
Το 1222 το Λείψανο μεταφέρθηκε στη Βενετία από τον Ηγούμενο Παύλο (1206 – 1222), επί των ημερών του Δόγη Πέτρου Ziani (1206 – 1239), ο οποίος «έκπληκτος από την αξιοθαύμαστη κατάσταση διατηρήσεως του λειψάνου λέγεται ότι έβγαλε το Δουκικό «κέρας» και το τοποθέτησε στην Κάρα του Μάρτυρα» (επ. Φαναρίου Αγαθαγγέλου αυτ. σελ. 292). Λόγω αυτού του κοσμήματος στην ιστορική συνέχεια ο Άγιος πήρε την προσωνυμία του Δούκα.

Επί των ημερών του Πάπα Κλήμη Η’ (1592 – 1605) το Λείψανο τοποθετήθηκε μέσα στην Αγία Τράπεζα του λεγομένου Παρεκκλησίου των Νεκρών της αυτής Μονής, μαζί με το Λείψανο του αγ. Παύλου Πατριάρχου ΚΠόλεως του Ομολογητού, όπου και σήμερα φυλάσσεται.

ΠΑΥΛΟΥ Οσιομάρτυρος, του από Καλαβρύτων (+ 1818, 22α Μαιου):

Λείψανα στη Μονή Βαρσών Αρκαδίας.

Το τρίχινο ματωμένο ένδυμά του στη Μονή αγ. Ματρώνας Ύδρας.

ΠΑΦΝΟΥΤΙΟΥ Οσίου, του Μπορόβσκ Ρωσίας (+ 1478, 1η Μαιου):

Τα Λείψανα στην ομώνυμη Μονή Καλούγας Ρωσίας.

ΠΑΧΩΜΙΟΥ Οσίου, του Μεγάλου (+ 346, 15η Μαιου):

Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους και Αγίας Τριάδος Εξαμιλίων Κορινθίας και στο Παρεκκλήσιο οσ. Ξένης της Ρωσίδος Μάνδρας Αττικής.

ΠΑΧΩΜΙΟΥ Οσίου, της Σλάτινας Ρουμανίας (16ος αι.):

Τα Λείψανα στην ομώνυμη Μονή Ρουμανίας.

ΠΑΧΩΜΙΟΥ Οσιομάρτυρος, του Ρώσου (+ 1730, 21η Μαιου):

Τα Λείψανα στη Μονή αγ. Ιωάννου του Θεολόγου Πάτμου.

Μέρος στη Σκήτη Καυσοκαλυβίων Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στη Μονή αγ. Παύλου και στη Νέα Θηβαιδα Αγίου Όρους και στη Μονή αγ. Γεωργίου Κρημνών Ζακύνθου.

ΠΑΧΩΜΙΟΥ Οσίου, του Νερέτκα Ρωσίας (+ 1384, 15η Μαιου):

Τα Λείψανα στην ομώνυμη Μονή Κοστρόμας Ρωσίας.
ΠΑΧΩΜΙΟΥ Οσίου, της Χίου (+ 1905):

Τα Λείψανα στη Μονή Αγίων Πατέρων Χίου.

ΠΕΛΑΓΙΑΣ Μάρτυρος, της Ταρσού (+ 287, 4η Μαιου):

Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους, Προυσού Ευρυτανίας και Νταού Πεντέλης και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.

ΠΕΛΑΓΙΑΣ Οσίας, του Όρους των Ελαιών (+ 457, 8η Οκτωβρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Διονυσίου Αγίου Όρους και Κύκκου Κύπρου.

ΠΕΛΑΓΙΑΣ Οσίας, της Τήνου (+ 1834, 23η Ιουλίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Κεχροβουνίου Τήνου.

ΠΕΤΡΟΥ Αποστόλου, του Πρωτοκορυφαίου (1ος αι., 29η Ιουνίου):

Η Κάρα στη ΡΚ Βασιλική αγ. Ιωάννου Λατερανού Ρώμης.

Μέρος των Λειψάνων στη ΡΚ Βασιλική αγ. Πέτρου Ρώμης.

Αποτμήματα στο ΡΚ Ναό της αγ. Πουντεντιάνας Ρώμης και στις Μονές Ιβήρων και Παντελεήμονος Αγίου Όρους.

Οι αλυσίδες στη Ρ. Βασιλική του αγ. Πέτρου «των Δεσμών» Ρώμης.

ΠΕΤΡΟΥ Ιερομάρτυρος, Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας (+ 311, 24η Νοεμβρίου):

Τμήματα της Κάρας στις Μονές Διονυσίου Αγίου Όρους και Κλειστών Αττικής.

Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΠΕΤΡΟΥ Μάρτυρος (ενός των Πεντεκαιδέκα Μαρτύρων):

Η δεξιά στη Μητρόπολη Πολυανής και Κιλκισίου.

ΠΕΤΡΟΥ Οσίου, του Αθωνίτου (+ 734, 12η Ιουνίου):

Αποτμήματα στις Μονές αγ. Διονυσίου και Δοχειαρίου Αγίου Όρους και Λειμώνος Λέσβου.

ΠΕΤΡΟΥ Αγίου, Επισκόπου Άργους (+ 928, 3η Μαιου):

Μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο Μητροπολιτικό Ναό Άργους.

ΠΕΤΡΟΥ Αγίου, Μητροπολίτου Μαυροβουνίου (+ 1830, 31η Οκτωβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή Τσετίνιε Μαυροβουνίου.ΠΕΤΡΟΥ Οσίου, της Κορίσης Κοσσυφοπεδίου (13ος αι., 18η Ιουνίου):

Το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στη Μονή του Μαύρου Ποταμού Κοσσυφοπεδίου.

ΠΕΤΡΟΥ Αγίου, Μητροπολίτου Ρωσίας (+ 1326, 24η Αυγ. και 21η Δεκεμβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στον Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Κρεμλίνου.

ΠΕΤΡΟΥ Οσίου, του Θαυματουργού, Ηγεμόνα Δαβίδ του Μούρωμ Ρωσίας (13ος αι., 25η Ιουνίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Αγίας Τριάδος Μούρωμ Ρωσίας.

ΠΙΤΙΡΙΜ Αγίου, Επισκόπου Περμ Ρωσίας (+ 1456, 29η Ιανουαρίου και 19η Αυγούστου):

Τα Λείψανα στο Ναό Ευαγγ. Θεοτόκου Ούστβιμ Βολόγδας Ρωσίας.

ΠΙΤΙΡΙΜ Αγίου, Επισκόπου Ταμπώφ Ρωσίας (+ 1698, 27η Φεβρ. και 28η Ιουλίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στον Καθεδρικό Ναό Αγίας Σκέπης Ταμπώφ Ρωσίας.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ Μάρτυρος, της Αγκύρας (+ 302 ; , 18η Νοεμβρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων, Ζωοδ. Πηγής Πόρου και Φανερωμένης Σαλαμίνας.

ΠΟΙΜΕΝΟΣ Οσίου, του Μεγάλου (+ 450, 27η Αυγούστου):

Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΠΟΛΥΔΩΡΟΥ Νεομάρτυρος, της Λευκωσίας (+ 1794, 3η Σεπτεμβρίου):

Η Κάρα στο Ναό αγ. Αικατερίνης Αθηνών.

Απότμημα στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

ΠΟΛΥΕΥΚΤΟΥ Μάρτυρος:

Αποτμήματα στις Μονές Δοχειαρίου Αγίου Όρους και Κλειστών Αττικής.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Μάρτυρα πρόκειται· της 9/1, της 19/12 (δύο) ή της 1/8.

ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου Σμύρνης (+ 167, 23η Φεβρουαρίου):

Η Κάρα στη Μονή Προυσού Ευρυτανίας.

Η δεξιά στη Μονή Παν. Αμπελακιωτίσσης Ναυπάκτου.

Απότμημα στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.

ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ Μάρτυρος:

Η Κάρα στη Μονή Κλειστών Αττικής.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ Μάρτυρος:

Απότμημα στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Μάρτυρα πρόκειται· της 10/2, της 16/2, της 15/9 ( του από μίμων), της 4/11 (της Εφέσου) ή της 9/11.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Γάζης (+ 420, 26η Φεβρουαρίου):

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΠΟΥΔΕΝΔΙΑΝΑΣ (Pudenziana) Μάρτυρος, της Ρωμαίας, αδελφής μ. Πραξίδης (+ 160, 19η Μαιου):

Τα Λείψανα στο ΡΚ Ναό της αγ. Πραξίδης Ρώμης.

ΠΡΑΞΙΔΗΣ (Prassede – Praxedes) Μάρτυρος, της Ρωμαίας (+ 164, 21η Ιουλίου):

Τα Λείψανα στον ομώνυμο ΡΚ Ναό της Ρώμης.

ΠΡΟΚΛΟΥ Αγίου, Πατριάρχου ΚΠόλεως (+ 447, 20η Νοεμβρίου):

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ Μεγαλομάρτυρος, (+ 303, 8η Ιουλίου):

Τμήματα της Κάρας στις Μονές Χιλανδαρίου Αγίου Όρους, Αγίας Τριάδος Λιβαδίου Ελασσώνος και Μακαριωτίσσης Δομβραίνης Θηβών.

Η σιαγόνα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στις Μονές Προυσού Ευρυτανίας, Κορνοφωλιάς Έβρου και Σεπετού Ηλείας και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ Οσίου, της Σαζάβας Βοημίας (+ 1053, 16η Σεπτεμβρίου):

Τα Λείψανα στον ομώνυμο ΡΚ Ναό της Πράγας.

ΠΡΟΤΑΣΙΟΥ Μάρτυρος, του μετά μ. Γερβασίου (+ 54 – 68, 14η Οκτωβρίου):

Τα Λείψανα στη ΡΚ Αμβροσιανή Βασιλική του Μιλάνου.

ΠΡΟΧΟΡΟΥ Αποστόλου, εκ των Εβδομήκοντα (1ος αι., 28η Ιουλίου):

Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας και Παντελεήμονος Αγίου Όρους.



Ρ

ΡΑΔΟΥ Νεομάρτυρος (Μπρινκοβεάνου, υιού Ηγεμόνος μ. Κων/νου· + 1714, 16η Αυγούστου).

Το Λείψανο στον Ναό αγ. Γεωργίου του Νέου Βουκουρεστίου.

ΡΑΦΑΗΛ Ιερομάρτυρος, της Λέσβου (+ 1462, Τρίτη του Πάσχα):

Η Κάρα και το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στην ομώνυμη Μονή Θέρμης Λέσβου.

ΡΑΦΑΗΛ Οσίου, της Μονής Αγάπια Ρουμανίας (16ος – 17ος αι.):

Τα Λείψανα ενταφιασμένα σε άγνωστο σημείο της περιοχής Αγαπίας Ρουμανίας.

ΡΑΦΑΗΛ Αγίου, Επισκόπου Μπρούκλυν Νέας Υόρκης (+ 1915, 27η Φεβρουαρίου):

Τα Λείψανα στη Μονή αγ. Τύχωνος South Canaan Πενσυλβάνιας ΗΠΑ.

ΡΙΓΙΝΟΥ Αγίου, Επισκόπου Σκοπέλου (+ 355, 25η Φεβρουαρίου):

Ο δεξιός βραχίονας στη Σκόπελο.

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΡΙΓΙΝΟΥ Μάρτυρος, του μετά μ. Ορέστου (; 16η Ιουλίου):

Απότμημα στο Ναό Παναγίας Φασούλας Κύπρου.

ΡΟΔΩΝΟΣ Αγίου, Επισκόπου Ταμάσου Κύπρου (1ος αι.):

Μέρος των Λειψάνων στη Μονή αγ. Ηρακλειδίου Κύπρου.

ΡΩΜΑΙΟΥ Οσίου, μαθητού του οσ. Ρωμύλου της Ραβάνιτσας Σερβίας (14ος αι., 18η Σεπτεμβρίου):

Τα Λείψανα στην πόλη Ντγιούνη της Σερβίας.

ΡΩΜΑΝΟΥ Αγίου, Πρίγκιπος του Ούγκλιτς Ρωσίας (+ 1285, 3η και 24η Φεβρουαρίου):

Μέρος των Λειψάνων στη Μονή Μεταμ. Σωτήρος Ούγκλιτς Ρωσίας.

Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΡΩΜΑΝΟΥ Οσίου, της Ραβάνιτσας Σερβίας (14ος αι., 6η Μαιου):

Τα Λείψανα στη Μονή αγ. Ρωμανού Ντζιούνις Σερβίας.

ΡΩΜΟΥ Ιερομάρτυρος, του Σιρμίου:

Μέρος των Λειψάνων στο ΡΚ Ναό της Κονκορδίας Ιταλίας.



Σ

ΣΑΒΒΑ Οσίου, του Ηγιασμένου (+ 532, 5η Δεκεμβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στην ομώνυμη Μονή Ιεροσολύμων.

Δάκτυλος «μετά σαρκός» στη Μονή αγ. Ραφαήλ Γρίβας Κιλκίς.

Απότμημα στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.

Το Λείψανο του αγ. Σάββα ανακομίσθηκε αδιάφθορο το 584, όταν ανοίχθηκε ο τάφος του για να ενταφιαστεί ο Ηγούμενος Κασσιανός. Αρχικά διαφυλάχθηκε στη Μονή του και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην ΚΠολη, κατά την περίοδο των Αραβικών επιδρομών.

Για τον χρόνο άφιξής του στη Βενετία επικρατούν δύο παραδόσεις. Σύμφωνα με την πρώτη το Λείψανο είχε μεταφερθεί στην ΚΠολη, απ’ όπου το 1026 το έκλεψε ο Βενετός ευγενής Πέτρος Centranico (έπειτα Δόγης, 1026 – 1031), επί των ημερών του Δόγη Tribunio Menio (982 – 1026), το μετέφερε στη Βενετία και το κατέθεσε στο Ναό του αγ. Αντωνίνου.

Κατά την δεύτερη παράδοση το Λείψανο δεν μεταφέρθηκε ποτέ στην ΚΠολη, αλλά διαφυλάχθηκε στον αγ. Ιωάννη της Άκρας, απ’ όπου μεταφέρθηκε από τους Γενουάτες στην ανταγωνίστρια της Βενετίας πόλη τους. Το 1257 οι Βενετοί πέτυχαν να μεταφέρουν το Λείψανο στη Βενετία.

Η παρουσία του Λειψάνου του αγ. Σάββα στη Βενετία επιβεβαιώνεται από την σχετική ομολογία του Σαββαιτου Μοναχού Σωφρονίου στον Μητροπολίτη Ρωσίας αγ. Μακάριο, το 1547.

Το 1965, μετά από ενέργειες του Πατριάρχου Βενεδίκτου, η ΡΚ Εκκλησία επέστρεψε το Λείψανο στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και φυλάσσεται έκτοτε στη Μονή του.

ΣΑΒΒΑ Μάρτυρος, του Γότθου, του Στρατηλάτου (+ 372, 18η Απριλίου):

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΣΑΒΒΑ Β’ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Σερβίας (+ 1271, 8η Φεβρουαρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στο Πατριαρχείο Πεκκίου Κοσσυφοπεδίου.

ΣΑΒΒΑ Γ’ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Σερβίας (+ 1316, 26η Ιουλίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στο Πατριαρχείο Πεκκίου Κοσσυφοπεδίου.

ΣΑΒΒΑ – «ΕΥΔΟΚΙΜΟΥ» Οσίου, του διά Χριστόν σαλού (14ος αι., 5η Οκτωβρίου):

Το Λείψανο «εν δέρματι» στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους.

Απότμημα στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
ΣΑΒΒΑ Οσίου, του εξ Ιωαννίνων (15ος αι., 3η Φεβρουαρίου):

Μέρος ποδός στη Μονή Βαρλαάμ Μετεώρων.

ΣΑΒΒΑΤΙΟΥ Οσίου, του Σολόβκι Ρωσίας (+ 1435, 27η Σεπτεμβρίου):

Τα Λείψανα στην ομώνυμη Μονή Αρχαγγέλου Ρωσίας.

ΣΑΜΨΩΝ Οσίου, του Ξενοδόχου (+ 530, 27η Ιουνίου):

Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους και Κρεμαστής Ηλείας.

ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ Μάρτυρος (+ 66, 26η Φεβρουαρίου):

Τα Λείψανα στον ομώνυμο ΡΚ Ναό Ρώμης.

Η Κάρα στο ΡΚ Παρεκκλήσιο των Τεσσάρων Εστεμμένων Μαρτύρων Ρώμης.

Μέρος των Λειψάνων στο ΡΚ Ναό του αγ. Medard στη Soissons Γαλλίας.

ΣΕΡΑΦΕΙΜ Ιερομάρτυρος, Αρχιεπισκόπου Φαναρίου (+ 1601, 4η Δεκεμβρίου):

Η Κάρα αδιάφθορη στη Μονή Παν. Κορώνας Καρδίτσης.

Η τιμία Κάρα του Ιερομάρτυρος και Εθνομάρτυρος Ιεράρχου, παρά τις κακοποιήσεις και τις κακουχίες που υπέστει, αποτελεί ένα διαρκές θαύμα του Θεού, αφού «περιβάλλεται από το δέρμα, το οποίο σε μερικά μέρη έχει αποσπασθή από τους πιστούς, για φυλαχτό και φέρει τα σημάδια του μαρτυρίου· ενώ το αριστερό μάτι του Αγίου είναι γαλήνια κλεισμένο, το δεξί φέρει εμφανή τα ίχνη κακοποιήσεων, καθώς επίσης εμφανέστατα φαίνεται και η αποκοπή της μύτης!». (Αρχιμ. Μακαρίου Τόγκα, «Η Ιερά Μονή Παναγίας Κορώνας – Βίος και Πολιτεία του Αγίου του Χριστού Νέου Ιερομάρτυρος Σεραφείμ, Αρχιεπισκόπου Φαναρίου και Νεοχωρίου, του Θαυματουργού (+ 1601)»· και «Ακολουθία…»· έκδοσις Ι. Μητροπόλεως Καστορίας 2001).

ΣΕΡΑΦΕΙΜ Οσίου, του Δομβού Βοιωτίας (+ 1602, 6η Μαιου):

Η Κάρα και μέρος των Λειψάνων στην ομώνυμη Μονή Βοιωτίας.

Απότμημα στη Μονή Αγάθωνος Φθιώτιδος.
ΣΕΡΑΦΕΙΜ Οσίου, του Σάρωφ Ρωσίας (+ 1833, 2α Ιανουαρίου και 19η Ιουλίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Ντιβίγιεβο Ρωσίας.

Αποτμήματα στη Μονή αγ. Νικοδήμου του Αγιορείτου Πενταλόφου Κιλκίς και στο Ναό αγ. Αικατερίνης Στρογγύλης Κορωπίου Αττικής.

Σχετικά με τα Λείψανα του αγ. Σεραφείμ επικρατούν δύο απόψεις. Σύμφωνα με την πρώτη βρέθηκαν στο Μουσείο Αθειας της Αγίας Πετρουπόλεως (Ναός Παναγίας του Καζάν), μετά την κατάρρευση του Μαρξιστικού καθεστώτος (1989). Σύμφωνα με την δεύτερη, τα Λείψανα του αγ. Σεραφείμ δεν κατασχέθηκαν ποτέ από τους Μπολσεβίκους, διότι είχαν κρυφτεί από πιστούς της Εκκλησίας των Κατακομβών. Ακόμη, μεταξύ των Κατακομβιτών πιστών κυκλοφορεί και προφητεία του Αγίου, σύμφωνα με την οποία τα Λείψανά του δεν θα βγούν από την Ρωσία, «άχρι της Δευτέρας Παρουσίας». (Αντ. Μάρκου, «Η Εύρεσις των Λειψάνων του οσ. Σεραφείμ του Σάρωφ»· Περιοδικό «Κ. Γ. Ο.», τ. 1991, σελ. 115 – 117).

ΣΕΡΒΑ (Servaas) Αγίου, Επισκόπου Μάαστριχτ Ολλανδίας (+ 384, 13η Μαιου):

Τα Λείψανα στον ΡΚ Καθεδρικό Ναό του Ολλανδίας.

ΣΕΡΓΙΟΥ Μάρτυρος, του μετά μ. Βάκχου (+ 290 – 303, 7η Οκτωβρίου):

Η Κάρα στη Μονή Κούρτεα Άρτζες Ρουμανίας.

Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΣΕΡΓΙΟΥ Μάρτυρος:

Η Κάρα στη Μονή Σιμωνόπετρας Αγίου Όρους.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Μάρτυρος πρόκειται· της 2/1, της 24/5, της 28/6 ή της 7/10.

ΣΕΡΓΙΟΥ Οσίου, του Ραντονέζ Ρωσίας (+ 1329, 5η Ιουλίου και 25η Σεπτεμβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Λαύρα της Αγίας Τριάδος Μόσχας.

Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΣΕΡΓΙΟΥ Οσίου, του Βαλαάμ Ρωσίας (14ος αι., 28η Ιουνίου και 11η Σεπτεμβρίου):

Τα Λείψανα στην ομώνυμη Μονή.

ΣΕΡΓΙΟΥ Οσίου, του Τσουχτόμ Νόβγκοροντ Ρωσίας (+ 1609, 19η Μαιου):

Τα Λείψανα στο Ναό της Αγίας Σκέπης της ομώνυμης Μονής.

ΣΙΛΒΕΣΤΡΟΥ Αγίου:

Απότμημα στη Μονή Προφήτη Ηλία Σάμου.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Αγίου πρόκειται· της 2/1 (Πάπα Ρώμης) ή της 1/3 (δύο, Πατριάρχη και Μάρτυρος).

ΣΙΛΒΕΣΤΡΟΥ Οσίου, της Ομπνόρας Ρωσίας (+ 1397, 25η Απριλίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Παγαγίας Μπορόκ Κοστρόμας Ρωσίας.

ΣΙΜΩΝΟΣ Αποστόλου, του Ζηλωτού (1ος αι., 10η Μαιου):

Μέρος των Λειψάνων στη ΡΚ Βασιλική του αγ. Πέτρου Ρώμης και στο ΡΚ Ναό αγ. Συμεών του Θεοδόχου Βενετίας.

Απότμημα στη Μονή Παν. Κορώνας Καρδίτσης.

ΣΙΜΩΝΟΣ Οσίου, των Σπηλαίων του Κιέβου, Επισκόπου Βλαδιμήρ και Σούζνταλ Ρωσίας (+ 1226, 10η Μαιου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.

ΣΙΜΩΝΟΣ Οσίου, Κράλη των Σέρβων Στεφάνου Β’ του Πρωτοστεφούς (+ 1224, 24η Σεπτεμβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή Στουντένιτσας Σερβίας.

ΣΟΛΩΜΟΝΗΣ Αγίας, μητρός των Αγίων 7 Μακκαβαίων + 167 π. Χ., 1η Αυγούστου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στον Πατριαρχικό Ναό του αγ. Γεωργίου Φαναρίου ΚΠόλεως.

Απότμημα στη Μονή Ξηροποτόμου Αγίου Όρους.

ΣΟΥΪΔΒΕΡΤΟΥ (Swidbert) Αγίου, Επισκόπου Friesland (+ 713, 1η Μαρτίου):

Τα Λείψανα στο ΡΚ Καθεδρικό Ναό του Ντίσελντορφ Γερμανίας.

ΣΟΦΙΑΣ Αγίας, μητρός των Μαρτύρων Πίστεως, Ελπίδος και Αγάπης (+ 137, 17η Σεπτ.):

Απότμημα στη Μονή αγ. Νικολάου Καλτεζών Αρκαδίας.

ΣΟΦΙΑΣ Οσίας, του Σούζνταλ Ρωσίας, Μεγ. Πριγκιπίσσης Σολωμονής, συζύγου Μεγ. Ηγεμόνος Βασιλείου Γ’, (16ος αι., 16η Δεκεμβρίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Αγίας Σκέπης Σούζνταλ Ρωσίας.

ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ Αγίου, Επισκόπου Τριμυθούντος (+ 348, 12η Δεκεμβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στον ομώνυμο Ναό Κερκύρας.

Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ Νεομάρτυρος, της Δημητριάδος (+ 1680, 16η Αυγούστου):

Απότμημα στη Μονή Ταξιαρχών Πηλίου Μαγνησίας.

ΣΤΕΦΑΝΟΥ Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου (1ος αι., 27η Δεκ. και 2α Αυγούστου):

Μέρος της Κάρας και της σιαγόνος στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

Μέρη της Κάρας στις Μονές Βατοπεδίου και Ξενοφώντος Αγίου Όρους και Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων, καθώς και στη Μητρόπολη Πολυανής και Κιλκισίου.

Μέρος της σιαγόνας στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

Η δεξιά (πλην της παλάμης) στη Μονή Κωνσταμονίτου Αγίου Όρους.

Η δεξιά παλάμη στη Μονή Νεάμτς Ρουμανίας.

Μέρος μιάς των χειρών στη Μονή Σταυρονικήτα Αγίου Όρους.

Μέρος ωμοπλάτης στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους.

Μέρος χειρός στον ομώνυμο Ναό Ν. Ιωνίας Αττικής.

Μέρος των Λειψάνων στο ΡΚ Ναό του αγ. Γεωργίου του Μείζονος Βενετίας, στον ομώνυμο ΡΚ Καθεδρικό Ναό της Βιέννης και στο ΡΚ Ναό του αγ. Λαυρεντίου Βεράνο Ρώμης.

Αποτμήματα στις Λαύρες Αγίας Τριάδος – αγ. Σεργίου Μόσχας και αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως, στη Συλλογή των Ανακτόρων του Μπάκινχαμ Λονδίνου, στην ομώνυμη Μονή των Μετεώρων και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.
ΣΤΕΦΑΝΟΥ Οσιομάρτυρος:

Μέρος «μετά δέρματος» στη Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Αγίου πρόκειται.

ΣΤΕΦΑΝΟΥ Μάρτυρος, του Νέου:

Η Κάρα στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.

Μέρος Κάρας στη Μονή Ταξιαρχών Αιγιαλείας.

Αποτμήματα στις Μονές Ιβήρων και Ζωγράφου Αγίου Όρους και Προυσού Ευρυτανίας.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Αγίου πρόκειται· της 21/10 (Μάρτυρος, του νεοφανούς), της 28/11 (Οσίου, του νέου Ομολογητού) ή της 9/12 (Οσίου, του Νεολαμπούς).

ΣΤΕΦΑΝΟΥ Οσιομάρτυρος, του Νέου, του Όρους του αγ. Αυξεντίου (+ 767, 28η Νοεμβρίου):

Απότμημα στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

ΣΤΕΦΑΝΟΥ Οσίου, του Σιναιτου (6ος αι.):

Το Λείψανο αδιάφθορο (σε καθήμενη στάση) στη Μονή Σινά.

ΣΤΕΦΑΝΟΥ Οσίου, του Σαββαιτου (+ 807, 28η Οκτωβρίου):

Απότμημα στη Μονή Προυσού Ευρυτανίας.

ΣΤΕΦΑΝΟΥ Αγίου, Βασιλέως της Ουγγαρίας (+ 1031, 15η Αυγούστου):

Η αδιάφθορη δεξιά κ. α. Λείψανα στον ομώνυμο ΡΚ Ναό της Βουδαπέστης.

ΣΤΕΦΑΝΟΥ Αγίου, Κράλη των Σέρβων (Μιλούτιν, + 1322, 30η Οκτωβρίου):

Το Λείψανο (πλην της Κάρας, η οποία έχει χαθεί) αδιάφθορο στο Ναό αγ. Κυριακής Σόφιας Βουλγαρίας.

ΣΤΕΦΑΝΟΥ Αγίου, Κράλη των Σέρβων (Ντετσάνσκι, + 1331, 12η Οκτωβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή Ντέτσανης Κοσσυφοπεδίου.

ΣΤΕΦΑΝΟΥ Ούρος, Αγίου, Κράλη των Σέρβων (+ 1371, 15η Δεκεμβρίου):

Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό του Βελιγραδίου.

ΣΤΕΦΑΝΟΥ Αγίου, Δεσπότη των Σέρβων (Μπράνκοβιτς, + 1476, 9η Οκτωβρίου):

Τμήματα αδιαφθόρου Λειψάνου στη Μονή Κουπίνοβο Σερβίας.

Ο Δεσπότης Στέφανος Μπράνκοβιτς κοιμήθηκε εξόριστος στην Τεργέστη, έχοντας υποφέρει σαν άλλος Ιώβ πολλούς πειρασμούς. Το Λείψανό του ανακομίσθηκε αδιάφθορο, όταν ένα υπερκόσμιο φως άρχισε να επισκιάζει τον τάφο του. Το Λείψανο μετέφερε στη Σερβία και κατέθεσε στη Μονή του Κουπίνοβο (Κρούσεντολ), η σύζυγός του οσ. Αγγελίνα (η οποία μετά τον θάνατό του έγινε μοναχή). Το 1716 η Μονή καταστράφηκε από τους Τούρκους. Τότε κομματιάσθηκε και το άγιο Λείψανο και μεγάλα τμήματά του χάθηκαν. Σήμερα στη Μονή φυλάσσονται κάποια μικρά τμήματά του.

ΣΤΕΦΑΝΟΥ Αγίου, του Μεγάλου, Ηγεμόνος της Μολδαβίας (+ 1504, 2α Ιουλίου).

Τα Λείψανα ενταφιασμένα στη Μονή Πούτνας Μολδαβίας.

ΣΤΕΦΑΝΟΥ Αγίου, Δεσπότη των Σέρβων (Στυλιάνοβιτς, + 1540, 4η Οκτωβρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στον Καθεδρικό Ναό του Βελιγραδίου.

Ο αγ. Στέφανος ενταφιάσθηκε στο λόφο του Djuntir, όπου η σύζυγός του Πριγκίπισσα Ελένη είχε καταφύγει κατά την διάρκεια πολεμικών επιχειρήσεων. Λίγο μετά τον θάνατό του, ένα υπερκόσμιο φως καταύγασε τον τάφο του και όταν οι Οθωμανοί τον ανέσκαψαν για να βρούν… θησαυρό, αποκαλύφθηκε το αδιάφθορο Λείψανό του. Κατ’ οικονομία Θεού, το Λείψανό του βρήκε ο εξισλαμισμένος συγγενής του αρχηγός των Γενιτσάρων Αμίρ, ο οποίος επέτρεψε σε κάποιους Σέρβους μοναχούς να το μεταφέρουν στη Μονή του Σισάτοβατς (την οποία είχε ιδρύσει το 1520 η σύζυγός του Ελένη). Μετά την ανακομιδή η Πριγκίπισσα Ελένη έγινε μοναχή στην ίδια μονή, με το όνομα Ελισσάβετ. Κοιμήθηκε εκεί ειρηνικά μετά από τρία χρόνια και ενταφιάσθηκε στη Μονή. (Τιμάται επίσης ως Αγία, την 4η Οκτωβρίου). Η Μονή του Σισάτοβατς καταστράφηκε από τους Παπικούς Κροάτες Ουστάσι κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι οποίοι εκτέλεσαν τους Μοναχούς. Τότε το Λείψανο του αγ. Στεφάνου μεταφέρθηκε στον Καθεδρικό Ναό του Βελιγραδίου, όπου και σήμερα φυλάσσεται.

ΣΤΕΦΑΝΟΥ Οσίου, του Πιπέρσκ Σερβίας (+ 1697, 2α Ιουνίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή Αρχαγγέλων Πιπέρσκ Σερβίας.

ΣΤΕΦΑΝΟΥ Νεομ. Μπρινκοβεάνου, υιού Ηγεμόνος Κων/νου (+ 1714, 16η Αυγούστου):

Το Λείψανο στο Ναό αγ. Γεωργίου του Νέου Βουκουρεστίου.

ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ Οσίου, του Παφλαγώνος (; 26η Νοεμβρίου):

Η Κάρα στη Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος.

Αποτμήματα στις Μονές Δαμάστας Φθώτιδος, Λειμώνος Λέσβου, Δαδίου Φθιώτιδος και Κάτω Ξενιάς Αλμυρού Μαγνησίας.

ΣΥΜΕΩΝ Αγίου, του Θεοδόχου (1ος αι., 3η φεβρουαρίου):

Μέρος Λειψάνων στον ομώνυμο ΡΚ Ναό της Βενετίας και στο ΡΚ Ναό Aix La Chapelle Άαχεν Γερμανίας.

Τα Λείψανα του οσ. Συμεών, άγνωστο πότε, μεταφέρθηκαν από την Παλαιστίνη στην ΚΠολη και κατατέθηκαν στο Ναό της Παναγίας των Χαλκοπρατείων, όπου φυλάσσονταν και τα Λείψανα του Αποστόλου Ιακώβου του Αδελφοθέου και του Προφήτου Ζαχαρίου, πατρός του Προδρόμου. Από εκεί αφαιρέθηκαν το 1204, πέντε ημέρες μετά την άλωση της Πόλεως από τους Φράγκους, από τους Βενετούς Πέτρο Steno, Άγγελο Drusiano και Ανδρέα Balduino και μεταφέρθηκαν στη Βενετία. Μετά την αναγνώριση του 1317 τα Λείψανα τοποθετήθηκαν σε μαρμάρινη σαρκοφάγο, η οποία το 1733 τοποθετήθηκε κάτω από την Αγία Τράπεζα του προς τιμήν του Ναού, όπου και σήμερα φυλάσσονται.

Λείψανα του αγ. Συμεών φυλάσσονται επίσης στο Ναό Aix La Chapelle, στο Άαχεν της Γερμανίας.

ΣΥΜΕΩΝ Οσίου, του Στυλίτου (+ 459, 1η Σεπτεμβρίου):

Μέρος ποδός στη Μονή Χιλανδαρίου Αγίου Όρους.

Μέρος της δεξιάς στη Μονή Μουτσιάλης Βεροίας.

Αποτμήματα στις Μονές Παντελεήμονος Αγίου Όρους, Τιμίου Προδρόμου Βεροίας και αγ. Βλασίου Τρικάλων Κορινθίας.
ΣΥΜΕΩΝ Οσίου, κτίτορος του Μεγάλου Σπηλαίου Καλαβρύτων (9ος αι., 18η Οκτωβρίου):

Η Κάρα στην ομώνυμη Μονή.

ΣΥΜΕΩΝ Οσίου, του Θαυμαστορείτου (+ 596, 24η Μαιου):

Η Κάρα στη Μονή Νεάμτς Ρουμανίας.

ΣΥΜΕΩΝ Οσίου, Στεφάνου Α’ Νεμάνια, Ηγεμόνος των Σέρβων (+ 1199, 28η Δεκεμβρίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Στουντένιτσας Σερβίας.

ΣΥΜΕΩΝ Οσίου, του Πιγκαράς Ρουμανίας (15ος αι.):

Μέρος των Λειψάνων στη Σουτσεάβα Ρουμανίας.

ΣΥΜΕΩΝ Οσίου, του Ανυποδήτου (+ 1594, 19η Απριλίου):

Η Κάρα στη Μονή Φλαμουρίου Μαγνησίας.

Αποτμήματα στις Μονές Κομνηνείου Λαρίσης και αγ. Γερασίμου Ζαγοράς Μαγνησίας.

ΣΥΜΕΩΝ Οσίου, του Βερχότσκ Ρωσίας (+ 1694, 12η Σεπτεμβρίου και 18η Δεκεμβρίου):

Τα Λείψανα στη Μονή αγ. Νικολάου Βερχότσκ Αικατερίενμπουργκ Ρωσίας.

ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΗΣ Οσίας, αδελφής οσ. Βενεδίκτου (6ος αι., 10η Φεβρουαρίου):

Τα Λείψανα στη ΡΚ Μονή του Μοντεκασίνο Ιταλίας.

ΣΩΖΟΝΤΟΣ Μάρτυρος, της Κιλικίας (+ 304, 7η Σεπτεμβρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Σταγιάδων Καλαμπάκας, Παν. Κρεμαστής Ηλείας και Κύκκου Κύπρου.

ΣΩΣΙΠΑΤΡΟΥ Αποστόλου, εκ των Εβδομήκοντα (1ος αι., 10η Νοεμβρίου):

Η Κάρα στη Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας.

Αποτμήματα στη Μητρόπολη Κερκύρας, στο Μητροπ. Ναό Βέροιας και στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ Αγίου, Πατριάρχου Ιεροσολύμων (+ 638, 11η Μαρτίου):

Η Κάρα στη Μονή Φανερωμένης Χιλιομοδίου Κορινθίας.



Τ

ΤΑΡΑΣΙΟΥ Αγίου, Πατριάρχου ΚΠόλεως (+ 806, 25η Φεβρουαρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Παντελεήμονος Αγίου Όρους και Τατάρνης Ευρυτανίας.

ΤΑΡΑΣΙΟΥ του Ερημίτου (7η Μαιου):

Τα Λείψανα στο ΡΚ Ναό του αγ. Ζαχαρίου Βενετίας.

Ο οσ. Ταράσιος ο Ερημίτης δεν είναι γνωστός στους Συναξαριστές, αλλά αναφέρεται στο Λαυριωτικό Κώδικα Ι 70, φ. 217 β. Ο χρόνος ακμής του δεν είναι γνωστός. Τα Λείψανά του μεταφέρθηκαν από την ΚΠολη στη Βενετία πιθανώς κατά την βασιλεία του Βασιλείου Β’ του Βουλγαροκτόνου, μεταξύ των ετών 1018 και 1025, επί των ημερών του Δόγη Όθωνα Orselo, ως Λείψανο του αγ. Ταρασίου Πατριάρχου ΚΠόλεως. Σήμερα φυλάσσεται σε σαρκοφάγο που υπέρκειται της Αγίας Τραπέζης του Ναού του αγ. Ζαχαρίου Βενετίας.

ΤΑΡΣΙΖΙΟΥ Μάρτυρος (3ος αι., 15η Αυγούστου):

Τα Λείψανα στο ΡΚ Ναό του αγ. Σιλβέστρου in Capite Ρώμης.

Μέρος χειρός στη Συλλογή της ΡΚ Διεθνούς Σταυροφορίας.

ΤΑΡΣΩΣ της διά Χριστόν Σαλής (+ 1989, 7η Οκτωβρίου):

Η Κάρα στη Μονή Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης Κερατέας Αττικής.

Μέρος αδιαφθόρου δέρματος στο Παρεκκκλήσιο οσ. Ξένης της Ρωσίδος Μάνδρας Αττικής.

ΤΑΤΙΑΝΗΣ Μάρτυρος, της Ρωμαίας (+ 226 – 235, 12η Ιανουαρίου):

Η Κάρα στη Μονή Κούρτεα Άρτζες Ρουμανίας.

ΤΕΡΕΝΤΙΟΥ Μάρτυρος:

Απότμημα στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Μάρτυρα πρόκειται· της 13/3, της 10/4, της 5/4, της 16/10, της 17/10, της 28/10 (τρεις) ή της 11/122.

ΤΙΒΟΥΡΤΙΟΥ Μάρτυρος, του μετά μ. Βαλεριανού (+ 288, 22α Νοεμβρίου):

Τα Λείψανα στη ΡΚ Βασιλική της αγ. Κικιλίας Ρώμης.

ΤΙΜΟΘΕΟΥ Αποστόλου, εκ των Εβδομήκοντα (1ος αι., 22α Ιανουαρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Παντελεήμονος Αγίου Όρους, Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων, Κύκκου Κύπρου, στο Κοπτικό Πατριαρχείο της Αιγύπτου και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.

ΤΙΜΟΘΕΟΥ Οσίου:

Μία των χειρών στην Σκήτη αγ. Παντελεήμονος, της Μονής Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους.
ΤΙΜΟΘΕΟΥ Αγίου, Επισκόπου Ευρίπου (+ 1740, 16η Αυγούστου):

Η Κάρα και μέρος των Λειψάνων στη Μονή Πεντέλης Αττικής.

ΤΙΤΟΥ Αποστόλου, εκ των Εβδομήκοντα (1ος αι., 25η Αυγούστου):

Η Κάρα στον ομώνυμο Ναό Ηρακλείου Κρήτης.

Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας, Παντοκράτορος και Παντελεήμονος Αγίου Όρους, Λειμώνος Λέσβου και στην Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΤΙΤΟΥ Οσίου, του Πρεσβυτέρου, της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου (+ 1190, 27η Φεβρουαρίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.

ΤΟΥΝΟΜ Νεομάρτυρος, του Εμίρη (+ 1580):

Τα Λείψανα στη Μονή Μεγάλης Παναγίας Ιεροσολύμων.

ΤΡΙΦΥΛΛΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Λεδρών Κύπρου (4ος αι.) :

Η Κάρα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

Ο αγ. Τριφύλλιος ενταφιάσθηκε στο Ναό που ο ίδιος είχε κτίσει, στη Λευκωσία. Ο οσ. Νεόφυτος ο Έγκλειστος στο έργο του «Εγκώμιον κεφαλαιώδες εις τον Όσιον και Θαυματουργόν Πατέρα ημών Διομήδην τον Νέον, τον εγγύς Λευκουπόλεως Κύπρου και κώμης Λευκομιάδος τηλαυγώς διαλάμψαντα», αναφέρει ότι ο οσ. Διομήδης κατά την διάρκεια μιάς Αραβικής επιδρομής κατά της Λευκωσίας, προσπάθησε να περισώσει το αδιάφθορο Λείψανο του αγ. Τριφυλλίου, όμως οι Άραβες το αποκεφάλισαν. Τότε συνέβη παράδοξο θαύμα. Από το Λείψανο του Αγίου έρρευσε αίμα, «σημείον ότι ο Θεός εβράβευσεν αυτόν ως Μάρτυρα». Παρά την φοβερή αυτή θεοσημεία, το Λείψανο ρίχθηκε στη φωτιά και καταστράφηκε και μόνον μικρά τμήματά του και η τιμία Κάρα διασώθηκαν.(Βλ. Περιοδικό «Ορθόδοξη Μαρτυρία» Λευκωσίας, φ.59/1999, σελ. 26).
ΤΡΥΦΩΝΟΣ Μάρτυρος (+ 250, 1η Φεβρουαρίου):

Η Κάρα στη Μονή Ξενοφώντος Αγίου Όρους.

Μέρη Κάρας στη Μητρόπολη Άρτης και τις Μονές Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων και Ζωοδόχου Πηγής Άνδρου.

Η δεξιά (πλην της παλάμης) στη Μονή Κωνσταμονίτου Αγίου Όρους.

Μέρος της δεξιάς στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους.

Η δεξιά παλάμη στη Μονή Προυσού Ευρυτανίας.

Τεμάχια της δεξιάς και 9 άλλα τεμάχια στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

Ένας βραχίονας στη Μονή Φρασινέι Ρουμανίας.

Μέρος χειρός στη Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας.

Μία πτέρνα στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

Μέρος του αριστερού ποδός στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στις Μονές Κορνοφωλιάς Έβρου, Γουμένισσας Κιλκίς, οσ. Διονυσίου Λιτοχώρου, Θεοτοκιού Άρτης, Κορώνας Καρδίτσας, Κοιμ. Θεοτόκου Λιγοβιτσίου Αιτ/νίας, Αμπελακιώτισσας Ναυπακτίας, Σαγματά Βοιωτίας, Πεντέλης Αττικής, Νταού Πεντέλης, οσ. Θεοδοσίου Άργους, Χρυσοπηγής Δίβρης Ηλείας, Βουλκάνου Μεσσηνίας, καθώς και Κουτλουμουσίου, Καρακάλου και Δοχειαρίου Αγίου Όρους.

ΤΣΑΔ Αγίου, Επισκόπου Λίτσφιλντ Βρεττανίας (+ 672, 2α Μαρτίου):

Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό του Μπίρμινγχαμ Βρεττανίας.

ΤΥΧΩΝΟΣ Αγίου, Επισκόπου Αμαθούντος Κύπρου (4ος αι, 16η Ιουνίου):

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΤΥΧΩΝΟΣ Αγίου, του Ζαντόνσκ, Αρχιεπισκόπου Βορονέζ Ρωσίας (+ 1783, 13η Αυγούστου):

Απότμημα αφθάρτου Λειψάνου στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.

ΤΥΧΩΝΟΣ Ιερομάρτυρος, Πατριάρχου Μόσχας και πάσης Ρωσίας (+ 1925, 25η Μαρτίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή Ντόνσκοι Μόσχας.



Υ

ΥΑΚΙΝΘΟΥ Μάρτυρος:

Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους και Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Μάρτυρος πρόκειται· της 3/7 (του Κουβικουλάριου), της 18/7, της 24/7 ή της 24/12.

ΥΠΑΤΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Γαγγρών (+ 360; 31η Μαρτίου):

Αποτμήματα στις Μονές Ιβήρων Αγίου Όρους, Βουλκάνου Μεσσηνίας, Ιερουσαλήμ Διαυλείας Βοιωτίας και Προφήτου Ηλιού Ζάχολης Κορινθίας.

ΥΠΑΤΙΟΥ Μάρτυρος:

Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Μάρτυρος πρόκειται. Της 19/1, της 3/6, της 12/6 ή της 14/12.

ΥΠΟΜΟΝΗΣ Οσίας, Βασιλίσσης Ελένης Παλαιολογίνας, (+ 1450, 29η Μαιου):

Η Κάρα στη Μονή οσ. Παταπίου Λουτρακίου Κορινθίας.

Φ

ΦΙΛΑΡΕΤΟΥ Αγίου, του Ελεήμονος (+ 792, 1η Δεκεμβρίου):

Η Κάρα στη Μονή Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων.

ΦΙΛΑΡΕΤΟΥ Αγίου, Μητροπολίτου Μόσχας (+ 1867, 19η Νοεμβρίου):

Τα Λείψανα στη Λαύρα Αγίας Τριάδος – αγ. Σεργίου Μόσχας.

ΦΙΛΙΠΠΟΥ Αποστόλου, εκ των Δώδεκα (1ος αι., 14η Νοεμβρίου):

Μία παλάμη στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

Ένας δάκτυλος στη Μονή Νεάμτς Ρουμανίας.

Μέρος των Λειψάνων στη ΡΚ Βασιλική των Αγίων Αποστόλων Ρώμης.

Αποτμήματα στις Μονές Διονυσίου και Ξενοφώντος Αγίου Όρους.

ΦΙΛΙΠΠΟΥ Αποστόλου, του Διακόνου (1ος αι, 11η Οκτωβρίου):

Μέρος Κάρας στη Μονή αγ. Ιωάννου Θεολόγου Πάτμου.

ΦΙΛΙΠΠΟΥ Μάρτυρος, του Νικολιτσέλ Ρουμανίας (4ος αι., 6η Ιουνίου):

Τα Λείψανα στη Μονή Κοκός Τούλτσεας Ρουμανίας.ΦΙΛΟΘΕΟΥ Οσίου, του Διονυσιάτου (+ 1650):

Η Κάρα στη Μονή Κορώνης Καρδίτσης.

Μέρος Κάρας και Λειψάνων στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

ΦΙΛΟΘΕΟΥ Οσίου, του Αγιορείτου:

Η Κάρα στη Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Οσίου πρόκειται· της 24/1 (του Αθωνίτη), της 21/10 (επίσης Αθωνίτη) ή της 5/12 (του Καρεώτη).

ΦΙΛΟΥΜΕΝΗΣ Παρθενομάρτυρος (4ος αι., 11η Αυγούστου):

Απότμημα στη Συλλογή του ΡΚ Αββαείου του αγ. Φραγκίσκου, Φάργκο Νεβάδας Η.Π.Α.

ΦΡΙΔΕΣΓΟΥΪΔΗΣ (Frideswide) Οσίας, της Οξφόρδης Βρεττανίας (+ 735, 19η Οκτωβρίου):

Τα Λείψανα στο Ναό του Χριστού Οξφόρδης Βρεττανίας.

ΦΩΚΑ Μάρτυρος:

Απότμημα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Μάρτυρα πρόκειται· της 2/8, της 22/9 (του κηπουρού) ή της 18/12.

ΦΩΚΑ Μάρτυρος, του Κηπουρού (+ 320, 22α Σεπτεμβρίου):

Απότμημα στη Μονή Προυσού Ευρυτανίας.

ΦΩΚΑ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου Σινώπης (+ 117, 22α Σεπτεμβρίου):

Μέρος της Κάρας στη Μονή Ξενοφώντος Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στις Μονές Σταυρονικήτα Αγίου Όρους και Παναγίας Σουμελά Βερμίου.
ΦΩΤΙΟΥ του Μεγάλου, Πατριάρχου ΚΠόλεως (+ 891, 6η Φεβρουαρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Διονυσίου, Ξενοφώντος Αγίου Όρους και Κύκκου Κύπρου.

ΦΩΤΙΟΥ Μάρτυρος, του μετά μ. Ανικήτου (+ 305, 12η Αυγούστου):

Μέρη της Κάρας στις Μονές Ιβήρων και Διονυσίου Αγίου Όρους.

ΦΩΤΕΙΝΗΣ Μεγαλομάρτυρος, της Σαμαρείτιδος (+ 66, 26η Φεβρουαρίου):

Η Κάρα στη Μονή Γρηγορίου Αγίου Όρους.

Ένας των ποδών και μία ωμοπλάτη στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.

Μία ωλένη με σάρκα στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στις Μονές Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων, Γηρομερίου Φιλιατών, Νταού Πεντέλης και Κύκκου Κύπρου.

ΦΩΤΕΙΝΗΣ Αγίας, της Καρπασίτιδος (; 2α Αυγούστου):

Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΦΩΤΙΟΥ Αγίου, του Πελοποννησίου, Μητροπολίτου Ρωσίας (+ 1431, 27η Μαιου, 2α Ιουλίου και 27η Αυγούστου).

Το Λείψανο αδιάφθορο στον Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Κρεμλίνου.

Χ

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ Ιερομάρτυρος (+ 202, 10η Φεβρουαρίου):

Το μεγαλύτερο μέρος της Κάρας στη Μονή αγ. Στεφάνου Μετεώρων.

Τμήματα της Κάρας στη Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας, στη Μονή Κλειστών Αττικής και στο Ναό Φανερωμένης Ν. Ηρακλείτσας Καβάλας.

Η σιαγόνα στη Μονή Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους.

Η αριστερά αδιάφθορη και μία πλευρά «μετά δέρματος» στη Μονή Γρηγορίου Αγίου Όρους.

Δέρμα και απότμημα στο Παρεκκλησίο της οσ. Ξένης τη Ρωσίδος Μάνδρας Αττικής

Η δεξιά παλάμη αδιάφθορη «εις σχήμα ευλογίας» στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.

Ένας δάκτυλος στη Μονή Τσιολάνου Μπουζέου Ρουμανίας.

Μέρος ποδός στη Μονή Παν. Πορταιτισσας Κορνοφωλιάς Έβρου.

Μεγάλο τμήμα χειρός στη Μονή αγ. Γεωργίου Φενεού Κορινθίας.

Έξι τμήματα στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

Ένας δάκτυλος και 9 τμήματα στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στις Μονές Δαδίου Φθιώτιδος, Λειμώνος Λέσβου, Παν. Γουμενίσσης Κιλκίς, Αρχαγγέλου Αριδαίας, οσ. Διονυσίου Λιτοχώρου, Ζάβορδας Γρεβενών, αγ. Αναργύρων Καστοριάς, Ροβελίστας Άρτης, Σταγιάδων Καλαμπάκας, Παν. Σπηλιάς Καρδίτσης, Αμπελακιώτισσας και Βαρνάκοβας Ναυπακτίας, Σαγματά Βοιωτίας, Πεντέλης Αττικής, Βουλκάνου Μεσσηνίας, Γηροκομείου Πατρών, οσ. Θεοδοσίου Άργους, αγ. Νικολάου Καλτεζών Αρκαδίας και Σεπετού Ηλείας και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

Περί των Λειψάνων του αγ. Χαραλάμπους δεν υπάρχουν συγκεκριμένες μαρτυρίες. Η μ. Θεοτέκνη Αγιοστεφανίτισσα στο Συναξάρι του αγ. Χαραλάμπους (1995), καταχωρεί πληροφορίες σχετικά με την τιμία Κάρα του Αγίου, η οποία φυλάσσεται στη Μονή αγ. Στεφάνου Μετεώρων. Σύμφωνα με τις πληροφορίες αυτές η Κάρα του Αγίου δωρήθηκε στη Μονή από τον Ηγεμόνα της Βλαχίας Βλαδισλάβο, το 1412 – 1413, μαζί με δύο κτήματα στο Μετόχι Μπουτόι. Για την εποχή και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες βρέθηκε το πολύτιμο αυτό κειμήλιο στη Βλαχία, δεν σώθηκαν πληροφορίες.

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ Οσίου, της Καλυβιανής Κρήτης (+ 1788):

Τα Λείψανα στη Μονή Παν. Καλυβιανής Μοιρών Ηρακλείου.

ΧΑΡΙΤΩΝΟΣ Οσίου:

Μία ωμοπλάτη στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Οσίου πρόκειται· της 28/9 (του Ομολογητού) ή της 28/11.

ΧΑΡΙΤΩΝΟΣ του Ομολογητού (3ος – 4ος αι., 28η Σεπτεμβρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Διονυσίου Αγίου Όρους και Κύκκου Κύπρου.
ΧΑΡΙΤΙΝΗΣ Μάρτυρος (+ 284 – 305, 5η Οκτωβρίου):

Αποτμήματα στις Μονές Κύκκου Κύπρου και Ιερουσαλήμ Βοιωτίας.

ΧΡΙΣΤΙΝΗΣ Μάρτυρος:

Μία των χειρών στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στις Μονές Ξηροποτάμου Αγίου Όρους, Προυσού Ευρυτανίας και Κύκκου Κύπρου.

Δεν διευκρινίζεται περί ποίας Μάρτυρος πρόκειται· της 13/3 (της Περσίας), της 18/5, της 30/5 ή της 24/7 (της Μεγαλομάρτυρος).ΧΡΙΣΤΙΝΗΣ Μεγαλομάρτυρος (+ 193 – 211, 24η Ιουλίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στο ΡΚ Ναό του αγ. Φραγκίσκου της Αμπέλου Βενετίας.

Το αδιάφθορο Λείψανο της Μεγαλομ. Χριστίνας, άγνωστο πότε, μεταφέρθηκε από την Συρία όπου μαρτύρησε στην ΚΠολη και κατατέθηκε σε Ναό προς τιμήν της στην περιοχή του Ιερού Παλατίου, απ’ όπου αφαιρέθηκε κατά την Φραγκοκρατία και μεταφέρθηκε στη Βενετία. Το 1252 το Λείψανο κατατέθηκε στη Μονή του αγ. Μάρκου στο Τορσέλλο και το 1340 μεταφέρθηκε στο Ναό του αγ. Ματθαίου στο Μουράνο. Το 1435 ο Πάπας Ευγένιος Δ’ διέταξε την μεταφορά του στο Ναό του αγ. Αντωνίου, επίσης στο Τορσέλλο. Το 1793 μεταφέρθηκε στη Μονή της Μάρτυρος Ιουστίνης Βενετίας και το 1810 στο Ναό του αγ. Φραγκίσκου της Αμπέλου, όπου και σήμερα φυλάσσεται, κατατεθημένο σε κρυστάλλινη λάρνακα.

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Οσίου, του Λατρινού (+ 1094, 16η Μαρτίου):

Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή αγ. Ιωάννου του Θεολόγου Πάτμου.

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ Μεγαλομάρτυρος (+ 249 – 251, 9η Μαιου):

Η Κάρα στη Μονή Καρακάλου Αγίου Όρους.

Αποτμήματα στις Μονές Προυσού Ευρυτανίας, Γενν. Θεοτόκου Αιγίνης, αγ. Αναργύρων Καστοριάς και Κύκκου Κύπρου.

πηγή: