Η ευχή και η κατάρα του Νώε σήμερα

Γράφει ο Στυλιανός Σούρλας

Δικηγόρος Παρ΄Αρείω Πάγω 

MSc Ιατρικού Δικαίου, Βιοηθικής & Ευθανασίας, Ιατρικής Α.Π.Θ.

MSc Κανονικού & Εκκλησιαστικού Δικαίου

Πτυχιούχος Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

Ο κορυφαίος Άγιος της σύγχρονης εποχής μας, ο Άγιος Πορφύριος είχε πει ότι οι μέρες μας είναι όπως οι ημέρες του Χριστού.

Όπως τότε κυριαρχούσε ο Φαρισαϊσμός, η υποκρισία αλλά και ο Ζηλωτισμός έτσι και σήμερα. Πριν όμως από τα χρόνια του Χριστού, ο Θεός, είχε αποφασίσει - ένεκα του πλήθους των αμαρτιών του ανθρώπου – να καταστραφεί ο κόσμος αυτός προκειμένου να τερματιστεί η αμαρτία και το καλό να επικρατήσει και πάλι.

Προς τούτο ανέθεσε στον Νώε να φτιάξει τη γνωστή κιβωτό και να βάλει εκεί μέσα όλα τα είδη των ζώων. Αφού έγινε ο κατακλυσμός, μετά από σαράντα ημέρες η κιβωτός του Νώε, αγκυροβόλησε και εξήλθαν από αυτήν όλα τα ζώα αλλά και οι άνθρωποι τους οποίους είχε βάλει μέσα ο Νώε κατόπιν εντολής του Θεού και συγκεκριμένα τους τρεις υιούς του τον Σημ, τον Χαμ και τον Ιάφεθ, τη σύζυγο του και τις συζύγους των υιών του.

Ο Νώε όταν βγήκε από την κιβωτό έγινε γεωργός και φύτεψε ένα αμπέλι. Το αμπέλι αυτό μεγάλωσε, έβγαλε σταφύλια και από αυτά ο Νώε έφτιαξε κρασί. Ήπιε από αυτό το κρασί και μέθυσε μέσα στη σκηνή του.

Και αφού μέθυσε πέταξε τα ρούχα του με αποτέλεσμα να μείνει γυμνός. Βλέποντας τη γύμνια του πατέρα του ο Χαμ, φώναξε τους άλλους δύο αδερφούς διαπομπεύοντας με αυτόν τον τρόπο τον πατέρα τους τον Νώε.

Τα άλλα δύο αδέρφια όμως, ο Σημ και ο Ιάφεθ, όταν πληροφορήθηκαν ότι ο πατέρας τους ήταν γυμνός και μεθυσμένος, τον προσέγγισαν έχοντας στραμμένα προς αυτόν τα νώτα τους προκειμένου να μην δουν την γύμνια του, έχοντας ένα ρούχο στις πλάτες τους και με αυτό κάλυψαν τη γύμνια του Νώε ενώ παράλληλα είχα στραμμένα τα βλέμματα τους αλλού.

Όταν ξεμέθυσε ο Νώε και πληροφορήθηκε τις ενέργειες του Χαμ τον καταράστηκε ενώ αντίθετα ευλόγησε τους άλλους δύο υιούς του που δεν τον διαπόμπευσαν αλλά τον προστάτεψαν. Η σημερινή μας εποχή έχει πολλές ομοιότητες με το συγκεκριμένο παράδειγμα και μάλιστα σε έναν Άγιο τόπο, το Άγιον Όρος, το περιβόλι της Παναγίας.

Οι ζηλωτές που παράνομα εγκαταβιούν τόσο στο Μοναστήρι του Εσφιγμένου αλλά και στην κοινωνία, βλέπουν τον πνευματικό μας πατέρα τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο ίσως και κάπου να έχει κάνει κάποιο λάθος ως άνθρωπος κι αυτός.

Εδώ ο δίκαιος Νώε ο οποίος ήταν ο μοναδικός ο οποίος επιλέχθηκε από τον Θεό να συνεχίσει το γένος των ανθρώπων υπέπεσε σε παράπτωμα, άραγε ο Οικουμενικός Πατριάρχης γιατί να αποτελεί εξαίρεση; Είναι λογικό ως άνθρωπος κι αυτός ίσως κάπου να σφάλει.

Αντί όμως να εισπράττει τις ύβρεις και κατακρίσεις εμείς θα πρέπει να προσευχόμαστε γι αυτόν ως τον πνευματικό μας πατέρα «εν πρώτοις μνήσθητι μου Κύριε του Αρχιεπισκόπου ημών Βαρθολομαίου». Έχει ανάγκη των προσευχών και όχι των κατηγοριών μας.

Ουδείς αναμάρτητος πλην του Χριστού. Ποιος θα είναι όμως αυτός που θα τον κρίνει; Και στα χρόνια του Χριστού εκτός από τους υποκριτές Γραμματείς και Φαρισαίους υπήρχαν και οι ζηλωτές οι οποίοι με ένα φανατικό τρόπο υπεράσπιζαν τα πιστεύω τους αλλά ένεκα του ζήλου τους δεν αντιλήφθησαν την παρουσία του Χριστού ανάμεσα τους παραμένοντας προσηλωμένοι στους τύπους και όχι στην ουσία, έχοντας εμμονή με το γράμμα του Νόμου.

Όμως δεν ήταν ο ζήλος τους που απελευθέρωσε τον Ισραήλ και τον άνθρωπο αλλά η ένσαρκη αγάπη του Χριστού. Και ο Πέτρος ένεκα του ζήλου του τράβηξε το μαχαίρι και έκοψε το αυτί του Μάλχου και ευθύς ο Χριστός τον παρατήρησε λέγοντας του να βάλει το μαχαίρι στη θήκη με τη φράση «μάχαιραν έδωσες μάχαιραν θα λάβεις».

Όμως ο Πέτρος παρόλο τον ένθερμο ζήλο του, μετά από λίγες ώρες, αρνήθηκε τρείς φορές τον ίδιο τον Χριστό. Άραγε οι καταληψίες της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου έχουν μεγαλύτερο ζήλο από τον Απόστολο Πέτρο;

Έτσι κι αυτοί σήμερα, αδιαφορούν για τον Χριστό πιάνοντας τα άκρα, θέλοντας να είναι υπεράνω του Νόμου, και να διατηρούν τα δικά τους «Εξάρχεια» σε ένα ησυχαστικό και μοναστικό τόπο.

Κι όμως αυτοί διαπομπεύουν τον πνευματικό μας πατέρα της μητέρας Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως ακολουθώντας κατά γράμμα τα βήματα του καταραμένου Χαμ εν ονόματι του ζήλου ουκ κατ΄ επίγνωση.

Να ξέρουν λοιπόν πως ότι σπείρουν θα θερίσουν και θα εισπράξουν κι αυτοί όπως ο Χαμ την κατάρα του πατέρα και κατ΄ επέκταση του Θεού. Θα είναι αυτοβούλως καταραμένοι διότι αυτό επέλεξαν μόνοι τους. Διότι δεν προφύλαξαν τον πνευματικό τους πατέρα - αλλά όπως ο Χαμ - έσπευσαν αμέσως να τον διαπομπεύσουν, σκανδαλίζοντας όλο τον Ορθόδοξο κόσμο και δυσφημώντας το περιβόλι της Παναγίας και προσβάλλοντας τον ίδιο τον Χριστό.

Κι αυτό γιατί λείπει από μέσα τους η αληθινή αγάπη, η ησυχία και η προσευχή. Που είναι η αγάπη τους την οποία αναφέρει ο πρώην ζηλωτής Απόστολος Παύλος η οποία αγάπη «είναι μακρόθυμη, είναι ευεργετική και ωφέλιμη, η αγάπη δε ζηλεύει, η αγάπη δεν ξιπάζεται (δεν καυχιέται), δεν είναι περήφανη, δεν κάνει ασχήμιες, δε ζητεί το συμφέρον της, δεν ερεθίζεται, δε σκέφτεται το κακό για τους άλλους, δε χαίρει, όταν βλέπει την αδικία, αλλά συγχαίρει, όταν επικρατεί η αλήθεια. Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει. Η αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτει».

Περισσότερο ζηλωτές είναι αυτοί από τον Απόστολο Παύλο; Ο οποίος ομολόγησε αργότερα ότι είχε ζήλο μεν αλλά «ού κατ΄επίγνωση».

Επειδή όμως είχε αληθινό ζήλο του φανερώθηκε η αλήθεια από τον Θεό. Τι ακριβώς από τα ανωτέρω εφαρμόζουν αυτοί που έχουν αποκλειστικά και μόνο καταγγελτικό και δριμύτατα επικριτικό λόγο για όλους και όλα και προπαντώς για τον πνευματικό τους πατέρα Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο αλλά και τον Άγιο Πορφύριο και τον Άγιο Παϊσιο; (ΕΔΩ).

Αυτοί οι οποίοι διακηρύττουν ότι είναι οι μόνοι οι οποίοι θα σωθούν φέροντας αυθαίρετα - και χωρίς Αποστολική διαδοχή - ένα ράσο και καταχρώνται του φιλοτίμου και του σεβασμού του Έλληνα προς αυτό.

Ένα ράσο το οποίο χρησιμοποιούν ως άλλοθι για να καλύπτουν την παραβατικότητα τους έχοντας την απαίτηση να είναι υπεράνω του Νόμου και να διαπράττουν ανεξέλεγκτα εγκλήματα έναντι των Χριστιανών αδερφών τους;

Όποιος εμφορείται από το Άγιο Πνεύμα δεν θεωρεί τον εαυτό του ΄΄υπερορθόδοξο΄΄ διακηρύττοντας συνάμα ότι είναι ο μόνος που διακατέχει την αλήθεια, υβρίζοντας αισχρώς όλους τους υπολοίπους.

Απορρίπτουν την ευχή και προτιμούν την κατάρα μόνοι τους γινόμενοι με αυτόν τον τρόπο οι σημερινοί Χαμίτες. Και όπως ο Χαμ ενώ σώθηκε από τον κατακλυσμό - όντας μέχρι πρότινος εκλεκτός του Θεού - εντούτοις στο τέλος οδηγήθηκε στην απώλεια εξαιτίας της ασέβειας προς τον πατέρα του…

πηγή: