Οι ΣΟΥΛΙΩΤΑΙ, μετά τήν συνθηκολόγησίν των μέ τόν Αλή πασσάν, διηρέθησαν είς διαφόρους ομάδας, εκάστη τών οποίων έλαβε ιδίαν κατεύθυνσιν. Μία τούτων διηυθύνετο πρός τό ΖΑΛΟΓΓΟΝ, αλλά τήν πρωϊαν τής 16ης εδέχθη επίθεσν ισχυρού σώματος Αλβανών υπό τον Μπεκήρ Τζογαδώρον. Οι Σουλιώται, υπό τήν αρχηγίαν τών Κ. Μπότσαρη, Ν. Κουτσονίκα, Κ. Φωτομάρα καί άλλων, συνεκέντρωσαν τά γυναικόπαιδα είς τήν μονήν τού Ζαλόγγου, όπου, οχυρωθέντες, απέκρουσαν τάς εχθρικάς επιθέσεις επί διήμερον. Τήν 18ην, μερικοί τούτων παρεδόθησαν καί άλλοι διέσχισαν τήν νύκτα τάς τάξεις τών Αλβανών και διεσώθησαν οι περισσότεροι. Οι Αλβανοί, εισελθόντες εις την μονήν, κατέσφαξαν τά εντός αυτής γυναικόπαιδα. Μερικαί Σουλιώτισσαι, όμως, είχαν καταφύγει είς τόν υπερκείμενον τής μονής απόκρημνον βράχον. Βλέπουσαι τότε τούς εχθρούς νά πλησιάζουν, προετίμησαν από τήν ατίμωσιν τόν θάνατον. Εσχημάτισαν, λοιπόν, κύκλον πέριξ τού χαίνοντος υπό τούς πόδας των βαράθρου καί ήρχισαν νά χορεύουν. Είς τό βάραθρον αυτό επέταξαν πρώτον τά βρέφη τά οποία εκρατούσαν είς τήν αγκαλιά τους καί ακολούθως είς κάθε στροφήν, έπιπτε είς αυτό ή κορυφαία το χορού. Η τελευταία, αφού εθρήνησε τάς συντρόφους της, εκρημνίσθη καί αυτή είς τό βάραθρον. Οι στίχοι του δημοτικού άσματος που αφιερώθηκε στις είκοσι δύο ΣΟΥΛΙΩΤΙΣΣΕΣ:
Έχε γεια καϋμένε κόσμε,
έχε γεια γλυκειά ζωή,
κι εσύ δύστυχη Πατρίδα
έχε γεια παντοτινή.
Έχετε γεια βρυσούλες,
λόγγοι, βουνά, ραχούλες,
έχετε γεια βρυσούλες
κι εσείς Σουλιωτοπούλες.
Στη στεριά δεν ζει το ψάρι
μήτ’ ο ανθός στην αμμουδιά
κι οι Σουλιώτισσες δεν ζούνε
δίχως την ελευθεριά.
Έχετε γεια βρυσούλες,
λόγγοι, βουνά, ραχούλες,
έχετε γεια βρυσούλες
κι εσείς Σουλιωτοπούλες.
(Ελληνικό Ημερολόγιο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου